Posted on 18 Φεβρουαρίου, 2024
π. Διονύσιος Ταμπάκης
ΜΟΛΙΣ είχε επιστρέψει από τα χωραφάκια της μικρής Μονής, χθές το σούρουπο ιδρωμένη, κοκκινισμένη, μέσα στα χώματα, η υψηλόκορμη Ηγουμένη ενός μικρού Μοναστηριού, στην Κρήτη.
-Γερόντισσα Μαγδαληνή, πώς τα βλέπετε αυτά τα θλιβερά με το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε;
-Τα θλιβερά παιδιά μου δεν είναι ετούτανα που γίνηκαν, μα αυτά που θα γίνουνε.
-Ποία δηλαδή;
-Δεν γροικάτε; Θαρρείτε πως τον νοιάζει το γίβεντο, τον Εωσφόρο να καθίσει στον θρόνο της Βουλής;
Δική ντου είναι καιρούς και ζαμάνια. Μα αυτό το μαϊμούνι ‘πεθυμεί να καθίσει στον θρόνο Του Θεού, και να υψηλαυχήσει ενώπιον Του πως επιτέλους κατάφερε να Τονε νικήσει φέρνοντας και στήνοντας επάνω εκειά την βγανιά του κι’ ό,τι πιο σιχαμερό έβγαλε η ιστορία τ’ ανθρωπου: την Σοδομιά που’ ναι γεμάτη από βρωμιά.
Μιάς και λοιπόν νομιμοποιήθηκε η αρσενοκοιτία ιστορικά, αφού ’παν πως κι’ ακόμη ο Μέγας Αλέξανδρος ήτανε τοιούτος. Αφού εδικαιώσανε ακόμη την Σοδομιά στην φιλοσοφία, στην κοινωνία, στην επιστήμη, στην ηθική, στην ιατρική στην ψυχιατρική, στην παιδαγωγία, στα σχολεία, στις τέχνες, εψές και στον νόμο στην μαγάρα την βουλή, τώρα θένε να την δογματίσουν Θεολογικά και Εκκλησιαστικά και να αρχίσουνε να τηνε βλογούν μέσα στις Εκκλησιές μας.
-Μα θα βρεθούν άραγε Κληρικοί στην Ορθοδοξία μας που θα παντρέψουνε ομοφυλοφίλους;
-Χμμ κοπέλι ξάνοιξε, ό,τι δεν γίνεται με λεφτά, γίνεται με περισσότερα λεφτά. Και τον Κύριο τονε πρόδωσε ο Ιούδας εντελόγω για τριάκοντα αργύρια.
Τούτονα να αβιζέρνουμε παιδιά και γιαυτό θα’ λεγα πως ο αγώνας κι’ η μάχη τώρα ξεκινάει που αμέτι- μωχαμέτι βάλανε πλώρη τα θρασίμια οι διαβολόδουλοι να ανεβάσουν με το στανιό το σατανικό τρόπαιο, την ανωμαλία, πάνω στο θρονί Του Θεού και να Τον χλευάσουνε, όσο προφταίνουν πριν τους καταπιεί αιώνια ο παμφάγος Άδης.
Καλόν αγώνα και ομολογία το λοιπόν Χριστιανοί μου κι’ ας έχουμε τσ’ αμέντες μας.
Και αφού μας σταύρωσε με αγάπη ανέβηκε αποσταμένη, μα με λεβέντικο βήμα, στο κελλάκι της για να ετοιμαστεί για το αποδείπνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου