on 14/10/2025
Κίμων Ε. Φουντούλης,
Γεωλόγος
kimonfountoulis.eu
Είναι πολλές οι περιπτώσεις που οι δαπάνες του Δημοσίου, διά των χρημάτων Ελλήνων και λοιπών Ευρωπαίων φορολογουμένων, προκαλούν τη κοινή λογική. Έργα δυσανάλογα ακριβά με το μέγεθος και τη ποιότητα τους, χλιδάτες δαπάνες, αόρατες προμήθειες, έργα που παραδίνονται από τους εργολάβους και κλειδώνονται, τίθενται εκτός χρήσης μέχρι που σιδηροδρομικό δίκτυο στη Πελοπόννησο προορίζεται για ποδηλατόδρομος και δε ξεσηκώνονται ως κι οι …πέτρες. Βρίσκουν και τα κάνουν, κι ανεξαρτήτως του ότι δεν τα φάγαμε όλοι μαζί, πλείστοι εξ’ ημών τα τρώμε κατάμουτρα και το προσπερνάμε.
Ας δούμε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις σπατάλης, μία μάλλον άγνωστη και κυρίως επικείμενη και μία λίαν επίκαιρη.
Στην επικαιρότητα οι αποζημιώσεις Δημοσίου προς εργολάβους, νόμιμες πλην αναμενόμενες. Όταν ξεκινάς έργο δίχως ολοκληρωμένες απαλλοτριώσεις θα καθυστερήσεις και θα το πληρώσεις. Αντιστοίχως όταν δεν έχεις δώσει χρόνο στις αρχαιολογικές έρευνες και ξεκινάς τη μπουλντόζα δίχως προληπτικές δοκιμαστικές τομές και έρευνες, τα συνεργεία θα κάθονται (…θα έχουν «εκτραπεί» σε άλλο έργο του αναδόχου) και οι φορολογούμενοι θα τα σκάνε!
Ποιο κόμμα, ποιο επιμελητήριο, επιστημονικός φορέας έχει προτάξει την ανάγκη καλύτερου προγραμματισμού; Πότε θα ελαχιστοποιηθεί το φαινόμενο; Στην επόμενη χρεωκοπία;
Σε ότι αφορά την αδιόρατη ακόμη απειλή, αυτή των φερόμενων ως «ολοκληρωμένων πληροφοριακών συστημάτων που θα δείχνουν όλες τις χρήσεις γης και τα προστατευτικά καθεστώτα» να τονιστεί πως οι δασικοί χάρτες που έγιναν με παρεμβάσεις δημάρχων είναι στον αέρα! Ενώ η δασική προστασία ανήκει και αστυνομεύεται από το κεντρικό κράτος, αυτές οι παρεμβάσεις δήμων που επέτρεψε νομικό πλαίσιο ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ με σιωπηρή συναίνεση όλων, δεξιών κι αγωνιστών, δεν αποτελούν εκσυγχρονισμό αλλά παγίδα. Ναρκοπέδια κακοδιοίκησης για τη «νομιμοποίηση» αυθαίρετων ιδιωτικών ή/και δημοτικών κτισμάτων.
Παγίδα αρχικά για τον επενδυτή, που όμως ως καλόπιστος χρήστης των θέσφατων πλακών του Μωϋσή, θα ζητά αποζημίωση για τη ζημία του λόγω επένδυσης σε προστατευόμενο εντέλει σημείο. Πόσο μάλλον αν γνωρίζει «γκρίζες ζώνες». Πολύ χαρακτηριστική η προβληματική απεικόνιση και άλλων «προστατευόμενων» περιοχών δίπλα στην Αθήνα: έτσι το Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους τους Όρους Αιγάλεω, έκτασης χιλιάδων στρεμμάτων, δε συμπεριλαμβάνεται στο σχετικό κατάλογο του ΥΠΕΧΩΔΕ, νυν Υ«Π»ΕΝ, παρά μόνο δύο επιμέρους θέσεις. Ολόκληρη ζώνη προστασίας του ίδιου βουνού, η Ζ1 (Σκαραμαγκάς-Δαφνί), χάθηκε προ ετών από τα ψηφιακά εικονίσματα του ιδίου υπουργείου, ωσάν να πήγε να ψηφιοποιηθεί και …ψόφησε!
Όταν όμως αυτά γίνονται στην Αθήνα υπό το βλέμμα ενεργών πολιτών αλλά και τη ξεκάθαρη κρίση δικαστικών αποφάσεων ας αναλογιστούμε τι συμβαίνει σε βουνά και υγροβιότοπους, βραχονησίδες και απόμερες ακτές, λόγγους και βοσκοτόπια (για τα τελευταία κάτι μαθαίνουμε!).
Τι θα κάνει ο επενδυτής όταν μη εθελοτυφλούντες πολίτες θα αποδείξουν τη παραβίαση της θεσμοθετημένης προστασίας; Θα τους τα πάρει άκοπα από τους φόρους τους. Διά της αγωγής κατά του Ελληνικού Δημοσίου που θα έχει παράσχει τα «αλάνθαστα» πληροφοριακά εργαλεία εικονικής πραγματικότητας και πραγματιστικής πολλαπλής… απορρόφησης!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου