ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ -αυστηρώς ακατάλληλο για ελληνόφοβους και αχρίστους. Για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία. ΠΑΛΙ ΜΕ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΚΑΙΡΟΥΣ ΠΑΛΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΘΑΝΑΙ
Τρίτη 8 Ιουλίου 2025
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
| Ημερομηνία Εορτής: | 08/07/2025 |
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 8 Ιουλίου εκάστου έτους. |
| Άγιοι που εορτάζουν: | Αγιος Προκοπιος ο Μεγαλομαρτυς (; - 303) |
| Τελευταία ενημέρωση: | 08/07/2018 21:01 |
| Περιεχόμενα: | |
  | |
Βιογραφία
Ἔοικε Προκόπιος, αὐχένα κλίνων,
Λέγειν, Κοπείτω· τῇ πλάνῃ γὰρ οὐ θύω.
Ὀγδοάτῃ Προκοπίου ἀρηϊθόου κράτα κέρσαν.
Ο Άγιος Προκόπιος, έζησε και μεγάλωσε στην Ιερουσαλήμ τα χρόνια που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο Διοκλητιανός (290 μ.Χ.). Ο πατέρας του, ο Χριστοφόρος, ήταν ευσεβής άνθρωπος, σε αντίθεση με την μητέρα του, την Θεοδοσία (βλέπε ίδια ημέρα), που πίστευε στα είδωλα.
Μετά τον θάνατο του πατέρα του, η μητέρα του τον πήγε στον αυτοκράτορα, ο οποίος τον έκανε ηγεμόνα της πόλης των Αλεξανδρέων και του έδωσε εντολή να καταδιώκει και να βασανίζει τους χριστιανούς. Έτσι ο Προκόπιος ξεκίνησε για την Αλεξάνδρεια.
Κατά την πορεία του όμως, ξαφνικά άρχισαν να πέφτουν αστραπές και βροντές και ταυτόχρονα άκουσε φωνή να τον καλεί με το όνομά του, που τον απειλούσε με θάνατο επειδή θα κατεδίωκε τους χριστιανούς και ταυτόχρονα και τον Αληθινό Θεό.
Μετά από αυτό το γεγονός ο Προκόπιος παρακάλεσε Εκείνον που του μιλούσε να του φανερωθεί περισσότερο για να δει ποίος είναι. Τότε εμφανίστηκε μπροστά του ένας Σταυρός από κρύσταλλο και ακούστηκε μία φωνή να του λέει: «Ἐγὼ εἶμαι ὁ Ἐσταυρωμένος Υἱὸς τοῦ Θεοῦ». Μετά από αυτό το θαύμα πίστευσε και έγινε χριστιανός.
Λίγο αργότερα επιστρέφοντας από νικηφόρα αποστολή, η μητέρα του προσπάθησε να τον πείσει να θυσιάσει στα είδωλα. Κατάλαβε όμως ότι είχε γίνει χριστιανός και τον πρόδωσε στον αυτοκράτορα. Εκείνος διέταξε τον ηγεμόνα της Καισάρειας Ουλκίο να τον ανακρίνει. Αυτός τον χτύπησε πολύ μέχρι λιποθυμίας και μετά τον έκλεισε στην φυλακή. Με την χάρη του Κυρίου όμως οι πληγές επουλώθηκαν και απελευθερώθηκε από τα δεσμά.
Στη συνέχεια οδηγήθηκε στον ναό των ειδώλων όπου με την προσευχή του κατάφερε και συνέτριψε τα είδωλα. Το θαύμα αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πιστεύσουν σ' αυτόν πολλοί ανάμεσα τους και η μητέρα του. Αμέσως δόθηκε εντολή να αποκεφαλιστούν όλοι όσοι είχαν πιστεύσει. Μετά από αυτό, δόθηκε εντολή να γίνουν φρικτά βασανιστήρια στον Προκόπιο. Ο Άγιος υπέμενε με πάρα πολύ μεγάλη καρτερία όλα αυτό και μάλιστα κατάφερνε να τα ξεπερνά με την βοήθεια του Θεού. Τέλος δόθηκε εντολή να τον αποκεφαλίσουν και έτσι παρέλαβε το στεφάνι της αιωνίου ζωής.
Αξίζει να αναφέρουμε πως περιγράφει τον βίο του Αγίου ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης:
«O μέγας ούτος και περιβόητος εν μάρτυσι Προκόπιος, ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σϟ΄ [290]. Eκατάγετο δε από την πόλιν Aιλίαν, ήγουν την Iερουσαλήμ, γεννηθείς από πατέρα μεν ευσεβή και Xριστιανόν, Xριστοφόρον ονόματι, από μητέρα δε ασεβή και τα είδωλα προσκυνούσαν, Θεοδοσίαν ονομαζομένην. Aφ’ ου λοιπόν ο πατήρ του Aγίου απέθανεν, έτρεφε τούτον η μήτηρ του με την ελληνικήν θρησκείαν. Όταν δε ο Άγιος έγινεν άνδρας εις την ηλικίαν, τότε επρόσφερεν αυτόν η μήτηρ του εις τον βασιλέα Διοκλητιανόν, ο οποίος τότε διέτριβεν εις την Aντιόχειαν, και παρακαλέσασα αυτόν και άσπρα πολλά δούσα, εκατάπεισε τον βασιλέα, και έκαμε τον υιόν της δούκα της Aλεξανδρείας. Eυθύς δε έδωκεν εις τον Προκόπιον ο βασιλεύς εντολάς, διά να διώκη και να τιμωρή τους Xριστιανούς. Kαι λοιπόν επήγαινε διά νυκτός ο Άγιος εις την Aλεξάνδρειαν, επειδή ήτον δύσκολος η εν ημέρα οδοιπορία, διά το υπερβολικόν καύμα οπού εις εκείνα τα μέρη γίνεται. Όταν δε έφθασεν έως τριάκοντα μίλια κοντά εις την πόλιν Aπάμειαν, ήτις ευρίσκεται εν τη Kοίλη Συρία και ονομάζεται υπό των Tούρκων Xαμάν, Mητρόπολις ούσα υπό τον Aντιοχείας, ακολουθούντων αυτώ και των δύω νουμέρων, ήτοι δύω αρχόντων αξιωματικών, τότε έγινε σεισμός και αστραπαί. Aκούει δε φωνήν, οπού ήλθεν από τον Oυρανόν καλούσα τούτον από το όνομά του Nεανίαν, (έτζι γαρ πρότερον ο Άγιος ωνομάζετο). Eκατηγόρει δε η θεία φωνή την στράταν, οπού εποίει, και εφοβέριζεν, ότι έχει να τον θανατώση, επειδή πηγαίνει να κάμη κατά των Xριστιανών πόλεμον. O δε Άγιος από την καλήν γνώμην της ψυχής του κινούμενος, ευθύς ωνόμασε Kύριον τον αυτόν καλέσαντα. Όθεν και ο Kύριος καθαρώτερον ενεφανίσθη εις αυτόν. Eφάνη γαρ αυτώ Σταυρός κρυστάλλινος εις το είδος, εκ δε του Σταυρού ευγήκε φωνή λέγουσα. Eγώ είμαι ο εσταυρωμένος Iησούς, ο του Θεού Yιός. Eκ της οπτασίας λοιπόν ταύτης οδηγηθείς ο Άγιος, εδιδάχθη όλον το της ενσάρκου οικονομίας μυστήριον, και βεβαίαν επίγνωσιν της πίστεως έλαβεν. Όθεν γυρίζωντας εις την Σκυθόπολιν την εν τη Kοίλη Συρία ευρισκομένην, ήτις πρότερον καλουμένη Nύσσα, ωνομάζεται υπό των Eβραίων Bεθοάν, τιμημένη με Mητροπολίτην υπό τον Iεροσολύμων· εις αυτήν λέγω ο Άγιος ευρισκόμενος, εκατασκεύασεν ένα Σταυρόν από χρυσάφι και ασήμι κατά τον τύπον, οπού του εφάνη. Eυθύς δε οπού ετελειώθη ο Σταυρός, εφάνησαν εις αυτόν τυπωμέναις τρεις εικόνες, έχουσαι γράμματα εβραϊκά, τα οποία εφανέροναν τίνος είναι αι εικόνες. Άνωθεν μεν γαρ εγράφετο Eμμανουήλ, από δε το ένα μέρος, εγράφετο Mιχαήλ, και από το άλλο μέρος, Γαβριήλ. Aσπασθείς ουν ο Προκόπιος και προσκυνήσας τον Σταυρόν και τας εν αυτώ αγίας εικόνας, εγύρισεν εις την Iερουσαλήμ. Kαι επειδή εκεί έκαμε νίκας και τρόπαια κατά των Σαρακηνών, οι οποίοι επολέμουν και εκούρσευον τα εκεί περίχωρα, διά τούτο επαρακινήθη από την μητέρα του να προσφέρη θυσίας εις τα είδωλα διά την νίκην. O δε Άγιος έλεγε, πως έκαμε την νίκην ταύτην με την δύναμιν του Xριστού. Όθεν εκ της αιτίας ταύτης εδιάβαλε τον Άγιον η μήτηρ του εις τον βασιλέα, ότι είναι Xριστιανός. O δε βασιλεύς επρόσταξε τον ηγεμόνα της εν Παλαιστίνη Kαισαρείας, Oύλκιον ονομαζόμενον, να κάμη την κατά του Aγίου εξέτασιν. Kαι λοιπόν επειδή ο Mάρτυς δεν επείσθη να θυσιάση εις τα είδωλα, διά τούτο εδάρθη δυνατά. Έπειτα ερρίφθη εις την φυλακήν, ώντας μισαποθαμένος. Eκεί δε εφάνη ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός, και λύσας από τα δεσμά τον πρώην Nεανίαν, μετωνόμασεν αυτόν Προκόπιον. Eφανέρονε δε το όνομα αυτό, πως έχει να προκόψη και να τελειώση εις το μαρτύριον. Kοντά δε εις αυτά, έβαλεν ο Kύριος και εις την καρδίαν του Aγίου ανδρίαν και θάρρος, διά να υπομείνη τας τιμωρίας οπού τον εφοβέριζαν. Έπειτα επήγαν οι Έλληνες τον Mάρτυρα μέσα εις τον ναόν των ειδώλων. Eκεί δε ευρισκόμενος, διά προσευχής του εσύντριψε τα είδωλα, τα οποία παραδόξως μεταβληθέντα εις νερόν, έξω της πόρτας εχύθησαν.
Tούτο το θαύμα βλέποντες οι στρατιώται των δύω νουμέρων, και οι δύω τριβούνοι, Nικόστρατος και Aντίοχος ονομαζόμενοι, επίστευσαν εις τον Xριστόν, και εβαπτίσθησαν από τον Eπίσκοπον Λεόντιον, οίτινες κατά προσταγήν του βασιλέως απεκεφαλίσθησαν, και έλαβον τους στεφάνους του μαρτυρίου. Eπιάσθησαν δε και δώδεκα γυναίκες συγκλητικαί μαζί με την Θεοδοσίαν την μητέρα του Aγίου, αι οποίαι επίστευσαν τω Xριστώ διά το ανωτέρω θαύμα. Όθεν αφ’ ου πρώτον αυτάς έδειραν άσπλαγχνα, έκοψαν τα βυζία των, και με σιδηράς μπάλλας πυρωμένας έκαυσαν τας μασχάλας των, τελευταίον δε τας απεκεφάλισαν, και ούτως έλαβον της αθλήσεως τους στεφάνους. Mετά ταύτα έγινεν άλλος ηγεμών Φλαβιανός ονόματι, ο οποίος έφερε τον Άγιον εις εξέτασιν, και επειδή ο Mάρτυς δεν επείσθη να αρνηθή τον Xριστόν, τούτου χάριν επρόσταξεν ένα υπηρέτην Aρχέλαον ονομαζόμενον, διά να τον κτυπήση με το σπαθί εις την κοιλίαν. Eυθύς δε οπού εκείνος εσήκωσε το χέρι κατά του Aγίου, έπεσε κατά γης και εξέψυξεν. Έπειτα τεντώσαντες τον Mάρτυρα με σχοινία, έδειραν αυτόν με ωμά νεύρα, και τον έκαυσαν με αναμμένα κάρβουνα. Eπάνω δε εις τα καημένα μέλη του έχυσαν ξύδι. Eίτα έβαλαν εις το χέρι του κάρβουνα με λιβάνι. O δε γενναίος του Kυρίου αγωνιστής, εβάστασεν ακίνητον το χέρι του, έως οπού κατεκάη όλον. Δεν εσκόρπισε γαρ το λιβάνι, ίνα μη με τον σκορπισμόν του φανή εις τους ασεβείς, ότι επρόσφερε θυσίαν εις τα είδωλα. Ύστερον δε από όλα, εκρέμασαν τον αθλητήν, και έδεσαν τας χείρας του. Mέλλωντας δε να έμβη μέσα εις ένα φούρνον αναμμένον, κατεψύχρανε τούτον με την σφραγίδα και τύπον του τιμίου Σταυρού. Tελευταίον δε λαμβάνει την διά ξίφους απόφασιν, και ούτως αποκεφαλισθείς, προς Kύριον εξεδήμησεν. Tελείται δε η αυτού Σύναξις και εορτή εις τον μαρτυρικόν αυτού Nαόν, τον ευρισκόμενον πλησίον της Xελώνης, και καλούμενον Kονδύλιον. (Tον κατά πλάτος Bίον αυτού όρα εις την Kαλοκαιρινήν. O δε ελληνικός τούτου Bίος ευρίσκεται έν τε τη Mεγίστη Λαύρα, εν τη Iερά Mονή των Iβήρων, και εν άλλαις, ου η αρχή· «Διοκλητιανού και Mαξιμιανού την βασίλειον ιθυνόντων αρχήν».)»
Λειτουργικά κείμενα
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.
Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρὸς τὴν εὐσέβειαν, κατηκολούθησας χαίρων ὥσπερ ὁ Παῦλος Χριστῷ, τῶν Μαρτύρων καλλονὴ Μάρτυς Προκόπιε, ὅθεν δυνάμει τοῦ Σταυροῦ, ἀριστεύσας εὐκλεῶς, κατήσχυνας τὸν Βελίαρ, οὐ τῆς κακίας ἄτρωτους, σῷζε τοὺς πόθω σὲ γεραίροντας.
Κοντάκιον
Ἦχος β’. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Τῷ ζήλῳ Χριστοῦ, τῷ θείῳ πυρπολούμενος, καὶ ἐν τῷ Σταυρῷ, τῷ τιμίῳ φρουρούμενος, τῶν ἐχθρῶν τὸ φρύαγμα, καὶ τὰ θράση καθεῖλες Προκόπιε, καὶ...
Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς - Μιχαήλ Χ....
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
Άγιος Προκόπιος ο Μεγαλομάρτυς
Οπτικοακουστικό Υλικό
Ακούστε το απολυτίκιο!
Άγιος Αναστάσιος ο εξ Αγίου Βλασίου, ο Γουναράς
Άγιος Αναστάσιος ο εξ Αγίου Βλασίου, ο Γουναράς
| Ημερομηνία Εορτής: | 08/07/2025 |
| Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 8 Ιουλίου εκάστου έτους. |
| Άγιοι που εορτάζουν: | Αγιος Αναστασιος ο Εξ Αγιου Βλασιου, ο Γουναρας (; - 1743) |
| Τελευταία ενημέρωση: | 20/08/2011 03:02 |
| Περιεχόμενα: | |
| | |
Βιογραφία
Aναστασίω επλάκη διπλούν στέφος,
Aίμασι κοσμήσαντι ιερωσύνην.
Ο ένδοξος ιερομάρτυς του Χριστού Αναστάσιος γεννήθηκε περί τα τέλη του 17ου με αρχές του 18ου αιώνος μ.Χ. Κατάγονταν από το χωριό Άγιος Βλάσιος (Σούβλιαση η παλαιότερη ονομασία) της Θεσπρωτίας, κοντά στην πόλη της Ηγουμενίτσας. Οι πληροφορίες που έχουμε γι' αυτόν προέρχονται από τον Βίο του που σώζεται στο έργο «Ο Μέγας Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας», όπου κυρίως αναφέρεται το μαρτυρικό του τέλος. Δεν γνωρίζουμε κάτι σχετικό με την παιδική και νεανική του ηλικία, εύκολα όμως μπορούμε να υποθέσουμε, ότι μέσα στα δύσκολα χρόνια που έζησε, έλαβε από την οικογένειά του ευσεβή ανατροφή «ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσία Κυρίου». Η ευσεβής του ανατροφή και η κλήση του Θεού οδήγησαν αργότερα τον μακάριο Αναστάσιο στην απόφαση να ενταχθεί στον Ιερό Κλήρο και να διακονήση τον Θεό και τον λαό Του ως πρεσβύτερος.
Σε κάποια χρονική στιγμή της ιερατικής του ζωής και ενώ εφημέρευε σε κάποιο Ναό έξω από την βασιλεύουσα, την Κωνσταντινούπολη, αρχίζει την εξιστόρησή του ο Συναξαριστής. Συνέβη τότε το μαρτύριο του Αγίου Κωνσταντίου του Ρώσσου (βλέπε 21 Μαΐου) και ο Άγιος Αναστάσιος ένιωσε μέσα του να ανάβει ο πόθος του μαρτυρίου και παρακαλούσε κάθε μέρα τον Θεό να τον αξιώση να δώση κι αυτός το αίμα του για την πίστη του Χριστού.
Εκείνη την εποχή στην Κωνσταντινούπολη ζούσε κι ένας Κύπριος ιερομόναχος ο οποίος λόγω της αμαρτωλής ζωής που ζούσε, εγκαταλείφθηκε από την χάρη του Θεού και στα εβδομήντα του χρόνια, έχοντας χάσει και το φως του, αρνήθηκε τον Χριστό και ασπάστηκε την πίστη του Μωάμεθ. Οι Τούρκοι, όπως συνήθιζαν σε τέτοιες περιπτώσεις, του προσέφεραν πολλά δώρα και τιμές και εκείνος, τυφλωμένος περισσότερο πνευματικά από ότι σωματικά, έφθασε να μεταβαίνει μαζί με τους Σέχηδες στο Γενί-Τζαμί και να κηρύττει στα σκαλοπάτια του, διδάσκοντας στους εισερχόμενους μουσουλμάνους τους μύθους της θρησκείας των, λαμβάνοντας από αυτούς και χρήματα.
Μία μέρα ενώ ο Άγιος μετέβαινε στην αγορά, πέρασε έξω από το Γενί-Τζαμί και βλέποντας στα σκαλοπάτια τον εξομώτη, πρώην ιερομόναχο, να διδάσκη τους Τούρκους, πόνεσε με την καρδιά του και στάθηκε εκεί παρατηρώντας τον αναλογιζόμενος από ποιό ύψος της αληθείας του Χριστού εξέπεσε και κατακρημνίσθηκε σε τέτοιο βάθος σκοτισμού, όπως ο πατέρας του κακού, ο Εωσφόρος. Βλέποντας τον Αναστάσιο να στέκεται σκεπτικός, οι διερχόμενοι Τούρκοι, του είπαν με την συνηθισμένη τους βαρβαρότητα. «Μπρε, παππά, βλέπεις αυτόν τον Σέχη; Και αυτός παππάς ήταν και γνώρισε την πίστη μας και έγινε Τούρκος. Έλα κι εσύ να γίνης Τούρκος για να κερδίσης τον Παράδεισο. Αυτά και άλλα παρόμοια έλεγαν οι Αγαρηνοί. Ο δε Άγιος Αναστάσιος άνοιξε το ευλογημένο του στόμα και τους απάντησε με λόγια σκληρά όμως αληθινά. «Ω τυφλοί και πλανεμένοι, τι τον ακούτε; Αυτά που σας λέει είναι όλα ψέματα. Εσείς, που είστε Τούρκοι από τους προγόνους σας, αυτόν τον σαπρόγερο βάλατε να σας διδάξη την πίστη; Αυτόν που τον εγκατέλειψε ο Θεός για την πολλή του κακία και αρνήθηκε την πίστη του, τώρα στα γεράματα; Που γνωρίζει την πίστη σας αυτός που ακόμη δεν γιατρεύτηκε από το σουνέτισμα; Κρίμα στη γνώση σας και λέτε ότι έχετε και πίστη».
Αφού είπε αυτά και ακόμη περισσότερα με μεγάλη τόλμη και θάρρος στην τουρκική γλώσσα, ο Άγιος, σιώπησε. Οι δε Αγαρηνοί ακούγοντάς τα, όρμησαν καταπάνω του με μίσος και αρπάζοντάς τον, τον παρουσίασαν στον Κατή, δηλαδή τον ιεροδικαστή των μουσουλμάνων και από εκεί στον Βεζύρη. Ο δε Μάρτυς είπε και σ' αυτούς τα ίδια λόγια γι' αυτό και απεφάσισαν να εξορισθή στο νησί της Χίου. Όταν λοιπόν επρόκειτο να τον ανεβάσουν στο πλοίο για την εξορία, ο Άγιος, φλεγόμενος από τον πόθο του μαρτυρίου, με φρόνιμο τρόπο τους ξεγέλασε και τον έφεραν πάλι μπροστά στον Βεζύρη, στον οποίο είπε τα εξής: «Ενδοξότατε αφέντη, για ποιό λόγο με στέλνεις στην εξορία; Επειδή σου είπα την αλήθεια; Μάλλον να με τιμήσης θα έπρεπε και όχι να με εξορίσης. Αλλά εσείς δεν θέλετε να ακούσετε την αλήθεια, γι’ αυτό και έχετε αυτούς τους τυφλούς και πλανεμένους να σας διδάσκουν». Τόσο έντονα και με θάρρος εχλεύασε την θρησκεία των Τούρκων και εκύρηξε την πίστη των Χριστιανών, ομολογώντας έτσι τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν Θεόν αληθινόν, μαζί με τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα και όλη την ένσαρκον Αυτού οικονομίαν, ώστε όλοι που τον άκουγαν να μείνουν άφωνοι. Μη μπορώντας να αντέξουν τον έλεγχο αυτής της φωνής της αληθείας, κατά διαταγή του Μουφτή, έστειλαν και τον απεκεφάλισαν μπροστά στο Γενί-Τζαμί. Έτσι ο τρισμακάριστος Αναστάσιος έλαβε τον στέφανο του μαρτυρίου, που με τόση λαχτάρα ποθούσε και η αγία του ψυχή πέταξε για να μεταβή κοντά στον Σωτήρα Χριστό, που από την παιδική του ηλικία αγάπησε. Ήταν η 8η Ιουλίου του 1743 μ.Χ.
Μετά την αποτομή της τιμίας αυτού κεφαλής, φως ουράνιο παρουσιάστηκε τη νύκτα πάνω από το Άγιο λείψανο του ιερομάρτυρος και έγινε αντιληπτό από τους φρουρούς που το εφύλαγαν, καθώς και από όσους πέρασαν από εκεί, Χριστιανούς και Τούρκους και όλοι εθαύμασαν για το παράδοξο θέαμα. Οι μεν Αγαρηνοί καταισχύνθηκαν από την θεοσημεία, οι δε Χριστιανοί εδόξασαν τον Θεό, που αντιδοξάζει τους πιστούς Του δούλους. Στη συνέχεια το Άγιο Λείψανο, παραδόθηκε στους χριστιανούς για να ταφή. Δυστυχώς όμως, η παράδοση δεν διέσωσε τον τόπο της ταφής του μαρτυρικού σώματος, ούτε άλλη πληροφορία σχετικά με τον Άγιο Ιερομάρτυρα, μετά το θάνατό του.
Αγιογραφίες / Φωτογραφίες
Άγιος Αναστάσιος, ο εξ Αγίου Βλα....
Συναγερμός στην Πανεπιστημιούπολη: Βρέθηκαν εκρηκτικά τύπου C4 και φυσίγγια
Εκρηκτικά εντοπίστηκαν το απόγευμα της Τρίτης στην Πανεπιστημιούπολη του Ζωγράφου. Στις έρευνες παίρνουν μέρος και μέλη της Αντιτρομοκρατικής.
Σύμφωνα με πληροφορίες, τα εκρηκτικά εντοπίστηκαν μετά από τηλεφώνημα γυναίκας στην Άμεση Δράση, στις 17:00 πίσω από θάμνους.
Αρχικά ένας περαστικός εντόπισε τη σακούλα με τις εκρηκτικές ύλες, ενημέρωσε την αστυνομία. Κατόπιν αποκλείστηκε το σημείο, και κλιμάκιο πυροτεχνουργών της ΕΛ.ΑΣ βρήκε C4 μέσα σε τρία σακουλάκια δεμένα ενώ το ένα είχε και βραδύκαυστο φυτίλι, όχι συνδεδεμένο. Ακόμα βρέθηκαν 567 γραμμάρια εκρηκτικής ύλης πράσινου χρώματος, 3 τεμάχια με βραδύκαυστο φυτίλι, και 20 φυσίγγια των 9 χιλιοστών.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ τα εκρηκτικά είναι πολύ παλιά, σαν να είναι ξεχασμένα χρόνια, σαν να τα πετάξει κάποιος ή τα άφησε βιαστικά ενδεχομένως μετά από κάποια καταδίωξη ή φόβο ότι θα συλληφθεί, ενώ πιθανόν δεν είναι και λειτουργικά. Μεταφέρθηκαν στα εγκληματολογικά εργαστήρια προς εξερεύνηση αναζήτησης γενετικού υλικού ή αποτυπωμάτων αν και μετά από τόσο καιρό είναι δύσκολο να εντοπιστεί κάτι.
Σημειώνεται πως στρατιωτική ύλη τύπου C4, είχαν χρησιμοποιήσει τα μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης, "Ένοπλη Προλεταριακή Δικαιοσύνη" στη βόμβα που είχαν τοποθετήσει στις εγκαταστάσεις των ΜΑΤ, τον Δεκέμβριο του 2023 και είχε εξουδετερωθεί από πυροτεχνουργό της Αστυνομίας.
Στις έρευνες για τον εντοπισμό, των ατόμων που είχαν κρύψει τις εκρηκτικές ύλες και τα φυσίγγια, συμμετέχει και η Αντιτρομοκρατική υπηρεσία.
Φωτογραφία αρχείου - Πηγή: TheTOC
Δευτέρα 7 Ιουλίου 2025
Το άρχειν και άρχεσθαι αποτελεί έργο της σοφίας του Θεού, όχι όμως και η εκλογή των αρχόντων.
Posted on 7 Ιουλίου, 2025
Απόδοση στην Νεοελληνική:
Σάββας Ηλιάδης
«Πᾶσα ψυχὴ ἐξουσίαις ὑπερεχούσαις ὑποτασσέσθω. οὐ γάρ ἔστιν ἐξουσία εἰ μὴ ὑπὸ Θεοῦ· αἱ δὲ οὖσαι ἐξουσίαι ὑπὸ τοῦ Θεοῦ τεταγμέναι εἰσίν» (Ρωμ. 13,1)
«Το αρχάς είναι και τους μεν άρχειν, τους δε άρχεσθαι και μηδέ απλώς και ανέδην άπαντα φέρεσθαι, ώσπερ κυμάτων τήδε κακείσε των δήμων περιαγομένων, της του Θεού σοφίας έργον είναί φημι«.
(Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος)
Δηλαδή:
Το ότι υπάρχουν βαθμοί εξουσίας και από τη μια κάποιοι κυβερνούν και από την άλλη οι υπόλοιποι δέχονται την διακυβέρνηση από αυτούς και για να μην υπάρχει αταξία και αμέλεια και ραθυμία σε όλα και να μην συμπεριφέρονται οι πολίτες σαν τα κύματα της θάλασσας, περιφερόμενοι ατάκτως μια από εδώ και μια από εκεί, όλο αυτό, λέω πως είναι έργο της σοφίας του Θεού.
«Ο Θεός γαρ της κοινής προμηθούμενος ευταξίας, τους μεν άρχειν, τους δε άρχεσθαι ωκονόμησεν, οίόν τινα χαλινόν τοις αδικούσι, των αρχόντων το δέος περιτιθείς. Ιστέον μέντοι ως το άρχειν και άρχεσθαι της του Θεού προμηθείας εξήρτησεν ο θείος Απόστολος (Ρωμ. 13,1), ου τον δείνα ή τον δείνα άρχειν. Ου γαρ του Θεού χειροτονία (δοτική) των αδίκων η εξουσία«.
(Θεοδώρητος επίσκοπος Κύρου)
Δηλαδή:
Ο Θεός έχοντας προνοήσει για την αρμονική συνύπαρξη των ανθρώπων, φρόντισε ώστε άλλοι να είναι αυτοί που θα έχουν την εξουσία και οι άλλοι που θα υπακούουν σ’ αυτούς, θέτοντας, κατά κάποιον τρόπο, χαλινάρι στους άδικους τον φόβο των αρχόντων.
Πρέπει να γνωρίζετε λοιπόν ότι το να ασκείς εξουσία ή το να υπακούεις και να αποδέχεσαι την άσκηση της εξουσίας από τους άλλους, ο θείος Απόστολος το απέδωσε στην θεία Πρόνοια του Θεού, όχι όμως και το αν θα κυβερνήσει ο ένας ή ο άλλος. Διότι η ανάθεση της εξουσίας στους αδίκους δεν γίνεται από το χέρι του Θεού!
Πηγή:
Παν. Τρεμπέλα, Υπόμνημα εις την Καινήν Διαθήκην (Τόμος Α εις τας επιστολάς)
Όλα διορθώνονται με αγάπη
Αγαπητοί μου!
Ποτέ δεν γεννήθηκε αληθινή μετάνοια μέσα από την επιβολή και τον εξαναγκασμό. Ούτε άλλαξε η καρδιά του άλλου επειδή του φωνάξαμε. Αντίθετα, ό,τι διορθώθηκε στη ζωή κάποιου, διορθώθηκε με υπομονή, με ταπείνωση, με την αγάπη εκείνη που «οὐ παροξύνεται».
Ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής μάς το λέει ξεκάθαρα: η διόρθωση γίνεται «πάντοτε με αγάπη». Και τότε, ακόμη κι αυτός που νουθετείται… θυσιάζεται. Ανοίγει, μαλακώνει, αλλάζει.
Ας πάρουμε παράδειγμα από τον ίδιο μας τον εαυτό: πότε ημερεύει η ψυχή μας; Όταν μας φωνάζουν ή όταν μας αγκαλιάζουν; Όταν μας απορρίπτουν ή όταν μας μιλούν με σεβασμό και τρυφερότητα;
Μην προσπαθούμε, λοιπόν, να διορθώσουμε τον άλλον με αυστηρότητα. Ας τον πλησιάσουμε με καρδιά που πονά και αγαπά, όχι με ένταση φωνής. Γιατί μόνο η αγάπη έχει τη δύναμη να ανοίγει πόρτες που ο θυμός κλείνει.
Με πατρικές ευχές
π. Ανδρέας Γκατζέλης
Αναπαράστασις της Μάχης του Μεγάλου Σπηλαίου κατά του Ιμπραήμ Πασά 24η Ιουνίου 1827
7.7.2025
Ἑορτάσθηκε ἡ ἐπέτειος μὲ τὴν ἐπιτυχὴν ἀναπαράστασιν ὅπως κάθε ἔτος.
Εὐχόμεθα τὸ παράδειγμα τῶν μοναχῶν ὡς πρὸς τὴν ἀνδρεία ἀλλὰ καὶ τὴν κατὰ Θεὸν εὐφυΐα νὰ καθοδηγῇ τὰ βήματα τῶν συγχρόνων Ἑλλήνων, ὥστε νὰ διαφύγωμε ἀπὸ τὸ καταδικαστέο τέλμα τῆς σημερινῆς ἑλληνικῆς πραγματικότητας.
Μετὰ τὴν Θεία Λειτουργία
Καὶ τὴν φιλοξενία ὅλων τῶν προσκυνητῶν εἰς το Ἀρχονταρίκι τῆς Ἱερᾶς Μονῆς
Τὸ ταπεινό μας δῶρον μὲ τὶς θερμὲς εὐχές μας διὰ τὴν Ὀνομαστικὴν Ἑορτὴν τοῦ Σεβασμιωτάτου μας κ.κ. Ἱερωνύμου
ὁ ἐκ Φίλια Καλαβρύτων καταγόμενος, Ὁμότιμος Καθηγητὴς τῆς Χειρουργικῆς τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Γεώργιος Ζωγράφος ὡμίλησε μὲ ἐπίκαιρο θέμα.
Ἡ ἐκδήλωσις ἔκλεισε μὲ παρέλασιν ὀργανωμένων τμημάτων Ἁρματωμένων φουστανελοφόρων καὶ ἱππικοῦ καὶ παραδοσιακοὺς χορούς.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)