 | |
Νηστεία | |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ 1. Για τον Άγιο Διονύσιο τον εν Ολύμπω βλεπε στις 23 Ιανουαρίου. 2. Για τον Όσιο Νεόφυτο τον Προσμονάριο της Μονής Βατοπαιδίου βλεπε στις 21 Ιανουαρίου. | |
Πέμπτη, 23 Ιανουαρίου 2020
Στις 24/01/2020 εορτάζουν:
Άγιος Ιωάννης ο Μάρτυρας εκ Καζάν
| Ημερομηνία εορτής: | 24/01/2020 |  |
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 24 Ιανουαρίου εκάστου έτους. |
|
| Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ιωαννης Ο Μαρτυρας Εκ Καζαν (; - 1529) | ||
Βιογραφία
Ο Άγιος Μάρτυς Ιωάννης ο Θαυματουργός, μαρτύρησε στο Καζάν της Ρωσίας το έτος 1529 μ.Χ. Δεν έχουμε περισσότερες λεπτομέρειες για τον βίο του Αγίου. |
 Άγιος Ιωάννης ο Μάρτυρας εκ Καζάν |
Οδηγίες για την αποφυγή εξάπλωσης της γρίπης στα σχολεία
Οδηγίες
για τα μέτρα πρόληψης εναντίον της εξαπλωσης της γρίπης στα σχολεία
απέστειλε ο γ.γ. Δημόσιας Υγείας, Παναγιώτης Πρεζεράκος.
Συγκεκριμένα, σε εγκύκλιό του προς το υπουργείο Παιδείας, ο κ. Πρεζεράκος σημειώνει πως έχει ξεκινήσει η περίοδος αυξημένης δραστηριότητας της γρίπης στην Ελλάδα, τονίζοντας της σπουδαιότητα του εμβολιασμού, ως τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης του ιού.
Όπως σημειώνεται και βάση των τρεχόντων επιδημιολογικών δεδομένων, τα επίπεδα της δραστηριότητας της γρίπης κυμαίνονται στα συνήθη για την εποχή, ωστόσο θα πρέπει να παίρνονται τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, για λόγους πρόληψης.
Στις εξαιρετικές περιπτώσεις που θα χρειαστεί χορήγηση αντιπυρετικού, δίδεται μόνο παρακεταμόλη σε δοσολογία σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσεως.
Προληπτικά μέτρα κατά της διασποράς της γρίπης στις Εκπαιδευτικές Μονάδες
Τα προληπτικά μέτρα κατά της διασποράς της γρίπης περιλαμβάνουν αφενός οδηγίες ατομικής υγιεινής και αφετέρου οδηγίες καθαρισμού και απολύμανσης χώρων, επιφανειών και αντικειμένων. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ακολουθούν τις οδηγίες ατομικής υγιεινής και ταυτόχρονα να φροντίζουν ώστε οι οδηγίες αυτές να τηρούνται και από τα παιδιά. Οι οδηγίες καθαρισμού και απολύμανσης απευθύνονται σε όλο το προσωπικό, αλλά ιδιαίτερα στο βοηθητικό προσωπικό (πχ καθαρίστριες). Το προσωπικό καθαριότητας θα πρέπει να εξασφαλίζει την τήρηση των κανόνων υγιεινής που προβλέπονται στην παρούσα εγκύκλιο.
Συγκεκριμένα, σε εγκύκλιό του προς το υπουργείο Παιδείας, ο κ. Πρεζεράκος σημειώνει πως έχει ξεκινήσει η περίοδος αυξημένης δραστηριότητας της γρίπης στην Ελλάδα, τονίζοντας της σπουδαιότητα του εμβολιασμού, ως τον καλύτερο τρόπο αντιμετώπισης του ιού.
Όπως σημειώνεται και βάση των τρεχόντων επιδημιολογικών δεδομένων, τα επίπεδα της δραστηριότητας της γρίπης κυμαίνονται στα συνήθη για την εποχή, ωστόσο θα πρέπει να παίρνονται τα απαραίτητα μέτρα προφύλαξης, για λόγους πρόληψης.
Περιγραφή προληπτικών δράσεων
- Έλεγχος του συστήματος ύδρευσης και αποχέτευσης, ώστε να αποκατασταθούν άμεσα τυχόν βλάβες.
- Μέριμνα ώστε οι νιπτήρες στις τουαλέτες και στο προαύλιο να διαθέτουν πάντα φιάλη με υγρό σαπούνι και χάρτινες πετσέτες μιας χρήσης, οι οποίες πρέπει να απορρίπτονται σε κάδους που θα είναι δίπλα στους νιπτήρες.
- Μέριμνα ώστε όλοι οι κάδοι απορριμμάτων να διαθέτουν ποδοκίνητο καπάκι και να περιέχουν πλαστική σακούλα μιας χρήσης.
- Επιμελής και συχνός καθαρισμός των αντικειμένων κοινής χρήσης (πχ μπάλες, σκυτάλες, πληκτρολόγιο και ποντίκι των ηλεκτρονικών υπολογιστών κα).
- Ειδικά για τις εκπαιδευτικές μονάδες που χρησιμοποιούν λεωφορεία μεταφοράς, πρέπει να υπάρχει μέριμνα τόσο για τον επαρκή αερισμό όσο και για την καθαριότητα των οχημάτων πριν και μετά την επιβίβαση των παιδιών.
Απαραίτητες ενέργειες σε περίπτωση εκδήλωσης συμπτωμάτων γρίπης από παιδί ή εργαζόμενο στην εκπαιδευτική μονάδα:
Παιδιά που εμφανίζουν τα προαναφερόμενα συμπτώματα γρίπης αναμένουν σε χώρο όπου δε θα έρχονται σε επαφή με άλλα άτομα, μέχρι να τα παραλάβουν οι γονείς τους. Οι γονείς ή οι κηδεμόνες των ασθενών παιδιών θα πρέπει να ειδοποιούνται αμέσως, με σκοπό την απομάκρυνση αυτών από το σχολείο. Ο χώρος όπου παρέμεινε το παιδί πρέπει να καθαρίζεται, μετά την αποχώρησή του, από το προσωπικό καθαριότητας που θα χρησιμοποιεί γάντια και στολή εργασίας. Κοινά καθαριστικά, δηλ. υγρό σαπούνι και νερό αρκούν για τον καθαρισμό, ενώ εάν υπάρξουν εμέσματα, ούρα ή άλλες εκκρίσεις θα πρέπει τον καθαρισμό να ακολουθήσει απολύμανση για την οποία θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί διάλυμα χλωρίνης 10% (1 μέρος χλωρίνης αραιωμένο σε 10 μέρη νερού) ή αλκοολούχο αντισηπτικό. Προσοχή, ποτέ δεν αναμειγνύονται δύο διαφορετικά απολυμαντικά ή καθαριστικά.Στις εξαιρετικές περιπτώσεις που θα χρειαστεί χορήγηση αντιπυρετικού, δίδεται μόνο παρακεταμόλη σε δοσολογία σύμφωνα με τις οδηγίες χρήσεως.
Προληπτικά μέτρα κατά της διασποράς της γρίπης στις Εκπαιδευτικές Μονάδες
Τα προληπτικά μέτρα κατά της διασποράς της γρίπης περιλαμβάνουν αφενός οδηγίες ατομικής υγιεινής και αφετέρου οδηγίες καθαρισμού και απολύμανσης χώρων, επιφανειών και αντικειμένων. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να ακολουθούν τις οδηγίες ατομικής υγιεινής και ταυτόχρονα να φροντίζουν ώστε οι οδηγίες αυτές να τηρούνται και από τα παιδιά. Οι οδηγίες καθαρισμού και απολύμανσης απευθύνονται σε όλο το προσωπικό, αλλά ιδιαίτερα στο βοηθητικό προσωπικό (πχ καθαρίστριες). Το προσωπικό καθαριότητας θα πρέπει να εξασφαλίζει την τήρηση των κανόνων υγιεινής που προβλέπονται στην παρούσα εγκύκλιο.
Οδηγίες ατομικής υγιεινής:
- Αποφυγή επαφής χεριών με τα μάτια, τη μύτη και το στόμα για τη μείωση του κινδύνου μόλυνσης από τον ιό.
- Αποφυγή κοινής χρήσης των μολυβιών, των στυλό, των μαρκαδόρων και άλλων προσωπικών αντικειμένων.
- Σε βήχα ή φτέρνισμα, κάλυψη της μύτης και του στόματος με το μανίκι στο ύψος του αγκώνα ή με χαρτομάντιλο. Το χρησιμοποιημένο χαρτομάντιλο πρέπει να απορρίπτεται αμέσως μετά τη χρήση τόσο από τα παιδιά όσο και από το προσωπικό μέσα στους κάδους απορριμμάτων.
- Απαγορεύεται τα παιδιά να πίνουν νερό απευθείας από τη βρύση με το στόμα.
- Τακτικό πλύσιμο των χεριών των παιδιών και των εργαζομένων με υγρό σαπούνι και νερό. Ακολουθεί προσεκτικό στέγνωμα των χεριών με χάρτινες χειροπετσέτες μιας χρήσης οι οποίες θα απορρίπτονται στους κάδους απορριμμάτων.
Οδηγίες καθαρισμού και απολύμανσης:
- Συστηματικός και επαρκής αερισμός όλων των χώρων κυρίως στα διαλείμματα.
- Πέρα από τις συνήθεις εργασίες καθαρισμού, χρειάζεται συχνός καθαρισμός των λείων επιφανειών που χρησιμοποιούνται συχνά (πχ πόμολα, χερούλια, κουπαστή από σκάλες ή κιγκλίδωμα, βρύσες κλπ) με κοινά καθαριστικά, δηλαδή υγρό σαπούνι και νερό, ή διάλυμα οικιακής χλωρίνης 10% (1 μέρος οικιακής χλωρίνης αραιωμένο σε 10 μέρη νερό) ή αλκοολούχο αντισηπτικό. Σημειώνεται ότι οι εργασίες καθαρισμού πρέπει να γίνονται με χρήση γαντιών και στολή εργασίας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στον καθαρισμό των αντικειμένων και των επιφανειών με τις οποίες ήρθε σε επαφή άτομο που εμφάνισε συμπτώματα γρίπης.
- Οι πλαστικές σακούλες των κάδων, όταν γεμίζουν, πρέπει να δένονται σφικτά και να απομακρύνονται αμέσως.Τονίζεται ότι, το προσωπικό όταν καθαρίζει θα πρέπει να φοράει γάντια και στολή εργασίας. Τα γάντια μετά τη χρήση τους πρέπει να απορρίπτονται αμέσως στις πλαστικές σακούλες των κάδων απορριμμάτων και να μη γίνονται προσπάθειες καθαρισμού τους, πχ. πλύσιμο των γαντιών μιας χρήσης και επαναχρησιμοποίησή τους. Επισημαίνεται ότι, η χρήση γαντιών μια χρήσης δεν αντικαθιστά σε καμιά περίπτωση το πλύσιμο των χεριών.
- https://www.pentapostagma.gr/ygeia/paidi/6920655_odigies-gia-tin-apofygi-exaplosis-tis-gripis-sta-sholeia
Ο Έλληνας που πρόδωσε τη Φιλική Εταιρεία στον Αλή πασά
Ήταν η εποχή που το μυστήριο της είχε αρχίσει να εξαπλώνεται «σε καλούς και κακούς», όπως εύστοχα ανέφερε ο Γέρος. Ο Διόγος χρωστούσε αρκετά χρήματα στον Κολοκοτρώνη. Ο Μοραϊτης κλέφτης, λόγω του ότι ο Διόγος ήταν συναγωνιστής στον κοινό αγώνα για απελευθέρωση, τον διευκόλυνε συνεχώς. Εκείνος όμως, όχι μόνο δεν εξοφλούσε τα παλαιά χρέη, αλλά δημιουργούσε συνεχώς νέα. Ο Κολοκοτρώνης του διέκοψε την πίστωση. Ο Διόγος εκτόξευσε εναντίον του κάποιες αόριστες απειλές με σαφείς όμως υπαινιγμούς για την Εταιρεία. Ακολούθησε έντονη λογομαχία, αλλά ο Διόγος δεν περιορίσθηκε σ” αυτήν. Επιβιβάσθηκε σε ένα πλοίο και αναχώρησε για την Ήπειρο. Τα άγρυπνα μάτια όμως της Εταιρείας παρακολουθούσαν κάθε κίνησή του. Έτσι, μέσα στο ίδιο πλοίο ταξίδεψε και ένας κατάσκοπος της Φιλικής.
Ο Διόγος παρουσιάσθηκε στον Αλή πασά και του αποκάλυψε τα πάντα σχετικά με την αλυτρωτική συνωμοσία. Επίσης, έκανε και το εξής προδοτικό. Του παρέδωσε τις συμβολικές λέξεις και φράσεις των Φιλικών καθώς και τα συνθηματικά νοήματα. Ακόμη, πρόδωσε τον Αλέξιο Βλαχόπουλο, έμπιστο αξιωματικό του Αλή, ως πράκτορα της Φιλικής Εταιρείας, τα θεμέλια της οποίας άρχισαν να τρίζουν επικίνδυνα. Η οργάνωση όμως αντέδρασε ταχύτατα.
Μέσα σε ελάχιστο χρόνο ειδοποιήθηκαν όλοι οι μυημένοι στην Ήπειρο να είναι προσεκτικοί στις κινήσεις τους. Η Aυλή του Αλή πασά ήταν γεμάτη εταίρους. Αυτοί φρόντισαν να επηρεάσουν τον πασά παρουσιάζοντας τη συνωμοσία ως μύθευμα του Διόγου για να αποσπάσει χρηματική αμοιβή. Ο Αλή πασάς δεν πείσθηκε, κάλεσε τον Βλαχόπουλο και με έξυπνο τρόπο τού φανέρωσε τα συνθηματικά της Εταιρείας για να ελέγξει τις αντιδράσεις του. Ο Ηπειρώτης αξιωματικός, έχοντας ήδη προειδοποιηθεί, παρέμεινε ψύχραιμος.
Παρά την πολύωρη ανάκριση, δεν αποκάλυψε το παραμικρό. Ωστόσο, ο ραδιούργος πασάς ήθελε να αποκομίσει όσο το δυνατόν περισσότερα οφέλη από αυτήν την υπόθεση. Έστειλε επιστολή στον σουλτάνο, με την οποία τού εξέθετε όσα είχε μάθει από τον Διόγο.
Εκείνη την εποχή είχε πέσει στη δυσμένεια της Υψηλής Πύλης, οπότε με την ανακάλυψη και την εξάρθρωση της τεράστιας συνωμοσίας που εξυφαινόταν στους κόλπους της Αυτοκρατορίας, θα κέρδιζε την εκτίμηση της κεντρικής διοίκησης. Όμως, οι παντοδύναμοι σύμβουλοι του θρόνου, Χαλέτ Εφέντης και Πασόμπεης, οι οποίοι μισούσαν τον ανυπότακτο πασά, τον διέψευσαν και τον απαξίωσαν. «Τερτίπια της αλεπούς για να γλυτώσει τον κατατρεγμό», είπαν, καθησυχάζοντας τον σουλτάνο. Όσο για τον Διόγο, είχε τη γνωστή τύχη που επιφύλασσε η Εταιρεία σε κάθε προδότη. Βρέθηκε κατακρεουργημένος σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι των Ιωαννίνων.
Νίκος Γιαννόπουλος
ιστορικός.
ΠΗΓΗ: Η ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Τετάρτη, 22 Ιανουαρίου 2020
Στις 23/01/2020 εορτάζουν:
 | |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ Περιττώς αναφέρεται από ορισμένους συναξαριστές η μνήμη της Έκτης Οικουμενικής Συνόδου (βλέπε 14 Σεπτεμβρίου). | |
Σύναξη πάντων των εν Καστρομά της Ρωσίας διαλαμψάντων Αγίων
| Ημερομηνία εορτής: | 23/01/2020 |
Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
|
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 23 Ιανουαρίου εκάστου έτους. | |
| Άγιοι που εορτάζουν: Συναξη Παντων Των Εν Καστρομα Της Ρωσιας Διαλαμψαντων Αγιων | ||
Βιογραφία
Η εορτή αυτή, καθιερώθηκε το έτος 1981 μ.Χ. οι Άγιοι που εορτάζουν είναι: 1) ο Ιερομάρτυς Νικόδημος της Καστρομά, 2) ο Επίσκοπος Ιωνάς της Μόσχας (βλέπε 31 Μαρτίου, 15 Ιουνίου, 27 Μαΐου), 3) ο Επίσκοπος Διονύσιος του Σουζντάλ (βλέπε 15 Οκτωβρίου, βλέπε 26 Ιουνίου), 4) ο Επίσκοπος Μητροφάνης του Βορονέζ (βλέπε 7 Αυγούστου, 23 Νοεμβρίου), 5) ο μοναχός Αβραάμ του Κουκχλόμα (βλέπε 20 Ιουλίου), 6) ο μοναχός Ιάκωβος του Ζελεζνομπορόφσκιϋ (βλέπε 11 Απριλίου), 7) ο μοναχός Μακάριος του Πισέμσκιϋ (βλέπε 10 Ιανουαρίου), 8) ο μοναχός Παύλος του Ομπνόρσκιϋ (βλέπε 10 Ιανουαρίου), 9) ο μοναχός Κύριλλος εν τη Λευκή λίμνη (βλέπε 9 Ιουνίου), 10) ο μοναχός Γεννάδιος της Κοστρομά (βλέπε 19 Αυγούστου), 11) ο μοναχός Κύριλλος του Νοβοεζέρσκιϋ (βλέπε 4 Φεβρουαρίου) , 12) ο μοναχός Αδριανός του Μονζέσκιϋ (βλέπε 5 Μαΐου), 13) ο μοναχος Θεράπων του Μονζέσκιϋ (βλέπε 12 Δεκεμβρίου, βλέπε 27 Μαΐου), 14) ο μοναχός Ιάκωβος του Βρυλέεφ (βλέπε 11 Απριλίου), 15) ο μοναχός Παΐσιος του Γκαλίτς (πιθανώς να εορτάζει στις 23 Μαΐου στην εορτή της Σύναξης των Αγίων του Ροστόβ), 16) ο μοναχός Αλέξανδρος του Βόσκιϋ (βλέπε 27 Μαρτίου), 17) ο μοναχός Μακάριος του Ουνζένσκιϋ (βλέπε 25 Ιουλίου), 18) ο μοναχός Βαρνάβας του ποταμού Βετολούγκα (βλέπε 11 Ιουνίου), 19) ο μοναχός Γρηγόριος του Πελσέμσκιϋ (βλέπε 30 Σεπτεμβρίου) και 20) ο μοναχός Παχώμιος του Νερέχτσκιϋ (βλέπε 23 Μαρτίου, 15 Μαΐου). |
Άγιος Ανατόλιος ο Ιερομάρτυρας Επίσκοπος Οδησσού
| Ημερομηνία εορτής: | 23/01/2020 |
Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια.
|
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 23 Ιανουαρίου εκάστου έτους. | |
| Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Ανατολιος Ο Ιερομαρτυρας Επισκοπος Οδησσου (1880 - 1938) | ||
Βιογραφία
Ο Άγιος Ιερομάρτυς Ανατόλιος γεννήθηκε το έτος 1880 μ.Χ. στην πόλη Κοβέλ της Βολυνίας. Σπούδασε στη θεολογική ακαδημία του Κιέβου και συνέχισε τις σπουδές του στην ιστορία και στην μελέτη των αρχαίων χειρογράφων της Βιβλιοθήκης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Το 1913 μ.Χ. εξελέγη Επίσκοπος του Σιστοπόλ και το 1927 μ.Χ. μετετέθη στην Επισκοπή της Οδησσού. Ο Άγιος Ανατόλιος εκδιώχθηκε και φυλακίσθηκε από το σοβιετικό καθεστώς, γιατί δεν συμφωνούσε με αυτά που προσπαθούσαν να επιβάλλουν στη διοίκηση και την ζωή της Εκκλησίας. Οι κακουχίες τον ταλαιπώρησαν και κατέστρεψαν την κλονισμένη υγεία του. Έτσι η καρδιά του δεν άντεξε και ο Άγιος Ανατόλιος κοιμήθηκε το έτος 1938 μ.Χ. |
Η συγκλονιστική ζωή του Γεωργίου Αργυρίου. Ενός ήρωα Μακεδονομάχου που δέχθηκε 3 σφαίρες, απελευθέρωσε τη μισή Ελλάδα και έκανε 9 παιδιά!
Δημοσιεύθηκε στην Εστία, 21 Ιανουαρίου 2020.
Ο Γεώργιος Αργυρίου, ή Καπετάν-Γιώργης, γεννήθηκε το 1889 στην Πέγεια της Πάφου. Σε ηλικία 16 ετών εισήλθε εθελοντικά στη Μακεδονία. Οι Κύπριοι συμμετείχαν στον πόλεμο του 1897 με 1000 περίπου άνδρες και στους Βαλκανικούς Πολέμους με 1500, όμως στη φάση του Μακεδονικού Αγώνα 1904-1908 συμμετείχαν μόνο με 10 περίπου αντάρτες, με πρώτο τον Κωνσταντίνο Λοΐζου Μπραχίμη από το 1904.
Ο Αργυρίου την διετία 1906-1908 ήταν ομαδάρχης στα σώματα των Εμμανουήλ Κατσίγαρη, Παναγιώτη Γερογιάννη και Γεώργιου Βολάνη, με δράση στην περιοχή Μοναστηρίου – Μοριχόβου. Μάλιστα, στη μάχη του Μοριχόβου το 1906 σκοτώνει έναν από τους Βούλγαρους αρχικομιτατζήδες.
Στις 11 Σεπτεμβρίου 1907, στη μάχη της Παπαδιάς τραυματίζεται από σφαίρα στον ώμο, που τον διαπέρασε από την πλάτη. Τραυματισμένος γυρίζει και πυροβολεί αυτούς που τον χτύπησαν, χωρίς επιτυχία. Λίγο μετά, δέχεται μία ακόμη σφαίρα στο πόδι. Ο στρατιώτης Βασίλης Μαρίνης από τα Μαζέϊκα των Καλαβρυτών, σκοτώνει τους δύο Κομιτατζήδες και έτσι σώθηκε. Μεταφέρεται με μυστικότητα στην πόλη του Μοναστηρίου, όπου με τη φροντίδα του Ελληνικού Προξενείου παρέμεινε πέντε βδομάδες για νοσηλεία.
Συνεχίζει όμως να πολεμά και τον χειμώνα του 1912 βρίσκεται στη Λέσβο. Δέχεται για τρίτη φορά ένα διαμπερές τραύμα στο πόδι στη μάχη Κλαπάδου στις 7 Δεκεμβρίου 1912, όταν απελευθερώνεται το νησί και παραδίδεται ο τούρκικος στρατός. Έβαλε επίδεσμο και συνέχισε να πολεμά. Μεταφέρεται στο νοσοκομείο της Χίου και βρίσκεται εκεί στις 21 Δεκεμβρίου, όταν παραδόθηκε η Χίος στον ελληνικό στρατό.
Ο γιατρός του δίνει 45 ημέρες άδεια. Εκατό μέτρα πιο κάτω, βαδίζοντας προς το λιμάνι της χίου συναντά έναν συμπολεμιστή του από την Κάρυστο. Του δείχνει κάποια πλοία που έρχονται στο νησί, σκίζει την άδεια και του λέει «εμπρός, πάμε, μας καλούν να πολεμήσουμε στα Γιάννενα». Στις 22 Φεβρουαρίου 1913 απελευθερώθηκε η Ήπειρος.
Την ίδια χρονιά, μετά από απελευθερώσεις της μισής Ελλάδας και τρεις τραυματισμούς, αποστρατεύεται. Στη συγκλονιστική τηλεοπτική εκπομπή του Φρέντυ Γερμανού το 1977 περιγράφει την πρώτη του σκέψη: «Αυτά τα μέρη που έχυσες τόσο αίμα και πολέμησες και τα ελευθέρωσες, δεν πρέπει να τα φυλάξουμε;»
Κατεβαίνει στην Αθήνα και συναντά τον, επίσης Κύπριο, εκδότη της Εστίας Άδωνι Κύρου, ο οποίος ενθουσιασμένος τον παραπέμπει στον «αγωνιστή και πατριώτη Θεμιστοκλή Σοφούλη, Γενικό Διοικητή της Μακεδονίας», ώστε να τον συμβουλέψει αναλόγως. Ο μετέποιτα πρωθυπουργός του απάντησε «Γιώργη, πήγαινε στο Κιλκίς. Εκεί είναι τα τρωτά μας σύνορα, εκεί έχουν πάει κι άλλοι Έλληνες πατριώτες και Μακεδονομάχοι».
Πήγε λοιπόν στο Κιλκίς όπου έζησε με τη γυναίκα του, η οποία καταγόταν από τη Στρώμνιτσα, της βορείου Μακεδονίας (με μικρό βήτα, διότι με κεφαλαίο δεν υπάρχει) κόρη Μακεδονομάχου. Έκαναν εννέα παιδιά! Έζησε ως κτηνοτρόφος μέχρι το τέλος της ζωής του στις 4 Αυγούστου 1977.
Ο Δήμος Κιλκίς έδωσε το όνομά του σε έναν κεντρικό δρόμο με την εξής ανακοίνωση:
«Τιμούμε τον Γεώργιο Αρυγρίου που ήρθε από την Κύπρο στις αρχές του αιώνα στα βήματα του Παύλου Μελά και να ανδραγαθήσει στους πολέμους του 1912-13. Εμείς οι Μακεδόνες, δεν ξεχνάμε ότι αν είμαστε σήμερα ελεύθεροι, το χρωστάμε σε κείνον και σε άλλους Κατεπαν-Γιώργηδες που δεν βρίσκονται πια στη ζωή. Εκείνοι άνοιξαν τον δρόμο και αυτός ο δρόμος δεν μπορεί παρά να μας οδηγήσει και στη λευτεριά της πατρίδας του, που σήμερα πια είναι πατρίδα όλων μας, της Κύπρου. Με την αγάπη και την ευγνωμοσύνη όλων των κατοίκων του Κιλκίς».
Τιμήθηκε ως δια βίου επίτιμος πρόεδρος του Συλλόγου Μακεδονομάχων και Απογόνων «Παύλος Μελάς».
Κύπριε, Μοναστηριώτη, Μακεδόνα, Λέσβιε, Χιώτη, Ηπειρώτη, Κιλκισιώτη, Έλληνα, Γιώργο Αργυρίου, είσαι φάρος. Η ζωή σου είναι ανεξάντλητη πηγή δύναμης για όλους μας. Σε ευχαριστούν και σε ευγνωμονούν όλοι οι Έλληνες.
Πηγές
- Παλαιότερη ανάρτηση για τον Γιώργο Αργυρίου. «Οδός Γ. Αργυρίου». [Κυπρίου Μακεδονομάχου και απελευθερωτή σχεδόν της μισής Ελλάδος]
- Η τηλεοπτική εκπομπή με τον Φρέντυ Γερμανό το 1977
- Ραδιοφωνική εκπομπή στην Κύπρο για το ίδιο θέμα με τον καθηγητή Πέτρο Παπαππολυβίου να είναι καλεσμένος του δημοσιογράφου Λάζαρου Μαύρου
Με την ευκαιρία του άρθρου, επισυνάπτονται ορισμένα ποιήματα που αλίευσα σκαλίζοντας τις ιστορικές πηγές για τη Μακεδονία.
Αντίβαρο – http://www.antibaro.gr/article/25809
Τρίτη, 21 Ιανουαρίου 2020
Μαθήματα ελληνικών και φιλοπατρίας από Κινέζους
«Ο δάσκαλος ήρθε. Έφεραν το παιδάριο στο εντευκτήριο της φυλακής. Με τα χέρια σιδερωμένα. Ανάμεσα σε δυο δεσμοφύλακες: τον ένα Τούρκο, τον άλλο Άγγλο. Του έλυσαν τα χέρια. Ο δάσκαλος άπλωσε μπρος του τα χαρτιά, του έδωσε μολύβι να γράψει, περίμενε, με την καρδιά γεμάτη λυγμούς, να ξεμουδιάσουν τα χέρια του παιδιού. Το παιδί πήρε το μολύβι έγραψε. Έτσι, όπως τότε. Που καθόταν ήσυχα ήσυχα στο θρανίο του κι ο ήλιος έμπαινε πρόσχαρος από τα μεγάλα παράθυρα κι ήταν άνοιξη και τα χελιδόνια τιτίβιζαν και τα δέντρα θροούσαν απόξω. Έγραψε, τελείωσε. Ο δάσκαλος προχώρησε στην προφορική εξέταση:
-Πρώτα τα Νέα μας Ελληνικά, του είπε.
Τον ρώτησε:
-Ποιος είναι ο ποιητής, που πιο πολύ σου αρέσει∙
Ο νεανίσκος αποκρίθηκε:
-Ο Διονύσιος Σολωμός.
-Τι έγραψε ο Σολωμός;
-Τον «Ύμνο εις την Ελευθερίαν».
-Μήπως θυμάσαι καμιά στροφή;
-Μάλιστα!
Κι ο νεανίσκος άρχισε ν’ απαγγέλλει μέσα στη φυλακή, ανάμεσα στους δεσμοφύλακες, που εκπροσωπούσαν τους παλιούς και τους νέους τυράννους, με καθάρια και αποφασιστική φωνή:
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη…»
Ι.Μ. Παναγιωτόπουλου, Η Κύπρος, ένα ταξίδι
Το παραπάνω κείμενο υπήρχε στα παλιά βιβλία Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού, ως το 2006. Στα καινούργια η προοδομανής θρασύτητα το λογόκρινε. Η εθνομηδενιστική διανόησις και παρανόησις το χαρακτήρισε προφανώς «εθνοκεντρικό». Η κατεστημένη ασυναρτησία τους αισθάνθηκε βαριά τραυματισμένη. «Σολωμός», «Ύμνος εις την Ελευθερίαν», απαράδεκτοι αναχρονισμοί, που καθηλώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία και δεν προάγουν την πολυπολιτισμικότητα. Το είπε και ο κ. Μητσοτάκης. «Χαίρομαι όταν πηγαίνω σε παρελάσεις και βλέπω μια κοινωνία να μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική», απαντώντας στη Βουλή σε κάποιες αιτιάσεις «του Γιάνη, με ένα νι». (ορθώς προφέρουν κάποιοι το αρχικό «Βήτα» του επωνύμου του με την αγγλική του απόδοση και τον αποκαλούν Μπαρουφάκη. «Γκιάνις Μπαρουφάκης» είναι μια ευπρεπής πολυπολιτισμική ονοματοδοσία).
Βεβαίως ο κ. Μητσοτάκης, πριν απ’ όλα, προέβη κι αυτός στην γνωστή, κοινότοπη «ομολογία» πίστεως και προσήλωσης στα ιδανικά της Νέας Τάξης: «Δεν είμαστε ρατσιστές ούτε ξενοφοβικοί». Όποιος μιλάει για «πρόσφυγες και μετανάστες», δηλαδή την εισβολή και τον εποικισμό της Πατρίδας από το Ισλάμ, ενώπιον κυρίως των συστημικών καναλιών της τηλοψίας, προτάσσει πάντοτε την «ομολογία». «Ούτε από ξενοφοβία ούτε από ρατσισμό πάσχω». Μόνο έτσι θα του δοθεί χρόνος και ανοχή από τον καιροφυλακτούντα δημοσιογράφο. Άνευ ομολογίας και υπακοής θα χαρακτηριστεί με συνοπτικές διαδικασίες φασίστας.
Το αστείο, το οξύμωρο με τις πολυπολιτισμικές στομφώδεις κενολογίες είναι ότι ενώ διατυμπανίζουν οι ποικιλώνυμοι γνωμηγήτορες, ιδίως στο εξωτερικό, την αξία και το μεγαλείο του ελληνικού πολιτισμού- τον αρχαίο, προ Χριστού πάντοτε- το σχολείο τους καλλιεργεί το μίσος για το παρελθόν, το ένδοξο, το οποίο ταυτίζουν με τον σκοταδισμό. Εκθειάζουμε τον Παρθενώνα και τον Περικλή ενώπιον των υψηλών ξένων προσκεκλημένων, αλλά αφαιρούμε από τα βιβλία Γλώσσας της Στ΄ Δημοτικού τον εξαίσιο λόγο, την επιτάφιο δημηγορία του Περικλή, στην οποία εκθειάζεται η δημοκρατία (Το περίφημο «και όνομα μεν δια το μη ες ολίγους αλλ’ εις πλείονας οικείν δημοκρατία κέκληται». Το πολίτευμά μας ονομάζεται δημοκρατία γιατί κυβερνούν οι πολλοί και όχι οι λίγοι). Στην ελληνική βουλή διθύραμβοι για την πολυπολιτισμικότητα, την μεγαθυμία μας στους παράνομους μετανάστες και καταδίκη όσων υπερασπίζονται τα τιμαλφή του πολιτισμού μας, κόρδωμα από την άλλη και υποκριτικές υμνολογίες στο αρχαίο αθάνατο πνεύμα, όταν υποδεχόμαστε ή επισκεπτόμαστε ξένες…. Αυλές. Οι ξένοι ηγέτες βέβαια που δεν κατανοούν την ανιστορησία, την ημιμάθεια, τον στενοκέφαλο «επαρχιωτισμό» και την μικροπρέπεια των Ελλήνων πολιτικών, δεν έχουν πρόβλημα να εξυμνήσουν τον αρχαίο πολιτισμό. «Η Ελλάδα αποτελεί γενέτειρα του δυτικού πολιτισμού» ανέφερε ο Κινέζος πρόεδρος στην πρόσφατη επίσκεψή του στην πατρίδα μας και έκανε ειδική αναφορά στα Ομηρικά Έπη, στους μύθους του Αισώπου, στον Ηρόδοτο και στον Θαλή τον Μιλήσιο. Ενώ παρέπεμψε στην περίφημη φράση του Ηρακλείτου «τα πάντα ρει». Τα πάντα ρέουν και καταρρέουν καλύτερα. Θα τολμούσε ποτέ ένας πρωθυπουργός της Ελλάδας να επαναλάβει τα λόγια του Κινέζου προέδρου; Και δεν μιλώ του πνευματικού διαμετρήματος ενός Αλέξη Τσίπρα που θέτει τα γενέθλια του κράτους μας στην ίδρυση του ΕΑΜ και στην εθνοσωτήριο δράση, όχι κάποιου Κολοκοτρώνη ή Παύλου Μελά, αλλά του Θανάση Κλάρα. Όχι, στην περίπτωση αυτή η ιστορία σηκώνει τα χέρια, τουτέστιν παραιτείται. Ούτε για την περίπτωση ΓΑΠ, που τονίζει την λέξη «πισίνα» στην γενική πληθυντικού, στην λήγουσα «των πισινών», τότε που υποσχόταν φορολογίες των πισίνων, που απολαμβάνουν οι πάμπλουτοι…πισινοί. (Λέμε η πισίνα των πισίνων και ο πισινός των πισινών. Και όμως με τέτοια καλλιέργεια, κάθεται ακόμη στα έδρανα…). Όχι, στην περίπτωση αυτή η ιστορία κλαίει και οδύρεται γοερώς. Αναφέρομαι σ’ αυτούς που είναι «μη αριστεροί» στα χαρτιά. (Τι να γράψω; Δεξιοί και πατριώτες. Αστεία πράγματα).
Θα μπορούσε ο κ. Μητσοτάκης να μιλήσει όπως ο Κινέζος πρόεδρος; Να επιστρατεύσει, να παραπέμψει σε αρχαίους συγγραφείς; Όχι. Αυτά «μυρίζουν» εθνικισμό. Θα μπορούσε, τώρα σκέφτομαι απλοϊκά, να πει ένας Έλληνας πρωθυπουργός κάτι τέτοιο:
“Έρχονται Χριστούγεννα ή Πάσχα. Γιορτάζουμε την Γέννηση του Σωτήρος Χριστού, γιορτάζουμε την Ανάστασή του. Ελπίζουμε με την βοήθειά Του να διαβούμε την φοβερή κρίση που μαστίζει την χώρα και να κάνει τον σταυρό του». Θα φιλοτιμούνταν πολύ κόσμος σε μετάνοια και … μετάνοιες.
Άκουσα από στόμα Επισκόπου- «ου ψεύδεται»- που διακονεί Μητρόπολη εδώ, στην Μακεδονία. Ήταν προσκεκλημένος στην Γεωργία, στην Τιφλίδα. Σε ναό που λειτουργούσε ο σπουδαίος Πατριάρχης Γεωργίας Ηλίας Β΄. (Βαπτίζει από το 2008 από το τρίτο και πάνω, ο ίδιος τα παιδιά των Γεωργιανών. Ως σήμερα έχει γίνει νονός σε 39.242 παιδιά. Τα ακούει αυτά ο αρχιεπίσκοπος Eλλάδος; Μας έβαλε πάλι στα σχολεία να υπερασπιζόμαστε την Εκκλησία…Ουδέποτε στήριξε με σθένος τους εκπαιδευτικούς που μάχονται με νύχια και δόντια στα σχολεία να κρατήσουν όρθιες τις σημαίες του Γένους. Ιερές μουρμούρες και ανούσια ευχολόγια σαν αυτά που ακούς στα γενέθλια πολιτικάντηδων). Κάποια στιγμή εμφανίστηκε στο Άγιον Βήμα σχετικά νεαρός άνδρας. Κατευθύνθηκε στον «θρόνο» του πατριάρχη, τον χαιρέτησε ευσεβεστάτως, φιλώντας του το χέρι και κάθισε παρά τους πόδας του ακούγοντας με περισσή ευλάβεια τις νουθεσίες. Ήταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός της χώρας. Αυτά εκεί, εδώ σπάνια θα δεις χειροφίλημα. Οι περισσότεροι σείουν την κεφαλή τους ωσάν…Κινέζοι. Εκκλησιάζονται (;) μόνο στις επίσημες γιορτές, όπου είναι αναγκαστική η παρουσία τους, προσέρχονται λίγο πριν από την δοξολογία και «το ρίχνουν» κατά το κοινώς λεγόμενο, σε χαιρετούρες και λιανοκουβεντούλες με τις … συγχοροστατούσες αρχές και εξουσίες του τόπου.
Παρέθεσα προλογικά το κείμενο του Ι.Μ Παναγιωτόπουλου για έναν και μόνο λόγο. Όσο διώκεται η ταυτότητά μας, ιδίως στο σχολείο, προκοπή δεν θα δούμε. Όσο εξοβελίζονται κείμενα που υμνούν τον «Ύμνον εις την ελευθερίαν» δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουμε αληθινή ελευθερία. Και αυτό αντικατοπτρίζεται στο επίπεδο των πολιτικών μας. Ως πότε θα κυβερνούν άνθρωποι που δεν σέβονται τα όσια και τα ιερά μας; Ως πότε θα είμαστε σκλαβωμένοι στην χειρότεροι σκλαβιά που ζει ο Έλληνας. Την σκλαβιά της ανικανότητας και προδοσίας από τους προσκυνημένους;
Δημήτρης Νατσιός
δάσκαλος-Κιλκίς – Μέλος ΙΗΑ
https://professors-phds.com/2020/01/21/19848/
Πως ο Καποδίστριας έφτιαξε τον πρώτο τακτικό Ελληνικό στρατό
Γράφει ο Ζαφείρης Καραβίας*Η άφιξη του Ι. Καποδίστρια στην επαναστατημένη Ελλάδα
Όταν ο Ι. Καποδίστριας έφτασε στην επαναστατημένη Ελλάδα την 12η Ιανουαρίου του 1828 για να αναλάβει τα ηνία της νεογέννητης ελληνικής πολιτείας αντίκρισε έναν τόπο εξαθλιωμένο μαστιζόμενο από τον πολυετή πόλεμο και την έλλειψη επαρκών πόρων για την αξιοπρεπή διαβίωση του πληθυσμού. Επιπλέον οι Έλληνες επαναστάτες είχαν περιέλθει σε δεινή στρατιωτική κατάσταση καθώς πέραν των αποδεκατισμένων υπολειμμάτων του στρατού του Φαβιέρου τα οποία μετά την μακρά πολιορκία της ακροπόλεως από τον Κιουταχή το 1826 συμμετείχαν στην εκστρατεία της Χίου, δεν υπήρχε κάποιο άλλο οργανωμένο σώμα ικανό να διεξάγει πόλεμο. Ο Κιουταχής δε κατείχε την Στερεά Ελλάδα και ο Ιμπραήμ το μεγαλύτερο μέρος της Πελοποννήσου.Οι επαναλαμβανόμενες συρράξεις με τους τούρκους είχαν επιφέρει ανυπολόγιστες ζημιές στην οικονομία και εξόντωσαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού ενώ στις δυστυχίες αυτές έρχονταν να προστεθούν και οι εμφύλιες διαμάχες μεταξύ οπλαρχηγών που υποβίβαζαν τις συνολικές προσπάθειες του έθνους και αποτελούσαν τροχοπέδη στον δρόμο για την ελευθερία. Η εξουσία της Ελληνικής κυβέρνησης δε περιορίζονταν μόνο στην Αίγινα, τον Πόρο, την Ελευσίνα, τα Μέγαρα και λίγα νησιά συνιστώντας μια σκιώδη και προβληματική κυβέρνηση. Στις υπόλοιπες περιοχές επικρατούσαν τοπικοί άρχοντες, πρόκριτοι και πειρατές που ενεργούσαν με γνώμονα το προσωπικό συμφέρον. Συνεπώς η κατάσταση αυτή ευνοούσε την αυθαιρεσία των τοπικών οπλαρχηγών που πιέζονταν για την τροφοδοσία τους και επιδίδονταν κατ’ εξακολούθηση σε ληστείες και λεηλασίες εις βάρος του άμαχου πληθυσμού, ο οποίος φοβούμενος για την επιβίωση του εγκατέλειπε τις καλλιέργειες και τις τοπικές εμπορικές δραστηριότητες. Συχνό φαινόμενο αποτελούσε βέβαια η μη είσπραξη φόρων, ο σφετερισμός των δημόσιων πόρων, η ανομία, η προσφυγιά, τα ασυνόδευτα παιδιά τα οποία είχαν ορφανέψει από γονείς και ακολουθούσαν ανά ομάδες τα άτακτα σώματα της υπαίθρου. Επιπλέον στα νησιά επικρατούσαν οξείες κοινωνικές συγκρούσεις που δίχαζαν τον ντόπιο πληθυσμό και αποσπούσαν δυνάμεις από τους εθνικούς αγώνες. Ενώ σε αυτά τα ήδη σημαντικά προβλήματα μπορούν να προστεθούν και η απειθαρχία των ξένων, αντιναυάρχου Κόχραν και Αρχιστράτηγου Τσώρτς προς την ελληνική διοίκηση. Ο Καποδίστριας ωστόσο γνώριζε ήδη, είχε μελετήσει προσεκτικά τα ελληνικά πράγματα και έχοντας ρεαλιστική επίγνωση των υπαρχόντων δυσχερειών ξεκίνησε, χωρίς να χάνει καιρό, να εργάζεται για την εκπλήρωση του ιερού σκοπού που ανέλαβε.
Η συμβολή του Καποδίστρια στην οργάνωση του Ελληνικού Τακτικού Στρατού
Για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση έπρεπε να δημιουργηθεί κράτος που να ενώσει κάτω από ένα ισχυρό κέντρο την κατακερματισμένη κατά περιοχές εξουσία, να δημιουργήσει διοικητικές δομές, να παράσχει ασφάλεια ζωής και περιουσίας στην ύπαιθρο, στα αστικά κέντρα και την θάλασσα, ώστε να εξασφαλιστούν μόνιμα τα μέσα συντηρήσεως πληθυσμού και εμπορίου. Η συγκρότηση τακτικού στρατού και ναυτικού για την τήρηση της τάξεως και την διεξαγωγή πολέμου κρίνονταν συνεπώς ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντα και την λειτουργία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Με το ψήφισμα της Βουλής ΝΗ’ την 18/01/28 προκηρύχθηκε η σύγκληση εθνικής συνελεύσεως τον Απρίλιο του 1928 όπου καθορίστηκε συνακολούθως το κυβερνητικό σύστημα και αυτοδιαλύθηκε η βουλή. Το ψήφισμα αυτό που διενεργούνταν εξαιτίας των έκτακτων περιστάσεων της περιόδου παρείχε υπερεξουσίες στον Κυβερνήτη. Το γεγονός αυτό αποτελούσε απαραίτητη προϋπόθεση για την εκπλήρωση της εντολής που είχε δοθεί στον Καποδίστρια από την εθνική συνέλευση της Τροιζήνας, για την δημιουργία μιας ισχυρής και σταθερής εξουσίας.
Η αποτελεσματική Οργάνωση στρατού και στόλου σε σύντομο χρονικό διάστημα είχε ως αποτέλεσμα την εξάλειψη της ληστείας και της πειρατείας στην ύπαιθρο και την θάλασσα αντίστοιχα. Ο ευφυής διπλωμάτης παράλληλα εργάζονταν επιμελώς για την συνέχιση του πολέμου καθώς σχεδίαζε να επηρεάσει αποφασιστικά την εξέλιξη του ελληνικού Ζητήματος με την δημιουργία τετελεσμένου γεγονότος στρατιωτικής κατοχής των διεκδικούμενων εδαφών. Η εξαγγελλομένη από τη συνθήκη της 6ης Ιουλίου του 1827 «ειρήνευση της ανατολής» έπρεπε να επιτευχθεί με την εξασφάλιση των μέγιστων ωφελειών που παρείχε η δεδομένη χρονική περίοδος για την Ελλάδα. Συνεπώς ο εχθρός έπρεπε να εκδιωχθεί από την ηπειρωτική Ελλάδα ως την γραμμή Αμβρακικού – Παγασητικού, σύνορα που ο Καποδίστριας έκρινε ότι ήταν δυνατόν να εξασφαλιστούν υπέρ της πατρίδος παρά τις ποικίλες αντιδράσεις των μεγάλων δυνάμεων και την αρχική αγγλική επιδίωξη για περιορισμό του Ελληνικού κράτους στην Πελοπόννησο και μερικά νησιά.
Έτσι ξεκίνησε η αναδιοργάνωση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων της περιόδου (1828 – 1831) κατά την όποια την ανωτάτη ηγεσία στρατού και στόλου θα ασκούσε ο κυβερνήτης στα χέρια του οποίου είχαν συγκεντρωθεί όλες οι εξουσίες, ώστε να εξασφαλιστεί η δυνατότητα της αποτελεσματικής και γρήγορης λήψης αποφάσεων. Επιπλέον η παρουσία του Καποδίστρια στην κορυφή του στρατεύματος αποτελούσε παράγοντα ενότητας και αύξησης του ηθικού για τον ταλαιπωρημένο λαό που πίστευε στις δυνάμεις και τους επιδέξιους χειρισμούς του κυβερνήτη.
Αρχικά καταργήθηκε ο βαθμός του Αρχιστρατήγου που έφερε ο Άγγλος στρατιωτικός Τσώρτς ο οποίος περιορίστηκε στην διοίκηση του στρατού της Δυτικής Ελλάδος και μόνο τιμητικά συνέχισε να φέρει τον τίτλο. Την διοίκηση της Πελοποννήσου ανέλαβε ο Κολοκοτρώνης ενώ ο Δ. Υψηλάντης ανέλαβε την διοίκηση της Ανατολικής Ελλάδος. Κατά την αναδιοργάνωση πρόεκυψε επίσης και το πρόβλημα χειρισμού των φιλελλήνων όπου έπρεπε να τηρηθούν οι απαραίτητες ισορροπίες ώστε να μην διαταραχτούν οι σχέσεις των χώρων αυτών με την κυβέρνηση. Έτσι ο κυβερνήτης διόρισε στο στράτευμα και αρκετούς ξένους επιτελάρχες κυρίως Γάλλους και Βαυαρούς.
Ο εξοντωτικός πολυετής πόλεμος άφησε την χώρα με έμψυχο στρατιωτικό δυναμικό περί των 20.000 ή 30.000 στρατιωτών και περί των 20.000 ναυτών. Επιπλέον υπήρχε μεγάλος αριθμός αξιωματικών εξαιτίας των διαφόρων διοικήσεων που για μικροπολιτικά οφέλη έδιναν τυφλά βαθμούς. Συνεπώς οι στρατιώτες έπρεπε να υπαχθούν σε στρατιωτικούς κανονισμούς να συγκροτήσουν οργανωμένα σώματα και να δεχθούν να υπηρετήσουν σε υποδεέστερη θέση από αυτή των αξιωματικών τους και με βαθμούς κατώτερους από αυτούς που είχαν ήδη. Η οικονομική δυσπραγία καθιστούσε την αναδιοργάνωση του στρατού δύσκολο έργο. Με το Διάταγμα της 3ης Φεβρουαρίου του 1828 τα άτακτα σώματα σχημάτισαν 8 χιλιαρχίες των 1.200 ανδρών με διοικητές τους «χιλίαρχους» και υποδιαιρέσεις αυτών τις πεντακοσαρχίες (500), εκαντονταρχίες (100), πενηνταρχίες (50), εικοσιπενταρχίες (25), δωδεκαρχίες (12), πενταρχίες (5) με πρόβλεψη για αντίστοιχους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, υπασπιστή, σημαιοφόρο, ιερέα, γιατρό, ταμία και φροντιστή. Για την συγκρότηση των νέων σωμάτων δημιουργήθηκε στρατόπεδο στην Τροιζήνα ενώ τον ανεφοδιασμό του στρατεύματος ανέλαβε αρμόδιο επιμελητήριο που έδρευε στον Πόρο. Παράλληλα τον Απρίλιο του 1828 οι δημογεροντίες διετάχθησαν να πραγματοποιήσουν καθολική και λεπτομερή απογραφή των κάτοικων των περιοχών που εξουσίαζαν ενώ η στρατολόγηση πραγματοποιούνταν ως εξής: 1 στρατεύσιμος ανά 100 κατοίκους.
Επιπλέον, μετά την αποχώρηση του Γάλλου στρατηγού Φαβιέρου από την εκστρατεία της Χίου διευθυντής των τακτικών στρατευμάτων διεκρίθη ο βαυαρός συνταγματάρχης Έυδεκ ο όποιος συγκέντρωσε στο Ναύπλιο το εναπομείναν σώμα του Φαβιέρου. Στο σώμα καταταγήκαν σύντομα νέοι εθελοντές οι οποίοι εξοπλίστηκαν με γαλλικά όπλα και προμηθεύτηκαν με κυανές στολές, όμοιες με τις γαλλικές. Ενώ ο κυβερνήτης συγκρότησε οικονομικό Συμβούλιο για την εξασφάλιση μισθοδοσίας και εξοπλισμού. Τον Ιούλιο του 1828 δε ιδρύθηκε η στρατιωτική σχολή Ευελπίδων και συνακολούθως λίγο αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1828 ιδρύθηκε το πρώτο τάγμα πυροβολικού προσφέροντας νέες προοπτικές για τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις. Περί τα τέλη του 1829 ο ελληνικός στρατός εκπαιδεύονταν από πολυάριθμους γάλλους εκπαιδευτές που έφεραν τον βαθμό του ανθυπολοχαγού και στα σώματα του φιλοξενούσε ακόμη περισσότερους αξιωματικούς των οποίων η παρουσία έκανε τον ελληνικό στρατό της υπό εξέταση περιόδου να προσομοιάζει στον γαλλικό. Η εκπαίδευση δε γίνονταν συμφώνα με τους γαλλικούς κανονισμούς. Ενώ οι συνεχόμενες χρηματικές ενισχύσεις του Βασιλέα της Γαλλίας Καρόλου Ι’ προς τον Καποδίστρια συντέλεσαν στην γρήγορη και αξιόλογη συγκρότηση του ελληνικού στρατεύματος.
Η Διοικητική διαίρεση του τακτικού στρατού διαρθρώθηκε ως εξής: Α-Δ τάγματα πεζικού καθώς και πυροβολικό έδρευαν στο Ναύπλιο, Ιππικό στο Αργος, Β’ Τάγμα πεζικού στην Πάτρα και Γ τάγμα πεζικού στην Ναύπακτο. Η διάρθρωση του στρατεύματος τροποποιήθηκε εκ νέου μετά την αποφασιστική μάχη της Πετράς (07/1829), κατά την όποια εξασφαλίστηκε ο έλεγχος της Ανατολικής Ελλάδος, καθώς ο Καποδίστριας μεταρρύθμισε τις χιλιαρχίες σε 13 ελαφρά τάγματα που θα χρησίμευαν πλέον για την φύλαξη των συνόρων. Κάθε τάγμα υποδιαιρούνταν σε 4 λόχους. Ενώ όσοι αξιωματικοί περίσσεψαν από την αναδιοργάνωση κατατάχθηκαν υποχρεωτικά μαζί με άλλους εναπομείναντες άνευ σώματος παλαιούς οπλαρχηγούς σε ένα νεοσύστατο σώμα το επονομαζόμενο «ταξιαρχικό». Αξίζει να σημειωθεί ότι όλα τα μελή του σώματος αυτού δεν αναλάμβαναν ενεργή υπηρεσία αλλά λάμβαναν τιμητικά μισθό. Ο μετασχηματισμός των χιλιαρχιών σε τάγματα είχε ως αποτέλεσμα και τον επανακαθορισμό βαθμών με ανώτατο προβλεπόμενο βαθμό αυτόν του ταγματάρχη. Επιπλέον επιδιώχθηκε όπου ήταν δυνατό παλαιοί συμπολεμιστές να βρεθούν στις ίδιες μονάδες για να μην διαρραγούν οι δεσμοί μεταξύ των οπλαρχηγών και ακόλουθων αγωνιστών τους. Η Επιλογή δε των διοικητών και η εκλογή τους γίνονταν με βάση τις ικανότητες τους, την πρόσφορα στην μάχη και την υπόληψη που αυτοί κατείχαν στην συνείδηση του στρατεύματος. Ενώ σε άλλες περιπτώσεις αναφέρεται ότι στρατιώτες από διάφορα μέρη της Ελλάδος συνταχθήκαν σε κοινές ομάδες προκειμένου να λείψει το τοπικιστικό πνεύμα από τα σώματα αυτά.
Μεριμνά Καποδίστρια για ηθική διάπλαση νέων ελλήνων και στρατιωτών – Θρησκευτική Υπηρεσία Στρατού
Ο Καποδίστριας έτρεφε μεγάλο ενδιαφέρον και φροντίδα για την προστασία της ελληνικής νεότητας καθώς και για την πνευματική πρόοδο αυτής. Ως εκ τούτου συνέλεξε τα ασυνόδευτα παιδιά που ακολουθουσάν το στράτευμα και τα στέγασε στο ορφανοτροφείο της Αίγινας σώζοντας την ελληνική νεότητα από την διαφθορά και παράσχοντας σε αυτά βασική μόρφωση, χριστιανική κατήχηση και ενασχόληση με τέχνες που θα βοηθούσαν την επαγγελματική αποκατάσταση κατά την ενηλικίωση τους. Το ίδιο ενδιαφέρον επέδειξε και για την πνευματική πρόοδο των στρατιωτών κατοχυρώνοντας την Θεσμική παρουσία των ιερέων στο στράτευμα και την σχολή ευελπιδων με την ίδρυση της θρησκευτικής Υπηρεσίας Στρατού. Σύμφωνα με τους κανονισμούς της υπηρεσίας οι μαθητές διδάσκονταν θρησκευτικά και εκκλησιαστική ιστορία, προσεύχονταν καθημερινά ενώ τις Κυριακές και τις γιορτές εκκλησιάζονταν υποχρεωτικά. Ακολουθούσαν επίσης πιστά τους Ιερούς κανόνες της εκκλησίας προς την νηστεία, την εξομολόγηση και την θεια μετάληψη. Επιπλέον ο Πατέρας του Έθνους Καποδίστριας ίδρυσε ειδικό σχολειό για τους στρατιωτικούς ιερείς με διευθυντή στρατιωτικό ιερέα για την καλύτερη προετοιμασία αυτών προς τον σκοπό τον όποιο έπρεπε να ικανοποιήσουν. Συνεπώς επί Καποδίστρια μέσα από τους κόλπους του στρατεύματος επανατέθηκαν και οι βάσεις για το ηθικό υπόβαθρο της νέοκτιζόμενης ελληνικής κοινωνίας.
Η συμβολή του Καποδίστρια στην οργάνωση του Πολεμικού Ναυτικού και την εξάλειψη της Πειρατείας
Η οργάνωση του πολεμικού στόλου ρυθμίστηκε ευκολότερα. Κυρίως εξαιτίας της αναχώρησης του άγγλου Αντιναυάρχου Κόχραν τον Δεκέμβριο του 1827 γεγονός που διευκόλυνε τον Καποδίστρια ώστε να αναθέσει τις ναυτικές μοίρες που σχηματιστήκαν τότε κάτω από τον έλεγχο ελλήνων αρχηγών. Σχηματίζοντας την Μοίρα αιγαίου με αρχηγό τον Μιαούλη και τον στολίσκο πυρπολικού με αρχηγό τον Κανάρη, την Μοίρα ακτών Μεσσηνίας με αρχηγό τον Σαχτούρη, την Μοίρα Ευβοϊκού με αρχηγό τον Σαχίνη και την Μοίρα Δυτικής Ελλάδος με αρχηγό τον Άγγλο πλοίαρχο και φιλέλληνα Άστιγξ. Κατόπιν της οργάνωσης επαγγελματικού ναυτικού ο κυβερνήτης μερίμνησε για την αντιμετώπιση της πειρατείας στις βόρειες Σποράδες. Έτσι ο Μιαούλης κατ’ εντολή Καποδίστρια, την 18 Φεβρουαρίου πραγματοποίησε επιτυχημένη επιχείρηση έναντι των πειρατών της περιοχής που είχε ως αποτέλεσμα την εξάλειψη τους. Ειδικότερα οι πειρατές παραδόθηκαν αμαχητί παραχωρώντας στην κυβέρνηση και 79 πλοιάρια που πρότερα χρησιμοποιούσαν στις επιδρομές τους. Επιπλέον στο νότιο Αιγαίο έλαβε χώρα η συντριβή του πειρατικού ορμητηρίου της Γραμβούσας με την σύμπραξη του Αγγλικού και του Γαλλικού ναυτικού που έδρασαν για χάρη της κυβέρνησης μετά από ενέργειες του Καποδίστρια. Συνακολούθως ο Κυβερνήτης επιδιώκοντας την διαφύλαξη της ακεραιτότητας της Ελληνικής επικρατείας από τις ξένες επεμβάσεις και για να αξιοποιήσει με την ευκαιρία αυτή την επέκταση της ευθύνης και της εξουσίας που η Ελληνική Κυβέρνηση αξίωνε στο έδαφος στης Κρήτης, αξίωσε και επέτυχε την εκδίκαση των πειρατών και την κράτηση τους στην Ελλάδα καθώς και την επιστροφή 4 πειρατικών πλοίων που είχαν συλληφθεί και σταλεί στην Μάλτα από τους θαλασσοκράτορες Άγγλους. Η εξάλειψη της πειρατείας που παρακώλυε την ευρωπαϊκή ναυτιλία και αποτελούσε παράγοντα ανασφάλειας στην περιοχή αποτέλεσε λαμπρή επιτυχία του Καποδίστρια η οποία επιπροσθέτως ενίσχυσε το κύρος του Έλληνικού κράτους στο εξωτερικό.
Σύντομη Αποτίμηση έργου του Κυβερνήτη
Η επίμονη εργασία του Κυβερνήτη, οι διαπροσωπικές σχέσεις με αξιωματούχους, και ηγέτες ανά την Ευρώπη, η πείθω, το πάθος για την εκπλήρωση του ιερού σκοπού που ανέλαβε και η εις βάθος αντίληψη του διεθνούς πολιτικού γίγνεσθαι είχαν ως αποτέλεσμα την ταχύτατη ανασύνταξη των ελληνικών δυνάμεων, την αναβάθμιση του αξιόμαχου, την αναζωπύρωση του ηθικού των αγωνιστών καθώς και την ενίσχυση του αισθήματος ασφαλείας εν γένει. Η ενίσχυση του αισθήματος αυτού έθεσε τις βάσεις για πιο ομαλές συνθήκες διαβίωσης, την επάνοδο του πληθυσμού στις συνήθεις προπολεμικές ασχολίες και όχι μόνο, επανακινόντας έστω και σε πρώιμο στάδιο την οικονομία της ρημαγμένης τότε χώρας. Η αναδιοργάνωση των άτακτων σωμάτων και η μετατροπή τους σε σύγχρονο τακτικό στρατό αποτέλεσε καταλυτικό και αναγκαίο παράγοντα για την τόνωση και ολοκλήρωση του απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων και δίκαια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως το αποτελεσματικό «εκτελεστικό όργανο του έθνους». Εν κατακλείδι, ο κυβερνήτηςμε τους ευφυείς χειρισμούς του επέτυχεακόμητην εκδίωξη των τούρκων από την Στερεά, τον εκκαθαρισμό της Πελοποννήσου από τις αιγυπτιακές δυνάμεις με την βοήθεια του γαλλικού στρατού καθώς και την εξασφάλιση των συνόρων θέτοντας τα ουσιαστικά θεμέλια για την δημιουργία της νεοσύστατης Ελληνικής πολιτείας.
*O Καραβίας Ζαφείρης είναι απόφοιτος του τμήματος Πολιτικής επιστήμης και διεθνών σχέσεων του Πανεπιστήμιου Πελοποννήσου ( Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστήμων). Επίσης είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών με αντικείμενο την Ναυτιλία και ειδίκευση στο Ναυτιλιακό Management , του πανεπιστημίου Πειραιώς. Ενδιαφέροντα μελέτης του αποτελούν ποικίλα θέματα από τα πεδία της Πολιτικής, Γεωπολιτικής, Γεωοικονομίας, Ιστορίας, Διεθνών σχέσεων και στρατηγικών σπουδών.
πηγη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)