ΒΙΑ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η βία χαρακτηρίζει τον αγώνα του χριστιανού για την αντιμετώπιση των παθών του. Βία και γαλήνη είναι τα μόνο όπλα που έχει και μπορεί να χρησιμοποιεί. Γαλήνη διότι είναι αφοσιωμένος απόλυτα στον Θεό. Βία διότι πιέζει τον εαυτό του να μην τον παρασύρουν τα πάθη.


Για την μετάδοση της ευαγγελικής αλήθειας δεν δικαιούται να χρησιμοποιεί βία, αλλά διδασκαλία και να είναι ο ίδιος ζωντανό παράδειγμα πίστης και αγάπης.


Όταν όμως κινδυνεύουν αδύναμοι στην πίστη να παρασυρθούν και να απολέσουν την αλήθεια και την αιώνια ζωή, τότε αναγκάζεται να χρησιμοποιεί βία. 


Η Εκκλησία δεν έχει καμία σχέση με την γλυκανάλατη περί μή βίας αντίληψη της καλοπέρασης. Πατερικός λόγος λέει: το κακό το ξεριζώνουμε όσο είναι μικρό. 


Ξεριζώνουμε το κακό, αγαπάμε τους ανθρώπους. 


Η ανοχή οδηγεί σε αύξηση του κακού. Διότι, πώς μπορείς να υποστηρίζεις ότι είσαι κατά της βίας, ενώ παράλληλα ανέχεσαι την βία που βλέπεις γύρω σου και αδιαφορείς;


Η σημερινή κατάσταση αλματώδους αύξησης βίας στην μέχρι πρότινος ορθόδοξη χώρα μας δεν προήλθε από παρθενογέννηση αλλά από αυτήν την ινδουϊστική αντίληψη περί μή βίας.


΄Όποιος πιστεύει και διδάσκει ότι ο Θεός μάς θέλει θύματα δεν έχει σχέση με την Εκκλησία. Οι άγιοι μάρτυρες και αγωνιστές το αποδεικνύουν. Αυτοί κατέστρεψαν είδωλα, αυτοί αντιστάθηκαν σε ειδωλολάτρες, ισλαμιστές και άθεους. Η αντίσταση έγινε μέ βία - όχι με ροδόνερο. Βία η άρνηση υποταγής στα είδωλα. Βία οι πόλεμοι με άθεους και αντίχριστους. 


Αγαπάμε τον άλλον, και τον εχθρό μας, αλλά δεν θα επιτρέψουμε να κακοποιήσει ανήμπορους και αδύναμους. Τότε είμαστε συνεργοί. 


Και δεν πρέπει να ξεχνάμε τους αγώνες του έθνους μας. Βία, "για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την ελευθερία".


Δεν θα αναγκάσουμε κανέναν να πιστέψει ό,τι και μεις, αφού ο Θεός καλεί τον άνθρωπο να σωθεί όχι εξαναγκαστικά αλλά με την δική του ελεύθερη προτίμηση. Δεν θα μεταφέρουμε με την βία τις αξίες του ελληνισμού σε κανέναν, αν δεν το θέλει. Όποιος όμως στραφεί εναντίον μας για να εξαλείψει την πίστη και τις παραδόσεις μας, τότε "και θα μιλήσουμε και θα πράξουμε και ας κάνουν ότι νομίζουν"*. 


Ι.Β

* παράφραση Μακρυγιάννη.