Αγία Μαρίνα

Ημερομηνία εορτής:	17/07/2019
Τύπος εορτής:	Σταθερή. Εορτάζει στις 17 Ιουλίου εκάστου έτους.
Πολιούχος:	Λέρος, Ηλιούπολη, Σχοινούδι (Ίμβρος) (Τουρκία)
Άγιοι που εορτάζουν: Αγια Μαρινα

Eπιπρέπει σοι, πώς αν είποις, Mαρίνα, Σων αιμάτων έρευθος, α ξίφει χέεις. Εβδομάτη δεκάτη Mαρίναν κτάνε φάσγανον οξύ. Χεὶρ δημίου τέμνει σε Μαρῖνα ξίφει, Χεὶρ Κυρίου χάριτι θείᾳ δὲ στέφει. Ἑβδομάτῃ δεκάτῃ Μαρῖνα δειροτομήθη.

Βιογραφία Η Αγία Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: «Είμαι χριστιανή». Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε. Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος μεταμορφωμένος σε άγριο δράκοντα, προσπάθησε να κάνει την αγία να φοβηθεί. Αυτή όμως προσευχήθηκε στον Θεό και αμέσως ο δράκοντας άλλαξε μορφή και έγινε ένας μαύρος σκύλος και τότε η αγία άρπαξε ένα σφυρί και χτυπώντας τον στο κεφάλι και την ράχη τον ταπείνωσε. Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Αλλά οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας. Tα άγια λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ σύμφωνα με άλλες πηγές βρίσκονταν μέχρι το 908 μ.Χ. στην Αντιόχεια και στην συνέχεια μεταφέρθηκαν στην Ιταλία. Σήμερα, τα άγια λείψανα της Αγίας Μαρίνας, φυλάγονται στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος. Διαβάστε εδώ τον Παρακλητικό Κανόνα της Αγίας Μαρίνας. Επίσης, διαβάστε εδώ για ένα σύγχρονο θαύμα της Αγίας Μαρίνας, ενώ εδώ μπορείτε να διαβάσετε την συνοπτική ιστορία του μοναστηριού της Αγίας Μαρίνας Άνδρου.

Ἀπολυτίκιον Ἀνδρείαν καὶ φρόνησιν, σὺ κεκτημένη σεμνή, ἀνδρείως κατεπάτησας ὄφιν ἀρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε, ἤσχυνας Ὀλυμβρίου τᾶς πικρᾶς τιμωρίας, εὐφρανας Ἀσωμάτων τᾶς χορείας ἀθλοῦσα, διὸ ἀπαύστως πρέσβευε Χριστῷ, εἰς τὸ σωθήναι ἠμᾶς. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα) Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον Λόγον. Μνηστευθεῖσα τῷ Λόγῳ Μαρίνα ἔνδοξε, τῶν ἐπιγείων τὴν σχέσιν πᾶσαν κατέλιπες, καὶ ἐνήθλησας λαμπρῶς ὡς καλλιπάρθενος· τὸν γὰρ ἀόρατον ἐχθρὸν κατεπάτησας στερρῶς ὀφθέντα σοὶ Ἀθληφόρε. Καὶ νῦν πηγάζεις τῷ κόσμῳ τῶν ἰαμάτων τὰ δωρήματα. Ἕτερον Ἀπολυτίκιον Ἦχος δ’. Ἡ ἀμνάς σου Ἰησοῦ, κράζει μεγάλη τῇ φωνῇ. Σὲ Νυμφίε μου ποθῶ, καὶ σὲ ζητοῦσα ἀθλῶ, καὶ συσταυροῦμαι καὶ συνθάπτομαι τῷ βαπτισμῷ σου· καὶ πάσχω διὰ σέ, ὡς βασιλεύσω σὺν σοί, καὶ θνήσκω ὑπὲρ σοῦ, ἵνα καὶ ζήσω ἐν σοί· ἀλλ᾽ ὡς θυσίαν ἄμωμον προσδέχου τὴν μετὰ πόθου τυθεῖσάν σοι. Αὐτῆς πρεσβείαις, ὡς ἐλεήμων, σῶσον τὰς ψυχὰς ἡμῶν. Κοντάκιον Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον. Παρθενίας κάλλεσι, πεποικιλμένη παρθένε, ἀκηράτοις στέμμασιν, ἐστεφανώθης Mαρίνα, αἵμασι, τοῦ μαρτυρίου δε φοινιχθεῖσα, θαύμασι καταλαμπρύνθης τῶν ἰαμάτων, καὶ τῆς νίκης τὰ βραβεῖα, ἐδέξω Μάρτυς χειρὶ τοῦ Κτίστου σου. Ὁ Οἶκος Τῷ νυμφίῳ Χριστῷ, ἔρωτι τῆς καρδίας σου ἀπὸ βρέφους σεμνὴ πυρποληθεῖσα, ἔδραμες, δορκὰς ὡς διψῶσα πηγαῖς ἀειρύτοις, Παρθενομάρτυς, καὶ τῇ ἀθλήσει σεαυτήν συντηρήσασα, ἐν τῷ ἀφθάρτῳ ὄντως τοῦ Κτίστου σου, νύμφη εὐκλεής, θαλάμῳ ἔφθασας ἐστολισμένη, πεποικιλμένη, στεφανηφόρος, νικητὴς λαμπαδηφόρος, εὐθαλής, ἀφθάρτου νυμφῶνος τυχοῦσα, καὶ δεξαμένη ὡς χρυσίον, βραβεῖα νίκης τῆς σῆς ἀθλήσεως. Μεγαλυνάριον Την Λαμπάδα πάντες Τη φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύλλητον θυσαυρόν, τη νύμφη Κυρίου, και Άσπιλον Αμνάδα, Μαρίναν την αγίαν, ύμνοις τιμήσωμεν.

Οπτικοακουστικό Υλικό

Ακούστε το απολυτίκιο!

Ακούστε το απολυτίκιο!

Η ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ

Διάφορα Αρχεία

Παρακλητικός Κανόνας στην Αγία Μαρίνα

Αγιογραφίες / Φωτογραφίες

Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα - Μιχαήλ Χατζημιχαήλ© www.michaelhadjimichael.com	Αγία Μαρίνα
Η παλαιά εφέστια εικόνα της Αγίας Μαρίνας από τον ναόν του Θησείου χωρίς το σφυρήλατο, χρυσό κάλυμμα της	Σκηνές από το βίο και το μαρτύριο της Αγίας Μαρίνας	Αγία Μαρίνα - 1858 μ.Χ. (Xαράκτης: Eυθύμιος ιεροδιάκονος) - Mονή Σίμωνος Πέτρας, Άγιον Όρος
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα - Ιερός Ναός Ευαγγελιστρίας Τήνου	Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα - Μιχαήλ Χατζημιχαήλ© www.michaelhadjimichael.com
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα - Μιχαήλ Χατζημιχαήλ© www.michaelhadjimichael.com	Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα
Αγία Μαρίνα	Αγία Μαρίνα

Το καμένο χαρτί

από Άρης Οικονόμου

15 Ιουλίου 2019

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η ιταλική κυβέρνηση χρησιμοποίησε το διαπραγματευτικό της χαρτί, το οποίο ήταν διαφορετικό – τα ονομαζόμενα «mini bots» που ψήφισε η Βουλή της και που απείλησε να τα θέσει σε κυκλοφορία, όταν η Κομισιόν θέλησε να της επιβάλλει τη μη τήρηση του προϋπολογισμού που είχε καταθέσει. Ο κ. Salvini τότε δήλωσε τα εξής: «Όταν ο γιος μου πεινάει και με παρακαλάει να του βρω φαγητό, ενώ οι Βρυξέλλες μου απαντούν «όχι Mateo, οι ευρωπαϊκοί κανόνες σε υποχρεώνουν να μη δώσεις φαγητό στο γιο σου», νομίζετε πως θα πειθαρχήσω στους κανόνες των Βρυξελλών ή πώς θα δώσω φαγητό στο γιο μου;«

.

Επικαιρότητα

Το κορυφαίο διαπραγματευτικό χαρτί της Ελλάδας πριν το 2012 ήταν το εξωτερικό δημόσιο χρέος της προς τις ξένες τράπεζες και επενδυτές, το οποίο μπορούσε με μία απλή απόφαση της Βουλής να μετατρέψει σε δραχμές και να το εξυπηρετεί απλά και μόνο τυπώνοντας νέα χρήματα – αφού κατά 90% περίπου ήταν σε εθνικό δίκαιο. Όσον αφορά τον πληθωρισμό, θα πλήρωναν το τίμημα του και οι ξένοι – ενώ δεν υπήρχε κανένας λόγος να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, σημειώνοντας πως το χρέος μειώνεται συνήθως είτε πληθωριστικά, είτε με την ονομαστική διαγραφή ή/και την αναδιάρθρωση του.

Το χαρτί αυτό κάηκε κυριολεκτικά από την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ όταν υπέγραψε το εγκληματικό PSI, αποτελώντας έκτοτε ένα λάθος που θα το πληρώνουν οι Έλληνες τουλάχιστον τα επόμενα 100 χρόνια – κάτι που δυστυχώς δεν έχουν ακόμη καταλάβει, όπως δεν συνειδητοποίησαν το γεγονός πως όταν ένα κράτος δεν χρεοκοπεί επίσημα, χρεοκοπούν οι Πολίτες του.

Σε αντίθεση με την Ελλάδα, η ιταλική κυβέρνηση χρησιμοποίησε το διαπραγματευτικό της χαρτί, το οποίο ήταν διαφορετικό – τα ονομαζόμενα «mini bots» που ψήφισε η Βουλή της και που απείλησε να τα θέσει σε κυκλοφορία, όταν η Κομισιόν θέλησε να της επιβάλλει τη μη τήρηση του προϋπολογισμού, του δικού της σχεδίου δηλαδή εξόδου από την κρίση που είχε καταθέσει. Ο κ. Salvini τότε δήλωσε τα εξής:

Όταν ο γιος μου πεινάει και με παρακαλάει να του βρω φαγητό, ενώ οι Βρυξέλλες μου απαντούν «όχι Mateo, οι ευρωπαϊκοί κανόνες σε υποχρεώνουν να μη δώσεις φαγητό στο γιο σου», νομίζετε πως θα πειθαρχήσω στους κανόνες των Βρυξελλών ή πώς θα δώσω φαγητό στο γιο μου;

Ρητορικό βέβαια το ερώτημα για τον Ιταλό, αλλά όχι για τον κ. Βενιζέλο και τον κ. Σαμαρά που επέλεξαν όχι μόνο να αφήσουν τα παιδιά τους να πεινάσουν, τους Έλληνες φυσικά και όχι τα δικά τους, αλλά επί πλέον να μετατραπούν σε εξαθλιωμένους σκλάβους χρέους των Γερμανών – για να μην προκαλέσουν την οργή του κ. Σόιμπλε, οπότε για να διατηρήσουν την καρέκλα τους (άρθρο). Λάθος τους;

Μάλλον όχι, κρίνοντας από τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών, όπου τα θύματα ψήφισαν κατά 80% τους θύτες τους, σαν να πάσχουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης. Η ψήφος τους αυτή σημαίνει βέβαια ψήφο στα μνημόνια, καθώς επίσης στην υφαρπαγή των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιακών τους στοιχείων, οπότε δεν θα πρέπει ποτέ στο μέλλον να παραπονεθούν – ενώ υποδηλώνει πως ο λαός συμφωνεί με την κατοχή της πατρίδας του. Τα υπόλοιπα είναι λόγια και σαθρές δικαιολογίες που ασφαλώς δεν πείθουν κανέναν.

Τα άρθρα που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα μας εκφράζουν αποκλειστικά τους συγγραφείς τους. Η ιστοσελίδα μας δεν λογοκρίνει τις γνώμες των συνεργατών της.

analyst

«Ο ελληνικός ενεργειακός πλούτος στον χάρτη – Άρχισε το ταξίδι της σωτηρίας.»

27/06/2019

 Αντώνης Φώσκολος.
Το «έγκλημα» εναντίον του ελληνικού λαού που ξεκίνησε το 1997 επί κυβερνήσεως Σημίτη και συνεχίστηκε επί των κυβερνήσεων Κώστα Καραμανλή και Γεωργίου Παπανδρέου ήταν ένα: Δεν αξιοποιήθηκε ο ενεργειακός πλούτος, τα αποθέματα υδρογονανθράκων που είχαν εντοπιστεί στο Ιόνιο και στο Θρακικό Πέλαγος. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μπούμε στα Μνημόνια. Σταυρώσαμε τον ελληνικό λαό διότι επί 15 χρόνια αρνήθηκαν, διαδοχικά, τρεις ελληνικές κυβερνήσεις να αξιοποιήσουν τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας, που τον γνωρίζαμε από τις επιστημονικές δημοσιεύσεις, κυρίως του καθηγητή Ζελελίδη και των συνεργατών του και τις εργασίες της ΔΕΠ-ΕΚΥ.

Μετά από 16 χρόνια γίνεται το πρώτο μεγάλο κβαντικό άλμα από τον καθηγητή Γιάννη Μανιάτη. Ως υφυπουργός έγραψε στα παλιά του παπούτσια τις αντιρρήσεις των υπουργών Ντίνας Μπιρμπίλη (σφόδρα διακείμενη εναντίον της έρευνας υδρογονανθράκων) και Γιώργου Παπακωνσταντίνου. Ενήργησε σαν Έλληνας πολιτικός και προχώρησε στον εντοπισμό στόχων που περιέχουν υδρογονάνθρακες στην Δυτική Ελλάδα, Ιόνιο και Κρήτη, αναθέτοντας την έρευνα στη νορβηγική εταιρεία γεωφυσικών ερευνών PGS.
Η λεπτομερής ύπαρξης στόχων-ταμιευτήρων υδρογονανθράκων δόθηκε στην δημοσιότητα από την σημερινή Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων (εικόνα 1), που παρουσιάστηκε εφέτος στο συνέδριο του Βουκουρεστίου στις 4-5 Απριλίου 2019. Μάλιστα, σε προσωπική συζήτηση που είχα με τον καθηγητή Αντώνη Βαφείδη (γεωφυσικός στη Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων που είναι γνώστης των γεωφυσικών δεδομένων της εταιρείας PGS) μου είπε ότι οι στόχοι-ταμιευτήρες είναι πολύ μεγαλύτεροι από ό,τι δείχνουν τα στοιχεία της PGS.
Στις αρχές του 2015, η ΔΗΜΑΡ αποσύρει την στήριξή της από την συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη, με αποτέλεσμα οι έρευνες για την εκμετάλλευση των γνωστών κοιτασμάτων να πάνε πίσω 2,5 χρόνια. Πάλι ξανασταύρωσαν τον ελληνικό λαό οι Έλληνες πολιτικοί. Αφού φάγανε, μεταξύ 1982 και 2010 πακέτα Ντελόρ, ένα πακέτο Σαντέρ και όλα τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΠΕΠ) συνολικής αξίας 1 τρισ. 300 δισ. ευρώ, φόρτωσαν το έλλειμμα στον ελληνικό λαό με τα γνωστά αποτελέσματα: να κοπούν μισθοί, συντάξεις, να αυξηθεί κατακόρυφα η ανεργία, να αυξηθεί κατακόρυφα η μετανάστευση επιστημόνων και να ενταθεί η υπογεννητικότητα. Επιδείνωση της κατάστασης στην εκπαίδευση και στην Υγεία. Καταστροφή της Ελλάδος.

Ο ενεργειακός πλούτος επαναφέρει την ελπίδα

Στις αρχές του 2017 επανέρχεται η ελπίδα. Γίνεται το δεύτερο κβαντικό άλμα. Το υπουργείο Ενέργειας επιλέγει τον ικανότατο Γιάννη Μπασιά ως πρόεδρο και τεχνικό διευθυντή της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων. Αυτός προσλαμβάνει τρεις πολύ αξιόλογους γεωλόγους πετρελαίου και στελεχώνει την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων με άλλα 23 πρόσωπα. Επιπροσθέτως, το κράτος χρηματοδοτεί την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων με 500 εκατ. ευρώ για να κάνει γεωφυσικές έρευνες.
Ταυτόχρονα, προσέρχονται δύο ενεργειακοί κολοσσοί η Total και ExxonMobil που δίνουν μαζί με τα ΕΛΠΕ προσφορά για την έρευνα και εκμετάλλευση, τουλάχιστον, 10 πολύ μεγάλων στόχων υδρογονανθράκων δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Είναι στόχοι τύπου «Ζορ» κατά τον Δρα Γιάννη Μπασιά (εικόνα 2), αλλά ίσοι ή και πολύ μεγαλύτεροι σε έκταση του αιγυπτιακού «Ζορ».

Εικόνα 1. Οι νέοι στόχοι, κόκκινες κουκίδες, υδρογονανθράκων μαζί με τις δομές/παγίδες σε Ιόνιο και νότια Κρήτη που παρουσίασε η ΕΔΕΥ στο συνέδριο του Βουκουρεστίου στις 4 και 5 Απριλίου, 2019.

Για το Ιόνιο έχουμε προσφορές από τον ισπανικό ενεργειακό κολοσσό Repsol. Οι συμφωνίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων μονογράφονται από τον υπουργό Ενέργειας Γιώργος Σταθάκη. Ταυτόχρονα ιδρύεται και το Ινστιτούτο Πετρελαϊκής Έρευνας στα Χανιά, το οποίο υπάγεται στο Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας. Στις 19 Ιουνίου είχαμε και την έγκριση για την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων της Κρήτης από το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Περιμένουμε στο τέλος του μηνός Ιουνίου την υπογραφή της συμφωνίας από τον υπουργό Ενέργειας, γεγονός που το επιβεβαίωσε και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από τις Βρυξέλλες. Τυπική έγκριση περιμένουμε από τη Βουλή μετά τις 7 Ιουλίου που πιθανότατα θα οδηγήσει την Ελλάδα στην οικονομική της ανάσταση και στην εδραίωση της γεωπολιτικής της θέσης.

Τι μας δίδαξαν

Τι μας δίδαξαν τα δύο κβαντικά άλματα που έκαναν οι δυο υπουργοί υπουργοί Ενέργειας, Μανιάτης και Σταθάκης, μαζί με την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων, τη νορβηγική εταιρεία γεωφυσικών ερευνών PGS και τις ξένες πετρελαϊκές εταιρείες Total, ExxonMobil, Repsol, Edisson και Calfrac (Θρακικό Πέλαγος). Απέδειξαν, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι έχουμε εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα υδρογονανθράκων σε όλη τη δυτική Ελλάδα (Ήπειρο, Αιτωλοακαρνανία, δυτική Πελοπόννησο), Ιόνιο, υπεράκτια νότια Κρήτη και Βόρειο Αιγαίο. Και όχι μόνο. Έπονται Γρεβενά, Θερμαϊκός Κόλπος και Κρητικό Πέλαγος.
Οι τουλάχιστον δέκα στόχοι που βρίσκονται δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης, επαρχίες Καστελίου και Κανδάνου-Σελίνου, νομός Χανίων, με έκταση 22,6 φορές μεγαλύτερη του «Ζορ», μπορεί να έχουν αποθέματα, αν υπάρχει η ίδια πληρότητα σε φυσικό αέριο, (400 μέτρα φυσικού αερίου επικαθήμενα σε 300 μέτρα θαλασσινού νερού) όπως το κοίτασμα «Ζορ», της τάξης των 678 τρισ. κυβικών ποδιών ήτοι 19,2 τρισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου. Η έρευνα, τελικά, θα δείξει πόσα είναι τα πραγματικά αποθέματα.
Να σημειώσουμε εδώ ότι το φυσικό αέριο επικάθεται στο θαλασσινό νερό για 4.000.000 χρόνια. Το γεγονός αυτό δείχνει, για όσους φοβούνται τυχόν μόλυνση του περιβάλλοντος, ότι το φυσικό αέριο είναι δυσδιάλυτο στο νερό, άρα κατά την άντλησή του μία πιθανή αστοχία δεν πρόκειται ποτέ να προκαλέσει περιβαλλοντικό πρόβλημα.
Αν η έρευνα δείξει την ίδια πληρότητα με το «Ζορ», τότε η αξία των αποθεμάτων ανέρχεται σε περίπου 5,42 τρισ. δολάρια, εκ των οποίων το 20% πηγαίνει στο ελληνικό δημόσιο και το 5% στις περιφέρειες (νόμος Μανιάτη 4001/2011). Ανάλογα με το πώς οι πετρελαϊκές εταιρείες και το ελληνικό κράτος θα αποφασίσουν τους τρόπους εξαγωγής φυσικού αερίου στην ΕΕ, με αγωγούς, ή υπό μορφή υγροποιημένου φυσικού αερίου, θα μπορούμε να εξάγουμε ποσότητες της τάξης των 100 δισ κυβικών μέτρων ανά έτος για 190 χρόνια. Αυτή η ποσότητα αντιστοιχεί σε 644.000.000 βαρέλια ισοδυνάμου αργού πετρελαίου ετησίως ήτοι με παραγωγή 1.764.000 βαρελιών ημερησίως.
Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι μετά τον εντοπισμό φυσικού αερίου για να έρθουν τα κοιτάσματα στην παραγωγή θα πρέπει οι εταιρείες να επενδύσουν 4 δισ. δολάρια για κάθε απόθεμα της τάξης των 35 τρισ. κυβικών ποδιών (1 τρισ. κυβικά μέτρα). Για το απόθεμα των 19,2 τρισ. Μ3, που πιστεύουμε ότι υπάρχει στους 10 στόχους, θα πρέπει να επενδυθούν πάνω από 75 δισ. δολάρια για τα επόμενα 15 χρόνια. Αυτό το μέγεθος των επενδύσεων ζητούν οι οικονομολόγοι Στουρνάρας και Δραγασάκης για να σηκωθεί η ελληνική οικονομία. Και αυτά τα ποσά μόνο πολύ μεγάλες ξένες πετρελαϊκές εταιρείες μπορούν να τα διαθέσουν.

Εικόνα 2. Οι 10 στόχοι που υπάρχουν στα δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Αυτοί οι στόχοι θα δοθούν στην κοινοπραξία Total, Exxon-Mobil και ΕΛΠΕ προς έρευνα και εκμετάλλευση. Άξιον παρατήρησης είναι και τα 2 κυκλώπια κοιτάσματα φυσικού αερίου που βρίσκονται στην ΑΟΖ της Λιβύης σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από την Ελληνική ΑΟΖ.

Οι θέσεις εργασίας

Οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν ανέρχονται, με βάση την αναλογία ότι για κάθε παραγόμενο ισοδύναμο βαρέλι πετρελαίου απαιτείται 1 άτομο στον πρωτογενή τομέα και 3 άτομα στον δευτερογενή, 58.000 άτομα στον πρωτογενή τομέα και 175.000 στον δευτερογενή. Σύνολο 233.000 άτομα με μικρότερο μισθό τα 4.000 ευρώ τον μήνα.
Έτσι έρχεται η ανάπτυξη, έτσι καταπολεμάται η ανεργία, έτσι σταματά η μετανάστευση, έτσι χρηματοδοτείται η παιδεία, έτσι ισχυροποιείται ο στρατός μας. Θα πρέπει τόσο ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης όσο και ο πρωθυπουργός όταν, προεκλογικά, αναφέρονται στην δημιουργία 370.000 θέσεων εργασίας και 500.000 θέσεων εργασίας, αντιστοίχως, να μας πουν πως θα δημιουργηθούν.
Πιστεύω ότι ο μεγάλος δρόμος έχει αρχίσει με το πρώτο βήμα να είναι η υπογραφή της σύμβασης με την κοινοπραξία Total, ExxonMobil και ΕΛΠΕ. Προσωπικά, εκτιμώ ότι όποιος θα ελέγχει τα κοιτάσματα νότια της Κρήτης και Δωδεκανήσου θα επηρεάζει την παγκόσμια ενέργεια και την παγκόσμια οικονομία. Η λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου αποκτά πολύ μεγάλη σημασία, ίσως αποδειχθεί εφάμιλλη με τη σημασία του Περσικού Κόλπου. Την τεράστια γεωπολιτική σημασία της Κρήτης την κατάλαβαν οι Αμερικανοί. Εύχομαι να το καταλάβουν και οι Έλληνες πολιτικοί.
vimasaronikou

Μία εβδομάδα ήδη, χωρίς ιδεοληπτικό ζόφο! Ελευθερία;

Στις 7 Ιουλίου 2019, οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν απαλλαγή Τσίπρα. Με αναμφίβολη πλειοψηφία, απέρριψαν το κυβερνητικό έργο ΣΥΡΙΖΑ (και της «κινηματικής» αποφύσεώς του ΑΝΕΛΛ) και το προεκλογικό όργιο Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ. Απέρριψαν τον ιδεοληπτικό διχασμό καθόσον απέβαλαν της Βουλής τον έτερο πόλο του, την ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ. Αλλά, δεν προέκριναν κάποιαν άλλη πολιτική διεξόδου από την κρίση χρεοκοπίας που ταλανίζει  την πατρίδα μας ήδη από το 2010, επειδή τέτοια δεν παρουσιάστηκε. Με την ευθύνη των κυβερνησάντων κομμάτων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά και όλων των άλλων καθεστωτικών-συστημικών σιτιζομένων, αντιπολιτευόμενων-συμπολιτευόμενων, κομμάτων.

Η άρνηση των Ελλήνων πολιτών να δεχθούν τον διχασμό τους σε δεξιούς/αριστερούς, εθνικιστές/διεθνιστές, ρατσιστές/αλληλέγγυους, πατριώτες/γκλομπαλιστές, οικογενειάρχες/λοατκι κλπ ράπισε τους διεκδικητές της ψήφου τους, καθόσον αρνήθηκαν να υπαχθούν σε τέτοιες κατηγοριοποιήσεις. Και, αφού δεν κατετέθη κάποια τεκμηριωμένη και πειστική πρόταση διεξόδου από την κρίση στην οποία έχει οδηγήσει και βυθίσει την Ελλάδα σύμπασα η «Μεταπολίτευση», απλά ανακατένειμε η κοινωνία τις θέσεις νομής της νομοθετικής εξουσίας. Χωρίς πάθος.

Η «Μεταπολίτευση» ενώ απετέλεσε το πολιτικό όχημα και άλλοθι της Αριστεράς για την κατάληψη της εξουσίας, κατάντησε να γίνει ο χώρος της ισοπέδωσής της, καθώς συνέπεσε πολιτικά και ηθικά, απόλυτα, άθλια, απεχθώς, βδελυρώς, με όλα όσα δήθεν απέρριπτε και κατήγγειλε. Η ταύτιση της Αριστεράς με την Δεξιά είναι μια λυτρωτική για την βασανισμένη κοινωνία μας και το επαπειλούμενο έθνος μας, ιστορική εξέλιξη.

Φυσικά και δεν υπάρχει ούτε χρειάζεται σήμερα πλέον, Πανεπιστημιακό Άσυλο. Υπάρχει όμως η Ελλάδα με την κοινωνία, τον λαό και το έθνος της που θέλουν να ζήσουν και να δημιουργήσουν. Πρωτίστως, παράγοντας. Αυτό δηλαδή που ουδέποτε προτάθηκε ή διεκδικήθηκε στην μεταπολεμική Ελλάδα και στην «μεταπολιτευτική» ειδικότερα: η ΠΑΡΑΓΩΓΗ.

vimasaronikou

Εν όψει, ΑΟΖ.
Νίκος Καραβαζάκης

ΒΙΝΤΕΟ – Η ζωή και το έργο του Βασίλειου Β’ του Βουλγαροκτόνου

Ο Βασίλειος Β΄ (958 – 15 Δεκεμβρίου 1025), ο επονομαζόμενος Βουλγαροκτόνος, ήταν Βυζαντινός αυτοκράτορας της Μακεδονικής δυναστείας.

Βασίλεψε από τις 10 Ιανουαρίου 976 έως το θάνατό του στις 15 Δεκεμβρίου 1025, χαρίζοντας την τελευταία περίοδο πολιτικής ακμής στην αυτοκρατορία.

Δείτε μια βιογραφία του μεγάλου Ρωμαίου αυτοκράτορος από το κανάλι «Σκληροί Καριόληδες της Ιστορίας» το οποίο παρουσιάζει εκλαϊκευμένη μεσαιωνική ιστορία:

πηγη

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Μτθ. ε’ 14-19 (14-07-2019)

• 10 Ιουλίου 2019
• Ερμηνεία Αγιογραφικών Αναγνωσμάτων

Ηλιάνας Κάουρα, θεολόγου

Πρωτότυπο Κείμενο

Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ Μαθηταῖς· ῾Υμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου· οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη· οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασιν αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ. Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον, ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι. Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν· Ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν, ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου, ἕως ἂν πάντα γένηται. Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων, καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

Νεοελληνική Απόδοση

Είπε ο Κύριος στους μαθητές Του, εσείς είστε το φως για τον κόσμο∙ μια πόλη χτισμένη ψηλά στο βουνό δεν μπορεί να κρυφτεί. Οι άνθρωποι, όταν ανάψουν το λυχνάρι, δεν το βάζουν κάτω από το δοχείο με το οποίο μετρούν το σιτάρι, αλλά το τοποθετούν στο λυχνοστάτη, για να φωτίζει όλους τους ανθρώπους του σπιτιού. Έτσι να λάμψει και το δικό σας φως μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξολογήσουν τον ουράνιο Πατέρα σας. Μη νομίσετε πως ήρθα για να καταργήσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα για να τα καταργήσω, αλλά για να τα πραγματοποιήσω. Σας βεβαιώνω πως όσο υπάρχει ο κόσμος, έως τη συντέλειά του, δε θα πάψει να ισχύει ούτε ένα γιώτα ή μία οξεία από το νόμο. Όποιος, λοιπόν, καταργήσει ακόμα και μία από τις πιο μικρές εντολές αυτού του νόμου και διδάξει έτσι τους άλλους, θα θεωρηθεί ελάχιστος στη βασιλεία του Θεού. Ενώ όποιος τις τηρήσει όλες και διδάξει έτσι και τους άλλους, αυτός θα θεωρηθεί μεγάλος στη βασιλεία του Θεού.

Σχολιασμός  

Η ευαγγελική περικοπή είναι παρμένη από την επί του Όρους Ομιλία, όπου ο Κύριος απευθυνόμενος προς τους μαθητές του, τους απεκάλεσε παραβολικά «φως του κόσμου» γιατί έχουν στην καρδιά τους τη Χάρη του Τριαδικού Θεού. Ο Ιησούς Χριστός για να τονίσει πόσο σημαντικό είναι το φως στη ζωή των ανθρώπων μας αναφέρει το λυχνάρι που για να δώσει το φως του σε όλο το σπίτι τοποθετείται σε λυχνοστάτη και δεν κρύβεται. Αν αναλογιστούμε πόσο σημαντικό είναι το φως στη ζωή μας σήμερα, μόνο έτσι θα καταλάβουμε τη βαρύτητα που έχει ο λόγος του Κυρίου που καλεί τους Μαθητές του να γίνουν το φως του κόσμου.

Μέσα στην Αγία Γραφή υπάρχει έντονη η παρουσία του φωτός, ιδίως σε μεγάλα γεγονότα. Κατά πρώτο λόγο στη δημιουργία του κόσμου «και είπεν ο Θεός γενηθήτω φως και εγένετο φως». Το φως έδωσε την ορατότητα της θείας δημιουργίας και καθόρισε τον ημερήσιο κύκλο και τη διαδοχή της ημέρας και της νύχτας. Επίσης φως έχουμε κατά την παράδοση των Δέκα Εντολών στο Μωυσή. Εκεί το όρος Σινά καλύφθηκε από τη νεφέλη και το φως σημαίνοντας την παρουσία του Θεού. Κατά τη Γέννηση του Ιησού Χριστού ο Αστέρας φωτίζει το Σπήλαιο της Βηθλεέμ και διαλαλεί την έλευση του Ιησού. Κατά τη Μεταμόρφωση, το πρόσωπο του Ιησού Χριστού έλαμψε όπως ο ήλιος και τα ρούχα του έγιναν λευκά όπως το χιόνι, ένδειξη και πάλι της θεϊκής δύναμης. Ακόμα σε πολλές περιπτώσεις ο Ιησούς Χριστός παρομοίασε τον εαυτό του με το φως: «Εγώ ειμί το Φως του κόσμου». Το φως κατά κύριο λόγο σημαίνει τον πνευματικό φωτισμό του ανθρώπου ένεκα της γνώσεως του αληθινού Θεού. Κατ’ επέκταση, μπορεί να συμβολίζει τη γνώση του υλικού κόσμου, την παιδεία, την καλλιέργεια, τη σοφία, τη γεώργηση του όλου ανθρώπου, ώστε να πορευθεί προς την τελειότητα, τη θέωση. Αρκεί όλα αυτά να γίνουν πράξεις, τρόπος ζωής και όχι νεκρή γνώση και τυπολατρία. Ο Ιησούς Χριστός στη συνέχεια τονίζει ξεκάθαρα: «ος δ΄αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών». Η έμπρακτη εφαρμογή του λόγου του Θεού είναι η καλύτερη διδασκαλία.

Η ένωση του ανθρώπου με την πηγή του φωτός, που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός, τον μεταβάλλει σε μια φωτεινή ύπαρξη. Αυτό είναι που με τη χάρη του Θεού πέτυχαν οι Άγιοι Πατέρες, που σήμερα γιορτάζουμε. Για να γίνουν οι Άγιοι Πατέρες φώτα, που φώτισαν όλη την Οικουμένη, ενώθηκαν με την πηγή του φωτός. «Φως όλοι γεγονότες θείον, ως θείου φωτός γεννήματα» (Γρηγόριος Θεολόγος, Λόγος εις τα Άγια Φώτα, ΕΠΕ 5, 74). Τα «καλά έργα», αποτελούν την αυτονόητη εκδήλωση και τον απαραίτητο καρπό της φωτεινής ζωής. Άκαρπος χριστιανός αποτελεί αντίφαση, διότι η ιδιότητα του χριστιανού εκφράζεται με έργα και όχι μόνο με λόγια.

Εκτός από την έννοια του φωτός ο Ιησούς Χριστός χρησιμοποιεί επίσης την παραβολική εικόνα της πόλεως, η οποία είναι κτισμένη ψηλά στην κορυφή ενός βουνού και ως εκ τούτου δεν μπορεί να κρυφτεί, αλλά φαίνεται από πολύ μακριά. Έτσι και οι Μαθητές, ο τρόπος ζωής τους δηλαδή, οι πράξεις και τα έργα τους, δεν μπορούν να κρυφτούν αλλά είναι φανερά. Από αυτό προκύπτει η ευθύνη όλων μας ως μαθητών του Ιησού Χριστού, ώστε η ζωή μας να αποτελεί πρότυπο.  

Η σχέση του Ιησού Χριστού με το Μωσαϊκό Νόμο είναι το δεύτερο μεγάλο θέμα της ευαγγελικής περικοπής. Ο Χριστός απαντώντας στους κατηγόρους του, ότι με τη διδασκαλία και τα έργα του στρέφεται εναντίον του Νόμου (βλ. θεραπείες ασθενών το Σάββατο) τονίζει εμφαντικά:  «Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας∙ ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι». Εδώ το ρήμα «πληρώσαι» ερμηνεύεται με την έννοια της εκπλήρωσης. Δηλαδή: «Δεν ήρθα να καταργήσω το Νόμο, αλλά να τον εκπληρώσω», δηλ. να τον πραγματοποιήσω.

Ούτε ένα γιώτα δεν κατάργησε από το Νόμο ο Ιησούς Χριστός, αφού η επί γης παρουσία και αποστολή του αποτελούν εκπλήρωση των προφητειών και όχι την κατάργηση. Ο Χριστός ερμήνευε το Νόμο κατά το πνεύμα και όχι κατά το νεκρό γράμμα όπως έκαναν οι νομοδιδάσκαλοι. Απορρίπτει δηλαδή ο Ιησούς Χριστός τη στείρα ερμηνεία του Νόμου που έκαναν οι νομοδιδάσκαλοι του Ισραήλ  και μιλά για την ουσία του Νόμου, του Νόμου του Θεού, του οποίου τις προφητείες εκπληρώνει με την παρουσία του στον κόσμο. Ο Ιησούς Χριστός διακρίνει τις ανθρώπινες παραδόσεις από τις εντολές του Θεού που περιέχονται στο Νόμο. Η πλήρωση του Νόμου είναι το έργο και η αποστολή του Ιησού Χριστού. Οι Μαθητές εξ’ άλλου, έχουν υποχρέωση και καθήκον τήρησης του θείου Νόμου, καθώς και της διδασκαλίας του προς τους άλλους. Η εφαρμογή και  διδασκαλία του Νόμου εκ μέρους των Μαθητών καθορίζεται επίσης με το λόγο του Χριστού: «ος δι αν ποιήση και διδάξη, ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών». Είναι ο τρόπος ζωής, ο οποίος πρέπει να συνάδει με το περιεχόμενο των λόγων μας και την πληρότητα των έργων μας.

Η Εκκλησία όρισε τη συγκεκριμένη ευαγγελική περικοπή κατά την ημέρα της μνήμης των 630 Πατέρων της εν Χαλκηδόνα Δ’ Οικουμενικής Συνόδου, για να μας μεταφέρει το μήνυμα, ότι οι Άγιοι Πατέρες έγιναν πράγματι το φως του κόσμου και ότι η διδασκαλία, το έργο και η παραδειγματική ζωή τους ήταν σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, γι αυτό και ανακηρύχθηκαν μεγάλοι από το Θεό στη Βασιλεία του. Αυτούς καλούμαστε να μιμηθούμε. Χωρίς αμφιβολία ο ευαγγελικός λόγος του Κυρίου είναι διαχρονικός και άρα σύγχρονος. Απευθύνεται στους Χριστιανούς κάθε εποχής και ίσως περισσότερο στη δική μας εποχή, όπου κυριαρχεί η σύγχυση ιδεών και αξιών και περίσσευσαν τα λόγια και οι διακηρύξεις έναντι των έργων.

Καλούμαστε λοιπόν οι Χριστιανοί μέσα στο σύγχρονο γίγνεσθαι να γίνουμε φως του κόσμου, με λόγια και κυρίως με έργα, που να φανερώνουν τη χριστιανική ταυτότητά μας, ως «πόλις επάνω όρους κειμένη». Πρέπει να είμαστε φωτεινές εστίες, φωτεινοί λαμπτήρες πρώτα μέσα στο σπίτι μας, στο οικογενειακό μας περιβάλλον. Οι πράξεις μας να είναι έργα του φωτός και όχι του σκότους. Η χριστιανική ζωή είναι για τον κόσμο η καλύτερη απόδειξη της χριστιανικής διδασκαλίας. Η πίστη του χριστιανού είναι ολοκληρωμένη όταν το θεωρητικό της περιεχόμενο εκδηλώνεται εμπράκτως, οπόταν μπορούμε να γίνουμε «φως» αν ενώσουμε τις ζωές μας με την πηγή του φωτός που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός.

http://www.imconstantias.org.cy/28176/

Κυριακή των Αγίων Πατέρων της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου, Αποστ. Ανάγνωσμα: Τιτ. γ’ 8-15 (14-07-2019)

• 10 Ιουλίου 2019
• Ερμηνεία Αγιογραφικών Αναγνωσμάτων

Αρχιμ. Αυγουστίνου Κκαρά

Πρωτότυπο Κείμενο

Τέκνον Τίτε, πιστὸς ὁ λόγος· καὶ περὶ τούτων βούλομαί σε διαβεβαιοῦσθαι, ἵνα φροντίζωσι καλῶν ἔργων προΐστασθαι οἱ πεπιστευκότες τῷ Θεῷ. Ταῦτά ἐστι τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις· μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι. Αἱρετικὸν ἄνθρωπον μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ, εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος. ῞Οταν πέμψω ᾿Αρτεμᾶν πρός σε ἢ Τυχικόν, σπούδασον ἐλθεῖν πρός με εἰς Νικόπολιν· ἐκεῖ γὰρ κέκρικα παραχειμάσαι. Ζηνᾶν τὸν νομικὸν καὶ ᾿Απολλὼ σπουδαίως πρόπεμψον, ἵνα μηδὲν αὐτοῖς λείπῃ. Μανθανέτωσαν δὲ καὶ οἱ ἡμέτεροι καλῶν ἔργων προΐστασθαι εἰς τὰς ἀναγκαίας χρείας, ἵνα μὴ ὦσιν ἄκαρποι. Ἀσπάζονταί σε οἱ μετ᾿ ἐμοῦ πάντες. Ἄσπασαι τοὺς φιλοῦντας ἡμᾶς ἐν πίστει. ῾Η χάρις μετὰ πάντων ὑμῶν· Ἀμήν.

Νεοελληνική Απόδοση

Παιδί μου Τίτε, αυτά τα λόγια είναι αξιόπιστα και θέλω να τα βεβαιώνεις με την προσωπική σου μαρτυρία, ώστε όσοι έχουν πιστέψει στο Θεό να φροντίζουν να πρωτοστατούν σε καλά έργα. Αυτά είναι τα καλά και τα χρήσιμα στους ανθρώπους. Από το άλλο μέρος, να αποφεύγεις τις ανόητες αναζητήσεις σε γενεαλογικούς καταλόγους, τις φιλονικίες και τις διαμάχες γύρω από τις διατάξεις του ιουδαϊκού νόμου, γιατί όλα αυτά είναι ανώφελα και μάταια. Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες συμβούλεψέ τον μια δυο φορές, κι αν δεν ακούσει άφησέ τον, με τη βεβαιότητα πως αυτός έχει πια διαστραφεί και αμαρτάνει, καταδικάζοντας έτσι ο ίδιος τον εαυτό του. Όταν θα σου στείλω τον Αρτεμά ή τον Τυχικό, έλα το συντομότερο να με συναντήσεις στη Νικόπολη, γιατί εκεί αποφάσισα να περάσω το χειμώνα. Τον Ζηνά το νομικό και τον Απολλώ, να τους εφοδιάσεις πλουσιοπάροχα με ότι χρειάζονται για το ταξίδι τους, ώστε να μην τους λείψει τίποτα. Ας μαθαίνουν και οι δικοί μας να πρωτοστατούν σε καλά έργα, για ν΄ αντιμετωπίζουν τις επείγουσες υλικές ανάγκες, ώστε η ζωή τους να μην είναι άκαρπη. Σε χαιρετούν όλοι όσοι είναι μαζί μου. Χαιρέτησε τους πιστούς που μας αγαπούν. Η χάρη να είναι μαζί με όλους σας. Αμήν.

Σχολιασμός

Το αποστολικό ανάγνωσμα της ημέρας προέρχεται από την προς Τίτον επιστολή του Αποστόλου Παύλου (Τιτ. 3,8-15). Η επιλογή του συγκεκριμένου αναγνώσματος δεν είναι τυχαία, γιατί ο ποιμαντικός χαρακτήρας της επιστολής ταιριάζει απόλυτα προς τη μνήμη των Αγίων Πατέρων, οι οποίοι υπήρξαν Ποιμένες και Διδάσκαλοι της Εκκλησίας. Ο Απόστολος Παύλος συνιστά στον Τίτο, Επίσκοπο Κρήτης, και κατεπέκταση σε όλους τους ποιμένες της Εκκλησίας, πώς να εργάζεται και να φροντίζει ποιμαντικά τους πιστούς ανθρώπους.

Το αποστολικό ανάγνωσμα αρχίζει με την φράση του Αποστόλου Παύλου «πιστός ο λόγος». Η έννοια του λόγου μέσα στην Αγία Γραφή λαμβάνει πολλές ερμηνείες που ξεκινούν από την έννοιά του ως λόγου διδασκαλίας και φθάνουν μέχρι τον υποστατικό Λόγου του Θεού, τον Ιησού Χριστό. Στους προηγηθέντες στίχους 4-7 της προς Τίτον επιστολής ο Απόστολος Παύλος αναφέρεται στο μυστήριο της θείας Οικονομίας, ενώ στο σημείο αυτό με τη χρήση του όρου «πιστός ο λόγος» επιβεβαιώνει όσα ανέφερε προηγουμένως. Στις Πράξεις των Αποστόλων γίνεται αναφορά περί «των λόγων του Κυρίου Ιησού» (Πράξ. 20,35) και το πιθανότερο είναι ότι η χρήση του όρου «λόγος» εδώ να έχει σχέση με τους λόγους αυτούς του Ιησού Χριστού. Δηλαδή μεταξύ των πρώτων χριστιανών κυκλοφορούσαν συλλογές χαρακτηριστικών λόγων του Κυρίου, τους οποίους χρησιμοποιούσαν στην καθημερινή τους ζωή. Ο Απόστολος Παύλος ζητά από τον πιστό μαθητή και ακόλουθό του Τίτο, να θεωρεί τα λόγια αυτά αξιόπιστα και να μιλά με βεβαιότητα γι΄ αυτά. Ο λόγος του Θεού είναι αληθινός και αναλλοίωτος μέσα στους αιώνες, γι΄ αυτό και η σωτηρία των ανθρώπων στηρίζεται στην ακλόνητη αποδοχή της αξιοπιστίας του λόγου του Θεού. Ο πιστός άνθρωπος δεν έχει ανάγκη να πειστεί για να αποδεχτεί το λόγο του Θεού, απλά αποδέχεται την αξιοπιστία του λόγου του Θεού χωρίς καμία προϋπόθεση ή απόδειξη.
 
Ο Απόστολος Παύλος ζητά από τον Τίτο να μιλά με βεβαιότητα για την αξιοπιστία του Ευαγγελίου, ώστε να οδηγηθεί στη μαρτυρία της αγάπης: «ίνα φροντίζωσι καλών έργων προΐστασθαι οι πεπιστευκότες τω Θεώ». Ο κάθε άνθρωπος που αποδέχεται το λόγο του Θεού θα έχει ως φυσικό έργο στη ζωή του να πρωτοστατεί σε έργα αγάπης. Τα καλά έργα που αποτελούν κύριο μέλημα της χριστιανικής ζωής είναι «καλά και ωφέλιμα τοις ανθρώποις», έχουν δηλαδή διπλή ωφέλεια. Είναι ωφέλιμα καταρχήν γι΄ αυτούς που τα πράττουν, γιατί έτσι δεν μένουν μόνο στη θεωρία και στην απλή αποδοχή του λόγου του Θεού, αλλά προχωρούν και στην έμπρακτη εφαρμογή του και επομένως ελκύουν το έλεος του Θεού. Και είναι και ωφέλιμα σ΄ εκείνους για χάρη των οποίων τα πράττουν, γιατί έτσι απαλύνουν τον πόνο και την ταλαιπωρία τους.

Στη συνέχεια ο Απόστολος Παύλος, αφού υποδεικνύει στον Τίτο τι πρέπει να επιδιώκει, του συνιστά και τι να αποφεύγει: «μωράς δε ζητήσεις και γενεαλογίας και έρεις και μάχας νομικάς περιΐστασο• εισί γαρ ανωφελείς και μάταιοι». Είναι οι άσκοπες αναζητήσεις σε διάφορους γενεαλογικούς καταλόγους που άρεσε ιδιαίτερα στους Ιουδαίους να συντάσσουν. Παρόμοια προτροπή απευθύνει ο Απόστολος Παύλος και στο μαθητή του Τιμόθεο: «μηδέ προσέχειν μύθοις και γενεαλογίαις απεράντοις αίτινες ζητήσεις παρέχουσι μάλλον ή οικονομίαν Θεού την εν πίστει» (Α΄ Τιμοθ. 1,4). Οι αναζητήσεις αυτές προκαλούσαν επιπλέον και συγκρούσεις και διαμάχες μεταξύ των συνομιλητών για τη σημασία ή την ισχύ διαφόρων διατάξεων του Μωσαϊκού νόμου. Όλα αυτά πρέπει να αποφεύγονται γιατί είναι ανώφελα και μάταια πράγματα.

Κατόπιν ο Απόστολος Παύλος γίνεται πιο συγκεκριμένος και τονίζει την στάση που οφείλει ο Τίτος να τηρεί απέναντι στους αιρετικούς. Ο αιρετικός άνθρωπος είναι εκείνος που φρονεί και πιστεύει κάτι το διαφορετικό από εκείνο που η Εκκλησία διδάσκει. Εκείνος που κάνει αυτή την επιλογή, θέτει τον εαυτό του εκτός της εκκλησιαστικής κοινότητας. Χρέος λοιπόν του Τίτου και κατεπέκταση κάθε ποιμένα είναι να νουθετήσει τον αιρετικό μια και δυο φορές. Η νουθεσία δεν περιορίζεται στην απλή προτροπή, αλλά λαμβάνει μια ευρύτερη σημασία και καθίσταται έργο πατρικής αγάπης, μέριμνας και ποιμαντικής φροντίδας που θα έχει ως στόχο να συνειδητοποιήσει ο αιρετικός την παρεκτροπή του και να επιστρέψει στην ορθή πίστη. Αν παρά την ευγενή προσπάθεια και μέριμνα του ποιμένα ο αιρετικός παραμένει αμετακίνητος στις απόψεις του, τότε δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια από την εγκατάλειψη και την «παραίτηση» κάθε προσπάθειας. Και αυτό είναι επιβεβλημένο για τους ποιμένες γιατί η εμμονή του αιρετικού στην πλάνη αποδεικνύει ότι: «εξέστραπται ο τοιούτος και αμαρτάνει ων αυτοκατάρκριτος». Η χειρότερη αμαρτία είναι η αίρεση γιατί οδηγεί στην οριστική, αν δεν υπάρξει μετάνοια και επιστροφή, διακοπή της κοινωνίας με την Εκκλησία.

Στη ζωή του πιστού ανθρώπου δεν επαρκεί μόνο η θεωρία, χρειάζεται απαραίτητα και η πράξη. Η πράξη είναι εκείνη που ενσαρκώνει τη θεωρία και μετατρέπει την πίστη σε έμπρακτη μαρτυρία αγάπης. Βέβαια η οδός της σωτηρίας είναι η πίστη, η τήρηση του θελήματος του Θεού: «ου πας ο λέγων μοι Κύριε Κύριε, εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλ΄ ο ποιών το θέλημα του πατρός μου του εν ουρανοίς» (Ματθ. 7,21). Ταυτόχρονα η πίστη δεν μπορεί να είναι μια θεωρητική προσέγγιση, μια απλή αποδοχή ορισμένων αληθειών, αλλά μια ζωντανή μαρτυρία που δίνει ο πιστός άνθρωπος στην καθημερινή του ζωή. Μια πίστη, όσο θερμή και αν είναι, χωρίς έργα παραμένει χολή: «η πίστις χωρίς των έργων νεκρά εστι», τονίζει χαρακτηριστικά ο Απόστολος Ιάκωβος ο αδελφόθεος (Ιακ. 2,20). Αυτό ακριβώς επισημαίνει και ο Απόστολος Παύλος, χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του δέντρου: «ίνα μη ώσιν άκαρποι». Η αξία του δέντρου καθορίζεται από τους καρπούς του, έτσι και η αξία του χριστιανού καθορίζεται από τα καλά του έργα. Χριστιανοί χωρίς καλά έργα είναι δέντρα άκαρπα. Στο σημείο αυτό ο Απόστολος Παύλος κάνει και μια ερμηνευτική προσέγγιση στην παραβολή του Σπορέως. Οι Πατέρες ως ποιμένες της Εκκλησίας είναι οι κατεξοχήν σπορείς του λόγου του Θεού και ο λόγος του Θεού καρποφορεί ανάλογα με την πρόθεση και διάθεση του καθενός. Έτσι κατά την παραβολή ο σπόρος, δηλαδή ο λόγος του Θεού σε κάθε περίπτωση «εδίδου καρπόν αναβαίνοντα και αυξάνοντα, και έφερεν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν» (Μαρκ. 4,8). Τα καλά έργα είναι ακριβώς η καρποφορία της πίστης κάθε ανθρώπου. 

Τα καλά έργα είναι ο καρπός της πίστης και ο Απόστολος Παύλος τα χαρακτηρίζει «καλά και ωφέλιμα τοις ανθρώποις». Κατά μία άλλη ερμηνεία το «καλά» σημαίνει αρεστά στο Θεό. Ο Θεός ευαρεστείται όταν ο πιστός άνθρωπος δίνει μαρτυρία αγάπης, όταν διακονεί στο όνομα του Ιησού Χριστού τον πάσχοντα και εμπερίστατο αδελφό του. Το μήνυμα αυτό είναι επίκαιρο όσον ποτέ άλλοτε, καθώς οι ανάγκες των ανθρώπων πληθαίνουν καθημερινά και αυξάνουν ανησυχιτικά. Οι πιστοί άνθρωποι καλούνται να δώσουν τη μαρτυρία της αγάπης και της θυσίας του Ιησού Χριστού. Βεβαίως τα καλά έργα δεν είναι μόνο οι φιλανθρωπίες και οι οικονομικές βοήθειες. Καλά έργα είναι και ένας λόγος παρηγορίας προς τους πονεμένους, τους ασθενείς, τους θλιβομένους, τους εμπερίστατους αδελφούς. Η οικονομική κρίση του σήμερα λαμβάνει και μια άλλη κατεξοχήν πνευματική διάσταση και αποτελεί μια πρόκληση και πρόσκληση για τους χριστιανούς. Καλούμαστε όλοι στο όνομα του Ιησού Χριστού να δώσουμε στο σύγχρονο κόσμο μας τη μαρτυρία της αγάπης, των καλών έργων, της πίστης και της ελπίδας στον αληθινό Θεό.

http://www.imconstantias.org.cy/28763-2/