Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 2024

Στις 11 Οκτωβρίου 2024 εορτάζουν:

 



Νηστεία

Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος ένας από τους επτά Διακόνους

 

Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος ένας από τους επτά Διακόνους
Άγιος Φίλιππος ο Απόστολος ένας από τους επτά Διακόνους
Ημερομηνία Εορτής:
Τύπος εορτής:Σταθερή. Εορτάζει στις 11 Οκτωβρίου εκάστου έτους.
Άγιοι που εορτάζουν:
Ιερά Λείψανα:Μέρος της Κάρας του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Αγίου Ιωάννου Θεολόγου Πάτμου.
Περιεχόμενα:
 E-mail E-mail 

Το Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας και οι Ορθόδοξοι Βουλευτές του Λιβάνου: σταματήστε τη δολοφονική μηχανή του Ισραήλ, σταματήστε τη σφαγή του λαού του Λιβάνου, σταματήστε να δίνετε όπλα στους φονιάδες αθώων πολιτών!

 

Το Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας και οι Ορθόδοξοι Βουλευτές του Λιβάνου: σταματήστε τη δολοφονική μηχανή του Ισραήλ, σταματήστε τη σφαγή του λαού του Λιβάνου, σταματήστε να δίνετε όπλα στους φονιάδες αθώων πολιτών!

Ορθόδοξη Έκκληση στον Λίβανο
«Αφήστε τους ανθρώπους μας να ζήσουν»
Balamand, 10 Οκτωβρίου 2024
Κατόπιν πρόσκλησης του Πατριάρχη Αντιοχείας και πάσης Ανατολής των Ελλήνων Ορθοδόξων Ιωάννη Χ και παρουσία των Μητροπολιτών της Αντιοχιανής Έδρας στον Λίβανο, που πραγματοποιήθηκε στις δοξασίες, βουλευτές. για να συζητηθούν τα δύσκολα συνθήκες που περνά ο Λίβανος και η Μέση Ανατολή.
Οι παρευρισκόμενοι κατήγγειλαν τον πόλεμο που διεξήγαγε ο ισραηλινός εχθρός εναντίον του Λιβάνου και του λαού του, με τις δολοφονίες και τις δολοφονίες αθώων πολιτών, την καταστροφή, τον εκτοπισμό και τη μετανάστευση που τον συνόδευαν, και κάλεσαν τους καλούς και προβληματισμένους σε αυτόν τον κόσμο. ν α εργαστούν για να σταματήσει αυτή τη δολοφονική μηχανή που έχει στοιχίσει τη ζωή σε χιλιάδες αθώους ανθρώπους.
Οι παρευρισκόμενοι κάλεσαν όλους τους βουλευτές να εκλέξουν αμέσως για τη Δημοκρατία του Λιβάνου, σύμφωνα με τις διατάξεις του Συντάγματος, έναν Πρόεδρο που θα αποκαταστήσει την κανονικότητα του έργου των θεσμών σε αυτή τη χώρα, η οποία υποφέρει εδώ και χρόνια από μια ασφυκτική οικονομική κρίση. , η σφοδρότητα της οποίας επιδεινώνεται α πό τον σημερινό βάρβαρο πόλεμο.
Οι παρευρισκόμενοι ζήτησαν άμεση κατάληψη του πυρός, εργάζονται για την εφαρμογή της ειρήνης, σεβόμενοι την εδαφική ακεραιότητα του Λιβάνου και εφαρμόζοντας τα διεθνή ψηφίσματα από όλα τα μέρη.
Οι παρευρισκόμενοι κάλεσαν τη Διεθνή Κοινότητα να σταματήσει γρήγορα τη σφαγή στην οποία υφίσταται ο Λιβανέζος λαός και να απλώσει τη βοήθεια στη λιβανέζικη κυβέρνηση, προκειμένου να εδραιωθεί η σταθερότητα στη χώρα και να ανακουφιστούν οι πληγέντες. πλησιάζει ο χειμώνας.
Οι παρευρισκόμενοι εκτίμησαν τον ρόλο του λιβανέζικου στρατού στη διατήρηση της ασφάλειας και της σταθερότητας και ευχαρίστησαν τις δυνάμεις ασφαλείας για τις προσπάθειές τους σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες. Ευχαρίστησε τις οργανώσεις αρωγής και νοσοκομείων για το ρόλο που διαδραματίζουν στην ανακούφιση της σοβαρότητας της κρίσης που αντιμετωπίζει ο λιβανέζικος λαός και ζήτησε συντονισμένες προσπάθειες για να αγκαλιάσουν τους εκτοπισμένους και να τους παράσχουν τις αξιοπρεπείς ζωές. Τόνισαν τη σημασία της εθνικής ενότητας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.


Οι παρευρισκόμενοι απηύθυναν έκκληση προς τον κόσμο να σταματήσει να τροφοδοτεί το έγκλημα που στοχεύει τον λιβανέζικο λαό αποξηραίνοντας τη ροή των όπλων που σκοτώνουν Λιβανέζους πολίτες.
Οι παρευρισκόμενοι επανέλαβαν τη δέσμευσή τους να εργαστούν για την εδραίωση της ειρήνης στον Λίβανο και να παρέχουν όλες τις προϋποθέσεις μιας αξιοπρεπούς ζωής για τους ανθρώπους του, οι οποίοι αξίζουν μια ασφαλή και ευημερούσα ζωή.

ΣΟΚ ΚΑΙ ΔΕΟΣ Ορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας για Λίβανο: εκφράζουμε οδύνη για καταστροφή Λιβάνου από Ισραήλ και για θύματα και μαρτύριο του Γ Γ της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα!!!!

Η ΥΓ  αυτή είναι η επίσημη θέση της Εκκλησίας της Ορθοδοξίας και μάλιστα της καθ' ύλης αρμόδιας και σε βαθμό Πατριαρχείου αλλά και του Ορθόδοξου πολιτικού κόσμου (Υπουργών, Βουλευτών) που απηύθυνε τη στάση των Ορθόδοξων χριστιανών του Λιβάνου για τα τεκταινόμενα και δραματικές στη χώρα.

dimpenews.com

…τερτίπια της Βουλής…

 

 on 10/10/2024

Ο πολυνόμος 5142/2024
για τη (μη) περάτωση της κτηματογραφήσεως

Δημήτριος Η. Παπαστερίου,
Ομότιμος καθηγητής ΑΠΘ

Ι. Εισαγωγικά
1Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ (Α΄ 158/2024) ο πολυνόμος 5124/2024, υπό τον τίτλο «Ολοκλήρωση της κτηματογράφησης, απλοποίηση διαδικασιών, χρήση τεχνητής νοημοσύνης και διατάξεις για τη λειτουργία του Ν.Π.Δ.Δ. «Ελληνικό Κτηματολόγιο», λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης».

Αναπτύσσεται σε πέντε ΜΕΡΗ και τριάντα τέσσερα (34) άρθρα.

2Κατά το άρθρο 34 η έναρξη ισχύος ρυθμίζεται ως εξής:

«1. Με την επιφύλαξη της παρ. 2, η ισχύς του παρόντος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

2. Η ισχύς του Κεφαλαίου Β’ του Μέρους Β’ αρχίζει από τη δημοσίευση της απόφασης της περ. ε) της παρ. 2 του άρθρου 31»[1].

ΙΙ. Χαρακτηριστικά
3Κύρια χαρακτηριστικά του πολυνόμου 5142/2024 είναι τα ακόλουθα:

Στους σκοπούς του πολυνόμου – κατά το άρθρο 1, υπό α – εντάσσονται:

(Α) «Η επιτάχυνση της διαδικασίας κτηματογράφησης, για την επίτευξη του στόχου για μετάβαση του συνόλου της χώρας σε καθεστώς λειτουργούντος Κτηματολογίου εντός του 2025».

(Β) «Η ενίσχυση της ασφάλειας δικαίου».

(Γ) «Η μείωση των μακροχρόνιων δικαστικών διαμαχών».

(Δ) «Η διευκόλυνση των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης στην υποβολή των δηλώσεων κτηματογράφησης».

Ως προς το Α (επιτάχυνση)
4Στον τίτλο του πολυνόμου επιλέγονται οι όροι «Ολοκλήρωση της κτηματογράφησης».

Στους σκοπούς του πολυνόμου επιλέγεται η διατύπωση «επιτάχυνση της διαδικασίας κτηματογράφησης».

Στο άρθρο 2, υπό α, του πολυνόμου ορίζεται ότι αντικείμενό του είναι, μεταξύ άλλων. «α) η ολοκλήρωση των μελετών κτηματογράφησης στις περιγραφόμενες στο άρθρο 3 του παρόντος περιοχές της επικράτειας της χώρας».

Μεταξύ των παραπάνω τριών αποσπασμάτων η απόσταση είναι εμφανέστατη.

Ως προς το (Β) (ασφάλεια δικαίου)
5Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η ασφάλεια δικαίου έντονα δοκιμάζεται. Σημειωτέον ότι δεν επιχειρείται καμία αναφορά στην ασφάλεια των συναλλαγών.
Ως προς το (Γ) (δικαστικές διαμάχες)
6Η μείωση των μακροχρόνιων δικαστικών διαμαχών μπορεί να είναι ζητούμενο, αλλά αφενός η εμπειρία τόσων ετών, αφετέρου η προσφυγή στον κτηματολογικό δικαστή[2] προβάλλουν κατά έντονο τρόπο ότι οι δικαστικές διαμάχες θα έχουν ευρύτατο πεδίο δράσης.
Ως προς το (Δ) (διευκόλυνση ΟΤΑ)
7Οι Ο.Τ.Α. έχουν πολύ οριακά συμβάλλει στην υποβολή των δηλώσεων κτηματογραφήσεως. Το όλο ζήτημα επικεντρώνεται στα εγγενή προβλήματα που χρόνια τώρα ταλανίζουν τους Ο.Τ.Α. στην εκπλήρωση των συγκεκριμένων υποχρεώσεών τους. Η εισαγόμενη παράταση της προθεσμίας ατελούς υποβολής δηλώσεων κυριότητας (άρθρο 5 πολυνόμου) συνιστά θετικό μέτρο. Ωστόσο, οι Ο.Τ.Α. οφείλουν να υπερβούν πολλά και σύνθετα προβλήματα, ώστε να επωφεληθούν αποτελεσματικά από την προσφερόμενη παράταση.
ΙΙΙ. Αδύνατα σημεία
8Α. Το Μητρώο Πιστοποιημένων Μηχανικών Κτηματολογίου

Β. Η αίτηση διορθώσεως γεωμετρικών στοιχείων

Γ. Το δευτεροβάθμιο όργανο κρίσης (άρθρο 10, παρ. 2)

Δ. Η αρχή της τυχαιότητας

Ε. Η διαδικασία διορθώσεως πρόδηλων σφαλμάτων

Στ. Παράδοση αρχείων στους δήμους

Ζ. Αναφορά στους δασικούς χάρτες (άρθρο 15)

Η. Μονομερής διόρθωση στοιχείων συμβολαίων (άρθρο 16)

Θ. Σύνταξη με αυτοσύμβαση οριστικών συμβολαίων για ακίνητα (άρθρο 18)

Ι. Δικηγόροι με σχέση έμμεσης εντολής υπηρετούντες στο Ελληνικό Κτηματολόγιο (άρθρο 20)

ΙV. Θετικές διατάξεις
9Α. Ο θεσμός του Κτηματολογικού δικαστή και οι συγκεκριμένες αρμοδιότητές του.

Β. Το σύστημα τεχνητής νοημοσύνης

Γ. Ψηφιακή υποβολή πράξεων

Δ. Παράταση προθεσμίας επικύρωσης ανώμαλων δικαιοπραξιών (άρθρο 19)

Ε. Πρόσληψη προσωπικού στο Ελληνικό Κτηματολόγιο (άρθρο 21)

Στ. Ανακύκλωση αρχείων μετά από την περαίωση της διαδικασίας κτηματογράφησης του ν. 2308/1995 (άρθρο 25)

Ζ. Σύστημα Αυθεντικοποίσης (άρθρο 28)

V. Νομοθετική περαίωση = μη περάτωση κτηματογραφήσεως
10Στον πολυνόμο 5142/2024 χρησιμοποιούνται ποικίλοι τεχνικοί νομικό όροι με τους οποίους δηλώνεται το τέλος της κτηματογραφήσεως:

Α. Ολοκλήρωση της κτηματογράφησης (στον τίτλο του νόμου)

Β. Περαίωση (διαδικασίας) κτηματογράφησης (άρθρα 3, 4, 25)

11Ωστόσο, παράλληλα με τους όρους αυτούς υπάρχει σειρά διατάξεων από τις οποίες συνάγεται η συνέχιση της κτηματογραφήσεως παρά την κατά το νόμο ολοκλήρωση ή περαίωσή της.

Γ. Επιτάχυνση της διαδικασίας κτηματογράφησης (άρθρο 1, υπό α)

Δ. Ολοκλήρωση των μελετών κτηματογράφησης (άρθρο 2 , υπό α)

Ε. Διατήρηση των αναδόχων (κατά το νέο άρθρο 11Α που προστίθεται στο ν. 2308/1995 βάσει του άρθρου 3 του πολυνόμου)∙ επίσης άρθρο 4 πολυνόμου∙ και άρθρο 6 [εργασίες αναδόχων εντός λειτουργούντος Κτηματολογίου (!)].

Στ. Υπό κτηματογράφηση περιοχές της χώρας (άρθρο 11Α ν. 2308/1995).

Ζ. Εγγραπτέες πράξεις, που αφορούν σε σύσταση, μετάθεση, αλλοίωση ή κατάργηση εγγραπτέου δικαιώματος, καταχωριζόμενες μετά την έναρξη ισχύος του Κτηματολογίου (άρθρο 11Α, παρ. 4 ν. 2308/1995).

Η. Διεκπεραίωση κτηματογραφήσεως[3] εντός λειτουργούντος Κτηματολογίου (!) κατά το άρθρο 12Α, το οποίο προστίθεται στο ν. 2308/1995 βάσει του άρθρου 4 του πολυνόμου.

Θ. Πρώτες εγγραφές μετά από την έκδοση της διαπιστωτικής πράξης περαίωσης της κτηματογράφησης (άρθρο 12Α, παρ. 1).

VI. Επίλογος
12Απευθυνόμενος ο γράφων στον αναγνώστη νοιώθει την ανάγκη να προσφύγει στο ακόλουθο κείμενο της ήδη Αρειοπαγίτου Κ. Εμμανουηλίδου, που φέρει ημερομηνία 16 Ιουλίου 2021.

«Τα τρία βασικά νομοθετήματα που διέπουν το Εθνικό Κτηματολόγιο (δηλ. ν. 2308/1995 την κτηματογράφηση, ν. 2664/1998 το λειτουργούν κτηματολόγιο και ν. 4512/2018 που αφορά την σύσταση του Φορέα «ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ») έχουν υποστεί αλλεπάλληλες τροποποιήσεις -άλλες επιτυχείς και άλλες όχι- (συνολικά μέχρι σήμερα –κυριολεκτικά – με 40 νομοθετήματα, ήτοι με τους οι ν. 2508/1997, 3127/2003, 3212/2003, 3481/2006, 3559/2007, 3659/2008, 3728/2008 , 3882/2010, 3899/2010-ενσωμάτωση της Οδηγίας 2007/2/ΕΚ Οδηγία περί γεωχωρικών δεδομένων, 3983/2011, 4030/2011 4164/2013, 4198/2013, 4277/2014 ,4280/2014, 4315/2014, 4361/2016, , 4389/2016, 4409/2016, 4514/2018, 4531/2018 , 4551/2018 , 4585/2018, 4602/2019, 4613/2019, 4617/2019, 4623/2019 (από 9-8-2019) , 4647/2019 4650/2019, 4664/2020, 4685/2020, 4710/2020, 4759/2020, ΠΔ3/6-1-2021, ΥΑ 11206/15-4-2021 και 4799/18-5-2021), και επίκειται η 41η με το προς διαβούλευση νομοσχέδιο, προφανώς γιατί ο σκοπός της επιτάχυνσης και ολοκλήρωσης δεν έχει ικανοποιηθεί μέχρι σήμερα. Και τούτο γιατί παραβλέπεται από το νομοθέτη , ιδίως της τελευταίας δεκαετίας , ότι το Εθνικό Κτηματολόγιο είναι σύστημα τυπικής και ουσιαστικής δημοσιότητας των εμπράγματων –κυρίως- σχέσεων που αφορούν το ακίνητο και υπηρετεί την διασφάλιση της δημόσιας πίστης. Δεν πρέπει, επομένως να παραβλέπεται ότι κυρίαρχη σε αυτό είναι η νομική διάσταση, η δε τεχνική διάσταση εξαντλείται στην κατά το δυνατόν ακριβή αποτύπωση των ακινήτων , ιδίως στο στάδιο της κτηματογράφησης και μετέπειτα στις μεταβολές που επέρχονται ιδίως με διοικητικές πράξεις και πολύ σπανιότερα με δικαιοπραξίες ή δικαστικές αποφάσεις. Η δε ψηφιακή διάσταση του Εθνικού Κτηματολογίου πρέπει να περιορίζεται στην εξυπηρέτηση και μόνο των δύο άλλων διαστάσεων. Αυτό σημαίνει ότι όσα προβλήματα εμφανίσθηκαν την τελευταία εικοσαετία περίπου από τη λειτουργία του Εθν.Κτηματολογίου (τέλη του 2003 άρχισε να λειτουργεί το ΕΚ σε κάποιες περιοχές) οφείλονται όχι σε αυτό καθ’ εαυτό το Εθν.Κτημ., αλλά στο ότι με την καθιέρωσή του αναδύθηκαν στην επιφάνεια παθογένειες του ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην Ελλάδα των τελευταίων 200 ετών, κυρίως με την προβολή δικαιωμάτων κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, των ΟΤΑ και της Εκκλησίας, τα οποία εδράζονται στο νόμο. Αυτές τις παθογένειες ο νομοθέτης συστηματικά τις παραβλέπει και αποφεύγει να δώσει ρεαλιστικές και γενναίες λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα (πχ. διάσπαρτες διατάξεις σε διάφορα νομοθετήματα-που συχνά παραπέμπουν στο προϊσχύον οθωμανικό και βυζαντινορωμαικό δίκαιο, ενίοτε και εθιμικό δίκαιο-που όμως, αναγκαστικά εκεί πρέπει να ανατρέξει ο εφαρμοστής του δικαίου για να αποφανθεί για τη θεμελίωση της κυριότητας , απαγόρευση σύστασης οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας με χρησικτησία και έτσι δικαιολογείται ο μεγάλος αριθμός οριζοντίων ιδιοκτησιών με την ένδειξη «άγνωστος» ιδίως στη Βόρεια Ελλάδα, μη ξεκάθαρη θέση περί της κυριότητας στα «νομιμοποιηθέντα» αυθαίρετα, αδιάθετα κληροτεμάχια από διανομές ή «νέα» οικόπεδα προερχόμενα από πράξεις εφαρμογής, καθυστέρηση στην κύρωση δασικών χαρτών, μη καταβολή αποζημιώσεων από απαλλοτριώσεις, περιορισμοί διάθεσης ακινήτων, παράταση του καθεστώτος επικύρωσης ανωμάλων δικαιοπραξιών, κ.λπ.). Εξαίρεση το άρθρο 4 του ν. 3127/2003 για την κτήση με χρησικτησία σε αστικά ακίνητα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου και το άρθρο 22 του ν. 4061/2012 για τα αγροτικά ακίνητα.

Λυπάμαι, αλλά η συστηματική ενασχόλησή μου με υποθέσεις κτηματολογίου ως δικαστή από το 2003 και μέχρι σήμερα, δεν μου αφήνουν περιθώρια να αισιοδοξήσω ότι το παρόν νομοθέτημα θα βοηθήσει, απεναντίας μου δημιουργεί τη βεβαιότητα ότι θα περιπλέξει τα πράγματα, διασαλεύοντας την ασφάλεια δικαίου που έχει μόλις θεμελιωθεί με την αποκρυστάλλωση ορισμένων ερμηνευτικών θέσεων από τη νομολογία και ιδίως του Αρείου Πάγου αναφορικά με προβλήματα που ανέκυψαν στη λειτουργία του Εθν.Κτημ. στις περιοχές της «πρώτης γενιάς» κτηματογραφήσεων και στις οποίες θέσεις όφειλαν οι «νέες» κτηματογραφήσεις να στηριχθούν, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η εμπλοκή των πολιτών σε δικαστικές περιπέτειες και όχι μόνο».

13Η συσχέτιση του κειμένου αυτού με τα τεκταινόμενα στον πολυνόμο 5142/2024 είναι προφανής και διδακτική.

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:

[1] «2. Με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ν.Π.Δ.Δ. «Ελληνικό Κτηματολόγιο» καθορίζονται: …. ε) η ημερομηνία έναρξης ισχύος του Κεφαλαίου Β’ του Μέρους Β’». Βλ. άρθρα 7 έως 10 του πολυνόμου, υπό τον τίτλο «Διαδικασία διόρθωσης γεωμετρικών στοιχείων ακινήτων». Ερώτηση: Αποτελεί περίπτωση, με την οποία ενισχύεται η ασφάλεια δικαίου;

[2] Βλ. σχετικά τα άρθρα 8, παρ. 14 και 15∙ 10, παρ. 5 και 6∙ 20.

[3] «Διεκπεραίωση»: Δείγμα πόσο θαυμάσιος είναι ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας.

Κρίσιμα ζητήματα περιβαλλοντικής νομοθεσίας από την εφαρμογή του Προγράμματος Antinero στα ελληνικά δάση

 

 on 10/10/2024

Σοφία Ε. Παυλάκη,
Δικηγόρος, ΜΔΕ Δασική & Περιβαλλοντική πολιτική,
υπ. Δρ. Παν/μίου Αιγαίου,
μέλος Επιστημονικού Συμβουλίου Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος & Βιωσιμότητας

* Εισήγηση στο πλαίσιο επιστημονικής ημερίδας με θέμα «Πρόγραμμα ANTINERO στα ελληνικά δάση: Νομικά και περιβαλλοντικά ζητήματα από την εφαρμογή του», που διοργάνωσε το Επιμελητήριο Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητος, τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου 2024 (ώρα 12:00-14:00), στην αίθουσα εκδηλώσεων του 

συνέχεια εδώ

Δημόσια τοποθέτηση γιά τό Διαθρησκευτικό Συνέδριο Τρικάλων.

 

Δημόσια τοποθέτηση γιά τό Διαθρησκευτικό Συνέδριο Τρικάλων.

10 Ὀκτωβρίου 2024

Προσφάτως πληροφορηθήκαμε ὅτι ἡ Διεύθυνση Παιδείας Πολιτισμοῦ καί Ἀθλητισμοῦ τοῦ Δήμου Τρικκαίων διοργανώνει στίς ἀρχές Νοεμβρίου 2024 στά Τρίκαλα διαθρησκευτικό συνέδριο Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, Μουσουλμάνων καί Ἑβραίων. Μάλιστα δέ πρόκειται γιά τό πρῶτο μιᾶς σειρᾶς ἀναλόγων συνεδρίων πού ἕπονται.

Τό σχεδιαζόμενο συνέδριο δέν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρά ἡ ἐφαρμογή στήν πράξη τῶν σχεδίων καί τῶν πρακτικῶν τῆς Νέας Ἐποχῆς μέσῳ τοῦ διαθρησκειακοῦ συγκρητισμοῦ καί τῆς πανθρησκείας.

Δέν εἶναι, ἄλλωστε, τυχαῖο ὅτι στήν διοργάνωση τοῦ συγκεκριμένου συνεδρίου πρωτοστατοῦν δύο Ὑπουργοί μέ πρωταγωνιστικό ρόλο στήν μετάλλαξη τῆς πατρίδος μας καί τῆς ὀρθοδόξου πίστεώς μας. Ὁ πρῶτος κ. Κυριάκος Πιερακάκης, μέσῳ τῆς ἐξαρθρώσεως τῆς ἑλληνορθοδόξου παιδείας (Σύνταγμα τῆς Ἑλλάδος) συνεχίζοντας τό καταστρεπτικό καί διαλυτικό ἔργο τῆς προκατόχου του κ. Κεραμέως. Τό καταστροφικό αὐτό κυβερνητικό ἔργο στόν χῶρο τῆς παιδείας, μέσῳ τῆς ἀποχριστιανοποίησης καί ἀφελληνοποίησης, τῆς σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης ἀκόμη καί στά νήπια, τῆς ἐπιβολῆς τῆς ΛΟΑΤΚΙ ἀτζέντας στά σχολεῖα, καί τόσα ἄλλα, λειτουργεῖ ἀλλοτριωτικά γιά τά παιδιά μέ τραγική συνέπεια, μεταξύ ἄλλων, τήν πρωτοφανή καί τρομακτική αὔξηση τῆς παιδικῆς παραβατικότητας καί ἐγκληματικότητας!!!

Ὁ δεύτερος, κ. Δημήτριος Παπαστεργίου, συνεχίζοντας μέ ἰδιαίτερο ζῆλο τό ἔργο τοῦ προκατόχου του κ. Πιερακάκη στό Ὑπουργεῖο Ψηφιακῆς Διακυβέρνησης, μέσῳ τοῦ ψηφιακοῦ ὁλοκληρωτισμοῦ καί τῆς ἠλεκτρονικῆς φυλακῆς πού ἐπιχειρεῖ νά ἐπιβάλει στούς πολίτες, μᾶς εἰσάγει στήν χοάνη τῆς Παγκοσμιοποίησης καί τῆς Νέας Ἐποχῆς.

Ἄλλωστε ὁ πολιτικός συγκρητισμός πού ἐκφράζει ἡ Παγκοσμιοποίηση (μέ στόχο μία Παγκόσμια Κυβέρνηση) εἶναι ὁ ἕνας ἀπό τούς δύο μοχλούς στήριξης τῆς Νέας Ἐποχῆς. Ὁ δεύτερος εἶναι ὁ θρησκευτικός συγκρητισμός μέ σκοπό τήν ἐπιβολή τῆς πανθρησκείας.

Γιά τά οὐσιώδη αὐτά τῆς Πίστεώς μας ζητήματα ἔχουμε στό παρελθόν δημοσιεύσει σχετικά κείμενα. Ἡ ἐπικινδυνότητα τῶν θεμάτων καί ἡ συχνότητα μέ τήν ὁποία αὐτά ἀνακύπτουν, μᾶς ἀναγκάζουν νά ἐπανερχόμαστε ἐπωνύμως καί γραπτῶς κάθε φορά πού ἀπαιτεῖται γιά τήν ἐνημέρωση τοῦ πιστοῦ λαοῦ μας.

Τόνιζε χαρακτηριστικά ὁ π. Γεώργιος Μεταλληνός: «Οὐδέποτε μειώθηκε τόσο τό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί ἀπειλήθηκε ὁ Χριστιανισμός, ὅσο στά ὅρια τῆς συγκροτούμενης ἀπό τήν “Νέα Ἐποχή” “Πανθρησκείας”. Οἱ συναντήσεις τῆς πανθρησκειακῆς κινήσεως τῆς Ν. Ἐποχῆς (Ἀσσίζη, 1,2 καί 3) [καί ἄλλες πού ἀκολούθησαν] δέν ἀφήνουν πιά ἀμφιβολία. Μέ τή συμμετοχή καί ἐκπροσώπων τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου προωθεῖται ἡ “Πανθρησκεία”, στήν ὁποία ἰσοπεδώνεται καί ἀναιρεῖται κυριολεκτικά τό Πανάγιο Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ συμφυρόμενον μέ ὅλες τίς “κατασκευασμένες” “θεότητες” τοῦ κόσμου τῆς πτώσεως. Ποτέ δέν ἀμφισβητήθηκε τόσο ἄμεσα καί ἀπόλυτα ἡ μοναδικότητα καί ἀποκλειστικότητα τοῦ Χριστοῦ ὡς Σωτήρα τοῦ κόσμου. Καί μόνο γι’ αὐτό εἶναι ἡ “Νέα Ἐποχή” ἡ μεγαλύτερη πρόκληση ἱστορικά γιά τήν Ὀρθοδοξία. Αὐτό, πού δέν πέτυχε ὁ Διάβολος μέ τούς διωγμούς καί τίς αἱρέσεις, τό ἐπιδιώκει τώρα μέ τόν ἀνανεωμένο “οἰκουμενισμό” τῆς Πανθρησκείας»[1].

Δυστυχῶς ὅλοι αὐτοί οἱ διαχριστιανικοί καί διαθρησκειακοί διάλογοι καί συναντήσεις πραγματοποιοῦνται ὄχι ἁπλῶς μέ τήν ἀνοχή, ἀλλά ἀντιθέτως μέ τήν ἐνεργή συμμετοχή καί πρωτοβουλία τῶν Ἐκκλησιαστικῶν ταγῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Πατριαρχῶν καί Ἐπισκόπων, ἀποδεικνύοντας μέ καταφανή τρόπο ὅτι δέν πορεύονται «ἑπόμενοι τοῖς Ἁγίοις Πατράσι» καί δέν ἀκολουθοῦν τίς ἀποφάσεις τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων.

Ὅμως, στήν Ἅγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας «οὔτε Πατριάρχαι οὔτε Σύνοδοι ἐδυνήθησαν ποτὲ εἰσαγαγεῖν νέα, διότι ὁ ὑπερασπιστὴς τῆς θρησκείας ἐστιν αὐτὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι αὐτὸς ὁ λαός, ὅστις ἐθέλει τὸ θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητον καὶ ὁμοειδὲς τῷ τῶν Πατέρων αὐτοῦ, ὡς ἔργῳ ἐπειράθησαν καὶ πολλοὶ τῶν ἀπὸ τοῦ σχίσματος Παπῶν τε καὶ Πατριαρχῶν Λατινοφρόνων μηδὲν ἀνύσαντες…»[2].

(Μετάφραση: Οὔτε Πατριάρχες, οὔτε Σύνοδοι (Ἱεραρχῶν) μπόρεσαν ποτέ νά εἰσαγάγουν νέα στοιχεῖα (στά ἱερά δόγματα), διότι ὁ ὑπερασπιστής τῆς θρησκείας εἶναι αὐτό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἤτοι ὁ ἴδιος ὁ λαός, ὁ ὁποῖος θέλει τό θρήσκευμα αὐτοῦ αἰωνίως ἀμετάβλητο καί σύστοιχο μέ τό θρήσκευμα τῶν Πατέρων αὐτοῦ. Πράγμα πού στήν πράξη προσπάθησαν καί πολλοί μετά τό σχίσμα [1054] Πάπες καί Πατριάρχες λατινόφρονες, χωρίς νά ἐπιτύχουν τίποτε).

Γι’ αὐτό καί δέν πρέπει, σέ καμμία περίπτωση, νά ὑπάρξει ἀδράνεια, χαλάρωση, ἐφησυχασμός, φόβος ἤ δειλία ἐκ μέρους τῶν πιστῶν. Ἀπαιτεῖται ἀνδρεῖο καί ἐν Χριστῷ ὁμολογιακό φρόνημα, θάρρος, πνευματική λεβεντιά, ἐπαγρύπνηση, κινητοποίηση, πληροφόρηση καί παρεμβάσεις τέτοιες, πού θά σταθοῦν ἀνάχωμα στόν οἰκουμενιστικό ὀλετήρα τῆς Νέας Ἐποχῆς καί θά ἀναχαιτίσουν τίς ὀλέθριες σκοπιμότητες τοῦ διαχριστιανικοῦ καί διαθρησκειακοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

Ὁ μακαριστός καί ἅγιος κληρικός καί μύστης τῶν Ἱερῶν Κανόνων π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος περιέγραφε, ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες, μέ τά πιό μελανά γράμματα καί καυτηρίαζε τήν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ:

«Ὑπό τόν ἐπάρατον Οἰκουμενισμόν δέν κρύπτεται ἁπλῶς μία αἵρεσις. Κρύπτεται αὐτή αὕτη ἡ ἄρνησις τοῦ ἀποκαλυπτικοῦ χαρακτῆρος τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως… Κατά τοῦτο ὁ Οἰκουμενισμός εἶναι χείρων πάσης αἱρέσεως… Πᾶσαι αἱ χριστιανικαί αἱρέσεις, καί αἱ πλέον βλάσφημοι, οὐδέ διενοοῦντο κἄν νά ἀμφισβητήσωσι τήν μοναδικότητα καί ἀποκλειστικότητα τοῦ Χριστιανισμοῦ ὡς ἀληθείας ἐξ ἀποκαλύψεως… Ἐνῷ διά τόν Οἰκουμενισμόν πᾶσαι αἱ Θρησκεῖαι ἔχουσιν στοιχεῖα ἀληθείας καί στοιχεῖα πλάνης, ὁ δέ Χριστιανισμός δέν ἀποτελεῖ εἰμή μίαν Θρησκείαν μεταξύ τῶν λοιπῶν… Πολλά τέρατα ἐγέννησεν ἐν τοῖς καιροῖς ἡμῶν ὁ Ἅδης, ἀλλ’ ἰσομέγεθες τοῦ Οἰκουμενισμοῦ οὐδέν!»[3] .       

Εἶναι καθῆκον ὅλων μας νά μήν σιωπήσουμε. Εἶναι καθῆκον μας νά ἐκφράσουμε τήν ὀρθόδοξη δογματική μας συνείδηση, τόν διαχρονικό ἁγιοπνευματικό λόγο τῶν Ἁγίων Πατέρων, τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων, τόν αὐθεντικό καί ζωντανό λόγο τῶν συγχρόνων γερόντων μας καί ὅλων ὅσοι παραμένουν πιστοί στήν παράδοση τῆς Ὀρθοδοξίας καί πορεύονται «ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις Πατράσι».

Ἄς μᾶς ἀξιώσει ὁ Πανοικτίρμων Ἅγιος Τριαδικός Θεός μας, μέ τίς πρεσβεῖες τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, τοῦ Ἁγίου Βησσαρίωνος, τοῦ Ἁγίου Οἰκουμενίου (μέλους τῆς πρώτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, 325 μ.Χ.) καί πάντων τῶν Ἁγιομετεωριτῶν ἁγίων, νά παραμείνουμε πάσῃ δυνάμει καί παντί σθένει «πιστοί ἄχρι θανάτου»[4] στήν παραδεδομένη Ὀρθόδοξη Πίστη μας καί τήν ἀναλλοίωτη ἀλήθεια τῶν Ἁγίων Πατέρων μας.


[1] Πρωτοπρ. Γεωργίου Μεταλληνοῦ, Δοκίμια Ὀρθόδοξης Μαρτυρίας, ἐκδ. Ἄθως, σ. 46

[2] Συνοδική Ἀπόφασις τῶν Ὀρθοδόξων Πατριαρχῶν τῆς Ἀνατολῆς, 1848

[3] Ἀρχιμ. Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου, Τά δύο ἄκρα (Οἰκουμενισμός καί Ζηλωτισμός), ἐκδ. Ἱεροῦ Ἡσυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζῆνος, Ἀθήνα 1997, σελ. 26-27.

[4] Ἀποκ. 2, 10