Δευτέρα 31 Ιουλίου 2023

Σήμερα 31 Ιουλίου 2023 εορτάζουν:

 

Άγιος Ανώνυμος Κρητικός Νεομάρτυρας

 

Άγιος Ανώνυμος Κρητικός Νεομάρτυρας
Άγιος Ανώνυμος Κρητικός Νεομάρτυρας
Ημερομηνία Εορτής:
Τύπος εορτής:Σταθερή. Εορτάζει στις 31 Ιουλίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:
Περιεχόμενα:
 E-mail E-mail 

Κυριακή Η΄ Ματθαίου, Ευαγγ. Ανάγνωσμα: Ματθ. ιδ’ 14-22 (30-07-2023)

 

26 Ιουλίου 2023

Πρωτ. Σταύρου Σταύρου 

Πρωτότυπο Κείμενο

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτούς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. Ὀψίας δὲ γενομένης, προσῆλθον αὐτῷ οἱ Μαθηταὶ αὐτοῦ, λέγοντες· Ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος, καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας, ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. Οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· Οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. Ὁ δὲ εἶπε· Φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. Καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, καὶ λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν, εὐλόγησε· καὶ κλάσας, ἔδωκε τοῖς Μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ Μαθηταὶ τοῖς ὅχλοις. Καὶ ἔφαγον πάντες, καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. Οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς Μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον, καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.

Νεοελληνική Απόδοση

Εκείνο τον καιρό, είδε ο Ιησούς πολύν κόσμο και τους σπλαχνίστηκε, και γιάτρεψε τους αρρώστους των. Όταν έπεσε το δειλινό, τον πλησίασαν οι μαθητές του και του είπαν: «Ο τόπος είναι ερημικός, και η ώρα είναι περασμένη. Διώξε τον κόσμο να πάνε στα χωριά για ν’ αγοράσουν φαγητά να φάνε». Ο Ιησούς τους είπε: «Δεν υπάρχει λόγος να φύγουν, δώστε τους εσείς να φάνε». Κι αυτοί του λένε: «Δεν έχουμε εδώ παρά πέντε ψωμιά και δύο ψάρια». Κι αυτός είπε: «Φέρτε μού τα εδώ». Κι αφού πρόσταξε τον κόσμο να καθίσει για φαγητό πάνω στο χορτάρι, πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δύο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε, έκοψε τα ψωμιά σε κομμάτια και τα έδωσε στους μαθητές κι οι μαθητές στο πλήθος. Έφαγαν όλοι και χόρτασαν. Και μάζεψαν τα περισσεύματα από τα κομμάτια, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. Αυτοί αφού έφαγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς τις γυναίκες και τα παιδιά. Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη.

Σχολιασμός

Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μας διηγείται το θαύμα του πολλαπλασιασμού των πέντε άρτων και των δύο ψαριών από τα οποία έφαγαν πέντε χιλιάδες άνθρωποι και χόρτασαν. Είδε λέει, ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, ο Ιησούς πολύ κόσμο να τον ακολουθεί και τον σπλαχνίσθηκε και θεράπευσε τους αρρώστους τους. Γιατί αυτός είναι κατά τον προφήτη Ησαΐα που σήκωσε στους ώμους του τον πόνο μας και υπέμεινε τις ασθένειές μας.

Από τον αριθμό των ανθρώπων  που βρίσκονταν μαζί με τον Ιησού Χριστό για να ακούσουν το κήρυγμα του συμπεραίνουμε πόσο πολύ είχαν επηρεαστεί  από το λόγο του και τα θαύματα τα οποία επιτελούσε.

Βρισκόμενοι σε τόπο ερημικό δεν προέβλεψαν ότι η διδασκαλία Του θα διαρκούσε αρκετή ώρα και δεν είχαν φροντίσει για το δείπνο τους, ώσπου κάποια στιγμή οι μαθητές πλησιάζουν τον διδάσκοντα Κύριο για να του υπενθυμίσουν ότι πρέπει να διακόψει, για να πάει ο κόσμος να προμηθευτεί τροφή διότι εκείνοι δεν διέθεταν την υπερβολική αυτή ποσότητα, ώστε να φτάσει για όλους, δεδομένου ότι ήταν πέντε χιλιάδες άνδρες εκτός των γυναικών   και των παιδιών και διέθεταν μόνο πέντε ψωμιά και δύο ψάρια (Ματθ. ιδ, 14). Με την  ανθρώπινη λογική εδώ θα περιμέναμε τον Ιησού Χριστό να προτρέψει τον όχλο να διαλυθεί, έτσι ώστε να μπορέσουν να κατέβουν στα κοντινά χωριά να αγοράσουν την  τροφή που χρειάζονταν.

Εντυπωσιακή όμως είναι η στάση του Χριστού στην προτροπή των μαθητών του να απολύσει τους όχλους. Ο Κύριος τους απαντά  ότι δεν χρειάζεται να φύγουν, αλλά δώστε τους εσείς να φάνε. Οι μαθητές εξεπλάγησαν γιατί πώς ήταν δυνατό να θρέψουν τόσες χιλιάδες ανθρώπους από το τίποτε. Ανατρέπει την  σκέψη τους  ο Διδάσκαλος. Τους θέλει ενεργούς στην λύση του προβλήματος. Θα έπρεπε με άλλα λόγια οι μαθητές να κάνουν το πρώτο βήμα και να δώσουν ότι είχαν, και στην συνέχεια να έχουν το θαυμαστό αποτέλεσμα του χορτασμού (Ι. Χρυσοστόμου, «Λόγος εις τους πέντε άρτους και τους δύο ιχθύας»).

Η Θεία Ευχαριστία είναι ο ουράνιος άρτος των ανθρώπων. Ακόμη μπορεί οι Όμως αυτό που είναι αδύνατο για τους ανθρώπους είναι δυνατό για τον Θεό. Ο Ιησούς στρέφει τα μάτια στον ουρανό, προσευχόμενος, ευλογεί τις υπάρχουσες τροφές και θρέφει ολόκληρο το πλήθος των ανθρώπων αφήνοντας και πολλά περισσεύματα. Σχολιάζει σχετικά ο Ιερός Χρυσόστομος: « Ο τόπος μπορεί να είναι έρημος, όμως υ τρέφει την οικουμένη. Η ώρα έχει περάσει, αλλά μαζί σας συνομιλεί Εκείνος, που δεν υπόκειται στο χρόνο».

Στους μαθητές Του, ανάμεσα τους αδύνατο για τους ανθρώπους είναι δυνατό για τον Θεό. Εκείνος που δίνει τους άρτους για να τους μοιράσουν στο πλήθος, για να θυμούνται μόνιμα και συνεχώς το θαύμα. Ακόμη δίνει τους άρτους, για να μην νομισθεί πως κατά φαντασία θαυματούργησε. Τα περισσεύματα είναι δείγμα ατράνταχτης αλήθειας.

Το θαύμα των πέντε άρτων είναι σύμβολο και της Θείας Ευχαριστίας άρτοι να συμβολίζουν και τα πολλά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Ο Κύριος τρέφει το λαό του και την εκκλησία Του με τον εαυτό Του . Ο Ιησούς Χριστός είναι ο ζωοποιός Άρτος . Ο Ιησούς Χριστός με το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων μας φανερώνει πως δεν ενδιαφέρθηκε μόνο για την ψυχή του ανθρώπου αλλά μερίμνησε και για το σώμα του. Τις υλικές ανάγκες του. Ο Χριστός δεν περιφρονεί τα υλικά αγαθά , αλλά τα ιεραρχεί. Πρώτα είναι η βρώση η μένουσα ( Ιω. 6: 27) και μετά η πρόσκαιρη. Η εκκλησία ενδιαφέρεται το ίδιο για τις υλικές ανάγκες του ανθρώπου, αλλά θέτει όρια στις απαιτήσεις μας. Πρώτα δίδαξε ο Ιησούς Χριστός τον όχλο και μετά τους έδωσε ψωμί να φάνε.

Οφείλουμε εμείς οι άνθρωποι να αγωνιζόμαστε να κρατήσουμε το σύνδεσμο με το Χριστό που είναι ο ζωοποιός άρτος και όχι η επιθυμία να αποκτήσουμε περισσότερα εφήμερα αγαθά. Σίγουρα δεν παραμένουμε μόνο στο έργο της διδασκαλίας του Ευαγγελίου  αλλά και στη χρήση των αγαθών, αποφεύγοντας τη σπατάλη και κινούμενοι στην βοήθεια των άλλων από το περίσσευμα μας. Να μην λησμονούμε τον σοφό λόγο που ο Απόστολος Παύλος γράφει προς τους Χριστιανούς της Κορίνθου «Το δικό μας περίσσευμα πρέπει να καλύπτει το υστέρημα των άλλων» (Β΄ Κορ. 8: 14). Αμήν.

https://www.imconstantias.org.cy/2023502-2/

Κυριακή Η΄ Eπιστολών, Αποστ. Ανάγνωσμα: Α’ Κορ. α’ 10-17 (30-07-2023)

 

Πρωτ. Πολυβίου Λαμπρινίδη

Πρωτότυπο Κείμενο

Ἀδελφοί, παρακαλῶ ὑμᾶς, διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ. Ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης, ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι. Λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· Ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ ᾿Απολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. Μεμέρισται ὁ Χριστός; Μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; Ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε; Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάῑον, ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβάπτισα. Ἐβάπτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα. Οὐ γὰρ ἀπέστειλέ με Χριστὸς βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, σας ζητώ, στο όνομα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, να είστε όλοι σύμφωνοι μεταξύ σας και να μην υπάρχουν ανάμεσα σας διαιρέσεις, αλλά να είστε ενωμένοι, με μια σκέψη και με ενα φρόνημα. Αυτό το γράφω, αδελφοί μου, γιατί με πληροφόρησαν για σας άνθρωποι της Χλόης οτι έρχεστε σε προστριβές μεταξύ σας. Θέλω να πω οτι ο καθένας σας λέει κατί διαφορετικό. Ο ένας λέει: «Εγώ είμαι του Παύλου», ο άλλος: «Εγώ είμαι του Απολλώ», ένας άλλος: «Εγώ είμαι του Κηφά» και κάποιος άλλος: «Εγώ είμαι του Χριστού». Διαμοιράστηκε, λοιπόν, ο Χριστός; Μήπως είναι ο Παύλος που πέθανε πάνω στον σταυρό για να σας σώσει; Η μήπως στο όνομα του Παύλου έχετε βαφτιστεί; Ευχαριστώ τον Θεό που δεν βάφτισα κανένα σας εκτός απο τον Κρίσπο και τον Γαϊο. Έτσι δεν μπορεί να πει κανείς πως τον βάφτισα στο δικό μου όνομα. Ναι, βέβαια, βάφτισα και την οικογένεια του Στεφανά. Εκτός απ’ αυτούς, όμως, δεν θυμάμαι να βάφτισα κανέναν άλλο. Η αποστολή που μου όρισε ο Χριστός δεν ήταν να βαφτίζω, αλλά να κηρύττω το ευαγγέλιο, χωρίς σοφά και περίτεχνα λόγια, ώστε ο θάνατος του Ιησού Χριστού στον σταυρό να μη χάσει το περιεχόμενο του.

Σχολιασμός

Στο σημερινό αποστολικό ανάγνωσμα  ο Παύλος αναφέρεται σε ένα αρκετά σοβαρό ποιμαντικό πρόβλημα που αντιμετώπιζαν τότε οι Χριστιανοί της εκκλησίας της Κορίνθου. Το πρόβλημα αυτό συνίστατο σε έριδες και προστριβές μεταξύ των πιστών, οι οποίοι φαίνεται πως χωρίστηκαν σε παρατάξεις και έλεγαν ότι ανήκουν ο καθένας σε συγκεκριμένο άτομο. Έτσι επήλθε διχασμός μεταξύ τους. Οι διαιρέσεις μέσα στην Εκκλησία είναι ένα θλιβερό φαινόμενο και ο απόστολος Παύλος μέσα απο τις πατρικές του νουθεσίες, τις συμβουλές του και τη μέριμνα του προσπαθεί να  δώσει λύση. Ένα φαινόμενο που δυστυχώς εμφανίζεται και σήμερα στο χώρο της Εκκλησίας, με ολέθρια αποτελέσμτα.

Ο απόστολος Παύλος καλεί τους Κορινθίους, τους οποίους αποκαλεί αδελφούς του, να έχουν ομόνοια μεταξύ τους, αγάπη και ενότητα. Να ενεργούν ως ένας άνθρωπος, με μία σκέψη και ένα φρόνημα. Και τους ζητά αυτό στο όνομα του Ιησού Χριστού. Το βασικό στοιχείο της ενότητας συνίσταται στην πίστη τους στον αναστημένο Κύριο. Η ενότητα των πιστών είναι βασικό στοιχείο στην Εκκλησία. Οι διχόνοιες, οι έχθρες και τα μίση είναι έργο του διαβόλου και δεν έχουν θέση στην Εκκλησία. Γι’ αυτό άλλωστε και ο θείος Παύλος τους ζητά να είναι ενωμένοι και αγαπημένοι μεταξύ τους.

Στη συνέχεια ο Παύλος εξηγεί στους παραλήπτες της επιστολής του γιατί τους γράφει αυτά. Ο λόγος είναι η πληροφόρηση που είχε ότι μεταξύ τους αναπτύχθηκαν έριδες και προστριβές, οι οποίες φέρουν καίρια πλήγματα στην ενότητα της εκκλησίας της Κορίνθου, αλλά και της Εκκλησίας γενικότερα. Οι πληροφορίες αυτές δόθηκαν στον Παύλο απο οικείους της Χλόης, μιας γυναίκας άγνωστης σε εμάς, που όπως φαίνεται, είχε εξέχουσα θέση στην κοινότητα της Κορίνθου. Στη συνέχεια ο Απόστολος των εθνών εξηγεί αναλυτικά την αιτία των προστριβών. Η αιτία είναι η υπερβολική προσκόλληση, η οποία φτάνει στα όρια της προσωπολατρίας, των Κορινθιών σε συγκεκριμένα άτομα.

Κάποιοι καυχόνταν και έλεγαν ότι ανήκουν στον Παύλο, άλλοι πάλι ότι είναι του Απολλώ, άλλοι του Κηφά, ενώ άλλοι έλεγαν ότι ανήκουν στο Χριστό. Ο πιστός απο τη στιγμή που βαπτίζεται, ανήκει στο Χριστό και στην Εκκλησία και όχι σε οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο, όσο και αυτό το πρόσωπο διακρίνεται για την αγιότητα του. Κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Μέλη της Εκκλησίας οι πιστοί. Μπροστά στην Κεφαλή λοιπόν της Εκκλησίας, είμαστε όλοι ίσοι. Ως εκ τούτου προσωπολατρίες δεν έχουν θέση. Δεν ανήκουμε σε κανένα άνθρωπο, αλλά όλοι ανήκουμε στο Χριστό και την Εκκλησία, η οποία είναι το Σώμα του ζώντος Χριστού. Αυτό ακριβώς τονίζει ο Απύλος μέσα από την επιστολή του αυτή προς την εκκλησία της Κορίνθου.

Τη στάση αυτή των Κορινθίων και τις έριδες μεταξύ των πιστών της  Κορίνθου, καυτηριάζει και ταλανίζει ο απόστολος Παύλος. Ερωτά λοιπόν ο Παύλος: «μεμέρισται ο Χριστός;». Διαμοιράστηκε λοιπόν ο Χριστός; Μήπως τους λέει ο Χριστός και η Εκκλησία διαιρέθηκαν και τεμαχίστηκαν; Και συνεχίζει και ερωτά : «Μήπως είναι ο Παύλος που πέθανε πάνω στο σταυρό για να σας σώσει; ή μήπως βαφτιστήκατε στο όνομα του Παύλου;» Τα ερωτήματα αυτά του Παύλου έχουν σκοπό να ταρακουνήσουν και να συνεφέρουν τους Κορινθίους. Τους εξηγεί ότι αυτός που πέθανε στο Σταυρό για να σώσει, αλλά και να ενώσει τα διασκορπισμένα τέκνα του Θεού, είναι ο Χριστός. Αυτός που μας λύτρωσε απο το θάνατο με το θάνατο του και την Ανάσταση του, είναι ο Χριστός και όχι ο απόστολος Παύλος ή οποιοσδήποτε άλλος. Και η βάπτιση τους έγινε στο όνομα της Αγίας Τριάδας και όχι στο όνομα του Παύλου ή κάποιου άλλου. Μάλιστα οι σχέσεις των Προσώπων της Αγίας Τριάδας είναι σχέσεις αγάπης και ενότητας. Στο πρότυπο λοιπόν των ενδοτριαδικών σχέσεων πρέπει να συγκροτείται και η Εκκλησία.

Ακολούθως ο Παύλος ευχαριστεί το Θεό που δεν βάφτισε κανένα, εκτός απο τον Κρίσπο, το Γάιο και την οικογένεια του Στεφανά.  Ο Κρίσπος, σύμφωνα με μαρτυρία των Πράξεων, ήταν αρχισυνάγωγος στην Κόρινθό και υπήρξε απο τους πρώτους που πίστεψαν στο Χριστό. Για τον Γάιο δεν έχουμε επαρκείς πληροφορίες. Ο Στεφανάς βρισκόταν απο τη βάπτιση του στο πλευρό του Παύλου. Το ότι ο Απόστολος ευχαριστεί το Θεό που δεν βάφτισε κανένα, εκτός αυτούς που ανέφερε πιο πάνω, ίσως αυτό να μας φαίνεται παράξενο και παράδοξο, όμως ο απόστολος Παύλος δίνει μια εξήγηση. Ο λόγος είναι γιατί δεν μπορεί να πει κάποιος πως βαφτίστηκε στο δικό του όνομα. Φαίνεται πως ο Παύλος στην Κόρινθο, ο ίδιος βάπτισε ελάχιστα άτομα, τα οποία και μνημονεύει στην επιστολή του. Έτσι δεν μπορούν να ισχυριστούν κάποιοι ότι βαπτίστηκαν στο δικό του όνομα.

Στο στίχο 17, ο απόστολος Παύλος, αναφέρει ότι η αποστολή που ανατέθηκε απο το Χριστό δεν είναι να βαφτίζει, αλλά να κηρύττει το ευαγγέλιο. Το βάπτισμα μπορεί να το τελέσει και ένας απλός λειτουργός. Η διάδοση όμως του ευαγγελικού μηνύματος είναι έργο δύσκολο, που δεν μπορεί να το επιτελέσει κάθε άνθρωπος. Και ο Χριστός ανέθεσε στον Παύλο τη διάδοση του χριστιανικού μηνύματος στα έθνη. Για τον σκοπό αυτό ο θείος Παύλος πραγματοποίησε και τις τέσσερις γνωστές του αποστολικές περιοδείες, στη γνωστή τότε οικουμένη. Ο Παύλος ακόμη αναφέρει κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: ότι το κήρυγμα του ευαγγελίου πρέπει να μεταδίδεται με απλότητα, χωρίς περίτεχνα λόγια, χωρίς να χρησιμοποιείται η θύραθεν σοφία. Μόνο τότε κατά τον Παύλο δεν θα χάσει και το νόημα του το κήρυγμα για το σταυρικό θάνατο του Χριστού.

Δυστυχώς και σήμερα, 2000 και πλέον χρόνια από τότε που συνέγραψε την επιστολή αυτή ο απ. Παύλος, υπάρχουν διχόνοιες και έριδες μεταξύ των πιστών. Ήδη απο τους πρώτους αιώνες έχουμε τις αιρέσεις, που τόσο ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν την Εκκλησία. Οι αιρέσεις αποτελούν σημάδι εκκοσμίκευσης της Εκκλησίας και συνίστανται στην προσκόλληση κάποιων ανθρώπων σε κάποιες απόψεις και σε κάποια πρόσωπα. Θλιβερό ορόσημο της Εκκλησίας  αποτέλεσε το Σχίσμα του 1054 που διαίρεσε την Εκκλησία και τους πιστούς. Απο την άλλη έχουμε στην Εκκλησία το φαινόμενου του γεροντισμού και του γεροντικού φονταμενταλισμού. Πρόκειται για την υπερβολική και φανατική προσκόλληση πιστών στον πνευματικό τους πατέρα ή σε συγκεκριμένους γέροντες. Θεωρούν ότι ο γέροντας τους αποτελεί αυθεντία, ότι είναι «υπερ-ορθόδοξος», ενώ οι υπόλοιποι δεν εκφράζουν το ορθόδοξο φρόνημα. Είναι όντως ένα νοσηρό φαινόμενο που πρέπει να εκλείψει. Οι πνευματικοί πατέρες και οι γέροντες, είναι μεν πνευματικοί οδηγοί,  αλλά είναι και αυτοί διάκονοι του Χριστού και της Εκκλησίας. Είμαστε πιστοί του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και όχι οποιοδήποτε προσώπου. Γι’ αυτό και ονομαζόμαστε «χριστιανοί». Φέρουμε το όνομα του Χριστού. Τον Ιησού Χριστό λατρεύουμε ως Θεό και Σωτήρα και αυτός είναι που μας οδηγεί στη σωτηρία και λύτρωση. Οι πνευματικοί πατέρες απλώς μας συμβουλεύουν και μας καθοδηγούν με τη χάρη του Θεού στην εν Χριστώ πορεία μας. Επίσης, δια του μυστηρίου της Μετανοίας και πάλι με τη χάρη του Θεού, συντελούν στη συγχώρεση των αμαρτιών μας. Ως εκ τούτου προσωπολατρίες, σε σημείο μάλιστα φανατισμού, είναι κάτι ξένο προς τη χριστιανική μας ιδιότητα.

https://www.imconstantias.org.cy/2023504-2/

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν

 

Η’ Ματθαίου, Πρεσβυτέρου Αθανασίου Μηνά.

«Δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν».1 Ἡ ἐντολή γιά τά ἀναγκαῖα πού δόθηκε στήν Ἐκκλησία ἀπό τόν Χριστόν, μέ πρώτους, πού τήν ἔλαβαν, τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, συνοδεύεται καί ἀπό θεϊκή εὐλογία. Ὁ Μεσσίας Ἰησοῦς, «ἀνοίγοντας τάς χεῖρας τά σύμπαντα πλησθήσονται χρηστότητος». Οἱ ἄνθρωποι πού πιστεύουν στόν οὐράνιον λόγον τοῦ Λόγου καί ἐμπιστεύονται τόν Ἰησοῦν, εὑρίσκουν καί λαμβάνουν τήν ἴασιν τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων, ὅπως ἐπίσης καί τά ἀπαραίτητα γιά τήν ζωήν, τροφή, στέγη καί ἔνδυμα μέσα στό σῶμα τοῦ Θεανθρώπου, ἤτοι, τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν. Ἀρκεῖ, ἀδελφοί, νά κινούμαστε μέ φρόνηση, σωφροσύνη, ἀνδρεία καί δικαιοσύνη, οὔτως ὥστε τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ στή γῆ, νά μοιράζονται ἐξ’ ἴσου σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, χωρίς νά στερεῖται οὐδείς.

Γιά τόν λόγον αὐτόν, ὁ Κύριος διέταξε τούς Ἁγίους Ἀποστόλους, νά θέσουν τούς παρόντες στό Ὅρος, ἀνά κοινότητες (πεντήκοντα) καί ἡ τροφή (οἱ πέντε ἄρτοι καί οἱ δύο ἰχθύες), μέ τήν εὐλογία τοῦ Ἰησοῦ, ἔγινε ἄφθονη καί ὁ καθένας μετέλαβε τοῦ φαγητοῦ καί χόρτασε, σύμφωνα μέ τίς ἀνάγκες του. Καί τό ἐκπληκτικό, στό τέλος νά ὑπάρξει καί πλούσιο περίσσευμα. Κανείς δέ στερήθηκε τροφῆς οἱ νέοι περισσότερο ὡς ἔχοντες εἰδικές ἀνάγκες, οἱ γέροντες λιγότερο· ὅλοι χορτασμένοι δοξολογοῦντες τόν Θεόν.

Ἐν τούτοις σεβαστή γερόντισσα, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἐνηνθρώπησε γιά νά δωρίσει ἔτι καί ἔτι, πολλές καί ἀνώτερες δωρεές. Κατήγγειλε στόν κόσμο, τόν ψεύστη καί ἀνθρωποκτόνο Σατανᾶ, ἐφευρέτη τῆς κακίας καί τοῦ θανάτου.Ἦλθεν εἰς τόν κόσμον, γιά νά γευθοῦμε οἱ ἄνθρωποι, μαζί μέ τόν ἐπίγειον ἄρτον καί τούς ἰχθύς, καί τόν οὐράνιον ἄρτον τόν καταβάντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, δηλαδή τό Πανάγιον Σῶμα καί Αἷμα Του. Ἀποδεχόμενοι καί μεταλαμβάνοντες, μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης, τά Τίμια Δῶρα, καθιστάμεθα, αἰώνιοι κληρονόμοι τῆς Βασιλείας τοῦ Πατρός, συγκληρονόμοι τοῦ Υἱοῦ, Πνεύματι Θεοῦ ἀγόμενοι.

Καταργεῖται ὁ θάνατος, ὁ πόνος, ἡ λύπη, ὁ στεναγμός καί μετέχουμε, ἔτσι, ἐν Χριστῷ, τῆς αἰωνίου μακαριότητος· χαίροντες, ψάλλοντες καί ἄδοντες τῷ Κυρίῳ, σύν τοῖς Ἀγγέλοις καί τοῖς Ἀγίοις, αἰώνια. Παρά ταῦτα, συνέβη τό ἐξῆς ἀξιοσημείωτο γεγονός· οἱ παρευρισκόμενοι καί χορτασθέντες, μετά καί τήν ἴαση τῶν ἀσθενειῶν τους, βλέποντες καί τό περίσσευμα (δώδεκα κοφίνους πλήρεις), ἐξεβαμβήσθησαν καί προσπάθησαν αὐτήν τήν ὥρα νά Τόν ἀνακηρύξουν Βασιλέα. Παρεξήγησαν τό θαῦμα. Ἔκαναν λάθος ἐκτίμηση, διότι ἡ κίνηση αὐτή, σεβαστή γερόντισσα, ἔκρυβε ἰδιοτέλεια, προσωρινό ἐπίγειο συμφέρον· ἀντίθετα δηλαδή, μέ τόν σκοπό καί τόν λόγον τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας οἰκονομίας. Ὁ Χριστός ἦλθε πρώτιστα, «ἵνα ζωήν ἔχωσι καί περισσόν ἔχωσι»· πού σημαίνει τόν ἁγιασμόν ἡμῶν,τήν αἰώνιον ζωήν καί μακαριότητα. Ἦλθε νά ἀναπλάσει τήν ἀνθρωπίνην φύσιν καί νά τήν ἀπαλλάξει ὁριστικά, ἀπό τόν φόβο καί τήν σκιά τοῦ θανάτου, ἀνακεφαλαιώνοντας τά πάντα. Ἐνηνθρώπησε, γιά νά τήν μεταμορφώσει, νά τήν καταστήσει καινή κτίση· νά ξαναδώσει τήν προτέραν εὐγένειαν καί καλλονήν στίς ψυχές καί τά σώματα, τήν εὐπρέπειαν καί τάξιν σέ ὅλη τή δημιουργία· νά ξαναβρεῖ τό πρόσωπον τό πρωτόκτιστον κάλλος, χωρίς πλέον νά ὀδυνᾶται καί ἡ κτίσις, νά συστενάζει. Μακάρι οἱ ἄνθρωποι, τότε στό Ὅρος, νά εἶχαν ἀντιληφθεῖ σωστά τά γεγονότα· τά πράγματα θά εἶχαν πάρει ἄλλη τροπή, ἄν δεχόντουσαν τά πλήθη τόν Χριστόν καί τή θεϊκή Του ἀποστολή στή γῆ, σύμφωνα μέ τήν εὐδοκία τοῦ Πατρός, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.

Ἐντούτοις ὁ Πανάγαθος Θεός, μέσα στήν ἄφατον σοφία Του, παρεχώρησε στούς ἀντιρρησίες, νά ἀσκήσουν τό αὐτεξούσιον, σάν «φρόνιμοι παρ’ ἑαυτοῖς» ὄντες ἐπικατάρατοι καί στό τέλος νά Τόν σταυρώσουν, μή γνωρίζοντες τί ἔπρατταν. Μέ τήν Ἀνάσταση ὅμως τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς νεκρούς καί τή συντριβή τοῦ Ἄδου, ὁ Χριστός καί μέσα ἀπό τήν κακία τῶν ἀνθρώπων, χάρισε τήν σωτηρία στό ἀνθρώπινο γένος ὁριστικά καί ἀμετάκλητα.

Οὔτως ὥστε, μέ τήν νίκη τῆς Ζωῆς ἐπί τοῦ θανάτου, νά διδαχθεῖ ὁ κόσμος, ὅτι δέν ὑπάρχει ἄλλο ὄνομα στόν οὐρανό καί στή γῆ, πού νά μπορεῖ νά σωθεῖ ὁ κόσμος καί ὁ καθένας χωριστά. Ἀρκεῖ νά οἰκειοποιηθοῦμε ὅλοι, διά τῆς πίστεως, ἐλπίδος και ἀγάπης, τό μυστήριο τῆς μετανοίας καί ἐξομολογήσεως καθώς καί τῆς θείας Κοινωνίας. Αὐτόν τόν θησαυρό τῆς Χάριτος, διαχειρίζεται ἡ Ἀγία μας Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. «ὁ Χριστός χθές, ὁ Αὐτός σήμερα καί εἰς τούς αἰῶνας». Ἡ Ἐκκλησία πορεύεται, πορεύεται ἕως συντελείας τοῦ αἰῶνος.

Οἱ πιστοί πού δέχονται τήν θείαν αὐτήν Μεταμόρφωση καθίστανται, διά τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εὐλογημένοι υἱοί Θεοῦ. «Ἐγώ εἶπα θεοί ἐστε καί υἱοί Ὑψίστου πάντες». Δυστυχῶς κάποιοι παραμένουν ἄνθρωποι· φέροντες τόν παλαιόν ἄνθρωπον καί συνομιλοῦν μέ τόν ἀρχαῖον πτερνιστήν,πεθαίνοντας ὡς αὐτοκατάκριτοι. Προτιμοῦν στόν λίγον αὐτόν χρόνον τῆς ζωῆς νά μένουν μακράν τοῦ Χριστοῦ· ἐχθροί τοῦ Μεσσίου, τῆς Ἀγίας Ἐκκλησίας καί τῶν ἁγίων Της. Μανιωδῶς ἐξυφαίνουν αἰσχρούς καί ἄτιμους τρόπους γιά νά χτυπήσουν τήν Ὁδόν, τήν Ἀλήθεια, τήν Ζωήν πού εἶναι ὁ Ἰησοῦς. Τούς λέμε καί πάλι μέ πόνο: ὅτι ὁ Σωτῆρας θά τούς εὕρει.«εὐρεθείη ἡ χείρ σου πᾶσι τοῖς ἐχθροῖς σου· ἡ δεξιά σου εὕροι πάντας τούς μισούντας σε. Ὅτι θήσεις αὐτούς ὡς κλίβανον πυρός εἰς καιρόν τοῦ προσώπου σου. Κύριος ἐν ὀργῇ αὐτοῦ συνταράξει αὐτούς, καί καταφάγεται αὐτούς πῦρ. Τόν καρπόν αὐτῶν ἀπό τῆς γῆς ἀπολεῖς, καί τό σπέρμα αὐτῶν ἀπό υἱῶν ἀνθρώπων».

Ἐμεῖς καί τώρα καί αὔριο, μέ ἀγάπη καρδιᾶς τούς παρακαλοῦμε νά ἀνανήψουν, νά μετανοήσουν· ἀντί νά ἑτοιμάζουν κλιβάνους γιά νά κάψουν τά σώματά τους καί νά ὀδυνῶνται ἐν τῇ φλογί τῆς ἀπιστίας αὐτῶν αἰώνια. Τούς προτρέπουμε μέ σεβασμό στό αὐτεξούσιον, νά ψάλλουν μαζί μας τόν ὕμνον: «Ὑψώθητι, Κύριε, ἐν τῇ δυνάμει σου· ἄσομεν καί ψαλλοῦμεν τάς δυναστείας σου».

Τότε καί μόνο τότε, γινόμαστε μέτοχοι σύν Θεῷ τῶν ἐπιγείων ἀγαθῶν καί τῶν ἐπουρανίων καί τό σπέρμα μας θά ἔχει συνέχεια εἰς γενεάς γενεῶν.

Στόν Σωτῆρα Ἰησοῦ, ἡ Δόξα, τό Κράτος, ἡ Βασιλεία, στούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Ερωτήσεις στη Βουλή για τις νέες ταυτότητες από τη ΝΙΚΗ.

 

Ερωτήσεις στη Βουλή για τις νέες ταυτότητες από τη ΝΙΚΗ.

σ.σ. Ο Υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη Κωνσταντίνος Κατσαφάδος από την πολλή «σοβαρότητα» δεν απάντησε στην ουσία των ερωτημάτων που του τέθηκαν. Σύγκρινε τον άνθρωπο με το κινητό τηλέφωνο! Δεν απάντησε στο αν Ευρωπαϊκή Ένωση υποχρεώνει η νέα ταυτότητα να είναι συνάμα και ταξιδιωτικό έγγραφο. Ο κ. Αποστολάκης εξηγεί ότι η ΕΕ δεν μας υποχρεώνει να είναι ηλεκτρονική η ταυτότητα και ότι ο κανονισμός της ΕΕ είναι πιο απαιτητικός με τα ταξιδιωτικά έγγραφα, όχι με τα έγγραφα ταυτοποίησης. Γιατί λοιπόν μετέτρεψαν την ταυτότητα και σε ταξιδιωτικό έγγραφο επιφορτίζοντάς την με περισσότερες πιστοποιήσεις;

Ο Υφυπουργός κάνει πως δεν δεν γνωρίζει αν στο μέλλον η κάρτα θα συνδεθεί με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, ενώ υπάρχει η προσθήκη στην ΚΥΑ 8200 τον Φεβρ. του 2019, στην τέταρτη παράγραφο του άρθρου 3: «...επιπλέον, στο ως άνω ηλεκτρονικό μέσο αποθηκεύονται … ενώ θα δύνανται να αποθηκευτούν τα στοιχεία που απαιτούνται για τις υπηρεσίες ηλεκτρονικής διακυβέρνησης εάν αποφασισθεί να συμπεριληφθούν στο εν λόγω μέσο.»

Εν ολίγοις, ο Υφυπουργός μας λέει ότι βρίσκεται εκεί ως ένας υπεύθυνος ανευθυνοϋπεύθυνος, πρόθυμος όχι μόνο να εκτελέσει με υπερβάλλοντα ζήλο τους Κανονισμούς της ΕΕ, αλλά και να τους ξεπεράσει όταν αυτοί κινούνται πάνω στο πνεύμα καταπάτησης της ανθρώπινης ελευθερίας. Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.

-https://www.youtube.com/watch?v=YmrNa1UUBH0

Η ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΙΡΕΣΕΩΝ

Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὁμιλεῖ γιά τήν διάσπαση τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας καί τήν δημιουργία σχισμάτων. Παρακαλεῖ τούς πιστούς τῆς Κορίνθου, καί μάλιστα στό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, νά εἶναι ὅλοι σύμφωνοι μεταξύ τους καί νά μήν ὑπάρχουν ἀνάμεσά τους διαιρέσεις, ἀλλά νά εἶναι ἑνωμένοι μέ μία σκέψη καί μέ ἕνα φρόνημα. Οἱ διαιρετικές δυνάμεις τοῦ ἐγωισμοῦ καί τῆς φιλαυτίας ὠθοῦν ἐκ τῶν ἔσω στήν κατάτμηση τῆς κοινωνίας τῶν ἀνθρώπων καί ἡ ἰσχυρή αὐτή δύναμη εἰσχωρεῖ πολλές φορές καί στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Παῦλος διαβλέπει τήν σοβαρότητα τοῦ ὑπαρξιακοῦ αὐτοῦ θέματος καί βοηθᾶ τόν ἄνθρωπο νά τό θεραπεύσει καί νά τό ὑπερβεῖ μέ τήν ἐσωτερική ἀναγέννηση τοῦ ἑαυτοῦ του. Αὐτή συντελεῖται μέ τήν ἐν Χριστῷ κοινωνία τῆς ἀγάπης, ἀπό τήν ὁποία ἐκπηγάζει ἡ ἐλευθερία τοῦ προσώπου. 

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἀπέναντι στό πρόβλημα 

Ὁ διχασμός καί ἡ διαίρεση στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας ὀφείλονται πολλές φορές στήν προσωπολατρία, τήν ὁποία καλλιεργοῦν ὁμάδες πιστῶν. Ὅμως τέτοια περιστατικά φανερώνουν σαρκικό φρόνημα, ἀνωριμότητα πνευματική, ἐγωκεντρικότητα καί οὐσιαστικά ἄγνοια τοῦ μυστηρίου τοῦ Χριστοῦ. Βεβαίως ὁ ἄνθρωπος, παρόλη τήν ἐν Χριστῷ ἀναγέννησή του, δέν παύει νά φέρει μέσα του τά σπέρματα τῆς ἁμαρτίας, τά ὁποῖα βλαστάνουν καί μέ τίς μορφές τῆς διαστάσεως καί τῆς διαιρέσεως, καί μάλιστα ὅταν ἀτονεῖ ἡ πνευματική ζωή καί ἐπικρατεῖ ἡ ἀνθρώπινη ἀδυναμία. Γι’ αὐτό οἱ πιστοί καλοῦνται νά φροντίζουν διαρκῶς νά τηροῦν «τήν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» (Ἐφεσ. 4,3).

Ἡ ἑνότητα ὡς ἐσωτερική κατάσταση καί ὡς ἐκκλησιολογικό βίωμα εἶναι τό βασικότερο στοιχεῖο τῆς πνευματικῆς ζωῆς, διότι δέν βρίσκεται σέ θεωρητικές ἀρχές ἤ ἰδέες, ἀλλά στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ πού ἑνοποιεῖ τούς πιστούς ὡς μέλη τοῦ σώματός Του. Δεδομένου ὅτι στό σῶμα τοῦ Χριστοῦ ὁ πιστός ξεπερνᾶ τήν διάσπαση τῆς φύσεώς του καί βρίσκει τήν ὀντολογική του ἑνότητα. Τόπος τῆς καινῆς ὑποστάσεώς του εἶναι ἡ Ἐκκλησία καί περιοχή φανερώσεως οἱ ἄλλοι. 

Οἱ Ἀπόστολοι ἑνώνουν τούς πιστούς 

Καθώς εἴδαμε στό ἀνάγνωσμά μας, κάποιοι χριστιανοί τῆς Κορίνθου διαχωρίζονταν σέ ὁμάδες καί φιλονικοῦσαν λέγοντας ὅτι ἄλλος ἀπό αὐτούς ἀνήκει στόν Παῦλο, ἄλλος στόν Ἀπολλώ, ἄλλος στόν Κηφᾶ, ἄλλος στόν Χριστό. Ἡ στάση τους αὐτή γέμιζε, μέ ὀδύνη τήν ψυχή τοῦ Παύλου, ὁ ὁποῖος κοπίασε πολύ γιά τήν θεμελίωση καί τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου. Φυσικά, ἡ Ἐκκλησία δέν διασπᾶται, ἀλλά οἱ ἄνθρωποι διασπῶνται ἀπό αὐτήν μέ τίς ἐγωιστικές αὐτόνομες ἐνέργειές τους. Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Ἀπολλώς, ὁ Κηφᾶς εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Χριστό, μέ τόν λαό τοῦ Θεοῦ καί μεταξύ τους μέ τόν ἄρρηκτο σύνδεσμο τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης. Ἔχουν τήν συνείδηση ὅτι εἶναι συνεργοί Θεοῦ στόν ἀγῶνα γιά τήν διατήρηση τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἑνότητας. Καλλιεργοῦν τόν ἀγρό τῆς Ἐκκλησίας καί γνωρίζουν ὅτι ὁ Θεός εἶναι «ὁ αὐξάνων» (Α΄ Κορ. 3,7). Ἑπομένως, ἡ εὐθύνη γιά τήν δημιουργία σχισμάτων καί διαιρέσεων ἀνῆκε στίς ἐν λόγῳ ὁμάδες τῶν πιστῶν.

Αὐτοί κινούμενοι ἀπό ἐμπάθεια, φανατισμό, νηπιότητα στήν σκέψη καί ἔλλειψη πνευματικῆς γνώσεως καί καταρτίσεως ἀντιστρατεύονταν, χωρίς νά τό καταλαβαίνουν, τό πνεῦμα τῆς ἀποστολικῆς ἑνότητας, εἰρήνης καί ὁμοφροσύνης. Γι’ αὐτό ὁ Παῦλος θέλοντας νά ἀφυπνίσει τήν χριστιανική τους συνείδηση, ἄν καί ἱδρυτής τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κορίνθου, δέν συνδέει τήν Ἐκκλησία μέ τό πρόσωπό του, ἀλλά μέ τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Καί τούς λέγει: «Διαμοιράσθηκε λοιπόν ὁ Χριστός; Μήπως εἶναι ὁ Παῦλος πού πέθανε ἐπάνω στόν Σταυρό γιά νά σᾶς σώσει; Ἤ μήπως βαπτισθήκατε στό ὄνομα τοῦ Παύλου;». 

Ὁ Χριστός σωτήρας τῶν ἀνθρώπων 

Οἱ πιστοί δέν πρέπει νά λησμονοῦν ὅτι ὁ Κύριος εἶναι ὁ λυτρωτής καί σωτήρας. Οἱ πνευματικοί ποιμένες καί διδάσκαλοι τῆς πίστεως εἶναι ὄργανα καί διάκονοι τοῦ Θεοῦ. Σέ καμία περίπτωση δέν ἐπιτρέπεται νά οἰκειοποιοῦνται τήν πνευματική ἐξουσία τοῦ Χριστοῦ οὔτε νά ἐνθαρρύνουν τούς ποιμαινομένους νά ἀποδίδουν τήν καρποφορία τοῦ πνευματικοῦ ἔργου στίς ἱκανότητες τῶν ποιμένων τους. Τά χαρίσματα προέρχονται ἀπό τόν Θεό. Μάλιστα ἡ ἐμπειρία μᾶς διδάσκει ὅτι ὅσο κι ἄν μεσουρανεῖ κάποιο πνευματικό ἔργο, ὅταν παρεμβάλλονται στοιχεῖα προσωπολατρίας, διαιρέσεως, ἐρίδων κ.ἄ., τότε καταπίπτει παταγωδῶς καί προκαλεῖ μεγάλο σκανδαλισμό. Τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἔργο ἑνότητος. Ἑνοποίησε στό πρόσωπό Του τόν ἄνθρωπο μέ τόν Θεό, τούς ἀγγέλους μέ τούς ἀνθρώπους, τό κτιστό μέ τό ἄκτιστο. Μέ τό βάπτισμα καί τήν θεία Εὐχαριστία μᾶς συνάγει ὅλους στό σῶμα Του. Εἴθε αὐτές οἱ θεολογικές ἀλήθειες νά μᾶς συνέχουν πάντοτε καί νά στηρίζουν τούς ἀγῶνες γιά τήν «ἑνότητα τῆς πίστεως καί τήν κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος». 

Ἀρχιμ. Ν. Κ.

https://apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2023/31_2023(3661).pdf

Σήμερα 30 Ιουλίου 2023 εορτάζουν:

 


Σάββατο 29 Ιουλίου 2023

Σήμερα 29 Ιουλίου 2023 εορτάζουν:

 

Κάηκε ζωντανός ζωντανά on camera 45χρονος βοσκός στον Άγιο Γεώργιο Φερών Μαγνησίας στην προσπάθεια του να σώσει το κοπάδι του! ΚΤΗΝΩΔΙΑ. ”ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·”! ΒΙΝΤΕΟ

 

Κάηκε ζωντανός ζωντανά on camera 45χρονος βοσκός στον Άγιο Γεώργιο Φερών Μαγνησίας στην προσπάθεια του να σώσει το κοπάδι του! Κτηνωδία… Καιόμενος άνθρωπος…σε απευθείας μετάδοση. Δεν βρέθηκε κανείς από την κρατική μηχανή , από την κοινωνία των πολιτών…. ”Κυνονία εγωπροβάτων”…

Από την άλλη ο θυσιασθείς βοσκός της Μαγνησίας αποτελεί ένα έξοχο ποιμαντικό πρότυπο για τους ιερείς του αιώνα τούτου του κίβδηλου αφού ακολούθησε κι έκανε πράξη αυτός ο ταπεινός ποιμένας άλογων προβάτων το ευαγγελικό: ”Ἐγώ εἰμι ὁ ποιμὴν ὁ καλός. ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων·” Mε το θυσιαστικό που επέδειξε πήρε το ράσο από πολλούς ………. μισθωτούς ποιμένες που θεωρούν τη φωτιά ἐρχόμενη καὶ ἀφίουσιν τὰ πρόβατα καὶ φεύγουν·

Σε βίντεο που καταγράφει τις τελευταίες αγωνιώδεις προσπάθειες του ο βοσκός, λίγο πριν πεθάνει, ζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια για τα ζώα του. Αλλά στην κοινωνία του θεάματος μόνο η κάμερα ήταν εκεί για να μεταδώσει τη ψυχρή εικόνα της πυρκαγιάς και να κάνει είδηση το συμβάν.. Την τελετουργική ανθρωποθυσία στο βωμό της εικόνας.. Εποχή της εικόνας αλλά όχι του κατ’ εικόνα.

Θυσιάστηκε για το ποιμνιοστάσιο και τα ζώα του που ήταν εγκλωβισμένα ο 45χρονος βοσκός, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο στη φωτιά που ξέσπασε στον Άγιο Γεώργιο Φερών Μαγνησίας. Πλάνα τον δείχνουν να φωνάζει για βοήθεια.

“Ίσως να είναι τα πράγματα δύσκολα και για τον ίδιο, ίσως πρέπει κάποιος να τον απομακρύνει. Θα καεί ο ίδιος, θα γίνουμε μάρτυρες ενός κακού σήμερα. Δεν λέει να αφήσει τα ζώα του και να φύγει”.

Δεν θα μπορούσε να είναι πιο προφητική και συνάμα ανατριχιαστική η δήλωση της δημοσιογράφου της ΕΡΤ, κάμερα της οποίας κατέγραψε τις τελευταίες στιγμές του 45χρονου βοσκού, ο οποίος βρήκε τραγικό θάνατο την Τετάρτη (26/07) από τη φωτιά που ξέσπασε στο Βελεστίνο και στοίχισε επίσης τη ζωή μίας ηλικιωμένης γυναίκας στην περιοχή Χοροστάσι πλησίον του Πλατάνου Αλμυρού.

Την ώρα που η δημοσιογράφος Φρόσω Παύλου κάλυπτε το ρεπορτάζ για τη μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή Άγιος Γεώργιος Φερών Μαγνησίας, ο 45χρονος βοσκός φαινόταν στα πλάνα να αναζητά βοήθεια για να σώσει τα ζώα του τα οποία ήταν εγκλωβισμένα στο ποιμνιοστάσιο που διατηρούσε ο ίδιος στην περιοχή.

Τώρα κινδυνεύει να καεί ένα κοπάδι προβάτων, είναι εγκλωβισμένα, βλέπετε τον βοσκό που προσπαθεί, φωνάζει εδώ και πάρα πολύ ώρα στους πυροσβέστες να τον βοηθήσουν, αλλά αντιλαμβάνεστε όταν οι ανθρώπινες ζωές απειλούνται, η προτεραιότητα είναι εκεί“, ακούγεται να λέει η δημοσιογράφος επισημαίνοντας πως ο βοσκός δεν είχε καμία προφύλαξη και ότι κάποιος πρέπει να τον απομακρύνει. Καλά που ήταν; αυτός δεν ήταν άνθρωπος τι ήταν;

Αργότερα η δημοσιογράφος Φρόσω Παύλου επιβεβαίωσε ότι ο άνθρωπος που φαινόταν στην κάμερα, ήταν ο βοσκός που έχασε τη ζωή του. “Μόλις τώρα συνειδητοποίησα και ταυτοποίησα τον άνθρωπο που φωνάζαμε να φύγει γιατί θα καιγόταν”, ανέφερε στο βραδινό δελτίο της ΕΡΤ.

ταν έγινε γνωστή η είδηση του θανάτου του, η δημσιογράφος Φρόσω Παύλου, είπε:

«Κατ΄αρχήν να πω τα θερμά μου συλλυπητήρια για τον κτηνοτρόφο που κάηκε. Τον κτηνοτρόφο που του φωνάζαμε να φύγει από τα πρόβατα γιατί θα τον έπιανε η φωτιά. Η κάμερα της ΕΡΤ τον έχει απαθανατίσει την ώρα που προσπαθούσε να σώσει τα πρόβατά του και τον αδελφό του να τον τραβάει. Μόλις τώρα συνειδητοποίησα και ταυτοποίησα τον άνθρωπο που φωνάζαμε να φύγει γιατί θα καιγόταν»

Υπενθυμίζεται πως ο άτυχος βοσκός όταν είδε τη φωτιά προσπάθησε να σώσει τα πρόβατα του οδηγώντας τα ψηλότερα στο βουνό, αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφερε. Ο ίδιος αγνοούνταν από το απόγευμα της Τετάρτης και μερικές ώρες αργότερα εντοπίστηκε νεκρός.

Για συνολικά 5 νεκρούς στα διάφορα πύρινα μέτωπα γίνεται λόγος από τα ελληνικά μέσα συμπεριλαμβανομένων των ιπτάμενων. Τα πύρινα μέτωπα στη Μαγνησία είναι έξι και εντοπίζονται σε: Νέο Πλάτανο, Βελεστίνο, Κρόκιο, Μικροθήβες, Σέσκλο και Νέο Μοναστήρι Δομοκού.Οι κάτοικοι στις περιοχές Δίμηνι, Παλιούρι και Βιομηχανική Περιοχή Βόλου ειδοποιήθηκαν μέσω του 112 να εκκενώσουν τις περιοχές τους και να κατευθυνθούν προς Βόλο, καθώς η φωτιά βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Μεγάλη φωτιά και στη Λαμία. Νωρίτερα οι αρχές προχώρησαν στην εκκένωση τριών οικισμών, της Νέας Μαγνησίας, της Μεγάλης Βρύσης και της Αγίας Παρασκευής, μετά από εκείνη στο βόρειο τμήμα της Λαμίας

Ρασοφόρο θα τον βρουν στον ουρανό…. κάποιοι συνάδελφοί του ”ποιμένες” στυγνοί διεκπεραιωτές που συμβάλουν στον εκκλησιαστικό μαρασμό…….όσοι από αυτούς συνεπείς και ευσυνείδητοι μπαίνουν στη φωτιά αψηφώντας τον κίνδυνο τους … μαυρίζουν!

Κατά τα άλλα σιγά μην άφηναν το ιστορικό Βελεστίνο.… μόνο τα Καλάβρυτα δεν ξανάκαψαν…

dimpenews.com