Επιτρέπονται όλες οι τροφές |
Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 2019
Απόδοση της εορτής των Χριστουγέννων
Ημερομηνία εορτής: | 31/12/2019 |
Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
|
Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 31 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. |
|
Άγιοι που εορτάζουν: Αποδοση Της Εορτης Των Χριστουγεννων |
Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοὺ τοῦ Μελῳδοῦ. Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι· Μάγοι δὲ, μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι· δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός. |
Ποιος είναι ο… Έλληνας Άγιος Βασίλης που δεν φέρνει δώρα, αλλά την καλοχρονιά
Ο Άγιος Βασίλης είναι σίγουρα ο αγαπημένος Άγιος των παιδιών.
Η εικόνα μάλιστα του κοκκινοφορεμένου παππούλη με την μακρυά άσπρη
γενειάδα είναι από τις πρώτες γλυκές αναμνήσεις των παιδικών μας χρόνων.
Άραγε ο ελληνικός Άγιος Βασίλης φοράει κι αυτός κόκκινα, και μοιράζει
δώρα; Ή μήπως κρατάει ραβδί και μοιράζει ευχές για καλή τύχη;
Στην πραγματικότητα ο ορθόδοξος Άγιος Βασίλης ούτε με δώρα έχει σχέση, ούτε με χιόνια και φυσικά ούτε και με έλκηθρα.
Εντελώς αντίθετα, αυτά που κρατάει στα χέρια του είναι «χαρτί και καλαμάρι» και βέβαια καθόλου χρήματα. Πατρίδα του θεωρείται η βιβλική Καισάρεια της Καππαδοκίας, το σημερινό Kayseri της Τουρκίας.
Η περιοχή μνημονεύεται για πρώτη φορά από τον Ηρόδοτο και αποτέλεσε πεδίο διαμάχης για πολλούς λαούς, εξαιτίας των πλουσίων κοιτασμάτων της σε χρυσό, ασήμι και χαλκό.
Τον 4ο μ.Χ. αιώνα αποτέλεσε το κέντρο του μοναστικού βίου που άνθησε στις βραχώδεις σπηλιές της περιοχής. Η Καισάρεια ήταν επίσης η «πατρίδα» ενός, μετέπειτα πολύ γνωστού και πικάντικου εδέσματος, του παστουρμά.
Η 1η Ιανουαρίου ήταν η μέρα θανάτου του Μεγάλου Βασιλείου και έτσι η ελληνική παράδοση θεώρησε ότι ο Άγιος Βασίλης είναι εκείνος που φέρνει καλοτυχία και ευλογεί τη χρονιά…».
Ο ελληνικός, λοιπόν, Άγιος Βασίλης ακολουθεί τα χριστιανικά πρότυπα και ιδεώδη. Ψιλόλιγνος, ασκητής, πεζοπόρος χωρίς ιδιαίτερες προσωπικές ανάγκες γυρίζει τον κόσμο και μοιράζει ευχές.
Παρουσιάζεται, έτσι, ως ένα ακόμα σύμβολο της ορθόδοξης εκκλησίας για να συντηρήσει τη διαχρονικότητα και τη συνέχεια του ελληνικού στοιχείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στην περιοχή της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Ο Άγιος Βασίλης αποτελεί ουσιαστικά σύμβολο της λιτότητας και της ασκητικής ζωής. Δίνοντας μόνο την ευχή του αποτρέπει κάθε επιθυμία ή/και απαίτηση των πιστών προς την απόκτηση του ευζείν.
https://www.pentapostagma.gr
Εντελώς αντίθετα, αυτά που κρατάει στα χέρια του είναι «χαρτί και καλαμάρι» και βέβαια καθόλου χρήματα. Πατρίδα του θεωρείται η βιβλική Καισάρεια της Καππαδοκίας, το σημερινό Kayseri της Τουρκίας.
Η περιοχή μνημονεύεται για πρώτη φορά από τον Ηρόδοτο και αποτέλεσε πεδίο διαμάχης για πολλούς λαούς, εξαιτίας των πλουσίων κοιτασμάτων της σε χρυσό, ασήμι και χαλκό.
Τον 4ο μ.Χ. αιώνα αποτέλεσε το κέντρο του μοναστικού βίου που άνθησε στις βραχώδεις σπηλιές της περιοχής. Η Καισάρεια ήταν επίσης η «πατρίδα» ενός, μετέπειτα πολύ γνωστού και πικάντικου εδέσματος, του παστουρμά.
Ο ελληνικός, λοιπόν, Άγιος Βασίλης, όπως αναφέρει ο καθηγητής
λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών κ. Μηνάς Αλεξιαδής, είναι «κάτι
ανάμεσα στον Μέγα Βασίλειο της Καισαρείας, έναν από τους τρεις ιεράρχες
και σε ένα πρόσωπο-σύμβολο του Ελληνισμού, που έφευγε από τα βάθη της
Ασίας και έφτανε παντού: από τον Πόντο μέχρι την Πελοπόννησο και από την
Μακεδονία μέχρι τον Κύπρο.
Ο δικός μας Άγιος Βασίλης είναι πεζοπόρος, κρατά στα χέρια του ένα
ραβδί, συζητά με όλους τους ανθρώπους στο δρόμο και εύχεται καλοτυχία
και καλή χρονιά στον κόσμο. Δεν έχει σάκο, ούτε κοφίνι. Δε φέρνει δώρα,
αλλά την καλοχρονιά…Η 1η Ιανουαρίου ήταν η μέρα θανάτου του Μεγάλου Βασιλείου και έτσι η ελληνική παράδοση θεώρησε ότι ο Άγιος Βασίλης είναι εκείνος που φέρνει καλοτυχία και ευλογεί τη χρονιά…».
Ο ελληνικός, λοιπόν, Άγιος Βασίλης ακολουθεί τα χριστιανικά πρότυπα και ιδεώδη. Ψιλόλιγνος, ασκητής, πεζοπόρος χωρίς ιδιαίτερες προσωπικές ανάγκες γυρίζει τον κόσμο και μοιράζει ευχές.
Παρουσιάζεται, έτσι, ως ένα ακόμα σύμβολο της ορθόδοξης εκκλησίας για να συντηρήσει τη διαχρονικότητα και τη συνέχεια του ελληνικού στοιχείου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, στην περιοχή της πάλαι ποτέ βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Ο Άγιος Βασίλης αποτελεί ουσιαστικά σύμβολο της λιτότητας και της ασκητικής ζωής. Δίνοντας μόνο την ευχή του αποτρέπει κάθε επιθυμία ή/και απαίτηση των πιστών προς την απόκτηση του ευζείν.
https://www.pentapostagma.gr
Δευτέρα 30 Δεκεμβρίου 2019
Εκοιμήθη ο Αναστάσιος Μαρίνος, Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ., ο πρωταγωνιστής του υποχρεωτικού χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών
Εκοιμήθη ο Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ. Αναστάσιος Μαρίνος.
Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 3
Ιανουαρίου 2020 στο Α' Κοιμητήριο Αθηνών.
Ο Αναστάσιος Μαρίνος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους
δικαστικούς λειτουργούς που συνέβαλε τα μέγιστα στην διάσωση τόσο της υποχρεωτικότητας
όσο και του ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Υπό
την προεδρία του, ως Αντιπροέδρου του ΣτΕ, προεδρεύοντος στο Τμήμα ΣΤ΄ του ΣτΕ, ελήφθησαν οι αποφάσεις ΣτΕ 3356/1995
που ορίζει ότι «Tο μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας» αλλά και ΣτΕ 2176/1998 που καθορίζει τον αριθμό ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών. Να σημειωθεί ότι στις δύο
αυτές αποφάσεις παραπέμπουν και οι τέσσερις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ (ΣτΕ 660/2018, ΣτΕ 926/2018, ΣτΕ 1749 και 1750/2019) με τις οποίες ακυρώθηκαν
οι Υ.Α. Φίλη και Γαβρόγλου για τα Θρησκευτικά.
Επιπλέον ο Αναστάσιος Μαρίνος παρενέβη πολλές φορές με Γνωμοδοτήσεις αλλά και κατάλληλη αρθρογραφία για την υπεράσπιση του ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Οι τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του για το θέμα έγιναν την περίοδο 2011-2012 όταν η τότε Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου ξεκινούσε την πιλοτική εφαρμογή των «νέων» Προγραμμάτων Σπουδών που ταλαιπώρησαν όλα τα επόμενα χρόνια Θεολόγους, Δασκάλους και την εκπαιδευτική κοινότητα. Ο Αναστάσιος Μαρίνος τότε με ξεκάθαρα λόγια στηλίτευσε τόσο τις πολιτικές αποφάσεις όσο και τον ρόλο μερίδας Θεολόγων αλλά και της Διοικούσας Εκκλησίας που προωθούσαν αυτά τα Θρησκευτικά. Τις σχετικές παρεμβάσεις του φιλοξενούμε στο μόνιμο σύνδεσμο μας ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ, ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΟΜΙΚΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ. Μεταφέρουμε τους σχετικούς ηλεκτρονικούς συνδέσμους και παρακάτω.
Τέλος ο Αναστάσιος Μαρίνος πρωταγωνίστησε στην υπεράσπιση και πολλών άλλων σημαντικών ζητημάτων της Εκκλησίας. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του αποδίδοντας του τον δίκαιο μισθό των αγώνων του.
Σύντομο Βιογραφικό Αναστάσιου Μαρίνου
Ο Αναστάσιος Μαρίνος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1934. Περάτωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Βαρβάκειο Λύκειο. Σπούδασε Νομικά και Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ανακηρύχθηκε αριστούχος Διδάκτωρ Νομικής από το Πανεπιστήμιο Αθηνών με θέμα διατριβής «Η θρησκευτική Ελευθερία» και επίτιμος διδάκτωρ Θεολογίας από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Δικηγόρησε επί τετραετία στα Δικαστήρια Αθηνών. Το 1963 διορίστηκε κατόπιν επιτυχίας σε διαγωνισμό, στο Συμβούλιο της Επικρατείας ως Εισηγητής, το 1970 προήχθη σε Πάρεδρο και το 1979 σε Σύμβουλο Επικρατείας, το δε 1993 προήχθη σε Αντιπρόεδρο του Ανωτάτου Διοικητικού Δικαστηρίου. Κατόπιν εκπαιδευτικής αδείας, μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλία όπου μετέσχε επί ένα έτος στις εργασίες του Γαλλικού Συμβουλίου της Επικρατείας, παρακολούθησε μαθήματα Δημοσίου Δικαίου στη Σορβόννη, ειδικευθείς στα θέματα των σχέσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών και δικαίου και παρακολούθησε μαθήματα Κανονικού Δικαίου στο Ορθόδοξο Ρωσσικό Ινστιτούτο του Αγίου Σεργίου. Διετέλεσε Πρόεδρος της Εταιρείας Διοικητικών Μελετών. Είχε συμμετάσχει σε πληθώρα διεθνών επιστημονικών συνεδρίων στην Ελλάδα και το εξωτερικό και είχε υποστηρίξει την Ελληνική Κυβέρνηση ενώπιον του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο.
Σημαντικές παρεμβάσεις του Αναστάσιου Μαρίνου για τα Θρησκευτικά
https://thriskeftika.blogspot.com/2019/12/blog-post_29.html
Ινδιάνος Ιερέας Ανακαλύπτει το «Εκρηκτικό Μείγμα» των Ελλήνων
Ινδιάνος Ιερέας Ανακαλύπτει το «Εκρηκτικό Μείγμα» των Ελλήνων
Συγκινεί και εντυπωσιάζει ο πατέρας Τιμόθεος. Ένας Κολομβιανός Ιερέας
με ινδιάνικη καταγωγή, ο οποίος λατρεύει τον Χριστό και την Ελλάδα. Τα
λόγια του μας έκαναν να δακρύσουμε και όπως θα δείτε στο βίντεο δεν
είμαστε καθόλου υπερβολικοί.
του Κίμωνα Χαραλάμπους
Ο πατέρας Τιμόθεος πριν ακριβώς τρία χρόνια βαφτίστηκε χριστιανός ορθόδοξος.
Αυτές τις μέρες, που βρίσκεται ξανά στην Αθήνα, ο πατέρας Τιμόθεος, με καταγωγή από την Κολομβία και με αίμα ινδιάνικο, μιλάει για την πρώτη φορά που ήρθε στην Ελλάδα και συγκινεί με τα λόγια αγάπης του για τους Έλληνες. Επισκέφτηκε την Ελλάδα ψάχνοντας τον Διογένη και τον Σωκράτη, ωστόσο αυτό που βρήκε, ήταν ουσιαστικά και αυτό που αναζητούσε… ο Χριστός, μέσω της Ελληνοορθοδοξίας, καθώς ο Ελληνισμός οδηγεί στο Φως του Τριαδικού Θεού μας. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο ίδιος, αναζητώντας… έφτασε στην πηγή της σοφίας. Διαβάζοντας διάφορα βιβλία στην χώρα του, κατάλαβε ότι ο Ελληνισμός και η Ελλάδα είναι οι βάσεις της χριστιανικής πίστης, που δεν είναι θρησκεία, αλλά τρόπος ζωής. Ο Ελληνισμός, λέει ο πατήρ Τιμόθεος, διδάσκει πώς βιώνει κάποιος (ελεύθερα) τον Θεό και πώς έχεις (επι)κοινωνία μαζί του. «Αυτά τα έψαχνα από μικρό παιδί. Ο Θεός κάποια στιγμή μου έδωσε την ευκαιρία να επισκεφτώ την Ελλάδα και να μάθω τα Ελληνικά», σημειώνει χαρακτηριστικά και συνεχίζει: «Ως Κολομβιανός με Ινδιάνική καταγωγή και με λίγο αίμα ισπανικό, θέλω να στείλω ένα μήνυμα. Αυτό είναι το εξής: Εμείς όλοι κοιτάμε προς την Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα δεν είναι ένα ευρωπαϊκό νόμισμα. Η ουσία του Ελληνισμού είναι η Αγάπη, η αγάπη του Θεού είναι η αγάπη του Ελληνισμού που πρόσφερε σε όλο τον κόσμο, πολιτισμό, σοφία και φώτισε όλους εμάς. Ευχαριστώ όλους του Έλληνες για την αγάπη και τον πολιτισμό σας». Στην συνέχεια, στέλνει μήνυμα σε όλους τους Έλληνες, την ώρα που οι κυβερνώντες προσπαθούν να ξεριζώσουν τον Ελληνισμό από την χώρα μας. «Ο Έλληνας οφείλει να ξέρει από πού προέρχεται. Ο Ελληνισμός έδωσε στον κόσμο τον δρόμο της σοφίας. Οι Έλληνες προσέφεραν στον κόσμο ό,τι καλύτερο». «Να πραγματοποιούμε αυτά που είπε ο Σωκράτης», προσέθεσε, αποθεώνοντας τον «μεγάλο ταξιδευτή» των Ελλήνων. «Οι Έλληνες προσφέρουν Φως», υπογράμμισε, κόντρα στο σκότος της άγνοιας και της ομογενοποίησης-ισοπέδωσης, συμπληρώνουμε εμείς. «Άλλες χώρες ήρθαν στην λατινική Αμερική και καταπάτησαν. Όταν οι Έλληνες ήρθαν εδώ ή αλλού έδωσαν και δίνουν σοφία», τόνισε και ανέφερε το πιο συγκινητικό: «Από τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά, επάνω εκεί στεκόμαστε όλοι. Ο θησαυρός των Ελλήνων δεν είναι τα οικονομικά και τα υλικά. Ο κόσμος δεν πηγαίνει καλά. Πρέπει να υπάρξει οντολογική αλλαγή που προσφέρει ο Χριστός δια μέσω των Ελλήνων. Αλλιώς δεν θα υπάρξει αλλαγή στον κόσμο. Ευχαριστώ για ό,τι κάνατε για εμάς. Μοιράσατε τον πολιτισμό σας. Μας τον δίνετε. Ο Ελληνισμός αγάπησε όλον τον κόσμο. Μας προσέφερε τον Χριστό. (…) Ζήτω η Ελλάδα! Ο Θεός να έχει καλά τους Έλληνες και να δείτε την χαρά του Ελληνισμού στα παιδιά των παιδιών σας», καταλήγει σκορπώντας συγκίνηση στους απανταχού Έλληνες. Να είστε σίγουρος πάτερ πως αυτά που εύχεστε θα γίνουν, καθώς το εκρηκτικό μείγμα των Ελλήνων θα είναι σύντομα έτοιμο να ξαναχυθεί στην Οικουμένη. Δείτε το βίντεο από το Thecaller: https://www.diadrastika.com |
Άγιος Γεδεών ο Νέος Οσιομάρτυρας
Ημερομηνία εορτής: | 30/12/2019 | |
Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 30 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. |
|
Πολιούχος: | Τύρναβος |
|
Ιερά Λείψανα: | Η Κάρα του Αγίου βρίσκεται στο Ναό Παναγίας Φανερωμένης Τυρνάβου. Μέρος των Λειψάνων του Αγίου βρίσκονται στη Μονή Καρακάλου Αγίου Όρους. |
|
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Γεδεων Ο Νεος Οσιομαρτυρας (; - 1818) |
Ἐχθρὸν αἰσχύνας τον πάλαι τρώσαντά σε,
Χριστοῦ Γεδεὼν Ὁσιομάρτυς ὤφθης. Τριακοστῇ Γεδεὼν χεῖρας ἠδέ πόδας χαλκῷ τάμον. |
Βιογραφία
Ο Άγιος Γεδεών γεννήθηκε στο χωριό Κάπουρνα της Δημητριάδος (Νομός Μαγνησίας) και κατά κόσμον ονομαζόταν Νικόλαος. Οι ευσεβείς γονείς του, ονομάζονταν Αυγερινός και Κυράτζα ενώ είχε άλλους τρεις αδελφούς και τέσσερις αδελφές. Δώδεκα χρονών, με την οικογένειά του ήλθε στο χωριό Γιερμή και από 'κει στο Βελεστίνο, όπου εργαζόταν κοντά στο θείο του. Τον άρπαξε όμως κάποιος Τούρκος και τον εξισλάμισε με το όνομα Ιμπραήμ. Μετά από δυο μήνες, ο Νικόλαος, κατόρθωσε και δραπέτευσε και επανήλθε στην οικογένειά του. Ο πατέρας του τον φυγάδευσε στο χωριό Κεραμίδι, όπου κοντά σε κάποιους οικοδόμους πήγε στην Κρήτη. Εκεί εξομολογήθηκε σε κάποιο Ιερέα και βρήκε άσυλο στο εξωκλήσι του. Μετά τον θάνατο του ιερέα, ο Νικόλαος έφυγε για το Άγιον Όρος. Εκεί πάλι εξομολογήθηκε, έλαβε των αχράντων μυστηρίων και στη Μονή Καρακάλου, εκάρη μοναχός με το όνομα Γεδεών. Οι πατέρες της Μονής του ανέθεσαν το διακόνημα του Εκκλησιάρχου. Την 6η Ιουνίου 1797 μ.Χ. ο Γεδεών με την ευλογία των Πατέρων διωρίσθηκε μετοχιάρης με τον προηγούμενο Γαβριήλ, στο Μετόχιο της Μεταμορφώσεως, στην περιοχή του Ρεθύμνου Κρήτης. Μετά από έξι έτη παραμονής στο μετόχι, επέστρεψεν στην μονή της μετανοίας του. Με τον πόθο όμως του μαρτυρίου, ήλθε στο Βελεστίνο, στον τόπο που αρνήθηκε την πίστη του, όπου μέσα στην αγορά με θάρρος ομολόγησε τον Χριστό. Διωκόμενος από τους Τούρκους, ήλθε στην Αγιά, όπου συνελήφθηκε. Οι Τούρκοι, αφού τον διαπόμπευσαν στους δρόμους του Τιρνάβου, κατόπιν του έκοψαν τα πόδια και τα χέρια και στη συνέχεια τον έριξαν στα αποχωρητήρια. Εκεί, μέσα σε φρικτούς πόνους, παρέδωσε το πνεύμα του στις 30 Δεκεμβρίου 1818 μ.Χ. Η τίμια κάρα του μάρτυρα, αποθησαυρίστηκε στην αγία Τράπεζα του Μητροπολιτικού Ναού του Τυρνάβου, Παναγίας Φανερωμένης. |
Ἀπολυτίκιον Ἦχος α´. Τῆς ἐρήμου πολίτης. Ἐναθλήσας νομίμως τὸν ἐχθρὸν καταβέβληκας, καὶ Ὁσιομάρτυς ἐδείχθης, του Σωτῆρος περίδοξος· χειρῶν γὰρ καὶ ποδῶν τὴν ἐκτομήν, ὑπέστης Γεδεὼν καρτερικῶς, διὰ τοῦτο θείαν χάριν νέμεις ἀεί, τοῖς πίστει ἐκβοῶσί σοι· δόξα τῷ παρασχόντι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε. Ὁσίων ἰσότιμος, καὶ Ἀθλητῶν κοινωνός, καὶ θεῖον ἀγλάϊσμα, τῆς Καρακάλλου Μονῆς, ἐδείχθης μακάριε· σὺ γὰρ στερρῶς ἀθλήσας, τὸν ἐχθρὸν ἐτροπώσω· ἔνθεν Ὁσιομάρτυς, Γεδεὼν ἐδοξάσθης, πρεσβεύων ὑπὲρ πάντων, ἡμῶν τῶν εὐφημούντων σε. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος γ’. Θείας πίστεως. (Μητροπολίτου Λαρίσης Δωροθέου) ῾Ρείθροις ἔπνιξας τῶν σῶν αἱμάτων, καὶ κατῄσχυνας, τοῦ ἐπαράτου, τὴν ἀσέβειαν Βελῆ καὶ τὸ φρύαγμα, ὑπὲρ Χριστοῦ ἐναθλῶν γενναιότατα, ὁσιομάρτυς Γεδεὼν παναοίδιμε, πρέσβυν ἀκοίμητον, Χριστῷ σε προσάγομεν, ῥυσθῆναι ἐκ κινδύνων τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Ἐν ἀσκήσει πρότερον, ἐνδιαπρέψας θεόφρον, τῇ ἀθλήσει ὕστερον, θεοπρεπῶς ἐδοξάσθης· πόνοις γάρ, ἐγκαρτερήσας τοῖς ἀφορήτοις, ᾔσχυνας, ἐχθροῦ εἰς τέλος τὰς μεθοδείας· διὰ τοῦτό σε τιμῶμεν, Ὁσιομάρτυς Γεδεὼν ἔνδοξε. Κάθισμα Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον. Ἐν Ὁσίοις ἐκλάμψας ἐν ὄρει Ἄθωνος, μαρτυρίου ὑπῆλθες τὸ θεῖον στάδιον, καὶ ἐδέξω πρὸς Χριστοῦ ζωῆς τὸν στέφανον, Ὁσιομάρτυς Γεδεών, καὶ συνήφθης τοῖς χοροῖς, κλεινῶν Ὁσιομαρτύρων, μεθ᾿ ὧν δυσώπει ἀπαύστως, ἐλεηθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Ὁ Οἶκος Ἀποφυγὼν τοῦ δυσμενοῦς, τὰς πάγας καὶ τοὺς βρόχους, ἐν μετανοίᾳ ἀληθεῖ, καὶ συντριβῇ καρδίας, προσέπεσας τῷ Λυτρωτῇ καὶ Σωτῆρι Χριστῷ, ὡς ὁ Ἀπόστολος Πέτρος Ἅγιε· καὶ ἄρας τὸν Σταυρὸν αὐτοῦ, ἀσκητικῇ, πολιτείᾳ διέπρεψας, πρὸς ἀθλητικοὺς προγυμναζόμενος πόνους καὶ καμάτους· καὶ τοῖς ἀσεβέσι παραστάς, τὴν καλὴν ὁμολογίαν εὐθαρσῶς ὡμολόγησας, ἀνακαλεσάμενος τῂν ἧτταν, καὶ τροπωσάμενος τὸν σὲ πρῴην πτερνίσαντα βύθιον δράκοντα· στεῤῥῶς γὰρ ὑπέμεινας τὰς ἀπειλὰς τῶν δυσσεβῶν, καὶ τὰς τομὰς τῶν χειρῶν καὶ τῶν ποδῶν ὡς ἄλλου πάσχοντος, δι᾿ ὧν τῶν πάλαι Μαρτύρων ὤφθης ἰσοστάσιος· μεθ᾿ ὧν σε τιμῶμεν Ὁσιομάρτυς Γεδεὼν ἔνδοξε. Μεγαλυνάριον Χαίροις τῶν Ὁσίων ὁ μιμητής· χαίροις τῶν Μαρτύρων, θιασώτης καὶ ζηλωτής· ἐν γὰρ ἀμφοτέροις, νομίμως διαπρέψας, Ὁσιομάρτυς ὤφθης, Γεδεὼν ἔνθεος. |
Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθ. β΄, 13-23 (29-12-2019)
διακόνου Χαρίτων Θεοδώρου
Πρωτότυπο Κείμενο
Ἀναχωρησάντων
τῶν μάγων, ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου φαίνεται κατ᾿ ὄναρ τῷ Ἰωσὴφ λέγων·
ἐγερθεὶς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς
Αἴγυπτον, καὶ ἴσθι ἐκεῖ ἕως ἂν εἴπω σοι· μέλλει γὰρ Ἡρῴδης ζητεῖν τὸ
παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν
μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς
τελευτῆς Ἡρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου
λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. Τότε Ἡρῴδης ἰδὼν ὅτι
ἐνεπαίχθη ὑπὸ τῶν μάγων, ἐθυμώθη λίαν, καὶ ἀποστείλας ἀνεῖλε πάντας τοὺς
παῖδας τοὺς ἐν Βηθλεὲμ καὶ ἐν πᾶσι τοῖς ὁρίοις αὐτῆς ἀπὸ διετοῦς καὶ
κατωτέρω, κατὰ τὸν χρόνον ὃν ἠκρίβωσε παρὰ τῶν μάγων. Τότε ἐπληρώθη τὸ
ρηθὲν ὑπὸ Ἱερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος· φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη, θρῆνος
καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς, καὶ οὐκ
ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν. Τελευτήσαντος δὲ τοῦ Ἡρῴδου ἰδοὺ
ἄγγελος Κυρίου κατ᾿ ὄναρ φαίνεται τῷ Ἰωσὴφ ἐν Αἰγύπτῳ λέγων· ἐγερθεὶς
παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ πορεύου εἰς γῆν Ἰσραήλ·
τεθνήκασι γὰρ οἱ ζητοῦντες τὴν ψυχὴν τοῦ παιδίου. Ὁ δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε
τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ ἦλθεν εἰς γῆν Ἰσραήλ. Ἀκούσας δὲ
ὅτι Ἀρχέλαος βασιλεύει ἐπὶ τῆς Ἰουδαίας ἀντὶ Ἡρῴδου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
ἐφοβήθη ἐκεῖ ἀπελθεῖν· χρηματισθεὶς δὲ κατ᾿ ὄναρ ἀνεχώρησεν εἰς τὰ μέρη
τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἐλθὼν κατῴκησεν εἰς πόλιν λεγομένην Ναζαρέτ, ὅπως
πληρωθῇ τὸ ρηθὲν διὰ τῶν προφητῶν ὅτι Ναζωραῖος κληθήσεται.
Νεοελληνική Απόδοση
Όταν
αναχώρησαν οι μάγοι, ένας άγγελος του Θεού παρουσιάστηκε στον Ιωσήφ στο
όνειρό του και του είπε: «Σήκω αμέσως, πάρε το παιδί και τη μητέρα του
και φύγε στην Αίγυπτο και μείνε εκεί ωσότου σου πω. Γιατί ο Ηρώδης όπου
να’ ναι θα ψάξει να βρει το παιδί, για να το σκοτώσει». Ο Ιωσήφ σηκώθηκε
αμέσως, πήρε το παιδί και τη μητέρα του και μέσα στη νύχτα έφυγε στην
Αίγυπτο∙ εκεί έμεινε ώσπου πέθανε ο Ηρώδης. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του
Κυρίου που είχε πει ο προφήτης: «Από την Αίγυπτο κάλεσα τον γιο μου».
Όταν κατάλαβε ο Ηρώδης πως οι μάγοι τον εξαπάτησαν, οργίστηκε πάρα πολύ.
Έστειλε τότε στρατιώτες και σκότωσαν στη Βηθλεέμ και στην περιοχή της
όλα τα παιδιά από δύο χρονών και κάτω, σύμφωνα με τον χρόνο που
εξακρίβωσε από τους μάγους. Έτσι εκπληρώθηκε ο λόγος του Κυρίου, που
είχε πει ο προφήτης Ιερεμίας: «Ακούστηκε στη Ραμά κραυγή, θρήνος,
κλάματα και στεναγμός βαρύς∙ για τα παιδιά της κλαίει η Ραχήλ και
πουθενά δεν βρίσκει παρηγοριά, γιατί δεν υπάρχουν πια στη ζωή». Όταν,
λοιπόν, πέθανε ο Ηρώδης, ένας άγγελος σταλμένος από τον Κύριο
εμφανίστηκε στον Ιωσήφ σε όνειρο στην Αίγυπτο, και του είπε: «Σήκω πάρε
το παιδί και τη μητέρα του και πήγαινε στη χώρα του Ισραήλ, γιατί
πέθαναν όσοι ήθελαν να θανατώσουν το παιδί». Τότε ο Ιωσήφ σηκώθηκε, πήρε
το παιδί και τη μητέρα του και γύρισε πάλι στη χώρα του Ισραήλ. Όταν
έμαθε πως βασιλιάς της Ιουδαίας είναι ο Αρχέλαος, στη θέση του πατέρα
του, του Ηρώδη, φοβήθηκε να εγκατασταθεί εκεί. Με θεϊκή εντολή όμως, που
του δόθηκε στο όνειρό του, αναχώρησε για την περιοχή της Γαλιλαίας.
Ήρθε λοιπόν, κι εγκαταστάθηκε στην πόλη Ναζαρέτ. Έτσι εκπληρώθηκε για
τον Χριστό η προφητεία που έλεγε ότι θα ονομαστεί Ναζωραίος.
Σχολιασμός
Το
Ευαγγέλιο της Κυριακής μετά Χριστουγέννων αναφέρεται στις προσπάθειες
του Βασιλέως Ηρώδη να επιτύχει το διωγμό, ακόμη αν ήταν δυνατό και τον
θάνατο του θείου βρέφους. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο, όταν οι
μάγοι έφυγαν μετά την προσκύνησή τους, άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε στον
Ιωσήφ και του είπε να αλλάξουν κατεύθυνση και να πορευθούν για την
Αίγυπτο ολόκληρη η αγία οικογένεια λέγοντάς του για τα δόλια σχέδια που
είχε ο Ηρώδης για το Θείο βρέφος. Έτσι ο Ιωσήφ κάνει πράξη τα όσα του
είπε ο άγγελος και φεύγουν μέσα στην νύχτα για την Αίγυπτο.
Στο
μεταξύ ο Ηρώδης, όταν αντιλήφθηκε ότι εξαπατήθηκε από τους Μάγους
εξοργίστηκε πάρα πολύ. Αυτός ο θυμός είχε δυσάρεστη κατάληξη αφού μετά
από δική του διαταγή, στρατιώτες σκότωσαν όλα τα αρσενικά παιδιά που
ήταν στη Βηθλεέμ και σ’ όλα τα περίχωρα και σύνορά της από δύο ετών και
κάτω, σύμφωνα με το χρόνο που υπολόγισε από τα λόγια των Μάγων. Τότε
εκπληρώθηκε ο λόγος πού είπε ο προφήτης Ιερεμίας:«Φωνὴ ἐν Ραμᾷ ἠκούσθη,
θρῆνος καὶ κλαυθμὸς καὶ ὀδυρμὸς πολύς· Ραχὴλ κλαίουσα τὰ τέκνα αὐτῆς,
καὶ οὐκ ἤθελε παρακληθῆναι, ὅτι οὐκ εἰσίν.»
Μεταθανάτια
του Ηρώδου, άγγελος Κυρίου είπε στον Ιωσήφ σε όνειρο στην Αίγυπτο:
«Σήκω και πάρε το Παιδί και τη Μητέρα του και πήγαινε με την ησυχία σου
στην χώρα του Ισραήλ. Διότι έχουν πεθάνει πλέον εκείνοι που ζητούσαν τη
ζωή του παιδιού». Και ο Ιωσήφ σηκώθηκε, πήρε το Παιδί και τη Μητέρα του
και ήλθε στην Παλαιστίνη. Στο άκουσμα ότι στην Ιουδαία βασίλευε ο
Αρχέλαος, ένας πολύ σκληρός ηγεμόνας, φοβήθηκε να πάει εκεί, αλλά με νέα
εντολή από τον Θεό κατευθύνθηκε προς τις περιοχές της Γαλιλαίας όπου
βασίλευε ο Ηρώδης ο Αντύπας, λιγότερο πιο σκληρός από τον αδελφό του τον
Αρχέλαο. Κι έτσι κατοίκησε στην πόλη που λεγόταν Ναζαρέτ. Για να
πραγματοποιηθεί εκείνο που ειπώθηκε από τους Προφήτες, ότι ο Ιησούς θα
ονομασθεί περιφρονητικά από τους εχθρούς του «Ναζωραίος».
Η
γέννηση τού Χριστού, όπως περιγράφεται απὸ τὸν Ευαγγελιστὴ Ματθαίο στὴ
σημερινὴ περικοπή, μας δείχνει προκαταβολικὰ τὴν πορεία του Μεσσία μέσα
στὸν κόσμο. Ο νεογέννητος Χριστὸς ευθὺς όταν εισέρχεται στὸν παρόντα
κόσμο γνωρίζει τὴν καταδίωξη καὶ τὴν εχθρότητα εκ μέρους των αρχόντων. Η
εχθρότητα αυτὴ βρίσκει τὸν πρώτο καὶ κύριο εκπρόσωπό της στὸ βασιλιὰ
Ηρώδη, η θηριωδία τού οποίου μας είναι γνωστὴ καὶ απὸ τοὺς ιστορικοὺς
της εποχής. Παρατηρούμε λοιπόν την κακία της ανθρωπότητας εκείνο τον
καιρό. Με το που γεννήθηκε ο Κύριος άρχισαν να τον διώκουν, αντί να τον
προσεγγίσουν με αγάπη. Πολλά τα μηνύματα είναι που πηγάζουν και από το
σημερινό ευαγγέλιο αλλά εμείς θα καταπιαστούμε στην αναφορά του
ονόματος «Ναζωραίος».
Στα
προφητικά κείμενα δεν βρίσκουμε αυτό το όνομα και ούτε ποιος από τους
προφήτες πρώτος το προανήγγειλε δεν γνωρίζουμε. Προφανώς υπήρχε σε
κάποιο προφητικό βιβλίο, το οποίο έχει χαθεί. Το προφητικό βιβλίο μπορεί
να χάθηκε, αλλά το όνομα «Ναζωραίος» διεσώθηκε σαν ιερά παρακαταθήκη
στην προφορική παράδοση των Εβραίων. Αυτή είχε υπόψη του μάλλον ο ιερός
Ευαγγελιστής και συνδέει στο θεόπνευστο του Ευαγγέλιο την εγκατάσταση
της αγίας οικογένειας του Ιωσήφ στην Ναζαρέτ με την εκπλήρωση της
προφητείας που συσχετίζει την πόλη αυτή με το όνομα «Ναζωραίος».
Κατ’
αρχή η Ναζαρέτ δεν αποτελούσε μία από τις ξακουστές πόλεις της
Παλαιστίνης όπως για παράδειγμα η Ιερουσαλήμ, η Βηθλεέμ, η Ιεριχώ και
άλλες οι οποίες συνδέονταν άμεσα και με γνωστές προσωπικότητες της τότε
εποχής αλλά και μεγάλα ιστορικά γεγονότα. Αντίθετα, η πόλη Ναζαρέτ είχε
κακή φήμη εξαιτίας της πονηριάς και κακίας που χαρακτήριζε τους
κατοίκους της. Θύμιζε περισσότερο κέντρο ειδωλολατρίας παρά κωμόπολη που
γεωγραφικά ανήκει στο Ισραήλ. Χαρακτηριστική είναι εξάλλου και η απορία
του Ναθαναήλ στον Φίλιππο, όταν ο δεύτερος του λέει ότι βρήκαν τον
Μεσσία «Ιησούν …. τον από την Ναζαρέτ», απάντησε «εκ Ναζαρέτ δύναται τι
αγαθόν είναι;» (Ιωαν. Α΄ 46-47, Λουκ. Δ΄ 28-30). Έτσι το όνομα Ναζωραίος
ήταν υποτιμητικό για όποιον το είχε έχοντας υπόψη τον ηθικό χαρακτήρα
αυτής της πόλης . Σύμφωνα με μερικούς Πατέρες της Εκκλησίας, το
συγκεκριμένο όνομα προέρχεται από μια εβραϊκή λέξη, η οποία σημαίνει
περιφρόνηση, αναξιότητα. Άρα χαρακτηρίζει κάποιον ως ταπεινό, ανάξιο και
περιφρονημένο η λέξη αυτή.
Έτσι
ο Κύριος μας έζησε μεταξύ των ανθρώπων περιφρονημένος και ταπεινωμένος.
Γεννήθηκε μέσα σε ένα στάβλο. Τα βρεφικά του ενδύματα, λιγοστά και
φτωχά. Σαν κατάδικος και εξορισμένος διέφυγε στην Αίγυπτο για δύο έτη
και γλίτωσε με αυτό τον τρόπο από την φονική μανία που διακατείχε τον
βασιλέα Ηρώδη για αυτόν. Έμεινε φτωχός για όλη του τη ζωή, ασκούσε το
επάγγελμα του μαραγκού για βιοποριστικούς μόνο σκοπούς και όχι για
συγκέντρωση πλούτου. Όπως ο ίδιος έλεγε δεν είχε που να κλίνει την
κεφαλή. Σύμφωνα με τον Ευαγγελιστή Ματθαίο ήταν περισσότερο άστεγος από
τα πτηνά και τις αλεπούδες που στο τέλος της ημέρας θα βρουν μια φωλιά η
ένα καταφύγιο για να ξεκουραστούν. (Ματθ. Η΄ 20). Προσπάθησαν με
διάφορους τρόπους οι αρχιερείς, γραμματείς, αλλά και φαρισαίοι να
διαδόσουν στον κόσμο συκοφαντίες εναντίον του Κυρίου. Έλεγαν ότι είναι
αμαρτωλός, παραβιάζει την αργία του Σαββάτου, «εν τω αρχόντι των
δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια»,ότι είναι λαοπλάνος και καταφρονητής του
λαού και των εθνικοθρησκευτικών του παραδόσεων.
Όλοι
αυτοί οι υβρισμοί, οι γελοιοποιήσεις και οι χλευασμοί έφθασαν στο
αποκορύφωμα τους στις αυλές των αρχιερέων, το πραιτώριο και ο Γολγοθάς.
Ακόμη και οι περαστικοί από το δρόμο του Γολγοθά «εβλασφήμουν αυτόν
κινούντες τάς κεφαλάς» (Ματ. ΚΖ΄ 39). Έγινε «όνειδος ανθρώπων και
εξουθένημα λαού» (Ψαλμ. ΚΑ΄ 7). Απαρατήρητη δεν μπορεί να μείνει και η
επιγραφή στον σταυρό του Κυρίου μας «Ιησούς ο Ναζωραίος». Αυτό αποτελεί
μια μεγάλη πραγματικότητα, αφού σε όλη του τη ζωή από την γέννηση μέχρι
και την σταυρική του θυσία παρέμεινε «Ναζωραίος». Αν διαβάσει κανείς το
22ον κεφάλαιο των πράξεων των Αποστόλων στους στίχους 6-8 με
θεοπρεπή μορφή παρουσιάστηκε στον Σαύλον, λίγο έξω από την Δαμασκό, και
του είπε «εγώ είμι Ιησούς ο Ναζωραίος όν σύ διώκεις». Όνομα, το οποίο το
κατέστησε τιμημένο και ένδοξο. Οι Απόστολοι και όλοι οι Άγιοι και Αγίες
της Εκκλησίας μας κήρυτταν και έκαναν θαύματα «εν ονόματι Ιησού του
Ναζωραίου»
Καλούμαστε
λοιπόν και εμείς με την σειρά μας να εμπνευστούμε και να γίνουμε
μιμητές της ζωής του Ιησού Χριστού, του «Ναζωραίου» που δεν αγάπησε ποτέ
τα πλούτη και τους επίγειους θησαυρούς. Η φάτνη να γίνει ταπείνωση
και πηγή, όπου ο κάθε χριστιανός θα αντλεί ύψιστες ηθικές αρετές. Η
φάτνη και ο σταυρός είναι δύο μεγάλα όπλα για μας στην ζωή μας αφού με
αυτά κατατροπώνετε ο διάβολος, συντρίβεται το κακό και στο τέλος
υπερισχύει το δίκαιο και η αλήθεια.
http://www.imconstantias.org.cy/7103-2/
Κυριακή μετά την Χριστού Γέννησιν, Αποστ. Ανάγνωσμα: Γαλ. β΄ 11-19 (29-12-2019)
Ξένιας Παντελή, θεολόγου
Πρωτότυπο Kείμενο
Ἀδελφοί,
γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ’ ἐμοῦ ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ
ἄνθρωπον· οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ
δι’ ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν
τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ’ ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ
ἐπόρθουν αὐτήν, καὶ προέκοπτον ἐν τῷ ᾿Ιουδαϊσμῷ ὑπὲρ πολλοὺς
συνηλικιώτας ἐν τῷ γένει μου, περισσοτέρως ζηλωτὴς ὑπάρχων τῶν πατρικῶν
μου παραδόσεων. Ὅτε δὲ εὐδόκησεν ὁ Θεὸς ὁ ἀφορίσας με ἐκ κοιλίας μητρός
μου καὶ καλέσας διὰ τῆς χάριτος αὐτοῦ ἀποκαλύψαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἐν ἐμοί,
ἵνα εὐαγγελίζωμαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔθνεσιν, εὐθέως οὐ προσανεθέμην σαρκὶ
καὶ αἵματι, οὐδὲ ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τοὺς πρὸ ἐμοῦ ἀποστόλους,
ἀλλὰ ἀπῆλθον εἰς Ἀραβίαν, καὶ πάλιν ὑπέστρεψα εἰς Δαμασκόν. Ἔπειτα μετὰ
ἔτη τρία ἀνῆλθον εἰς Ἱεροσόλυμα ἱστορῆσαι Πέτρον, καὶ ἐπέμεινα πρὸς
αὐτὸν ἡμέρας δεκαπέντε· ἕτερον δὲ τῶν ἀποστόλων οὐκ εἶδον εἰ μὴ Ἰάκωβον
τὸν ἀδελφὸν τοῦ Κυρίου.
Νεοελληνική Απόδοση
Αδελφοί,
πρέπει να ξέρετε, πως το ευαγγέλιο που σας κήρυξα εγώ δεν προέρχεται
από άνθρωπο. Γιατί κι εγώ ούτε το παρέλαβα ούτε το διδάχτηκα από
άνθρωπο, αλλά μου το αποκάλυψε ο Ιησούς Χριστός. Ασφαλώς έχετε ακούσει
για τη διαγωγή μου όσον καιρό ανήκα στην ιουδαϊκή θρησκεία, ότι
καταδίωκα με πάθος την εκκλησία του Θεού και προσπαθούσα να την
εξαφανίσω. Και πρόκοβα στον ιουδαϊσμό πιο πολύ από πολλούς συνομήλικους
συμπατριώτες μου, γιατί είχα μεγαλύτερο ζήλο για τις προγονικές μου
παραδόσεις. Ο Θεός όμως με είχε ξεχωρίσει από την κοιλιά της μάνας μου
και η χάρη του με είχε καλέσει να τον υπηρετήσω. Όταν, λοιπόν, ευδόκησε
να μου αποκαλύψει τον Υιό του για να φέρω στους εθνικούς το χαρμόσυνο
μήνυμα γι’ αυτόν, δε στηρίχθηκα σ’ ανθρώπινες δυνάμεις· ούτε ανέβηκα στα
Ιεροσόλυμα να δω εκείνους που ήταν απόστολοι πριν από μένα, αλλά έφυγα
στην Αραβία, και ύστερα ξαναγύρισα στη Δαμασκό. Έπειτα, μετά από τρία
χρόνια, ανέβηκα στα Ιεροσόλυμα να γνωρίσω από κοντά τον Πέτρο, κι έμεινα
κοντά του δεκαπέντε μέρες. Άλλον απόστολο δεν είδα, παρά τον Ιάκωβο,
τον αδερφό του Κυρίου.
Σχολιασμός
Το
θέμα που αναπτύσσει ο Απόστολος Παύλος στο 15ο κεφάλαιο της Α΄ προς
Κορινθίους Επιστολή του είναι η Ανάσταση των νεκρών. Αφορμή για να
ασχοληθεί ο Απόστολος με το θέμα τούτο υπήρξε το γεγονός ότι μερικοί από
τους χριστιανούς της Κορίνθου αρνούνταν να πιστέψουν στην ανάσταση των
νεκρών.
Για
να θεμελιώσει ο Παύλος τη διδασκαλία για τη μελλοντική ανάσταση των
νεκρών αναπτύσσει εν πρώτοις την κοινή πίστη των Αποστόλων και των
πρώτων χριστιανών στην Ανάσταση του Χριστού που αποτελεί τη βάση της
αναστάσεως και των νεκρών και η οποία αναδεικνύει χαρακτηριστικά της
ζωής και της αναστάσεως. Η Ανάσταση των νεκρών κατά την Δευτέρα Παρουσία
προμηνύεται από την Ανάσταση του Χριστού. Δεν έχει καμιά σχέση με την
ζωή μετά το θάνατο του χριστιανού. Η ανάσταση των νεκρών , όλων των
ανθρώπων μαζί , θα γίνει την ίδια στιγμή ,κατά την έλευση της Δευτέρας
Παρουσίας του Χριστού ,που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την Ανάσταση
του Χριστού. Ανάσταση του Χριστού και ανάσταση των νεκρών αποτελούν ένα
ενιαίο γεγονός , την πραγματοποίηση του εσχατολογικού σχεδίου του Θεού
για τον κόσμο. O Απόστολος Παύλος για να θεμελιώσει τη διδασκαλία του
γύρω από το θέμα της ανάστασης των νεκρών που συνιστά την πεμπτουσία του
χριστιανικού κηρύγματος, αναπτύσσει πρώτα την κοινή πίστη των Αποστόλων
και των πρώτων χριστιανών στο μεγάλο αυτό γεγονός.
H
Ανάσταση του Χριστού κατά τον Απόστολο Παύλο συνιστά την καρδιά του
Ευαγγελίου που παρέδωκε ο ίδιος στους Κορινθίους , αλλά και που οι άλλοι
Απόστολοι ευαγγελίζονταν με το κήρυγμα τους. Η ίδρυση της Εκκλησίας
της Κορίνθου υπήρξε καρπός του ιεραποστολικού κηρύγματος του Αποστόλου
Παύλου. Το κήρυγμα του Χριστού και το κήρυγμα των Αποστόλων , ονομάζεται
«Ευαγγέλιον» γιατί είναι αγγελία χαρμόσυνη που κομίζει τη σωτηρία και
εξαγγέλει τον πλούτο των αγαθών .
Ο
θάνατος του Χριστού «υπέρ των αμαρτιών ημων» συνιστά το θεμέλιο της
σωτηρίας και γι αυτό την κορυφαία αλήθεια της πίστεως, που πιστεύει και
ομολογεί η εκκλησία και που ο Παύλος παρέδωσε στους Κορινθίους . Ο
Χριστός αναμάρτητος όντας(Ησ 53,9. Α΄ Πετρ.2,22. Α΄ Ιω.3,5)πέθανε όχι
για τον εαυτό του αλλά για μας. Ο θάνατος Του αφορούσε τις δικές μας
αμαρτίες.
Ο
Απόστολος Παύλος υπογραμμίζει ότι Χριστός «απέθανεν υπέρ των αμαρτιών
ημών κατά τας Γραφάς , ότι ετάφη και ότι εγέιρεται τη Τρίτη ημέρα κατά
τας Γραφάς». Όπως και όλα τα γεγονότα της ζωής του Χριστού είχαν
προφητευθεί και προτυπωθεί στις Γραφές ,το ίδιο συνέβη και με τον
θάνατο του.
Το
κατά τας γραφάς σημαίνει επίσης ότι τα γεγονότα εκτυλίχτηκαν στο χώρο
της ανθρώπινης ιστορίας, αλλά η αποδοχή τους απαιτεί την παρουσία και
την επενέργεια της πίστεως του ανθρώπου ως κοινωνία αγάπης και ενότητας
με το Θεάνθρωπο Κύριο. Ο Αναστάς Κύριος φανερώθηκε στους Μαθητές ,
ιδιαίτερα στον απόστολο Πέτρο και μετά στον απόστολο Παύλο. Η
προβαλλόμενη απόδειξη δεν έχει βέβαια τον χαρακτήρα ενός λογικού
επιχειρήματος , αλλά αποτελεί μια ισχυρή μαρτυρία των ανθρώπων που στην
ύπαρξη τους έζησαν και φανέρωσαν το γεγονός της Αναστάσεως του Χριστού.
Ιδιαίτερα οι Άγιοι Απόστολοι έζησαν την Ανάσταση ως προσωπικό γεγονός
και εμπειρία. Έγιναν αποδέκτες της άφθαρτης ζωής του Αναστάντος Κυρίου.
Η
παρουσία του Χριστού φανερώνεται μέσα από την αδιάψευστη μαρτυρία των
Αποστόλων, αρκεί οι άνθρωποι να ανοίξουν την καρδιά τους για να την
δεχθούν. Ειδικότερα το μεγάλο γεγονός της Αναστάσεως αποκαλύπτεται ως το
κέντρο της εν Χριστώ σωτηρίας του ανθρώπου.
Ωστόσο
ο Απ. Παύλος άφησε ως τελευταία προσωπική μαρτυρία την εμφάνιση του
Κυρίου στο ίδιο, όταν πήγαινε προς τη Δαμασκό. Χωρίς δυσκολία σκιαγραφεί
τον εαυτό του. Απο τη μια φανερώνει τη θαυματουργική κλήση του από το
Χριστό και από την άλλη δεν διστάζει να χαρακτηρίσει τον εαυτό του
ανάξιο και ελλιπή. Έπειτα για να δείξει πως η υπεροχή της κλήσεως
βρίσκεται στην αγάπη του Χριστού, προβάλλει την υπαρξιακή του ασθένεια
και ονομάζει τον εαυτό του έκτρωμα. Η ρωμαλέα ομολογία του Αποστόλου για
την έσχατη προσωπική του αδυναμία φανερώνει πως ήδη τον είχε
επισκεφθεί η χάρη του Χριστού που επισκέπτεται τον άνθρωπο με ταπεινό
φρόνημα.
Επομένως
όλοι όσοι πιστεύουν στο Χριστό θα αναστηθούν σε μια αιώνια ζωή. Η
Ανάσταση του Χριστού αποδεικνύει τη νίκη του ενάντια στην αμαρτία, και
πως έτσι προμηθεύει και σε εμάς την δύναμη για να ζούμε μια νικηφόρα ζωή
ενάντια στην αμαρτία(Α΄Κορινθίους 15:24-34).Η ανάσταση του Χριστού
αποτελεί τη βάση αλλά και την απόδειξη της μελλοντικής ανάστασης των
νεκρών. Η ανάσταση των νεκρών , θα γίνει την ίδια στιγμή, κατά την
έλευση της Δευτέρας Παρουσίας του Κυρίου , η οποία συνδέεται άμεσα με τη
Ανάσταση του Κυρίου.
http://www.imconstantias.org.cy/7135-2/
Κυριακή 29 Δεκεμβρίου 2019
Μετά την Χριστού Γέννησιν
Ημερομηνία εορτής: | 29/12/2019 | |
Τύπος εορτής: | Ειδικός υπολογισμός. Εορτάζεται στις 26 Δεκεμβρίου αν είναι Κυριακή ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου. |
|
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ιωσηφ Ο Μνηστηρας Της Παρθενου, Προφητης Δαβιδ , Αγιος Ιακωβος Ο Αποστολος Και Αδελφοθεος Πρωτος Επισκοπος Ιεροσολυμων (; - 62) |
Eις τον Iωσήφ.
Τιμῶ Ἰωσὴφ Μνήστορα τῆς Παρθένου, Ὡς ἐκλεγέντα φύλακα ταύτης μόνον. Eις τον Iάκωβον. Σὺ τέκτονος παῖς, ἀλλ' ἀδελφὸς Κυρίου, Τοῦ πάντα τεκτήναντος ἐν λόγῳ Μάκαρ. Eις τον Δαβίδ. Ἐγὼ τὶ φήσω, μαρτυροῦντος Κυρίου, Τὸν Δαυῒδ εὗρον, ὡς ἐμαυτοῦ καρδίαν; |
Βιογραφία
Στις 26 Δεκεμβρίου ή την πρώτη Κυριακή μετά τις 26 Δεκεμβρίου τιμούμε τη μνήμη των Αγίων Ιωσήφ του Μνηστήρα της Παρθένου Παναγίας, του Δαβίδ του Προφήτη και βασιλιά και του Ιακώβου του Αδελφοθέου (βλέπε και 23 Οκτωβρίου), δηλαδή, το κατά κόσμον γένος και οικογένεια του Χριστού. Όταν δεν υπάρχει Κυριακή εντός αυτής της περιόδου, μεταφέρουμε τον εορτασμό στις 26 Δεκεμβρίου. Συνήθως αυτή την Κυριακή, τελείται η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, που είναι μια από τις αρχαιότερες Θείες Λειτουργίες. Να υπενθημήσουμε εδώ ότι ο Ιωσήφ είχε από τον προηγούμενο γάμο του τέσσερις γιούς, τον Iάκωβο, τον Iωσή, τον Iούδα και τον Σίμωνα (ή Συμεών) και τρεις κόρες την Eσθήρ, την Mάρθα, και την Σαλώμη που ήταν μητέρα του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου. |
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Εὐφροσύνης σήμερον, Δαυῒδ πληροῦται ὁ θεῖος, Ἰωσήφ τε αἴνεσιν, σὺν Ἰακώβῳ προσφέρει· στέφος γὰρ τῇ συγγενείᾳ Χριστοῦ λαβόντες, χαίρουσι, καὶ τὸν ἀφράστως ἐν γῇ τεχθέντᾳ, ἀνυμνοῦσι καὶ βοῶσιν· Οἰκτίρμον σῷζε τοὺς σὲ γεραίροντας. Κάθισμα Ἦχος α'. Χορὸς Ἀγγελικὸς. Πατρὸς ὡς ἀληθῶς, οὐρανίου θεράπων, ἐγένου Ἰωσήφ, καὶ Πατὴρ τοῦ ἀνάρχου, Υἱοῦ σὺ νενόμισαι, τοῦ σαρκὶ νηπιάσαντος· ὅθεν σήμερον, τὴν παναγίαν σου μνήμην, ἑορτάζομεν, ἐν εὐφροσύνῃ καρδίας, πιστῶς ἀνυμνοῦντές σε. Ὁ Οἶκος Ἀπορρήτῳ βουλῇ, τίκτεται σαρκὶ ὁ ἄσαρκος, περιγράφεται νῦν σώματι, ὁ ἀπερίγραπτος, καὶ σῴζει ἀτρέπτως τὰς ἄμφω οὐσίας, ἀρχὴν λαμβάνει ὁ φύσει ἄναρχος, καὶ μόνος ὑπέρχρονος, ὁρᾶται βρέφος, ὁ ὑπερτέλειος, φέρεται χερσίν, ὁ φέρων τὰ σύμπαντα. Διὸ τοὺς τούτου συγγενείᾳ σεμνυνομένους, ὡς Θεὸς στέφει τῷ ἑαυτοῦ τοκετῷ, οὓς δοξάζοντες πίστει, ἀσιγήτως ἐκβοῶμεν· Οἰκτίρμον σῷζε τοὺς σὲ γεραίροντας. Μεγαλυνάριον Μνήστωρ τῆς Παρθένου ὁ Ἰωσήφ, καὶ φύλαξ ἐδείχθη, Θεοπάτωρ δὲ ὁ Δαβίδ, Ἰάκωβος ὁ ὁμαίμων, τοῦ Λόγου ὠνομάσθη· διὸ καὶ τῇ γεννήσει τούτου συγχαίρουσι. |
Άγια Νήπια (περίπου 14.000) που εσφάγισαν με διαταγή του Ηρώδη
Ημερομηνία εορτής: | 29/12/2019 | |
Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 29 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. |
|
Ιερά Λείψανα: | Μεγάλο μέρος των Ιερών Λειψάνων βρίσκονται στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων. Αποτμήματα των Ιερών Λειψάνων βρίσκονται στη Μονή Παντοκράτορος Αγίου Όρους. |
|
Άγιοι που εορτάζουν: Αγια Νηπια (περιπου 14.000) Που Εσφαγισαν Με Διαταγη Του Ηρωδη |
Διά ξίφους άωρα μητέρων βρέφη,
Ανείλεν εχθρός του βρεφοπλάστου Bρέφους. Nήπια αμφ’ ενάτην τάμον εικάδα παππάζοντα. |
Βιογραφία
Όταν οι Μάγοι δεν επέστρεψαν στον Ηρώδη να του πουν που είναι ο Χριστός, ο πονηρός αυτός βασιλιάς μηχανεύθηκε άλλο σχέδιο για να εξοντώσει το Θείο Βρέφος. Είχε ακούσει ότι, σύμφωνα με τις Γραφές, τόπος γέννησης του Χριστού θα ήταν η Βηθλεέμ. Επειδή όμως δε γνώριζε ποιος ήταν ο Ιησούς αν βρισκόταν μέσα στη Βηθλεέμ ή στα περίχωρα της και επειδή συμπέρανε ότι το παιδί θα ήταν κάτω από δύο χρονών, έδωσε διαταγή να σφαγούν όλα τα παιδιά της Βηθλεέμ και των περιχώρων της, μέχρι της ηλικίας των δύο ετών. Η σφαγή έγινε ξαφνικά, ώστε να μη μπορέσουν οι οικογένειες να απομακρυνθούν με τα βρέφη τους. Και οι δυστυχισμένες μητέρες είδαν να σφάζονται τα παιδιά τους μέσα στις ίδιες τις αγκαλιές τους. Η χριστιανική Εκκλησία, πολύ σωστά ανακήρυξε Άγια τα σφαγιασθέντα αυτά παιδιά, διότι πέθαναν σε μια αθώα ηλικία και υπήρξαν κατά κάποιο τρόπο οι πρώτοι μάρτυρες του χριστιανισμού. Μπορεί βέβαια να μη βαπτίσθηκαν εν ύδατι, βαπτίσθηκαν όμως, μέσα στο ίδιο ευλογημένο αίμα του μαρτυρίου τους. Να σημειώσουμε τέλος, ότι τα λείψανα (ίσως μερικά) των Aγίων Νηπίων, βρίσκονται στην Kωνσταντινούπολη, στο Nαό του Aγίου Iακώβου του αδελφοθέου, τον οποίον ανήγειρε ο Iουστίνος. |
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα) Ἦχος α’. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Ως θύματα δεκτά, ως νεόδρεπτα ρόδα και θεία απαρχή, και νεόθυτοι άρνες, Χριστώ τω ώσπερ νήπιον, γεννηθέντι προσήχθητε, αγνά Νήπια, την του Ηρώδου κακίαν, στηλιτεύοντα και δυσωπούντα απαύστως, υπέρ των ψυχών ημών. Κοντάκιον Ήχος δ'. Επεφάνης σήμερον. Αστήρ Μάγους έπεμψε, προς τον τεχθέντα, και Ηρώδης άδικον, στρατόν απέστειλε κενώς, φονοκτονήσαι οιόμενος, τον εν τη φάτνη ως Νήπιον κείμενον. |
Ακούστε το απολυτίκιο! |
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)