Ὁ ὑπερήφανος εἶναι ἀνήσυχος ἐσωτερικά καί ἐξωτερικά θορυβώδης καί θέλει νά ἀδειάζει λόγια συνέχεια, τά κούφια καρύδια πού ἔχει, γιά νά θορυβεῖ, καί ἐάν ἔχει καί κανένα γερό, καί αὐτό εἶναι γεμάτο ἐγωϊσμό (σάν τό ταγκιασμένο καρύδι) καί, ὅταν τοῦ ἀγγίξεις τόν ἐγωϊσμό του, τότε εἶναι πού θά βγοῦν ὅλα τά πάθη του (σάν τά μυρμήγκια, ὅταν ἐγγίσεις τόν κούφιο κορμό τῆς καρυδιᾶς).
Ὅποιος δέν δέχεται ἕνα ράπισμα ταπεινά ἤ μιά παρατήρηση –εἴτε δέν ἔφταιξε καθόλου τότε καί εἶχε φταίξει ἄλλοτε καί ἐξόφλησε, εἴτε δέν ἔφταιξε ποτέ, καί ἐπέτρεψε ὁ Θεός νά ἀποταμιεύσει καμιά δραχμή στό αἰώνιο ταμιευτήριό Του–, ὁ ἄνθρωπος αὐτός θά δέρνεται συνέχεια ἀπό τόν ἐγωϊσμό του, θά δέρνεται ἀπό τούς ἄλλους καί συνέχεια θά δέρνεται καί ἀπό τό ταγκαλάκι, πού θά τόν ρίχνει ἀπό πειρασμό σέ πειρασμό, γιά νά τόν ἀγανακτήσει, καί νά χάσει καί τήν ψυχή του.
Ὅποιος σκάβει βαθιά τόν ἑαυτό του καί ἀνοίγει τά ταπεινά θεμέλια τῆς πνευματικῆς του οἰκοδομῆς, κόβει καί τίς ρίζες τοῦ ἐγωϊσμοῦ του, καί ἡ οἰκοδομή του μένει αἰώνια χωρίς καμιά ζημία.
Ὅποιος δέν ἐμπιστεύεται στόν Θεό, ἀλλά μέ αὐτοπεποίθηση στόν ἑαυτό του κτίζει μέ κοσμική φαντασία, αὐτός κτίζει στά μπάζα ἀπό σκουπίδια καί ἀργά ἤ γρήγορα θά σωριαστεῖ καί θά σωριάσει καί αὐτόν καί αὐτούς πού στεγάζει.
Ὅποιος βασίζεται στά κεφάλαιά του καί ἀνοίγει μεγάλη ἐπιχείρηση, ἐάν δέν ἔχει κεφάλι, θά χρεωκοπήσει. Τό ἴδιο καί στήν πνευματική ζωή δέν ἀρκοῦν μόνο οἱ σωματικές ἱκανότητες καί τό πολύ μυαλό, ἐάν τά πρωτεῖα δέν τά δώσουμε στήν χάρη τοῦ Θεοῦ, γιά νά κυβερνάει ἡ χάρη.
(Ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ὑπό ἔκδοση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου