"...Επί πολλούς αιώνες ο ελληνικός λαός είχε ζήσει σε διαρκείς καταστάσεις ανασφάλειας και φτώχειας. Μέσα στο κλίμα αυτών των περιπετειών διαμορφώθηκε ο ψεύτικος χαρακτήρας της καθ’ υπερβολήν δουλοπρέπειας, όταν νομίζει ότι η χρεία το καλεί, και της πρόστυχης αδιαφορίας ή και κακολογίας, όταν ο χθεσινός πελιδνός ικέτης νομίζει πως δεν έχει πιά ανάγκη τον ισχυρό προστάτη, που άλλοτε καλόπιανε ως ευεργέτη του. σχέσεις άδολης φιλίας, στηριγμένης σε ανυπόκριτη εκτίμηση, δύσκολα επιβεβαιώνονται μέσα στην ροή του ελληνικού χρόνου. Το αποτέλεσμα είναι ότι ένας προδήλως ευφυής λαός, με ισχυρή αγωνιστική διάθεση ενώπιον συνεχών εναντιοτροπών της ζωής, καταλήγει να νιώθει απελπιστικά μόνος και ουσιαστικά άφιλος. Ούτε ο αυτοσεβασμός, μήτε η φρόνηση καλλιεργήθηκαν στον τόπο μας ως αρετές ικανές, αν όχι να μας χαρίσουν στιγμές ευτυχίας, τουλάχιστον να μας προστατεύουν πρωτίστων από την δική μας έμφυτη ροπή για αρνητικότητα και καταφρόνεση των άλλων, με τους οποίους θα μπορούσαμε και θα έπρεπε να έχουμε και να καλλιεργούμε σχέσεις έντιμης φιλίας και συνεργασίας. ..."
ΚΩΣΤΑΣ ΜΠΕΗΣ
www.kostasbeys.gr
ΑΝΤΕΓΡΑΦΗ ΑΠΌ ΝΕΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ 3/9/2010
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου