ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΕΡΝΙΚΙ

 ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ 

10. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (3-9 ΜΑΡ. 2024) 

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΕΡΝΙΚΙ 

π. Δημητρίου Μπόκου 

Ὁ ἄσωτος υἱὸς σκόρπισε στὴν ἀσωτία ὅλη τὴν περιουσία ποὺ κληρονόμησε ἀπὸ τὸν πατέρα του. Ἀφοῦ ἔφτασε στὸ ἔσχατο σημεῖο ἐξαθλίωσης, συνῆλθε. Συναισθάνθηκε τὸ κατάντημά του καὶ ἀποφάσισε νὰ ἐπιστρέψει στὸν πατέρα του καὶ νὰ ὁμολογήσει μπροστά του: Πατέρα μου, «ἥμαρτον εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐνώπιόν σου». Δὲν εἶμαι πιὰ ἄξιος νὰ λέγομαι γιός σου. Σὲ ντρόπιασα. Κάνε με ἁπλὸ ὑπηρέτη σου (Κυριακὴ ΙΖ΄ Λουκᾶ). 

Κάποια στιγμὴ τὸ παιδί, τὸ κάθε παιδί, θὰ κάνει τὴ μικρὴ ἢ τὴ μεγάλη του ἐπανάσταση. Θὰ ἐπιδιώξει τὴ διαφοροποίηση ἀπὸ τὸ στάτους κβὸ τῆς πατρικῆς οἰκογένειας, διαρρηγνύοντας καμμιὰ φορὰ καὶ ἐντελῶς τοὺς δεσμούς του μαζί της. Κάποιες φορὲς ἡ ρήξη τροφοδοτεῖται ἀπὸ παθογένειες καὶ δυσλειτουργίες στὴ σχέση γονέων καὶ παιδιῶν, ἄλλες φορὲς ἴσως ὀφείλεται κυρίως στὴν τάση τοῦ νέου ἀνθρώπου νὰ δημιουργήσει τὸ δικό του, διαφορετικὸ ἀπὸ τὰ οἰκογενειακὰ στάνταρ, προφίλ. 

Ὁ νέος ἄνθρωπος διαπνέεται ἔντονα ἀπὸ ἀέρα ἐλευθερίας, ποὺ τὸν ὁδηγεῖ κάποτε ἀκόμα καὶ σὲ ἐχθρικὴ στάση πρὸς ὅ,τι τοῦ θυμίζει τὴ ζωή του στὴν πατρικὴ ἑστία. Συνήθως καὶ ἡ σχέση μὲ τὸν Θεὸ ἀνήκει στὶς ἀξίες ποὺ ἀπεμπολεῖ εὔκολα ὁ νέος ἄνθρωπος, στὴν προσπάθειά του νὰ ἀποδεσμευτεῖ ἀπὸ καθετὶ ποὺ τὸν δένει μὲ τὸ παρελθόν. Τὸ περιγράφει ὡραῖα ὁ ποιητής: 

«Δὲν θὰ σὲ ποῦμε πιὰ πατέρα, 

δὲν θὰ σὲ ποῦμε πλάστη πιά, 

ποθοῦμε λευτεριᾶς ἀγέρα, 

κοντὰ σὲ σένα εἶν’ ἡ σκλαβιά». 

(Γ. Βερίτης, Τρεῖς φωνές). 

Ἡ περαιτέρω πορεία τοῦ ἀνθρώπου αὐτοῦ, στὴν πιὸ ἀκραία της ἴσως μορφή, περιγράφεται στὴν παραβολὴ τοῦ ἀσώτου υἱοῦ. Κομβικό της σημεῖο, ἡ στιγμὴ ποὺ ὁ ἄσωτος ἔρχεται «εἰς ἑαυτόν». Ὅταν συναισθάνεται τὴν ἀθλιότητά του. 

Μὰ ἐξίσου σπουδαιότατη στιγμὴ εἶναι ἡ ἀπόφασή του νὰ ἐπιστρέψει στὸν πατέρα του. Δὲν τὸ κάνουν ὅλοι αὐτό. Ἀκόμα κι ἂν συναισθάνονται τὸ ἀδιέξοδο τῆς πορείας τους, κάποιοι δὲν ἐπιστρέφουν στὴν πατρική τους ἑστία ποτέ. Ὅταν δὲν θυμοῦνται τίποτε καλὸ ἀπὸ αὐτήν. Ὅταν δὲν ἔχουν βιώσει καμμιὰ ἀγάπη, καμμιὰ ζεστασιὰ στὸ οἰκογενειακὸ περιβάλλον. 

Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ στὴ σχέση τους μὲ τὸν Θεό. Πῶς νὰ τὴν ξαναφτιάξουν, ὅταν αὐτὴ δὲν ἔχει προϋπάρξει ποτέ; Ἀνησυχοῦμε πολὺ οἱ γονεῖς, φυσικὸ εἶναι, ὅταν τὰ παιδιά μας μεγαλώνοντας χαλαρώνουν, φεύγουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, παρεκκλίνουν ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Θεοῦ. Μᾶς πνίγει ἡ ἀγωνία. Καὶ προσπαθοῦμε μὲ κινήσεις σπασμωδικὲς συνήθως καὶ ἀγχώδεις νὰ τὰ ἐπαναφέρουμε στὸν (καθ’ ἡμᾶς) ἴσιο δρόμο, μὲ ἀποτέλεσμα μηδέν. Τί θὰ μποροῦσε νὰ γίνει; 

Λέγει ὁ ἅγιος Παΐσιος: «Τὰ παιδιὰ τὰ καθοδηγοῦμε, πότε αὐστηρὰ πότε μὲ ἐπιείκεια, μέχρι τὸν πρῶτο χρόνο τῆς ἐφηβείας. Μετά, φερμουὰρ (στὸ στόμα). Μετά, νὰ μιλοῦν τὰ γόνατα. Ἂν ποτιστεῖ τὸ ξύλο ἀπὸ τὸ πρῶτο βερνίκι, αὐτὸ τὸ βερνίκι δὲν ἀλλοιώνεται». 

Τὸ θέμα λοιπὸν εἶναι τί σχέση ἔχει καλλιεργηθεῖ κατὰ τὰ παιδικὰ χρόνια ἀνάμεσα στὸ παιδὶ καὶ τοὺς γονεῖς, ἀνάμεσα στὸ παιδὶ καὶ τὸν Θεό. Ἂν οἱ γονεῖς τοῦ δώσαμε ἀγάπη σωστή, ἂν τοῦ ἐμπνεύσαμε μιὰ παρόμοια σχέση καὶ μὲ τὸν Θεό, τὸ παιδὶ θὰ ἔχει γέφυρες νὰ ἐπιστρέψει. 

Ὁ ἄσωτος ἐπέστρεψε, γιατὶ εἶχε νὰ θυμᾶται βιώματα παιδικά. Ἤξερε ποῦ ἐπιστρέφει. Εἶχε γνωρίσει τὸν πατέρα του ὡς ἀγάπη. 

Τὸ πρῶτο βερνίκι λοιπὸν δὲν χάνεται ποτέ. 

Καὶ ἂν δὲν τὸ δώσαμε στὰ παιδιά μας, τοὐλάχιστον ἂς μετανοοῦμε. Ἔχει δύναμη πολλὴ ἡ μετάνοια. Διορθώνει πολλὰ στραβὰ πράγματα. 

Καλὴ εὐλογημένη ἑβδομάδα! Καλὸ Τριῴδιο! 

ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (3-9 ΜΑΡ. 2024) 

(γιὰ τοὺς ἐντοπίους) 

1. Τὴν Κυριακὴ ΙΖ΄ Λουκᾶ, 3-3-2024, τοῦ Ἀσώτου, ὥρα 7.00-10.00 π. μ. 

2. Τὴ Δευτέρα ἀπόγευμα, 4-3-2024, Παράκληση, ὥρα 5.15 μ. μ. καὶ ἐν συνεχείᾳ ἡ Ἐνοριακή μας Σύναξη, ὥρα 6.00 μ. μ. Εἴσοδος ἐλεύθερη γιὰ ὅλους. 

3. Τὴν Παρασκευὴ ἀπόγευμα, 8-3-2024, Ἑσπερινὸς Ψυχοσαββάτου-Τρισάγιο κεκοιμημένων, ὥρα 5.30-7.00 μ. μ. περίπου. 

4. Τὸ Σάββατο, 9-3-2024, τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα μαρτύρων-Ψυχοσάββατο, ὥρα 7.00-9.30 π. μ. Τρισάγια στὸ Κοιμητήριο ἀπὸ 10.00 π. μ. καὶ ἑξῆς. 

5. Καθημερινά, ὥρα 6.00-7.15 μ. μ., Θ΄ Ὥρα-Ἑσπερινὸς-Μικρὸ Ἀπόδειπνο-Χαιρετισμοί. 

6. Κάθε Τετάρτη, ὥρα 6.00 μ. μ., Ἱερὰ Ἐξομολόγηση. 

«Ἀντιύλη». Ἱ. Ν. Ἁγ. Βασιλείου, Πρέβεζα 

Τηλ. 26820 23075/25861/6980 898 504. E-mail: antiyli.gr@gmail.com

Εννιά στους δέκα Έλληνες είναι «όλη μέρα μ’ ένα κινητό στο χέρι» στην κυριολεξία, σύμφωνα με έρευνα

 

Εννιά στους δέκα Έλληνες είναι «όλη μέρα μ’ ένα κινητό στο χέρι» στην κυριολεξία, σύμφωνα με την τελευταία έκδοση των Focus on Tech Life Tips που αφουγκράζονται την σχέση των Ελλήνων με την τεχνολογία από το 1995 με πρωτοβουλία της Focus Bari.

Αναλυτικότερα η έρευνα διαπιστώνει τα ακόλουθα

*Η χρήση internet έχει φτάσει στο σύνολο του ελληνικού πληθυσμού στο 96%, καθώς εντάσσεται στους χρήστες και η μεγάλη πλειοψηφία των πιο ώριμων ηλικιών. Η σχέση με την τεχνολογία προβλέπεται αυξανόμενη, καθώς το μέλλον έρχεται από τα παιδιά : 9 στα 10 παιδιά (90%) ηλικίας 5-12 ετών είναι χρήστες του διαδικτύου. Στα παιδιά 10+ είναι καθολική η χρήση (97%). Ο μέσος χρόνος που αφιερώνουν τα παιδιά στο διαδίκτυο είναι 100 λεπτά/ημέρα.

*Εννιά στους δέκα Έλληνες είναι «όλη μέρα μ’ ένα κινητό στο χέρι» στην κυριολεξία. Φανατικοί του mobile internet οι Έλληνες, με το 92% να περιηγείται μέσω του κινητού και το 88% σε καθημερινή βάση.

*Η ενεργοποίηση στα social από σχεδόν ίδια αναλογία προφανώς «πυροδοτεί» αυτή την εξέλιξη, αν και παράλληλα…

*Ανεβαίνει συνεχώς -τώρα στο 69%- η αγορά του ηλεκτρονικού εμπορίου.

*Η πληθώρα των χρήσεων οδηγεί σχεδόν τρεις στους πέντε Έλληνες να δηλώνουν πως «η τεχνολογία βελτιώνει την ζωή μου», ενώ…

*Το Chat GPT χρησιμοποιείται ήδη από έναν στους τέσσερις Έλληνες.

Σχεδόν 7 στους 10 (69%) έχουν πραγματοποιήσει τουλάχιστον μία online αγορά το τελευταίο 6μηνο. Οι 25-34 ετών είναι οι fan του ηλεκτρονικού εμπορίου, αφού το 87% έχει κάνει τουλάχιστον μία online αγορά εντός του 6μήνου. Σε αντίθεση με τους χρήστες μεγαλύτερης ηλικίας 65+ οι οποίοι δεν είναι τόσο εξοικειωμένοι, καθώς μόλις το 37% έχει πραγματοποιήσει αγορές μέσω διαδικτύου.

Η ταυτότητα της έρευνας: Μεθοδολογία – Τηλεφωνικές συνεντεύξεις CATI σε αντιπροσωπευτικό Πανελλαδικό δείγμα 10.000 ατόμων ανά εξάμηνο, καλύπτοντας τον συνολικό πληθυσμό.

https://www.makeleio.gr

Στις 29 Φεβρουαρίου 2024 εορτάζουν:

 

Όσιος Κασσιανός ο Ρωμαίος

Άγιος Γεώργιος ο Ομολογητής Επίσκοπος Δεφέλτου

Όσιος Γερμανός εκ Ρουμανίας

Άγιος Αρσένιος Μητροπολίτης Ροστώβ

Επιτρέπονται όλες οι τροφές

Η ομιλία της Μαρίας Καρυστιανού για τα Τέμπη στο Ευρωκοινοβούλιο.

 

Μ. Βασίλειος: Δια προσευχής ανοίγει τις θύρες του Ναού και τον παραδίδει στους Ορθοδόξους.

 Posted on 28 Φεβρουαρίου, 2024

Αρχιμ. Δανιήλ Γούβαλης (+)

Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ:
ΔΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΙΣ ΘΥΡΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΙΔΕΙ ΣΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ
ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ Μ. ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

    Ο Χριστός κάποτε, καθισμένος σ’ ένα πλοίο εδίδασκε τους Γαλιλαίους που κάθονταν στην ακρογιαλιά. Τους μίλησε για την επιτυχία ή αποτυχία της σποράς. Αν ο σπόρος πέση σε καλό χώμα, αποδίδει καρπόν στο τριάντα ή στο εξήντα ή στο εκατό. «Και άλλο έπεσεν εις την γην την καλήν και εδίδου καρπόν αναβαίνοντα και αυξάνοντα, και έφερεν εν τριάκοντα και εν εξήκοντα και εν εκατόν».

Στην περίπτωσι του Μ. Βασιλείου, η καρπο­φορία έφθασε στο εκατό. Όταν συμβή κάτι τέ­τοιο, τότε ο άνθρωπος γίνεται δοχείον της θείας χάριτος, τότε γεύεται ανέκφραστα ουράνια δώρα, τότε αξιώνεται να ατενίση την θεία δόξα, όπως οι προ­φήτες και οι απόστολοι.

Σ’ αυτές τις πανύψηλες πνευματικές κορυφές είχε ανέλθει και ο Μ. Βασίλειος. Ο Θεός γνωρίζει πόσες φορές, στην ιερή απομόνωσι της προσευχής, ατένισε την θαβώρια δόξα. Κάποια φορά όμως επέτρεψε ο Θεός να γνωσθή και σε άλλους ότι είχε φθάσει στο ύψος των θείων ελλάμψεων.

Ήταν νύχτα και ο αδελφός του Γρηγόριος Νύσσης χρειάσθηκε να τον επισκεφθή. Αλλά τε­λικά η επίσκεψις δεν ολοκληρώθηκε. Γιατί; Διότι κάτι αντίκρυσε ο αδελφός του στο δωμάτιο και έκρινε καλό να επιστρέψη. Αυτό που είδαν τα μά­τια του, δεν μπορούσε ποτέ να το λησμονήση.

Μετά από χρόνους, όταν συνέταξε επιτάφιο λόγο γι’ αυτόν, δεν παραλείπει να αναφερθή στο εν λόγω πε­ριστατικό. Προσευχόταν, μας λέει, στο δωμάτιό του ο Μ. Βασίλειος. Ήταν νύχτα. Τον περιέλουσε ένα λαμπρό φως, το οποίο είχε σκορπισθή και σ’ όλο το δωμάτιο. Δεν επρόκειτο  για φως που ανάβει από υλικά στοιχεία. Αυτό ήταν άυλο, θεϊκό φως.

«Νυκτός ούσης γίνεται αυτώ φωτός έλλαμψις κατά τον οίκον προσευχομένω,  άυλον δε τι το φως ην εκείνο, θεία δυνάμει καταφωτίζον το οί­κημα, υπ’ ουδενός πράγματος υλικού εξαπτόμενον».

Πότε ήρθε σε επικοινωνία ο Μ. Βασίλειος με την θεϊκή δόξα; Κατά την προσευχή. Και ιδιαί­τερα κατά την νυκτερινή προσευχή —«νυκτός ού­σης». Μέσα στην ησυχία, στην κατανυκτική και μυστηριώδη ατμόσφαιρα της νύχτας, ο νους του αγίου Ιεράρχου έπαιρνε το μονοπάτι που ωδηγούσε στην πηγή των θείων απαυγασμάτων. Έβλεπε κατά πρόσωπον την απερίγραπτη ωραιότητα της θεϊκής φύσεως. Γι’ αυτό, σε διάφορα κείμενά του, αφήνει θαυμάσιες εκφράσεις για το θείον κάλλος.

Στο σύγγραμμά του «Όροι κατά πλάτος», (ερώτησις και απόκρισις β’), γράφει: «Άρρητοι παν­τελώς και ανεκδιήγητοι του θείου κάλλους αι αστραπαί· ου παρίστησι λόγος, ου δέχεται ακοή». «Δεν υπάρχουν λόγοι και διηγήσεις για να περιγρά­φουν τις αστραφτερές λάμψεις της θεϊκής ωραιό­τητας. Ο λόγος δεν μπορεί να τις παραστήση. Η ακοή δεν μπορεί να τις δεχθή. Αν βάλης στο νου σου τις λάμψεις του αυγερινού, την λαμπρότητα της σελήνης, το φως του ήλιου, όλα αυτά είναι ευτελή και μηδαμινά για να δώσουν μία ιδέα της θεϊκής δόξας. Όλα αυτά τόσο υστερούν σε σύγκρισι με το αληθινό φως του Θεού, όσο μία κατάμαυρη και ο­λοσκότεινη νύχτα από ένα ολοφώτεινο μεσημέρι.

Σημειώνει επί πλέον ο φωστήρ των Καισαρέων ότι αυτό το θεϊκό φως δεν υποπίπτει στα υλικά μας μάτια. «Τούτο το κάλλος σαρκίνοις οφθαλμοίς αθεώρητον». Τα σάρκινα μάτια δεν έχουν δυ­νατότητα να αντικρύσουν την ομορφιά του θαβωρίου φωτός. Απαιτούνται πνευματικοί οφθαλμοί. Αυτούς τους οφθαλμούς τους διέθετε ο Μ. Βασίλειος, γιατί αγωνίσθηκε πολύ στην ζωή του, ώστε ο σπόρος του Χριστού στο χωράφι της ψυχής του να φθάση όχι στο τριάντα ή στο εξήντα, αλλά στο εκατό.

Ξεφυλλίζοντας τα συναξάρια των Μηναίων, παρατηρούμε ότι σε ωρισμένες περιπτώσεις δεν γί­νεται αναφορά στο πρόσωπο ενός αγίου που τυχαί­νει να εορτάζη κάποια συγκεκριμένη ημέρα του μη­νός, αλλά μνημονεύεται ένα θαυμαστό γεγονός που πραγματοποιήθηκε αυτήν την ημέρα. Στις 19 Ια­νουάριου, ως γνωστόν, εορτάζει ο μεγάλος όσιος Μα­κάριος ο Αιγύπτιος, ο οποίος μας έχει αφήσει τις υπέροχες πνευματικές του ομιλίες. Όποιος τις δια­βάσει, νομίζει ότι κάνει περίπατο στον  παράδεισο.

Αλλά το συναξάριο της 19ης Ιανουάριου α­ναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «Τη αυτή η­μέρα τελείται η ανάμνησις του εν Νικαία μεγίστου θαύματος, ότε ο Μέγας Βασίλειος δια προσευχής ανέωξε τας πύλας της Καθολικής Εκκλησίας, και παρέθετο αυτήν τοις Ορθοδόξοις».

Ενώ αυτοκράτωρ στην Κωνσταντινούπολι ήταν ο Ουάλης, στην περιοχή και στην πάλι της Νίκαιας συνέβαιναν μεγάλες διχόνοιες και αναταραχές. Με την συμπαράστασι των πολιτικών αρ­χών οι Αρειανοί της περιοχής εξεδίωξαν τον Ορ­θόδοξο επίσκοπο από τον μητροπολιτικό ναό και τον κατέλαβαν αυτοί. Στο εξής δεν άφηναν τους Ορθοδόξους να λειτουργούν σ’ αυτόν. Τα πράγμα­τα είχαν υπερβολικά οξυνθή. Οι Ορθόδοξοι κατέ­φυγαν στον Μ. Βασίλειο ζητώντας βοήθεια. Ε­κείνος μπόρεσε να πάρη άδεια από τις πολιτικές αρχές να λυθή το θέμα με θεϊκή κρίσι.

Ο μητροπολιτικός ναός θα ασφαλιζόταν κα­λά. Δεν θα ανήκε ούτε στους Ορθοδόξους ούτε στους Αρειανούς. Θα έκαναν προσευχή και οι μεν και οι δε και ο Θεός θα έκρινε σε ποιούς έπρεπε να δοθή ο ναός.

Ο άγιος Ιεράρχης συγκέντρωσε στην Νί­καια και τους Ορθοδόξους και τους Αρειανούς και τους είπε: «Θα κλείσουμε την εκκλησία. Θα κά­νετε προσευχή πρώτα  εσείς  οι Αρειανοί, και αν με την προσευχή σας ανοιχθή, είναι δική σας. Αν δεν ανοιχθή, θα κάνουμε προσευχή κι εμείς οι Ορθό­δοξοι, και αν ο Θεός μας ακούση, ανήκει σε μας. Αν δεν μας ακούση, την παίρνετε πάλι εσείς». Ό­λοι συμφώνησαν στους ορούς που έθεσε ο Άγιος.

Ο αγώνας άρχισε. Οι Αρειανοί προσεύχονταν επί τρεις ημέρες, αλλά ο ουρανός γι’ αυτούς ήταν κλει­στός. Κατόπιν ξεκίνησε ο αγώνας των Ορθοδόξων. Κοντά στον μητροπολιτικό ναό υπήρχε ο ναός του Α­γίου Μάρτυρος Διομήδους. (Αυτός ο Άγιος ήταν για­τρός, καταγόμενος από την πατρίδα του αποστόλου Παύλου, την Ταρσό της Κιλικίας. Έζησε στην Νί­καια της Βιθυνίας, θεραπεύοντας σώματα και ψυχές. Μαρτύρησε στον διωγμό του Διοκλητιανού).

Στον ναό του αγίου Διομήδους οι Ορθόδοξοι ετέλεσαν αγρυπνία. Και πρωί-πρωί ξεκίνησαν για τον μητροπολιτικό ναό. Μαζί με τους Ορθοδόξους πήγαν και οι Αρειανοί, αναμένοντας την έκβασι του αγώνος. Ο Μ. Βασίλειος στάθηκε εμπρός στην πύ­λη του ναού. Την σταύρωσε τρεις φορές λέγοντας: «Ευλογητός ο Θεός των Χριστιανών εις τους αιώ­νας των αιώνων». Και τότε —μεγάλο θαύμα!— έσπα­σαν οι αμπάρες και τα θυρόφυλλα άνοιξαν.

Ο Μέγας Συναξαριστής το γράφει ως εξής: «Παρευθύς συνετρίβησαν οι μοχλοί και αι θύραι ηνοίχθησαν. Τότε ο Άγιος εισελθών εν αυτή μετά παντός του πλήθους των Χριστιανών, και την θείαν Λειτουργίαν έπιτελέσας, και αγιάσας τον λαόν παρέδωκεν αυτήν τοις Ορθοδόξοις».

Η θαυματουργία αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να επιστρέψουν πολλοί Αρειανοί στην Ορθόδοξο πίστι. Ο ποιητής των δίστιχων του Συναξαριού σημειώ­νει τους επόμενους στίχους:

«Πως ουκ αν ήρε, Βασίλειε, τας πύλας, μέγας ναός σοι ναώ τω εμψύχων;».

Δηλαδή: «Ω Βασίλειε, εσύ είσαι ένας έμψυ­χος, ένας ζωντανός ναός του Θεού. Πως λοιπόν ο μεγάλος ναός της Νίκαιας να μη σού άνοιγε τις πύ­λες; Πως ο ένας ναός να χαλάση το χατήρι του άλλου ναού»;

Από το βιβλίο: Η ΕΚΠΛΗΞΙΣ ΤΟΥ ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟΥ

ΨΗΦΙΟΠΟΙΗΣΗ – ΜΟΡΦΟΠΟΙΗΣΗ: Ι.Ν.ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΙΣΤΙΑΙΑΣ

Ένα χρόνο μετά το έγκλημα των Τεμπών δεν άλλαξε απολύτως τίποτα και η χώρα βουλιάζει μέσα στον «βούρκο» του Μητσοτάκη.

 Posted on 28 Φεβρουαρίου, 2024

Ένα χρόνο μετά το έγκλημα στα Τέμπη και δεν έχει αλλάξει απολύτως τίποτα: Οι υπεύθυνοι – ανεύθυνοι, η κυβέρνηση, τα κόμματα της αντιπολίτευσης, η «δικαιοσύνη», οι εταιρείες, τα συστημικά ΜΜΕ, κανείς (κάνει ότι) δεν κατάλαβε τίποτα. Καμία βελτίωση δεν έχει υπάρξει στις σιδηροδρομικές γραμμές της Χώρας, αντίθετα, λίγες μόλις ημέρες μετά τα τρένα επαναλειτούργησαν χωρίς καμία ουσιαστική αλλαγή στα συστήματα ασφαλείας, χωρίς έστω νέες προσλήψεις.

Αντίστοιχα, μέσα σε αυτόν τον χρόνο εμφανίστηκαν και άλλα «Τέμπη», μαύρες τρύπες κατάρρευσης του κράτους και των υποδομών του, όπου διάφορα συμφέροντα κερδοσκοπούν σε βάρος της κοινωνίας με τραγικές συνέπειες. Μέσα στους επόμενους μήνες βιώσαμε τις τεράστιες πυρκαγιές με ανυπολόγιστο κόστος στον Έβρο και τις εκρήξεις στο στρατόπεδο της Αγχιάλου, την δολοφονία ενός επιβάτη στο λιμάνι του Πειραιά, τις τραγικές πλημμύρες στην Θεσσαλία.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το κράτος ήταν απών, οι υποδομές παρατημένες ή ανύπαρκτες και οι χειρισμοί από την μεριά της κυβέρνησης σκιώδεις, για την ακρίβεια σκανδαλώδεις. Σύμφωνα με το συστημικό αφήγημα, ένοχη είναι μόνο «η κακιά η ώρα», ποτέ όμως δεν είναι ένοχοι οι εκάστοτε πολιτικοί προϊστάμενοι που έχουν αφήσει την Χώρα να σμπαραλιαστεί, ενώ κρύβονται πίσω από το ακαταδίωκτο και την ασυλία. Ποτέ, επίσης, δεν είναι ένοχη καμία ιδιωτική εταιρεία, άσχετα αν δεν έχει κάνει τα προβλεπόμενα, αν τα έργα της κατέρρευσαν στην πρώτη βροχή ή ακόμη κι αν δολοφονηθεί ένας συμπατριώτης μας για ένα εισιτήριο. Αντί για φυλάκιση των υπευθύνων και πρόστιμα στις εταιρείες, δίνονται προαγωγές σε όσους θα έπρεπε να ελέγχονται και κλείνονται «μπίζνες» εκατομμυρίων ως «μπόνους» στις εταιρείες που δεν έκαναν τα αυτονόητα. Ένα χρόνο μετά, το πολιτικό σύστημα και οι ελίτ κινούνται σε καθεστώς πλήρους ατιμωρησίας, με εντυπωσιακή αύξηση της άθλιας αλαζονείας τους.

Τίποτα, λοιπόν, δεν έχει αλλάξει, ΟΛΑ όμως πρέπει να αλλάξουν…

karditsastakra.com

---

Γιώργος Μπουρνάζης, Σοφια-Ελένη Ταχματζιδου, Αναστασία Παπαγγελή, Θώμη Πλακιά,Χρύσα Πλακιά, Αναστασία Πλακιά, Αναστάσιος Κουτσόπουλος, Μάρθη Ψαροπούλου, Φραντσέσκα Μπέζα, Γιώργος Παπάζογλου, Ελένη Τσίντζα, Ιορδάνης Αδαμάκης, Κλαούντια Λάτα, Αφροδίτη Τσιωμά, Αγάπη Τσακλίδου, Ιφιγένεια Μήτσκα, Άγγελος Τηλκερίδης, Ντένις Ρούτσι, Κυπριανός Παπαϊωάννου, Νικήτας Καραθεόδωρος, Αναστασία Αδαμίδου, Καλλιόπη Πορφυρίδου, Δήμητρα-Ευαγγελία Καπετάνιου, Ελισάβετ Χατζηβασιλείου, Δημήτρης Ασλανίδης, Νίκος Ναλμπάντης, Σωτήρης Καραγεωργίου, Ελπίδα Χούπα, Γιάννης Καρασάββας, Δημήτρης Οικού, Παναγιώτης Χατζηχαραλάμπους, Δημήτρης Μασσάλης, Βάιος Βλάχος, Αθηνά Κατσάρα , Μοχάμεντ Εντρίς, Σπύρος Βούλγαρης, Ιονέλ Κουλέλα, Λένα Δουρμίκα, Βάγια Μπλέκα, Ιωάννης Βουτσινάς, Ανδρέας Παυλίδης, Μαρία Μουρτζάκη, Βασίλειος-Κυριάκος Κώττας, Βαγγέλης Μπουρνάζης, Βασιλική Χλωρού, Μαρία Εγούτ, Γιάννης Τζοβάρας, Χρυσούλα Κουκαριώτη, Μαρία Μιάρη, Γιώργος Φωτόπουλος, Γιώργος Κουτσούμπας, Παβλίνι Μπόζο, Γιάννης Καριώτης, Γιώργος Κυριακίδης, Ευαγγελία Κουκαριώτη……

kardistastakra.com

«Οίκημα πλάνης και αιρέσεως (Ελληνικό κοινοβούλιο)»

 Posted on 28 Φεβρουαρίου, 2024

ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ, ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Αναμφίβολα, είναι ο πλέον κατάλληλος τίτλος περιγραφής της σύγχρονης νομοθετικής συμπεριφοράς της βουλής στο σύνολό της∙ δεν λειτουργεί ως αρμοστής της κοινωνικής και Ορθόδοξης χριστιανικά λογικής, όπως απαιτούν οι θυσίες, το δίκαιο, η ευαισθησία των αγωνιστών του ’21 και η Ορθόδοξη παράδοσή μας. Τα νομοθετήματά της εμπεριέχουν σοβαρή θρησκευτική και κοινωνική παθογένεια.

Να θυμηθούμε – κατανοήσουμε, ότι «προδοτική είναι μια ελληνική κυβέρνηση που με δόλο (πονηριά) προωθεί την παγκοσμιοποίηση, σ’ αντίθεση δηλ. με την εντολή των Ελλήνων να υπηρετεί (η κυβέρνηση) το Έθνος και τον Λαό» (Κων. Π. Ρωμανός).

Εδώ και χρόνια, με τη βοήθεια της Ορθοδοξίας και της Ιστορίας έχουμε μάθει να διαβάζουμε τα κρυφά (πραγματικά) μηνύματα των κυβερνήσεων μέσα στις γραμμές των διακηρύξεών τους.

Το σημερινό Ελληνικό κράτος (πολέμιο του Έθνους) σε υπέρτατο και συγκεντρωτικό πολιτικό στόχο, μας υπόσχεται κατανάλωση – ευημερία (μόνο) αν ξεχάσουμε ότι είμαστε Έλληνες και Ορθόδοξοι Χριστιανοί.

Να υπογραμμίσουμε τα λόγια του ανθέλληνα Γερμανού Σόιμπλε: «Η παγκοσμιοποίηση έχει ως αποτέλεσμα να φτάνει στα όριά της η αυτορρύθμιση του εθνικού κράτους».

Μέσα από το κοινοβούλιο έχουν ξεπηδήσει πλήθος προγραμμάτων – νομοθετημάτων που έχουν επιβάλλει πολιτική και οικονομική ειλωτεία (υποδούλωση), εκ των οποίων μόνο με την αυθεντική Ορθοδοξία-Ορθοπραξία μπορούμε να απεγκλωβισθούμε.

Αντινομοθετεί η πολιτική εξουσία (συχνά) ως προς τον αιώνιο Νομοθέτη Χριστό, δυστυχώς. Τα διάφορα ρητορικά σχήματά της υπέρ της Ορθοδοξίας αποτελούν «παιχνίδια εξουσίας», παρά ειλικρινή προσπάθεια διαφύλαξης της Ορθόδοξης αλήθειας.

Πρόσφατα, με το σοδομιτικό νομοσχέδιο, δηλητηρίασαν το μεδούλι του Έθνους, της οικογένειας και της Ιστορίας μας.

Ολίγοι έχουν κατανοήσει σε βάθος τις κρατικές λοξοδρομήσεις προς την κατεύθυνση της πληθυσμιακής αλλοίωσης της Ελλάδος, της σταδιακής αποδόμησης της Ορθόδοξης και Εθνικής μνήμης, των παραδόσεων και της μετατόπισης εννοιών προς αλλοτρίωση των συνειδήσεων και της Εθνικής μας ταυτότητας.

Μετανάστευση και πολυπολιτισμικότητα με τη βοήθεια των Ελληνικών κυβερνήσεων, έχουν αποκτήσει μεγάλη ταχύτητα και έκταση (2015).

Οι συγχορδίες της ενορχηστρωμένης κοινοβουλευτικής πλάνης, έχουν καταλύσει την υγιή Δημοκρατία στην Πατρίδα μας και γι’ αυτό φταίνε οι συμπολιτευόμενοι ή και αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί μαέστροι, του υλισμού και της μασονίας.

Που είσθε αδέλφια Παπουλάκο, Μακρυγιάννη, Θοδωρή Κολοκοτρώνη, Κόντογλου και Παύλε Μελά…

«Ο Κώστας Σημίτης έδωσε και πάλι τη βασική φόρμουλα για την ανθρωπολογική μετάλλαξη των Ελλήνων όταν είπε ότι το κύριο εμπόδιο στην ανάπτυξη ήταν η ιδιαιτερότητα των Ελλήνων» (Κων. Π. Ρωμανός – Αντίλογος στη σοφιστική της Νέας Τάξης – Εκδόσεις Πελασγός – σελ. 37).

Στη λογική της παγκοσμιοποίησης παρασύρεται (δυστυχώς) και η Εκκλησία της Ελλάδος με τον οικουμενισμό και την κρατική υποδούλωσή της.

Διασάφηση: Διευκρινίζουμε, χάριν αντικειμενικότητας, ότι υπάρχουν και πολιτικοί έντιμοι, πατριώτες, που πρέπει να επηρεάσουν (νόμιμα) και δυνατά τις εξελίξεις∙ το ίδιο ισχύει και για τους Κληρικούς – Μοναχούς.

Ο κατάλογος των πλανών – αμαρτημάτων της βουλής (εξουσίας) είναι πολύ μεγάλος, έστω και αν περιορισθούμε στα χρόνια μετά την μεταπολίτευση.

Έφθασε η σημερινή βουλή να θεωρεί ότι «ζήσαμε τη ζωή μας λάθος» μέχρι τώρα και να δίδει κρατική σφραγίδα στην ομοφυλοφιλία, μια μορφή αμαρτητικής παθολογικής συμπεριφοράς.

Ένας (παλιός) Βολιώτης ψυχίατρος (Γιάννης Γ. Γαλανός) στο ψυχοκοινωνιολογικό δοκίμιό του «Η απελευθέρωση του Εγώ», χωρίς να είναι απόστολος της Χριστιανικής Ηθικής (ειδικά), έγραψε τις εξής (1972) (χριστιανικές στην υφή τους) γραμμές, αν και ήτο οπαδός του Φρόϋντ: «Τα μικρά αδέλφια, μετά το έκτο έτος, θα πρέπει να κοιμούνται χωριστά, γιατί πολλές κατοπινές συμπλεγματικές καταστάσεις ή νευρώσεις μπορεί να οφείλονται σε σημαντικό βαθμό σε πρωτοεμπειρίες αιμομικτικές και ομοφυλοφιλικές αυτής της περιόδου» (Σελ. 51).

Στη δομή των βιβλίων του, αντιλαμβάνεται την γενετήσια ορμή στα φυσικά οργανοβιολογικά όριά της και όχι στην άρνησή τους, ως ομοφυλοφιλία.

Η προσπάθεια της πρεσβυτέρας κ. Λινού στη βουλή (ΣΥΡΙΖΑ) και τινων ιεραρχών, να παρουσιάσουν την ομοφυλοφιλία ως πολιτισμένη ηθική και να εντάξουν την δαιμονική αυτοεξύψωσή της σε χριστιανικό πλαίσιο, αποτελεί βλασφημία και αίρεση.

Η κ. Λινού αποποιούμενη την αλήθεια του Ευαγγελίου, προτίμησε ως πεδίο επεξεργασίας κριτηρίων αλήθειας και πλάνης να συνταυτισθεί με απόψεις των αιρετικών Πατριάρχου Βαρθολομαίου και Ι. Ζηζιούλα, στη προσπάθειά της για αποκεντροθέτηση του προβλήματος «γάμος ομοφυλοφίλων» από την Εκκλησία, την Μυστηριακή.

Να τις θυμίσουμε τα λόγια του Ι. Χρυσόστομου:

Α) «Ότι πολλαί της ασεβείας αι οδοί, η δε της αλήθειας μία∙ και γαρ ποικίλον και πολυειδές και συγκεχυμένον η πλάνη, η δε αληθεία μία».

Β) «Πάντα μεν άτιμα τα πάθη, μάλιστα δε η κατά αρρένων μανία» (ΟΜΙΛΙΑ ΙΕ΄ – Προς Ρωμαίους).

Κ. Λινού, τα συνθήματα των Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι. θεμελιώνουν φρόνημα και επικοινωνιακό λόγο αθεΐας και σατανισμού∙ απορρίπτουν, μέσα στον ψυχισμό τους, το Νόμο του αληθινού Θεού και αυτήν ταύτην την ύπαρξή Του. Υπόκεινται σε δύο (ταυτόχρονα) κατηγορίες αμαρτημάτων∙ είναι δηλ. παραβάτες νόμου και παραβάτες Θεού. Ο Ι. Χρυσόστομος τις διευκρινίζει στην ερμηνεία του 55ου Ψαλμού.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικός και αξίζει ιδιαίτερης προσοχής ο Ψαλμός, η αναφορά του: «ου προεθέμην προ οφθαλμών μου πράγμα παράνομον, ποιούντας παραβάσεις εμίσησα» (Ψαλμός 100, 3), δηλ. «δεν έβαζα ποτέ στο νου μου παράνομες πράξεις, αλλά αποστρεφόμουν το κακό κι όλους εκείνους που συστηματικά παραβαίνουν τον Νόμο σου».

Διευκρινίζει ο Ι. Χρυσόστομος ερμηνεύων τον σχετικόν ψαλμόν: «Ενταύθα δε διττώς νοητέον το, Ποιούντας παραβάσεις εμίσησα. Οι μεν γαρ εισί παραβαίνοντες τα του Θεού εντολάς και τα δικαιώματα και τα κρίματα∙ και εισίν ούτοι παραβάται νόμου.

Άλλοι πάλιν παραβαίνουσιν αυτήν την σωτήριον του Δεσπότου ομολογίαν, και εισί παραβάται Θεού. Πολλή δε διαφορά μεταξύ της των αμφοτέρων παραβάσεως. Οι μεν γαρ έτι ελπίδα έχουσι σωτηρίας, την ρίζαν εκπεπτώκασιν, αυτόν τον αίτιον της σωτηρίας αρνησάμενοι. Αρχή γαρ αμαρτίας, αφίστασθαι από του Θεού, ως φησίν ο σοφώτατος» (P.G. 55).

Γενικά αμαρτία (παρανομία) είναι η παράβασις του Θείου Νόμου: «Αμαρτία εστίν η ανομία» και «πας ο ποιών την αμαρτίαν και την ανομίαν ποιεί» (Α΄ Ιωάν. Γ΄, 4).

Όποιος δεν στηρίζει, δεν εξαρτά τη ζωή του, θεωρητικά και πρακτικά, από την αλήθεια της Ορθοδοξίας, καθίσταται παραβάτης Θεού. Ο μεγαλοφωνότατος προφήτης Ησαΐας, ελέγχει και τις δύο κατηγορίες παραβάσεων: «Ουαί έθνος αμαρτωλόν, λαός πλήρης αμαρτιών, σπέρμα πονηρόν, υιοί άνοιμοι∙ εγκαταλίπατε τον Κύριον και παρωργίσατε τον άγιον του Ισραήλ (τον Θεόν)…» (Ησ. Α΄, 4-26).

Το εσωτερικό σύμπαν της βουλής (η συλλογική ψυχικότητά της) και στις τρεις εκφράσεις του ψυχισμού της «Υπερεγώ», «Εγώ» και «ατομικού και ομαδικού ασυνειδήτου», έχει γίνει οίκημα αποστασίας από τον αληθινό Θεό∙ οίκημα πλάνης και αιρέσεως.