Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2022

ΤΟ ΒΟΔΙ ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

π. Δημητρίου Μπόκου

Ὁ Χριστὸς θεραπεύει μία γυναίκα ποὺ ἦταν «συγκύπτουσα», διπλωμένη στὰ δυὸ ἐπὶ δέκα ὀκτὼ χρόνια. Δὲν μποροῦσε νὰ ἰσιώσει τὸ κορμί της, νὰ σηκώσει ὄρθιο τὸ κεφάλι της. Ὁ Χριστὸς ἀκούμπησε πάνω της τὰ χέρια του καὶ ἡ γυναίκα ἀνορθώθηκε ἀμέσως δοξάζοντας τὸν Θεό. Ὁ ἀρχισυνάγωγος ὅμως ἀγανάκτησε, ἐπειδὴ τὸ θαῦμα ἔγινε μέρα Σάββατο, πράγμα κατ’ αὐτὸν ἀνεπίτρεπτο. Δὲν τόλμησε ὅμως νὰ τὰ βάλει στὰ ἴσα μὲ τὸν Χριστό. Βρῆκε εὔκολο στόχο τὴ φτωχὴ γυναικούλα. Ἕξι μέρες νὰ ἐργάζεσθε, εἶπε. Σ’ αὐτὲς νὰ ἔρχεστε γιὰ θεραπεία, ὄχι τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου. Ἀλλὰ ὁ Χριστὸς τὸν ὀνόμασε ἀμέσως ὑποκριτὴ (Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ).

Ὅμως γιατί; Τὸ θαῦμα αὐτὸ εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ ἔκαμε ὁ Χριστὸς ἡμέρα Σάββατο. Γι’ αὐτὸ μιὰ σοβαρὴ κατηγορία τῶν Ἰουδαίων ἐναντίον του ἦταν «ὅτι τὸ σάββατον οὐ τηρεῖ». Δὲν τηροῦσε τὴ νομοθετημένη ἀργία τοῦ Σαββάτου, ἀφοῦ «ταῦτα ἐποίει ἐν σαββάτῳ» καὶ ἔτσι «ἔλυε τὸ σάββατον», καταργοῦσε τὴ θεϊκὴ ἐντολή. Οἱ Φαρισαῖοι τὸν παρακολουθοῦσαν προσεκτικὰ ἂν θὰ κάνει θεραπεῖες τὰ Σάββατα, γιὰ νὰ τὸν κατηγορήσουν. Ὁ Χριστὸς ὅμως τοὺς καλεῖ νὰ φύγουν ἀπ’ τὴν ἐπιφανειακὴ σχέση μὲ τὸν Θεό. Τοὺς προκαλεῖ νὰ βλέπουν τὸ πνεῦμα τοῦ νόμου καὶ ὄχι τὸ γράμμα. Ἡ ἀποχὴ ἀπὸ ἐργασία κατὰ τὸ Σάββατο δὲν νοεῖται ὡς ἀπραξία, ἀλλὰ ὡς εὐκαιρία ἐπίδοσης σὲ καλὰ ἔργα. Νὰ εργάζονται τὸ καλό. Γι’ αὐτὸ τοὺς θέτει τὸ ἐρώτημα: Τί εἶναι ἐπιτρεπτὸ νὰ γίνεται κατὰ τὸ Σάββατο; «Ἀγαθοποιῆσαι ἢ κακοποιῆσαι;» Νὰ σώζουμε κάποιον ἂν βρίσκεται σὲ ἀνάγκη καὶ κίνδυνο, ἢ (γιὰ νὰ μὴν παραβοῦμε τὴν ἐντολὴ τῆς ἀργίας) νὰ τὸν ἀφήνουμε ἀβοήθητο καὶ ἂς πεθάνει; (Λουκ. 6, 6-10).

Τοὺς φέρνει καὶ ἕνα χτυπητὸ παράδειγμα: Ἂν κατὰ τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου συμβεῖ νὰ πέσει μέσα σὲ πηγάδι τὸ παιδὶ ἢ τὸ βόδι ἢ τὸ πρόβατο κάποιου, «οὐκ εὐθέως ἀνασπάσει αὐτό;» Θὰ τὸ ἀφήσει νὰ πνιγεῖ; Δὲν θὰ τὸ ἀνεβάσει ἀμέσως ἐπάνω; Ἢ θὰ ἀφήσει στὴ φάτνη διψασμένο τὸ ζῶο του τὸ Σάββατο; Δὲν θὰ τὸ λύσει νὰ τὸ πάει γιὰ νερό; Γιατί λοιπὸν νὰ εἶναι δεμένα τὰ χέρια τοῦ ἀνθρώπου, ἂν παραστεῖ ἀνάγκη νὰ κάνει τὸ καλὸ ἡμέρα Σάββατο; Καὶ πόσος κόπος καὶ προσπάθεια χρειάζεται νὰ ἀνασυρθεῖ ἕνα βόδι ἀπὸ τὸ πηγάδι; Συγκρίνεται μὲ ἕνα λόγο ἢ μιὰ κίνηση τοῦ χεριοῦ ποὺ θὰ χρειαστεῖ (καὶ ὄχι ἀπαραίτητα) ὁ Χριστὸς γιὰ νὰ θεραπεύσει κάποιον; Καὶ τὸ ζῶο ἔχει πιὸ πολλὴ ἀξία ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο; Ἂν λοιπὸν ἐπιβάλλεται νὰ σωθεῖ ἕνα ζῶο σὲ ἡμέρα ἀργίας, πόσο περισσότερο ἐπιτρέπεται νὰ βοηθηθεῖ ὁ ἄνθρωπος! «Ὥστε ἔξεστι τοῖς σάββασι καλῶς ποιεῖν». Οἱ δολοπλόκοι Ἰουδαῖοι δὲν μπόρεσαν νὰ ἀντιπαραθέσουν τίποτε στὸ πεντακάθαρο ἁπλὸ σκεπτικὸ τοῦ Χριστοῦ (Ματθ. 12, 9-13. Λουκ. 14, 1-6).

Ἡ σπουδὴ τῶν Ἑβραίων δὲν ἦταν νὰ τηρήσουν τὸν νόμο τοῦ Θεοῦ. Ὑποκρίνονταν εὐλάβεια, γιὰ νὰ κρύψουν τὸν φθόνο τους γιὰ τὸν Χριστό. Στὴν προσπάθειά τους νὰ τὸν βγάλουν ἀπὸ τὴ μέση, γίνεται καὶ τὸ γράμμα τοῦ νόμου εὔχρηστο ἐργαλεῖο στὰ χέρια τους. Ὁ Χριστὸς ὅμως τοὺς παραπέμπει στὴν οὐσία. Ἀλλιῶς, τοὺς λέει, ἡ σχέση σας μὲ τὸν Θεὸ εἶναι μόνο στὰ λόγια. Τὸν τιμᾶτε μὲ τὰ χείλη, ἐνῷ ἡ καρδιά σας «πόρρω ἀπέχει» ἀπὸ αὐτὸν (Ἡσ. 29, 13).

Τί κρίμα, νὰ κόβεσαι τάχα γιὰ τὸν Θεὸ καὶ βασικὰ νὰ τὸν ἀρνεῖσαι!

Καλὴ ἑβδομάδα! Καλὸ Σαρανταήμερο!

ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (4-10 ΔΕΚ. 2022)

(γιὰ τοὺς ἐντοπίους)

1.                 Καθημερινὰ (15 Νοε.-24 Δεκ.), Σαρανταλείτουργο, ὥρα 6.30-9.00 π. μ.

2.                 Τὴν Κυριακὴ Ι΄ Λουκᾶ, 4-12-2022, τῆς ἁγίας μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας, τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Σεραφείμ, ἐπισκόπου Φαναρίου Καρδίτσης, ὥρα 7.00-10.00 π. μ.

3.                 Τὴ Δευτέρα, 5-12-2022, τοῦ ἁγίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, ὥρα 7.00-9.30 π. μ.

4.                 Τὴν Τρίτη, 6-12-2022, τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, ὥρα 7.00-9.30 π.μ.

5.                 Τὴν Πέμπτη, 8-12-2022, τοῦ ἁγίου Παταπίου καὶ προεόρτια τῆς ἁγίας Ἄννης, ὥρα 6.30-9.00 π. μ.

6.                 Τὴν Παρασκευή, 9-12-2022, ἡ Σύλληψις τῆς ἁγίας Ἄννης, ὥρα 7.00-9.30 π. μ.

7.                 Τὸ Σάββατο, 10-12-2022, τῶν ἁγίων Μηνᾶ, Ἐρμογένους καὶ Εὐγράφου, ὥρα 7.00-9.30 π. μ.

8.                 Κάθε ἀπόγευμα, Θ΄ Ὥρα-Ἑσπερινός-Μικρὸ Ἀπόδειπνο-Χαιρετισμοί, ὥρα 5.00-6.15 μ. μ.

«Ἀντιύλη». Ἱ. Ν. Ἁγ. Βασιλείου, Πρέβεζα

Τηλ. 26820 23075/25861/6980 898 504. E-mail: antiyli.gr@gmail.com

Σήμερα 30 Νοεμβρίου 2022 εορτάζουν:

 



Νηστεία - Επιτρέπεται το λάδι και ο οίνος

Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος

 

Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος
Άγιος Ανδρέας ο Απόστολος, ο Πρωτόκλητος
Ημερομηνία Εορτής:
Τύπος εορτής:Σταθερή. Εορτάζει στις 30 Νοεμβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:
Πολιούχος:Πάτρα
Περιεχόμενα:
 E-mail E-mail 

Kανείς νηστικός τα Χριστούγεννα...

 

Συγκεντρώνουμε τρόφιμα για τα δέματα Αγάπης

Με τη βοήθεια όλων σας, καθημερινά, προσφέρονται από την Ενορία της Ευαγγελίστριας Πειραιώς, περισσότερες από 120 μερίδες φαγητού σε συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη.

 

Οι γιορτές πλησιάζουν…

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, ιδιαιτέρως αυτές τις ημέρες, η φροντίδα μας στρέφετε στους αδελφούς μας, που δεν έχουν τα «αυτονόητα».

Οι ανάγκες πολλές και οι συνθήκες δυσκολότερες. H βοήθειά σας σε αυτή τη χρονική συγκυρία, είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ.

 

Οι γιορτές πλησιάζουν …

Μαζί με τις οικογένειες που βοηθούμε με τρόφιμα, τη φετεινή χρονιά θα διαθέσουμε περισσότερα από 180 δέματα αγάπης.

Τα δέματα αγάπης που θα διατεθούν από την Eνορία μας, θα περιλαμβάνουν:

• Γάλα εβαπορέ.    • Λάδι.    • Ρύζι .    • Ζυμαρικά.    • Όσπρια.    • Κοτόπουλα.    • Κιμά.    • Κίτρινο τυρί.    • Μελομακάρονα.    • Είδη προσωπικής υγιεινής κ.ά.

 

Aς προσφέρουμε όλοι κατά το δυνατόν… από το περίσσευμα της καρδιάς μας…

 

Οι γιορτές πλησιάζουν …

Aς προσπαθήσουμε και φέτος να μην απελπιστεί κανείς.

 

Τρόποι δωρεάς:

• Στο Πνευματικό μας Κέντρο, καθημερινά 8.30 π.μ. – 8.30 μ.μ.

• Με κατάθεση στην Εθνική Τράπεζα:

ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΡΙΑΣ

ΙΒΑΝ: GR 5901101900000019029607611.

• Στο κουτί στην είσοδο του Ιερού Ναού.

 

Ευχαριστούμε θερμά όλους όσους βοηθούν στο ποιμαντικό και φιλανθρωπικό έργο της Ενορίας μας.

 

Εκπροσωπώντας όλους τους συνεργάτες της Ενορίας 

σας ευχόμαστε 

Ευλογημένα Χριστούγεννα !

 

π. Γεώργιος Γεωργακόπουλος

 

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2022

Το παράδειγμα του Αγίου Φιλουμένου απάντηση στα συγκρητιστικά διαθρησκειακά ατοπήματα.

 

Posted on 29 Νοεμβρίου, 2022

Του Β. Χαραλάμπους, θεολόγου

__________________

Μη γίνεσθε ετεροζυγούντες απίστοις· τις γαρ μετοχή δικαιοσύνη και ανομία, ή τις κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστού προς Βελίαρ, ή τις μερίς πιστών μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;  ημείς γαρ ναός Θεού εσμέν ζώντος» (Β΄Κορ. στ’ 14-16), μας διδάσκει ο Απόστολος των Εθνών Παύλος.  Ο λόγος τούτος αποτελεί απάντηση σε όσους εκπίπτουν των λόγων της αληθείας, με την ανθρωπάρεσκη και μη «εν αληθεία» αγάπη των προς τους αλλοθρήσκους.

Ο Άγιος Φιλούμενος, ο μάρτυρας και ομολογητής, ζώντας ανάμεσα σε Εβραίους και Μουσουλμάνους «πήγαινε με τον Σταυρό στο χέρι».  Δεν έδωσε μάθημα διαθρησκειακής συνύπαρξης, αλλά μάθημα της εν αληθεία αγάπης.  Το «καύσις καρδίας προς πάντα άνθρωπον», υπεδείκνυε την εν αληθεία αγάπη και ομολογία της αλήθειας.  Η συγκρητιστική συνύπαρξη θρησκειών ήταν ξένη προς αυτόν τον μεγάλο μάρτυρα και ομολογητή.

Ο Άγιος Φιλούμενος ζώντας στους Αγίου Τόπους, είχε ένα καθημερινό συναπάντημα με Εβραίους και Μουσουλμάνους, κυρίως στην αγορά.  Σε τέτοια συναπαντήματα είναι πολύ εύκολο να πρυτανεύσει η ανθρωπάρεσκη και ιδεολογική αγάπη. Ο Άγιος Φιλούμενος, ο Ιερομάρτυς και Ομολογητής όμως υπέδειξε την κατά Θεό συνύπαρξη με τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους.  

Ο Άγιος υπέδειξε την πραγματική συνύπαρξη, που δεν περιθωριοιποιεί την αλήθεια της Πίστης, προς χάρη της ανθρωπάρεσκης και ιδεολογικής αγάπης. Υπέδειξε την πραγματικήν εν αληθεία αγάπη.  Ήταν παντελώς ξένο γι’ αυτόν το συγκρητιστικό ιδεολόγημα της «συνύπαρξης θρησκειών».  Ο Άγιος Φιλούμενος «πήγαινε με τον Σταυρό στο χέρι».  Το ευφάνταστο ‘’συνύπαρξη σημαίνει ύπαρξη’’, δεν μπορεί να αποτελεί  οδηγό της εν αληθεία αγάπης.

Το απάνθρωπο συγκρητιστικό ιδεολόγημα της «συνύπαρξης θρησκειών», που επιμένει προς χάρη της ανθρωπάρεσκης αγάπης, στην  παράλληλη βιοτή ήταν ξένο στον Άγιο.  Η ανθρωπάρεσκη αγάπη αναπαύει μόνο «όλα τα κοσμικά παιδιά, που αγαπούν τον κόσμον», κατά τον Όσιο Παΐσιο. Φυσικά αυτά φαντάζουν ακρότητες για τους διαθρησκειακούς οικουμενιστές. 

Ο Άγιος Φιλούμενος «πήγαινε με τον Σταυρό στο χέρι», όπως μου διηγήθηκε κάποιος που ως ιερομόναχος στους Αγίους Τόπους συλλειτούργησε μαζί του. Κατέβαινε, μου διηγήθηκε, στην αγορά και καθημερινά ομολογούσε την Πίστη του στον Χριστό. Η ησυχαστική ζωή του Αγίου μας και η κατά Χριστόν σιωπή, έβρισκε τη συνέχειά της στην Ομολογία της Αληθινής Πίστης.  Δεν φοβόταν.  Η ομολογία της Πίστης του στον Χριστό, ήταν το βασικό χαρακτηριστικό της συνύπαρξης με ανθρώπους που βρίσκονται σε πλάνη.  ‘’Πήγαινε με το Σταυρό στο χέρι’’, γιατί γνώριζε ότι η τελεία εν Χριστώ αγάπη είναι η εν αληθεία αγάπη.

Δεν ήταν ελλειματική η αγάπη του Αγίου Φιλουμένου προς τους αρνητές του Χριστού, αλλά απεναντίας φανέρωνε  το κάλλος της κατά Χριστόν αγάπης.  Γνώριζε ο Άγιος Φιλούμενος ότι μπορούμε να ομιλούμε για ειρηνική συνύπαρξη λαών, όχι όμως για συνύπαρξη θρησκειών.  Αυτό το παράδειγμα του Αγίου Φιλουμένου, ας έχουμε κατά νου, κάθε φορά που ανθρωπάρεσκη ιδεολογική αγάπη, θα μας υποβάλλει συγκρητιστικά ολισθήματα.  Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.

Μεγάλη υπόθεση η θέληση! (Αγίου Παϊσίου)

 

Posted on 29 Νοεμβρίου, 2022

Η φτερούγα της θελήσεως

Ο κόσμος εύκολα επηρεάζεται και προς το καλό και προς το κακό. Προς το κακό επηρεάζεται πιο εύκολα, γιατί εκεί κανοναρχεί και ο διάβολος. Πες σε έναν λ.χ. να κόψη το τσιγάρο, γιατί βλάπτει. Μόλις θα αποφασίση να το κόψη, θα πάη ο διάβολος και θα του πη: «Εκείνο το τσιγάρο έχει λιγώτερο φαρμάκι, το άλλο έχει φίλτρο και καθαρίζει… Κάπνισε από ’κείνα· δεν θα σε βλάψουν». Θα του βρη δηλαδή μια δικαιολογία, για να μην το κόψη· θα του βρη… μια λύση! Γιατί ο διάβολος μπορεί να μας βρη ένα σωρό δικαιολογίες. Και εκείνο το τσιγάρο που του προτείνει, μπορεί να τον βλάψη ακόμη περισσότερο. Γι’ αυτό χρειάζεται να έχουμε θέληση. Και αν κανείς δεν κόψη τα κουσούρια του, όταν είναι ακόμη νέος, μετά είναι δύσκολο να τα κόψη, γιατί, όσο περνάει η ηλικία, εξασθενεί η θέληση.

Αν ο άνθρωπος δεν έχη θέληση, δεν μπορεί να κάνη τίποτε. Ο Ιερός Χρυσόστομος λέει: «Εν τω θέλειν και τω μη θέλειν κείται το πάν». Δηλαδή όλα εξαρτώνται από το αν θέλη ή αν δεν θέλη ο άνθρωπος. Μεγάλη υπόθεση! Ο Θεός είναι φύσει αγαθός και θέλει πάντοτε το καλό μας. Χρειάζεται όμως να θέλουμε και εμείς. Γιατί ο άνθρωπος πετά πνευματικά με δυο φτερούγες· με την θέληση του Θεού και με την θέληση την δική του. Ο Θεός την μια φτερούγα – την δική του θέληση – μας την έχει κολλήσει μόνιμα στον έναν ώμο μας. Αλλά για να πετάξουμε πνευματικά, πρέπει και εμείς να κολλήσουμε στον άλλο ώμο την δική μας φτερούγα, την ανθρώπινη θέληση. Άμα ο άνθρωπος έχη δυνατή θέληση, έχει την φτερούγα την ανθρώπινη, που ισορροπεί με την θεϊκή φτερούγα, οπότε πετάει. Ενώ, αν η θέλησή του είναι ατροφική, πάει να πετάξη λίγο και τουμπάρει. Ξαναπροσπαθεί λίγο, πάλι τούμπα!

– Γέροντα, καλλιεργείται η θέληση;

– Δεν έχουμε πει ότι όλα καλλιεργούνται; Θέληση υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους, σε άλλους λίγη και σε άλλους περισσότερη. Όταν ο άνθρωπος έχη διάθεση να αγωνισθή, προσεύχεται και ζητά από τον Θεό να του αυξήση την θέληση, και ο Θεός τον βοηθάει. Όταν δεν κάνη προκοπή ο άνθρωπος, τότε να ξέρη ότι ή δεν βάζει καθόλου θέληση ή θα βάζη λίγη και αυτή θα είναι εξασθενημένη, οπότε και αυτό πάλι δεν βοηθάει. Ένα πουλί, ας υποθέσουμε, έχει την μία φτερούγα του γερή, αλλά παραμελεί την άλλη· της πέφτουν μερικά φτερά και μετά δεν μπορεί να πετάξη σωστά. Η μία φτερούγα δουλεύει καλά, η άλλη όμως είναι σαν την σπασμένη τσατσάρα. Την κουνάει το πουλί, αλλά μπαίνει αέρας ενδιάμεσα και δεν μπορεί να πετάξη καλά. Πετάει λίγο και μετά κάνει τούμπες. Πρέπει να έχη ακέραιη και αυτήν την φτερούγα, για να μπορή να πετάη.

Έτσι και ο άνθρωπος, θέλω να πω, πρέπει να προσέχη και να μην παραμελή την ανθρώπινη θέληση, αν θέλη να πετάη συνέχεια σωστά, πνευματικά. Γιατί το ταγκαλάκι τι κάνει; Πάει σιγά-σιγά και τραβάει από την ανθρώπινη φτερούγα πρώτα κανένα μικρούτσικο φτερό, ύστερα κανένα λίγο μεγαλύτερο, και αν δεν προσέξη ο άνθρωπος, του βγάζει και ένα μεγάλο, οπότε πάει να πετάξη και δεν μπορεί. Και αν τυχόν του τραβήξη μερικά φτερά, τότε, όταν πάη να πετάξη, μπαίνει αέρας στην φτερούγα που της λείπουν φτερά και κάνει τούμπες.

Η θεϊκή φτερούγα είναι πάντα γεμάτη, συμπληρωμένη· δεν της λείπουν φτερά, γιατί ο διάβολος δεν μπορεί να τα τραβήξη και να τα βγάλη· είναι θεϊκή. Να προσέχη ο άνθρωπος να μην αμελήση και του βγάλη ο διάβολος κανένα φτερό από την δική του φτερούγα. Όταν αρχίζη σιγά-σιγά λίγο η τεμπελιά, λίγο η αδιαφορία, εξασθενεί η θέληση. Τι να κάνη ο Θεός, αν δεν θέλη ο άνθρωπος; Δεν θέλει να επέμβη, γιατί σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου. Αχρηστεύει έτσι ο άνθρωπος και την φτερούγα του Θεού. Όταν όμως έχη θέληση, έχη δηλαδή και την δική του φτερούγα ακέραιη, τότε θέλει ο Θεός, θέλει και ο άνθρωπος, και πετάει ο άνθρωπος.

– Δηλαδή, Γέροντα, τι είναι ακριβώς αυτό το πέταγμα; Εννοείτε να θέλω να προοδεύσω πνευματικά, να θέλω την σωτηρία μου;

– Ναι, βρε παιδί! Όταν λέω πέταγμα, εννοώ την άνοδο την πνευματική, δεν εννοώ να πετάξω να ανέβω σε κανένα κυπαρίσσι!


(«Γέροντος Παϊσίου Λόγοι», τόμος Β΄, σελ. 116-118)

Ιερός Ναός Μεταμορφώσεως Σωτήρος (Άγιος Σώστης)