Νηστεία
Ημερομηνία Εορτής: | 01/12/2021 |
Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 1 Δεκεμβρίου εκάστου έτους. |
Άγιοι που εορτάζουν: | Προφητης Ναουμ |
Ιερά Λείψανα: | Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στην Ιερή Μονή Σιμωνόπετρας Αγίου Όρους. |
Τελευταία ενημέρωση: | 29/10/2012 23:13 |
Περιεχόμενα: | |
Ναούμ, τὸν Ἑλκεσαῖον ἐκπεπνευκότα,
Ἕλκει πόθος με σμυρνίσαι σμύρνῃ λόγου.
Πρώτη ἐκ βιότοιο Δεκεμβρίου ᾤχετο Ναούμ.
Ο Προφήτης Ναούμ είναι ένας από τους δώδεκα μικρούς λεγόμενους προφήτες. Έζησε τον 5ο αιώνα προ Χριστού (άκμασε περί το 460 π.Χ.) και ήταν από τη φυλή του Συμεών. Πατρίδα είχε την Ελκεσέμ, γι' αυτό ονομάστηκε και Ναούμ ο Ελκεσαίος.
Το βιβλίο της προφητείας του αποτελείται από τρία μικρά κεφάλαια και αφορά την τύχη της πόλης Νινευή. Στο Α' κεφάλαιο, υμνεί το Θεό, στο Β' κεφάλαιο, προαναγγέλλει τον όλεθρο της Νινευή με τα άρματα της, τους Ιππείς και τους θησαυρούς της ενώ στο Γ' κεφάλαιο, χαρακτηρίζει τη Νινευή σαν πόλη των αιμάτων, του ψεύδους, της μεγάλης αδικίας και πορνείας.
Ας δούμε, όμως, τι λέει για τους αμαρτωλούς ανθρώπους τέτοιας πόλης, και τι γι' αυτούς που είναι κοντά στον Κύριο: «Χρηστὸς Κύριος τοῖς ὑπομένουσιν αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως καὶ γινώσκων τοὺς εὐλαβουμένους αὐτὸν καὶ ἐν κατακλυσμοῖς πορείας συντέλειαν ποιήσεται τοὺς ἐπεγειρομένους, καὶ τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ διώξεται σκότος» (Ναούμ, Α' 7 -8). Δηλαδή ο Κύριος είναι ευεργετικός για εκείνους που μένουν κοντά Του στις ημέρες των θλίψεων τους. Γνωρίζει ο Κύριος και περιβάλλει με συμπάθεια εκείνους που Τον σέβονται. Εναντίον όμως των αμαρτωλών, που αλαζονικά με κάθε είδους αμαρτία εγείρονται εναντίον Του, θα ορμήσει σαν κατακλυσμός για να τους εξαφανίσει τελείως. Θα καταδιώξει τους εχθρούς Του και θα τους κυριεύσει το σκοτάδι του θανάτου.
Ο προφήτης Ναούμ πέθανε ειρηνικά και τάφηκε στον τόπο των πατέρων του.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος β’.
Τοῦ Προφήτου σου Ναοὺμ τὴν μνὴμην, Κύριε ἑορτάζοντες, δι᾽ αὐτοῦ σε δυσωποῦμεν· Σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν.
Έτερον Ἀπολυτίκιον
Ἦχος γ’. Θείας πίστεως.
Νόμω ἔλαμψας, προαναγγέλλων, τᾶς τῆς χάριτος, Ναοὺμ Προφήτα, ὀμωνύμως παρακλήσεις ἐν Πνεύματι· δι' ὧν ὁ Λόγος οὐσίαν τὴν βρότειον, ἐπιφανεῖς τοὶς ἀνθρώποις κατηύφρανεν ὅθεν πρέσβευε, Τριάδι τὴ πανοικτίρμονι, δωρήσασθαι ἠμὶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ὡς πυρσὸς ἀκοίμητος Ναοὺμ Προφῆτα, φρυκτωρεῖς ἐν πέρασι, δι’ αἰνιγμάτων ἱερῶν, τὴν...
Ο ένθους εκείνος πατριωτισμός ο οποίος κατέκλυζε και υπερχείλιζε εις την ψυχήν καθενός, εκείνο το ασάλευτο πιστεύω, οι ενθουσιασμοί, αι αισιοδοξίαι, τα πανηγύρια, τα κλάματα, όλη εκείνη η επιβλητική εκδήλωσις της χαράς εις τα πρόσωπα όλων μας, πού να είναι; Τι να κάνει; Ποια διάψευσις ολοκληρωτική και ποια αντίθετος και κακή όψις έσβησε την φλόγα εκείνη και εμάρανε την δυνατήν εκείνη εκδήλωσιν της εθνικής ψυχής; Ποίον λοιπόν δηλητήριον εσταλάχθη εις την ψυχήν του λαού και έχει αυτήν την νεκρωμένιν όψιν και την δούλην αυτήν ψυχήν; Ποιοι φόβοι, ποιοι κίνδυνοι;
Χρειάζεται πίστις. Και η πίστις αυτή δεν είναι φάρμακον που δίδεται κατά δόσεις και με συνταγή. Αλλά είναι δύναμις ψυχική, φαινόμενον δυνατής ψυχής που ξέρει τι πιστεύει και τι πρέπει να πιστεύει.
Εκείνοι που περιμένουν πάντοτε ενέσεις να δυναμωθούν και να άρουν τον κρέββατόν των, είναι άρρωστοι ψυχικώς. Ολίγον νεκρολίβανον και μερικαί ευχαί. Εσείς οι άλλοι οι ψυχικώς δυνατοί, οι πιστοί μιας υψηλότερης θρησκείας, «άφετε» τους νεκρούς θάπτειν τους εαυτών νεκρούς. Τίποτε άλλο!
Αυτά, υπό τον τίτλο «Πού να είναι;», έγραφε ο Νίκος Καπετανίδης την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 1920. Τότε που τα εκλογικά αποτελέσματα στην Ελλάδα, εν μέσω εθνικού διχασμού, προοιωνίζονταν τραγικές εξελίξεις στη Μικρά Ασία και εθνική εκκαθάριση στον Πόντο, όπου ο Κεμάλ προχωρούσε απτόητος. Το ηθικό των Τραπεζούντιων είχε πέσει στα τάρταρα, και αχτίδα ελπίδας πλέον δεν φαινόταν από πουθενά· όλοι φοβόντουσαν για τη ζωή τους. Ο Νίκος Καπετανίδης δεν δίστασε τότε να κατακεραυνώσει τους λιγόψυχους, προσπαθώντας να στηρίξει ηθικά αυτούς που πάλευαν ακόμα.
Λεωνίδας ΚουμάκηςΝομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA)
Ο πολιτικός και διπλωματικός «αγώνας» μεταξύ Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και Τουρκίας συνεχίζεται εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία.
Οι εκ διαμέτρου αντίθετες απόψεις των δύο χωρών σε περιφερειακά και διεθνή θέματα δημιούργησαν σταδιακά μια οξύτατη αντιπαλότητα σε στρατιωτικό, πολιτικό, διπλωματικό και οικονομικό επίπεδο.
Η απροκάλυπτη «υιοθέτηση» της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την Άγκυρα σαν μέσο πίεσης και απόκτησης οθωμανικού ελέγχου επί σημαντικών αραβικών χωρών, δημιούργησε ένα τεράστιο χάσμα, αμοιβαία εχθρότητα και ένα διαρκή ανταγωνισμό μεταξύ τους.
Οι εμπρηστικές εκπομπές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την Κωνσταντινούπολη στον αραβικό κόσμο- και όχι μόνο, ήταν μια επικίνδυνη πληγή όχι μόνο για τα ΗΑΕ, αλλά και για την Αίγυπτο (η οργάνωση ιδρύθηκε το 1928 στην αιγυπτιακή πόλη Ισμαϊλία, στη δυτική όχθη της Διώρυγας του Σουέζ), την Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ λόγω της δράσης της Χαμάς (ένα παρακλάδι της Μουσουλμανικής Αδελφότητας) και πολλούς άλλους.
Οι περισσότερες αραβικές χώρες του περσικού κόλπου (εκτός Κατάρ) κήρυξαν την Μουσουλμανική Αδελφότητα σαν τρομοκρατική οργάνωση, οδηγώντας τους υποστηρικτές της (Τουρκία και Κατάρ) σε περιφερειακή απομόνωση.
Η Τουρκία τα τελευταία δύο χρόνια, σε στενή οικονομική συνεργασία με το Κατάρ και τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, επιχειρεί την απόκτηση ελέγχου στην εμπόλεμη Λιβύη μέσω του στενά συνδεδεμένου με την Αδελφότητα καθεστώτος της Τρίπολης (Σάρατζ, Ντμπεϊμπά κ.α).
Όπως είναι φυσικό, βρίσκει απέναντι της μια αποφασιστική Αίγυπτο, τα κράτη του Περσικού Κόλπου (εκτός βέβαια Κατάρ), το Ισραήλ και πολλές άλλες χώρες που αισθάνονται άμεσα τον κίνδυνο της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.
Ο Ρ. Τ. Ερντογάν, βουτηγμένος μέσα στις φαντασιώσεις ανασύστασης νέο-οθωμανικής αυτοκρατορίας αισθάνεται τον εαυτό του σαν Μεγάλο Χαλίφη και διαπράττει ένα ακόμα έγκλημα εναντίον της ιστορίας μετατρέποντας, έστω συμβολικά, τον χριστιανικό Ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας σε τέμενος (Ιούλιος 2020).
Μόλις τρείς μήνες νωρίτερα (Απρίλιος 2020) ο φασίστας – συνέταιρος του Ερντογάν αποφυλάκισε τον διαβόητο αρχιμαφιόζο και μέλος των γκρίζων λύκων Alaattin Çakıcı με φωτογραφική διάταξη σε τουρκικό νόμο. Η αφοσίωση του αποφυλακισθέντος αρχιμαφιόζου στους Ερντογάν – Μπαχτσελή φαίνεται να οδήγησε στην «έξωση», από την κορυφή του τουρκικού υπόκοσμου, ενός άλλου αρχιμαφιόζου - του Σεντάτ Πεκέρ.
Ο τελευταίος βρήκε στοργικό καταφύγιο στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, από όπου άρχισε να «κελαηδάει» με πολλά στοιχεία για την αποπνικτική μπόχα της διαπλοκής που βασιλεύει στο τουρκικό καθεστώς. Ο Ρ. Τ. Ερντογάν, ο Ν. Μπαχτσελή και οι αυλές τους πανικοβλήθηκαν.
Οι εκπομπές του Σεντάτ Πεκέρ από τα ΗΑΕ γρήγορα απέκτησαν πολλά εκατομμύρια πιστών ακροατών, εξισώνοντας με απόλυτη επιτυχία την ενόχληση που αισθανόταν οι χώρες του Περσικού Κόλπου και της Β. Αφρικής από τις εκ Κωνσταντινουπόλεως εκπομπές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, με την ενόχληση του τουρκικού καθεστώτος με τις εκ Αμπού Ντάμπι εκπομπές του Σεντάτ Πεκέρ.
Οι συνεχείς προσπάθειες της τουρκικής ΜΙΤ να «εξαφανίσουν» του Σεντάτ Πεκέρ από προσώπου γης κατέληξαν σε παταγώδη αποτυχία. Η προστασία που παρείχαν τα ΗΑΕ στον τούρκο αρχιμαφιόζο ήταν απόλυτη. Ο ίδιος άλλωστε, μαζί με τις πολύτιμες πληροφορίες του, αποτελεί ένα πανίσχυρο διαπραγματευτικό όπλο απέναντι στην Τουρκία, ιδίως εν όψει των επερχόμενων τουρκικών «εκλογών».
Οι εβδομαδιαίες αποκαλύψεις του Σεντάτ Πεκέρ από το Άμπου Ντάμπι δημιουργούσαν μέσα στην Τουρκία μεγάλη αίσθηση ροκανίζοντας συνεχώς την ισχύ του καθεστώτος.
Κάπως έτσι φθάσαμε στον Αύγουστο του 2021 όταν ανακοινώθηκε ξαφνικά «συμφωνία» Τουρκίας – ΗΑΕ η οποία εξασφάλιζε την «διακοπή» των εβδομαδιαίων εκπομπών του Σεντάτ Πεκέρ έναντι άγνωστων ανταλλαγμάτων.
Πράγματι, η φωνή του Σεντάτ Πεκέρ με συγκλονιστικές αποκαλύψεις σταμάτησε, αν και εμφανίζονται αραιά και που κάποια τουίτερ με «καυτές» πληροφορίες. Το ίδιο όμως συρρικνώθηκαν και οι διάφορες εκπομπές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας από την Κωνσταντινούπολη.
Ακολούθησαν τρείς ακόμα μήνες μέχρι τις 24 Νοεμβρίου 2021 όταν ο πρίγκιπας διάδοχος των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, σείχης Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν έκανε θριαμβευτής την εμφάνιση του στην Άγκυρα. Η συνεχιζόμενη κατρακύλα της τουρκικής λίρας δημιουργεί λαμπρές επενδυτικές ευκαιρίες-αγορές από το Wealth Fund, στο οποίο συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος της τουρκικής δημόσιας περιουσίας, με πρόεδρο τον ίδιο τον εξασθενημένο, πολιτικά και οικονομικά, Ερντογάν.
Τα τουρκικά κυβερνητικά φερέφωνα των ΜΜΕ άρχισαν την θριαμβολογία για την υπογραφή δέκα χρυσοφόρων συμφωνιών, για την άμεση ενίσχυση της αναιμικής τουρκικής οικονομίας με 10 δισ. δολάρια και άλλα πολλά.
Την 25/11/2021, ο Μετίν Γκιουρτζάν, ιδρυτικό μέλος του Κόμματος Δημοκρατίας και Προόδου (DEVA του Αλί Μπαμπατζάν), ανάρτησε στον λογαριασμό του σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης ένα «ενοχλητικό» για το καθεστώς σχόλιο: «Δεν υπάρχουν δέκα συμφωνίες ανάμεσα σε εμάς και στα ΗΑΕ όπως τα παρουσιάζουν τα ΜΜΕ και δεν έρχονται αμέσως 10 δισ. δολάρια στην Τουρκία. Τα περισσότερα από αυτά που υπογράφτηκαν χτες είναι προσύμφωνα και όχι συμφωνίες, είναι δηλαδή απλές δηλώσεις προθέσεων».
Την επομένη βέβαια (χαράματα 26/11/2021) μια ειδική ομάδα αστυνομικών έκανε έφοδο στο σπίτι του και τον συνέλαβε με αφορμή μια παλαιότερη εναντίον του κατηγορία για υποτιθέμενη «πολιτική και στρατιωτική κατασκοπεία».
Συμπεράσματα: Είναι γνωστό ότι ο πιο πιθανός «δράστης» του αποφασιστικού χτυπήματος στην τουρκική βάση της Αλ Ουατίγια (Ιούλιος 2020), που βύθισε τα φιλόδοξα σχέδια του Ερντογάν για κατάληψη της Σύρτης και τον έλεγχο του θησαυρού των ενεργειακών αποθεμάτων της Λιβύης, ήταν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Είναι επίσης γνωστές οι απαξιωτικές αναφορές των ΗΑΕ για την μαύρη περίοδο της οθωμανικής αυτοκρατορίας και την διάλυση των Οθωμανών στο μέτωπο της Μέσης Ανατολής από την Αραβική Εξέγερση του 1916. Όπως και η αντίθεση τους στους τουρκικούς βομβαρδισμούς στο Β. Ιράκ, ακόμα και στην μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τέμενος.
Από την πλευρά τους οι Τούρκοι ισλαμιστές και φασίστες έβλεπαν τον πρίγκηπα διάδοχο των ΗΑΕ σαν κόκκινο πανί. Υπέγραψε με την Ελλάδα «Διακήρυξη Στρατηγικής Εταιρικής Σχέσης» και συμφωνία «Συνεργασίας στους τομείς της Εξωτερικής Πολιτικής και της Άμυνας», προέβη στην αναγνώριση του Ισραήλ, ενίσχυσε τις σχέσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία και αποκατέστησε διπλωματικές σχέσεις με τον Μπάσαρ Αλ Άσσαντ.
Η θριαμβευτική εμφάνιση του πρίγκιπα διαδόχου των ΗΑΕ στην Άγκυρα υποδηλώνει την επικράτηση των θέσεων του σε πολλά μέτωπα που παραμένουν ανοικτά με την Τουρκία: Οι ενοχλητικές εκπομπές της Μουσουλμανικής αδελφότητας από την Κωνσταντινούπολη συρρικνώθηκαν, η τουρκική δράση στην Λιβύη οδηγήθηκε σε αδράνεια και πολλά αδιέξοδα, το ίδιο και στην Συρία.
Η Τουρκική οικονομία βυθίζεται στο χάος, ο Ρ. Τ. Ερντογάν και οι φασίστες συνέταιροι του βρίσκονται σε πρωτόγνωρη πολιτική και οικονομική αδυναμία, ένας τούρκος αρχιμαφιόζος καραδοκεί ασφαλής σαν εγγύηση «ήρεμης» συμπεριφοράς του Ερντογάν και της αυλής του, με πληροφορίες και αποδείξεις ικανές να τινάξουν το καθεστώς στον αέρα.
Συνεπώς η στιγμή της επίσκεψης του πρίγκιπα διαδόχου των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων στην Άγκυρα ήταν η πλέον κατάλληλη…
Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα - Τουρκία: Σημειώσατε 1 | HuffPost Greece (huffingtonpost.gr)
Ημερομηνία Εορτής: | 30/11/2021 |
Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 30 Νοεμβρίου εκάστου έτους. |
Άγιοι που εορτάζουν: | Αγιος Ανδρεας ο Αποστολος, ο Πρωτοκλητος |
Πολιούχος: | Πάτρα |
Περιεχόμενα: | |
Ἀντίστροφον σταύρωσιν Ἀνδρέας φέρει,
Φανεὶς ἀληθῶς οὐ σκιώδης ἀντίπους.
Σταυρὸν κακκεφαλῆς τριακοστῇ Ἀνδρέας ἔτλη.
Ο Ανδρέας, ψαράς στο επάγγελμα και αδελφός του Αποστόλου Πέτρου, ήταν από τη Βηθσαϊδά της Γαλιλαίας και τον πατέρα του τον έλεγαν Ιωνά. Επειδή κλήθηκε από τον Κύριο πρώτος στην ομάδα των μαθητών, ονομάστηκε πρωτόκλητος.
Ο Ανδρέας (μαζί με τον Ιωάννη τον ευαγγελιστή) υπήρξαν στην αρχή μαθητές του Ιωάννου του Προδρόμου. Κάποια μέρα μάλιστα, που βρισκόντουσαν στις όχθες του Ιορδάνη κι ο Πρόδρομος τους έδειξε τον Ιησού και τους είπε «ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου», οι δύο απλοϊκοί εκείνοι ψαράδες συγκινήθηκαν τόσο πολύ, που χωρίς κανένα δισταγμό κι επιφύλαξη αφήκαν αμέσως τον δάσκαλο τους κι ακολούθησαν τον Ιησού.
Η ιστορία της ζωής του Ανδρέα μέχρι την Σταύρωση, την Ανάσταση και την Ανάληψη, υπήρξε σχεδόν ίδια με εκείνη των άλλων μαθητών. Μετά το σχηματισμό της πρώτης Εκκλησίας, ο Ανδρέας κήρυξε στη Βιθυνία, Εύξεινο Πόντο (μάλιστα ο Απόστολος, είναι ο ιδρυτής της Εκκλησίας του Βυζαντίου αφού εκεί εγκατέστησε πρώτο επίσκοπο, τον απόστολο Στάχυ (βλέπε 31 Οκτωβρίου) κι αυτού διάδοχος είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης), Θράκη, Μακεδονία και Ήπειρο. Τελικά, κατέληξε στην Αχαΐα.
Στην Αχαΐα, η διδασκαλία του καρποφόρησε και με τις προσευχές του θεράπευσε θαυματουργικά πολλούς ασθενείς. Έτσι, η χριστιανική αλήθεια είχε μεγάλες κατακτήσεις στο λαό της Πάτρας. Ακόμα και η Μαξιμίλλα, σύζυγος του ανθύπατου Αχαΐας Αιγεάτου, αφού τη θεράπευσε ο Απόστολος από τη βαρειά αρρώστια που είχε, πίστεψε στο Χριστό. Το γεγονός αυτό εκνεύρισε τον ανθύπατο και με την παρότρυνση ειδωλολατρών ιερέων συνέλαβε τον Ανδρέα και τον σταύρωσε σε σχήμα Χ. Έτσι, ο Απόστολος Ανδρέας παρέστησε τον εαυτό του στο Θεό «δόκιμον ἐργάτην» (Β΄ προς Τιμόθεον, 2: 15). Δηλαδή δοκιμασμένο και τέλειο εργάτη του Ευαγγελίου.
Οι χριστιανοί της Αχαΐας θρήνησαν βαθιά τον θάνατο του. Ο πόνος τους έγινε ακόμη πιο μεγάλος, όταν ο ανθύπατος Αιγεάτης αρνήθηκε να τους παραδώσει το άγιο λείψανο του, για να το θάψουν. Ο Θεός όμως οικονόμησε τα πράγματα. Την ίδια μέρα, που πέθανε ο άγιος, ο Αιγεάτης τρελάθηκε κι αυτοκτόνησε. Οι χριστιανοί τότε με τον επίσκοπο τους τον Στρατοκλή, πρώτο επίσκοπο των Πατρών, παρέλαβαν το σεπτό λείψανο και το 'θαψαν με μεγάλες τιμές.
Αργότερα, όταν στον θρόνο του Βυζαντίου ανέβηκε ο Κωνστάντιος, που ήταν γιος του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μέρος του ιερού λειψάνου μεταφέρθηκε από την πόλη των Πατρών στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκε στον ναό των αγίων Αποστόλων «ένδον της Αγίας Τραπέζης». Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου φαίνεται πως απέμεινε στην Πάτρα.
Όταν όμως οι Τούρκοι επρόκειτο να καταλάβουν την πόλη το 1460 μ.Χ., τότε ο Θωμάς Παλαιολόγος, αδελφός του τελευταίου αυτοκράτορας Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και τελευταίος Δεσπότης του Μοριά, πήρε το πολύτιμο κειμήλιο και το μετέφερε στην Ιταλία. Εκεί, αφού το παρέλαβε ο Πάπας Πίος ο Β, το πολύτιμο κειμήλιο εναποτέθηκε στον ναό του αγίου Πέτρου της Ρώμης.
Τον Νοέμβριο του 1847 μ.Χ. ένας Ρώσος Πρίγκηπας, ο Ανδρέας Μουράβιεφ δώρησε στην πόλη της Πάτρας ένα τεμάχιο δακτύλου του χεριού του Αγίου. Ο Μουράβιεφ είχε λάβει το παραπάνω ιερό Λείψανο από τον Καλλίνικο, πρώην Επίσκοπο Μοσχονησίων, ο οποίος μόναζε τότε στο Άγιο Όρος.
Στην πόλη της Πάτρας, επανακομίσθηκαν και φυλάσσονται από την 26η Σεπτεμβρίου 1964 μ.Χ. η τιμία Κάρα του Αγίου και από την 19ην Ιανουαρίου 1980 μ.Χ. λείψανα του Σταυρού, του μαρτυρίου του. Η αγία Κάρα του Πρωτοκλήτου ύστερα από ενέργειες της Αρχιεπισκοπής Κύπρου μεταφέρθηκε και στην Κύπρο το 1967 μ.Χ. για μερικές μέρες κι εξετέθηκε σε ευλαβικό προσκύνημα.
Όπως αναφέρει μια Κυπριακή παράδοση, σε μια περιοδεία του, ο Απόστολος Ανδρέας, πήγε και στην Κύπρο. Το καράβι, που τον μετέφερε στην Αντιόχεια από την Ιόππη, λίγο πριν προσπεράσουν το γνωστό ακρωτήρι του αποστόλου Ανδρέα και τα νησιά, που είναι γνωστά με το όνομα Κλείδες, αναγκάστηκε να σταματήσει εκεί σ' ένα μικρό λιμανάκι, γιατί κόπασε ο άνεμος. Τις μέρες αυτές της νηνεμίας τους έλειψε και το νερό. Ένα πρωί, που ο πλοίαρχος βγήκε στο νησί κι έψαχνε να βρει νερό, πήρε μαζί του και τον απόστολο. Δυστυχώς πουθενά νερό. Κάποια στιγμή, που έφτασαν στη μέση των δύο εκκλησιών, που υπάρχουν σήμερα, της παλαιάς και της καινούργιας, που 'ναι κτισμένη λίγο ψηλότερα, ο άγιος γονάτισε μπροστά σ' ένα κατάξερο βράχο και προσευχήθηκε να στείλει ο Θεός νερό. Ποθούσε το θαύμα, για να πιστέψουν όσοι ήταν εκεί στον Χριστό. Ύστερα σηκώθηκε, σφράγισε με το σημείο του Σταυρού τον βράχο και το θαύμα έγινε. Από τη ρίζα του βράχου βγήκε αμέσως μπόλικο νερό, που τρέχει μέχρι σήμερα μέσα σ' ένα λάκκο της παλαιάς εκκλησίας κι απ' εκεί προχωρεί και βγαίνει από μια βρύση κοντά στη θάλασσα. Είναι το γνωστό αγίασμα. Το ευλογημένο νερό, που τόσους ξεδίψασε, μα και τόσους άλλους, μυριάδες ολόκληρες, που το πήραν με πίστη δρόσισε και παρηγόρησε. Και πρώτα-πρώτα το τυφλό παιδί του καπετάνιου.
Ήταν κι αυτό ένα από τα πρόσωπα του καραβιού που μετέφερε ο πατέρας. Γεννήθηκε τυφλό και μεγάλωσε μέσα σε ένα συνεχές σκοτάδι. Ποτέ του δεν είδε το φως. Δένδρα, φυτά, ζώα αγωνιζόταν να τα γνωρίσει με το ψαχούλεμα. Εκείνη την ήμερα, όταν οι ναύτες γύρισαν με τα ασκιά γεμάτα νερό κι εξήγησαν τον τρόπο που το βρήκαν στο νησί, ένα φως γλυκιάς ελπίδας άναψε στην καρδιά του δύστυχου παιδιού. Μήπως το νερό αυτό, σκέφτηκε, που βγήκε από τον ξηρό βράχο ύστερα απ' την προσευχή του παράξενου εκείνου συνεπιβάτη τους, θα μπορούσε να χαρίσει και σ' αυτόν το φως του που ποθούσε; Αφού με θαυμαστό τρόπο βγήκε, θαύματα θα μπορούσε και να προσφέρει. Με τούτη την πίστη και τη βαθιά ελπίδα ζήτησε και το παιδί λίγο νερό. Διψούσε. Καιγόταν απ' τη δίψα. Ο απόστολος, που ήταν εκεί, έσπευσε κι έδωσε στο παιδί ένα δοχείο γεμάτο από το δροσερό νερό. Όμως το παιδί προτίμησε, αντί να δροσίσει με το νερό τα χείλη του, να πλύνει πρώτα το πρόσωπο του. Και ω του θαύματος! Μόλις το δροσερό νερό άγγιξε τους βολβούς των ματιών του παιδιού, το παιδί άρχισε να βλέπει!
Κι ο απόστολος, που τον κοίταζαν όλοι με θαυμασμό, άρχισε να τους μιλά και να τους διδάσκει τη νέα θρησκεία. Το τέλος της ομιλίας πολύ καρποφόρο. Όσοι τον άκουσαν πίστεψαν και βαφτίστηκαν. Την αρχή έκανε ο καπετάνιος με το παιδί του, που πήρε και το όνομα Ανδρέας. Κι ύστερα όλοι οι άλλοι επιβάτες και μερικοί ψαράδες που ήσαν εκεί. Πίστεψαν όλοι στον Χριστό που τους κήρυξε ο απόστολος μας και βαφτίστηκαν. Φυσικά το θαύμα της θεραπείας του τυφλού παιδιού, ακολούθησαν κι άλλα, κι άλλα. Στο μεταξύ ο άνεμος άρχισε να φυσά και το καράβι ετοιμάστηκε για να συνεχίσει το ταξίδι του. Ο απόστολος, αφού κάλεσε κοντά του όλους εκείνους που πίστεψαν στον Χριστό και βαφτίστηκαν, τους έδωκε τις τελευταίες συμβουλές του και τους αποχαιρέτησε.
Αργότερα, μετά από χρόνια, κτίστηκε στον τόπο αυτόν που περπάτησε και άγιασε με την προσευχή, τα θαύματα και τον ιδρώτα του ο Πρωτόκλητος μαθητής, το μεγάλο μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα, που με τον καιρό είχε γίνει παγκύπριο προσκύνημα. Κάθε χρόνο χιλιάδες προσκυνητές απ' όλα τα μέρη της Κύπρου, ορθόδοξοι και ετερόδοξοι κι αλλόθρησκοι ακόμη, συνέρεαν στο μοναστήρι, για να προσκυνήσουν τη θαυματουργό εικόνα του αποστόλου, να βαφτίσουν εκεί τα νεογέννητα παιδιά τους και να προσφέρουν τα δώρα τους, για να εκφράσουν τα ευχαριστώ και την ευγνωμοσύνη τους στον θείο απόστολο. Κολυμβήθρα Σιλωάμ ήταν η εκκλησία του για τους πονεμένους. Πλείστα όσα θαύματα γινόντουσαν εκεί σε όσους μετέβαιναν με πίστη αληθινή και συντριβή ψυχής.
Διαβάστε εδώ, μια Παράκληση στον Απόστολο Ανδρέα, ποίημα του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτη.
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.
Ὡς τῶν Ἀποστόλων Πρωτόκλητος, καὶ τοῦ Κορυφαίου αὐτάδελφος, τῷ Δεσπότῃ τῶν ὅλων Ἀνδρέα ἱκέτευε, εἰρήνην τῇ οἰκουμένῃ δωρήσασθαι, καὶ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν τὸ μέγα ἔλεος.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὴν ἐν πρεσβείαις.
Τὸν τῆς ἀνδρείας ἐπώνυμον θεηγόρον, καὶ μαθητῶν τὸν πρωτόκλητον τοῦ Σωτῆρος, Πέτρου τὸν σύγγονον εὐφημήσωμεν· ὅτι ὡς πάλαι τούτῳ, καὶ νῦν ἡμῖν ἐκέκραγεν· Εὑρήκαμεν δεῦτε τὸν ποθούμενον.
Μεγαλυνάριον
Πρώτος προσπελάσας τω Ιησού, Πρωτόκλητος ώφθης, και ακρότης των Μαθητών,...