Τὸ παλιὸ μνημόνιο τοῦ 1843…
15 Νοε 2010 ἱστορικά
Διαβάστε τί ἔγινε στὴν ἑλληνικὴ οἰκονομία τὸ 1843, συγκρίνετε τὸ μὲ τὸ σήμερα καὶ θὰἀντιληφθεῖτε τί συμβαίνει στὴν παγκόσμια καὶ στὴν ἑλληνικὴ ἱστορία, ἀνεξαρτήτως ἐποχῶν, προσώπων καὶ ὀνομάτων. Ἡ σύγκριση, μόνο ἀνατριχίλα μπορεῖ νὰ προκαλέσει.
Ἔχουμε καὶ λέμε:
Τὸ καλοκαίρι τοῦ 1843, ἡ Ἑλλάδα ἔπρεπε νὰ καταβάλει στὶς τράπεζες τῆς Εὐρώπης τὰτοκοχρεολύσια παλιότερων δανείων ποὺ εἶχε πάρει ἡ χώρα.
Δυστυχῶς τὰ λεφτὰ δὲν εἶχαν πάει σὲ ὑποδομὲς ποὺ θὰ βοηθοῦσαν τὴν κατεστραμμένη ἑλληνικὴοἰκονομία, ἀλλὰ εἶχαν σπαταληθεῖ στοὺς ἐμφυλίους της ἐπανάστασης καὶ στὰ λοῦσα τοῦπαλατιοῦ καὶ τῶν Βαυαρῶν συμβούλων τοῦ στέμματος. (Σᾶς θυμίζει τίποτα;)
Οἱ τόκοι ποὺ ἔπρεπε νὰ καταβάλλονται κάθε χρόνο ἦταν 7 ἑκατομμύρια δραχμὲς καὶἰσοδυναμοῦσαν μὲ τὸ μισὸ τῶν συνολικῶν ἐσόδων τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ποὺ ἔφταναν μετὰβίας τὰ 14 ἑκατομμύρια ἐτησίως. Στὴν πραγματικότητα, μὲ τὴν καταβολὴ τῶν τόκων δὲν περίσσευε τίποτα νὰ ἐπενδυθεῖ πρὸς ὄφελος τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. (Αὐτὸ μήπως;)
Τὴν ἄνοιξη τοῦ 1843, ἡ κυβέρνηση παίρνει μέτρα λιτότητας, τὰ ὁποία ὅμως δὲν ἀποδίδουν τόσοὥστε νὰ συγκεντρωθοῦν τὰ ἀπαιτούμενα γιὰ τὴν ἐτήσια δόση χρήματα. Ἔτσι, τὸν Ἰούνιο τοῦ1843, ἡ ἑλληνικὴ κυβέρνηση ἐνημερώνει τὶς ξένες κυβερνήσεις ὅτι ἀδυνατεῖ νὰ... καταβάλει τὸποσὸ ποὺ χρωστάει καὶ ζητᾶ νέο δάνειο ἀπὸ τὶς μεγάλες δυνάμεις, ὥστε νὰ ἀποπληρώσει τὰπαλιά. Αὐτὲς ἀρνοῦνται κατηγορηματικά. (Βρὲ κάτι συμπτώσεις…)
Ἀντὶ νὰ ἐγκρίνουν νέο δάνειο, ἐκπρόσωποι τῶν τριῶν μεγάλων δυνάμεων (Ἀγγλία-Γαλλία-Ρωσία) κάνουν μία διάσκεψη στὸ Λονδίνο γιὰ τὸ ἑλληνικὸ χρέος καὶ καταλήγουν σὲκαταδικαστικὸ πρωτόκολλο. Οἱ πρεσβευτὲς τῶν μεγάλων δυνάμεων μὲ τὸ πρωτόκολλο στὸ χέρι, παρουσιάζονται στὴν ἑλληνικὴ κυβέρνηση καὶ ἀπαιτοῦν τὴν ἱκανοποίησή του.
Ἀρχίζουν διαπραγματεύσεις ἀνάμεσα στὰ δύο μέρη καὶ μετὰ ἀπὸ ἕναν μήνα ὑπογράφουν μνημόνιο (!), σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ἡ Ἑλλάδα πρέπει νὰ πάρει μέτρα ὥστε νὰ ἐξοικονομήσει μέσα στοὺς ἑπόμενους μῆνες τὸ ἀστρονομικὸ ἐπιπλέον ποσὸ τῶν 3,6 ἑκατομμυρίων δραχμῶν, ποὺ θὰδοθοῦν στοὺς δανειστές της. (Πᾶμε πάλι ἀπ’ τὴν ἀρχή. Σᾶς θυμίζει τίποτα;)
Γιὰ νὰ εἶναι σίγουροι ὅτι τὸ μνημόνιο θὰ ἐφαρμοστεῖ κατὰ γράμμα, οἱ πρεσβευτὲς ἀπαιτοῦν νὰπαραβρίσκονται στὶς συνεδριάσεις τοῦ Ὑπουργικοῦ Συμβουλίου ποὺ θὰ ἐγκρίνει τὰ μέτρα καὶ νὰπαίρνουν ἀνὰ μήνα λεπτομερῆ κατάσταση τῆς πορείας ἐφαρμογῆς τους, ἀλλὰ καὶ τῶν ποσῶν ποὺ εἰσπράττονται. (Τί μου θυμίζει, τί μου θυμίζει…)
Γιὰ νὰ μὴν πολυλογῶ, σᾶς ἀναφέρω τὰ βασικὰ μέτρα ποὺ ἐπέβαλε ἡ κυβέρνηση μέσα στὸ 1843 σὲἐφαρμογή του τότε μνημονίου. Κάθε ὁμοιότητα μὲ τὴν ἐποχὴ μᾶς εἶναι ἐντελῶς τυχαία καὶ πέραν τῶν προθέσεων τοῦ ἱστορικοῦ:
1. Ἀπολύθηκε τὸ ἕνα τρίτο τῶν Δημοσίων ὑπαλλήλων καὶ μειώθηκαν 20% οἱ μισθοὶ ὅσων παρέμειναν.
2. Σταμάτησε ἡ χορήγηση συντάξεων, ποὺ τότε δὲν δίνονταν στὸ σύνολο τοῦ πληθυσμοῦ ἀλλὰσὲ εἰδικὲς κατηγορίες.
3. Μειώθηκαν κατὰ 60% οἱ στρατιωτικὲς δαπάνες, μειώθηκε δραστικὰ ὁ ἀριθμὸς τῶν ἔνστολων καὶἀντὶ γιὰ μισθὸ οἱ στρατιωτικοὶ ἔπαιρναν χωράφια.
4. Ἐπιβλήθηκε προκαταβολὴ στὴν εἴσπραξη τοῦ φόρου εἰσοδήματος καὶ τῆς “δεκατης”, ποὺἦταν ὁ φόρος γιὰ τὴν ἀγροτικὴ παραγωγή.
5. Αὐξήθηκαν οἱ δασμοὶ καὶ οἱ φόροι χαρτοσήμου.
6. Ἀπολύθηκαν ὅλοι οἱ μηχανικοί του Δημοσίου καὶ σταμάτησαν ὅλα τὰ δημόσια ἔργα.
7. Καταργήθηκαν ἐντελῶς ὅλες οἱ ὑγειονομικὲς ὑπηρεσίες τοῦ κράτους.
8. Ἀπολύθηκαν ὅλοι οἱ ὑπάλληλοι τοῦ ἐθνικοῦ τυπογραφείου, ὅλοι οἱ δασονόμοι, οἱ δασικοὶὑπάλληλοι καὶ οἱ μισοὶ καθηγητὲς πανεπιστημίου.
9. Καταργήθηκαν ὅλες οἱ διπλωματικὲς ἀποστολὲς στὸ ἐξωτερικό.
10. Νομιμοποιήθηκαν ὅλα τὰ αὐθαίρετα κτίσματα καὶ οἱ καταπατημένες “ἐθνικὲς γαίες” μὲ τὴν πληρωμὴ προστίμων νομιμοποίησης.
11. Περαιώθηκαν συνοπτικὰ ὅλες οἱ ἐκκρεμεῖς φορολογικὲς ὑποθέσεις μὲ τὴν καταβολὴ ἐφάπαξ ποσοῦ.
Δὲν εἶναι ἀνατριχιαστικὰ ὅμοια μὲ τὴν ἐποχή μας; Εἴδατε ποῦ οἱ οἰκονομικὲς συνταγὲς λιτότητας εἶναι σὰν τὸ παλιὸ καλὸ κρασί; Ἴδιες, αἰώνιες, ἀνυπόφορες. Κι ἐπειδὴ ξέρω ὅτι θὰ ρωτήσετε “τί πέτυχαν μὲ ὅλα αὐτά;”, σᾶς ἀπαντῶ: Ὁ κόσμος ἐξαθλιώθηκε γιὰ μεγάλο διάστημα, οἱ ξένοι πῆραν ἕνα μέρος τῶν χρημάτων τους, ἡ χώρα εἶδε κι ἔπαθε νὰ συνέλθει, ἀλλὰ φαλίρισε ξανὰ μετὰἀπὸ πενήντα ἀκριβῶς χρόνια, μὲ τὸ “Κύριοι, δυστυχῶς ἐπτωχεύσαμεν” τοῦ Χαριλάου Τρικούπη τὸ 1893. Πάντως, τὸ συγκεκριμένο μνημόνιο τοῦ 1843, ἀπὸ πολλοὺς ἱστορικοὺς θεωρεῖται μία ἀπὸτὶς σοβαρότερες ἀφορμὲς γιὰ τὸ ξέσπασμα τῆς ἐπανάστασης τῆς 3ης Σεπτέμβρη 1843, ποὺ ἔφερε Σύνταγμα στὴ χώρα.
(Ἀναλυτικὰ ἡ ἱστορία τοῦ μνημονίου τοῦ 1843, στὰ ἄρθρα τοῦ Τάκη Κατσιμαρδου στὴν Ἡμερησία 18, 23/9 καὶ 2/10).
Σχόλιο
Η ίδια πολιτική τα ίδια αποτελέσματα. Ούτε το Σύνταγμα πρόσθεσε κάτι καλό, αφού απλά παρουσιάζει τον λαό σαν συνένοχο των κλεφτών και των απατεώνων.Χωρίς την άμεση συμμετοχή του πολίτη στον έλεγχο της όποιας εξουσίας και χωρίς την παραδειγματική τιμωρία όσων χρησιμοποιούν την θέση τους για άλλους λόγους πλήν αυτών που ο λαός τους την παραχώρησε. Να αναλάβει και ο πολίτης τις ευθύνες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου