Το Ευαγγέλιο είναι χρυσωρυχείο σοφίας. Δεν είναι δυνατόν να ρίξεις μέσα στο Ευαγγέλιο τον κουβά της σκέψης σου και να μην αντλήσεις χρυσάφι.
Και χαρακτηριστικό παράδειγμα, στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί η ευαγγελική περικοπή της προηγούμενης Κυριακής (Ματθαίου, ΚΕ, 31-46) η οποία αναφέρεται στη Μέλλουσα Κρίση. Τη μητέρα, θα μπορούσαμε να πούμε, όλων των δικών. Γιατί εκεί και μόνο εκεί θα αποκαλυφθεί και θα εφαρμοστεί η αληθινή δικαιοσύνη, που βέβαια είναι η δικαιοσύνη του Θεού.
Μιλούμε ασφαλώς κι εμείς οι άνθρωποι για δικαιοσύνη. Και μάλιστα μιλούμε για λειτουργούς και υπουργούς της Δικαιοσύνης. Αλλά η δικαιοσύνη μας αυτή έχει πολύ ελάχιστη σχέση με τη δικαιοσύνη του Θεού, αν δεν βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση. Παρότι, για να καταστήσουμε ευχερέστερη την απονομή της «δικαιοσύνης» μας, έχουμε επινοήσει σωρεία νόμων. Τους οποίους όμως, αν στύψει κανείς είναι δύσκολο να βγάλει έστω και λίγες σταγόνες δικαιοσύνης. Ενώ απεναντίας θα βγάλει ποταμούς αδικίας και περισσής κακουργίας. Και εύγλωττη απόδειξη του ισχυρισμού αυτού αποτελεί το γεγονός ότι θύματα της ανθρώπινης δικαιοσύνης υπήρξαν μεγάλοι σοφοί και ήρωες και άγιοι. Και διαχρονικά, εκατομμύρια πολλά αθώων ανθρώπων.
Κι ακόμη ας πάρουμε για παράδειγμα τους «συμμάχους» μας στο ΝΑΤΟ και «εταίρους» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Γερμανούς, οι οποίοι έκαμαν, εν ονόματι του νόμου, δύο καταστροφικούς παγκοσμίους πολέμους, με απολογισμό εκατομμύρια θυμάτων. Μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και κάπου εφτακόσιες χιλιάδες Έλληνες. Οι οποίοι δεν είχαν φταίξει και δεν είχαν βλάψει σε τίποτε τους Γερμανούς. Και όμως βρέθηκαν να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες. Με αποτέλεσμα να καίγονται και να καταστρέφονται οι πόλεις και τα χωριά τους και οι απαραίτητες για την επιβίωσή τους υλικοτεχνικές υποδομές. Να καταληστεύονται και να κακοποιούνται ποικιλοτρόπως οι ίδιοι, χωρίς ίχνος ανθρώπινης ευαισθησίας. Και όλα αυτά στο όνομα της ρατσιστικής γερμανικής παραφροσύνης και νομιμοφροσύνης.
Βέβαια θα πουν κάποιοι, μα αυτοί, που τα έκαμαν αυτά ήταν οι ναζί. Οι οπαδοί μιας διαστροφικής ιδεολογίας, που έχει ως υπέρτατο ιδανικό της, σε κάθε έκφανση της ζωής, τη βαρβαρότητα. Αλλά να όμως που η διαστροφική αυτή νοοτροπία επανέρχεται και στις μέρες μας. Οπότε έχουμε το πάντρεμα της νεοναζιστικής με την τοκογλυφική βαρβαρότητα. Δύο παθολογικά σύνδρομα ρατσιστικών ιδεοληψιών, που παλιότερα συγκρούονταν και τώρα συνεργάζονται και συναγωνίζονται για το ποιος θα δρέψει περισσότερες δάφνες καταστροφικής βαρβαρότητας.
Δεν ακούσατε τι είπε ο Γερμανός Υπουργός των Εξωτερικών στο δικό μας ομόλογό του Υπουργό, όταν ο τελευταίος του είπε ότι θα διεκδικήσουμε τις πολεμικές αποζημιώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου; «Η υπόθεση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, αποκρίθηκε, έχει κλείσει νομικά για μας»! Που σημαίνει ότι η παντοειδής καταστροφή της πατρίδας μας και το δολοφονικό όργιο, σε βάρος του λαού μας, ήταν πέρα για πέρα νόμιμο. Και ασφαλώς τώρα είμαστε διπλά παράνομοι, που έχουμε το θράσος να τους ζητούμε και τα ρέστα…
Και είμαστε ακόμη περισσότερο παράνομοι, αφού η μαφία των διεθνών τοκογλύφων σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους εφιάλτες, όπως ξανά ’χουμε πει, χάλκευσαν, την πέρα για πέρα νόμιμη δολοφονική παγίδα του δόλιου χρέους. Που μάλιστα είναι κατοχυρωμένη με μνημόνια και συμβάσεις συμβατές με τη δική τους νομική βαρβαρότητα και ασύμβατες με τη δική μας επιβίωση και αξιοπρέπεια. Και έρχονται, στο όνομα της βαρβαρότητας αυτής, να μας σύρουν αλυσοδεμένους στα αδιέξοδα καταγώγια του ναζιστικού και τοκογλυφικού μεσαίωνα. Που σημαίνει ότι ο νόμος των κρεματορίων, που τότε εφαρμόστηκε απ’ τους ναζί, εφαρμόζεται τώρα σε βάρος των Ελλήνων απ’ τους ιδεολογικούς απογόνους τους.
Δεν ακούσατε τι είπε ο κ. Βαρουφάκης; Η Ε.Ε. είπε μας αντιμετωπίζει, όπως η CIA τους κρατούμενους του Γκουανατανάμο. Οι σύγχρονοι νεοναζί δεν μας δολοφονούν μια κι έξω, όπως οι «φιλάνθρωποι» ναζί των κρεματορίων, αλλά αργά και όσο μπορούν περισσότερο οδυνηρά, για να το απολαμβάνουν. Κι ακόμη ακούσατε πώς ερμηνεύει την ετυμηγορία του γερμανοκρατούμενου Ευρογκρούπ ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Γκρούγκμαν (φωτογρσφία): «Η αποκρουστική απόφασή τους, λέει, σημαίνει ο, τι και η απόφαση των Ρωμαίων για την Καρχηδόνα. Ότι η Ελλάδα πρέπει να καταστραφεί»! Ότι, δηλαδή, η λεηλασία σε βάρος ενός λαού και η καταστροφή της χώρας του είναι, κατά πάντα νόμιμες. Και τα παιδάκια και τα εκατομμύρια των ανέργων και όσων λιμοκτονούν και οι χιλιάδες, που αυτοκτονούν όλοι και όλα αυτά είναι καλά και άγια και νόμιμα. Και αυτό επαναλαμβάνουν τα πολιτικά και μιντιακά φερέφωνά τους. Ακόμη και κάποια ελληνικά. Δεν είδατε τι έκαμε, χωρίς ίχνος αιδούς και συνείδησης ο αλήστου μνήμης πρώην πρωθυπουργός της ΝεόΔουλης παρατάξεως. Έσπευσε να συναντηθεί με τους ομόφρονές του, προκειμένου να αποφανθούν από κοινού ότι η νέα κυβέρνηση και συλλήβδην ο ελληνικός λαός είμαστε υποχρεωμένοι να βασανιζόμαστε-εμείς και οι επόμενες γενιές των Ελλήνων-στα κάτεργα του νεοναζιστικού και τοκογλυφικού μεσαίωνα.
Και τι λέει η ευαγγελική δικαιοσύνη, στην προκειμένη περίπτωση; Λέει απλά ότι όλα αυτά είναι κακουργήματα με αιώνιες συνέπειες για όσους κάνουν κόλαση τη ζωή των συνανθρώπων τους. Όσο και εκείνα του Νταχάου και του Άουσβιτς!
Αλλά βέβαια τι σημασία έχει το τι λέει ο Χριστός και το Ευαγγέλιό του; Σημασία έχει το τι λέει ο Σόιμπλε και η Μέρκελ, οι Ροτσιλδ και οι Ροκφέλερ και οι διάφοροι Σαμαράδες. Για τους οποίους ο Χριστός είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Έστω κι αν δηλώνουν χριστιανοδημοκράτες ή οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να παραχαράξουν και να καπηλευτούν το Ευαγγέλιο…
Και χαρακτηριστικό παράδειγμα, στην προκειμένη περίπτωση, αποτελεί η ευαγγελική περικοπή της προηγούμενης Κυριακής (Ματθαίου, ΚΕ, 31-46) η οποία αναφέρεται στη Μέλλουσα Κρίση. Τη μητέρα, θα μπορούσαμε να πούμε, όλων των δικών. Γιατί εκεί και μόνο εκεί θα αποκαλυφθεί και θα εφαρμοστεί η αληθινή δικαιοσύνη, που βέβαια είναι η δικαιοσύνη του Θεού.
Μιλούμε ασφαλώς κι εμείς οι άνθρωποι για δικαιοσύνη. Και μάλιστα μιλούμε για λειτουργούς και υπουργούς της Δικαιοσύνης. Αλλά η δικαιοσύνη μας αυτή έχει πολύ ελάχιστη σχέση με τη δικαιοσύνη του Θεού, αν δεν βρίσκεται σε διαμετρική αντίθεση. Παρότι, για να καταστήσουμε ευχερέστερη την απονομή της «δικαιοσύνης» μας, έχουμε επινοήσει σωρεία νόμων. Τους οποίους όμως, αν στύψει κανείς είναι δύσκολο να βγάλει έστω και λίγες σταγόνες δικαιοσύνης. Ενώ απεναντίας θα βγάλει ποταμούς αδικίας και περισσής κακουργίας. Και εύγλωττη απόδειξη του ισχυρισμού αυτού αποτελεί το γεγονός ότι θύματα της ανθρώπινης δικαιοσύνης υπήρξαν μεγάλοι σοφοί και ήρωες και άγιοι. Και διαχρονικά, εκατομμύρια πολλά αθώων ανθρώπων.
Κι ακόμη ας πάρουμε για παράδειγμα τους «συμμάχους» μας στο ΝΑΤΟ και «εταίρους» μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση Γερμανούς, οι οποίοι έκαμαν, εν ονόματι του νόμου, δύο καταστροφικούς παγκοσμίους πολέμους, με απολογισμό εκατομμύρια θυμάτων. Μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και κάπου εφτακόσιες χιλιάδες Έλληνες. Οι οποίοι δεν είχαν φταίξει και δεν είχαν βλάψει σε τίποτε τους Γερμανούς. Και όμως βρέθηκαν να αντιμετωπίζονται ως εγκληματίες. Με αποτέλεσμα να καίγονται και να καταστρέφονται οι πόλεις και τα χωριά τους και οι απαραίτητες για την επιβίωσή τους υλικοτεχνικές υποδομές. Να καταληστεύονται και να κακοποιούνται ποικιλοτρόπως οι ίδιοι, χωρίς ίχνος ανθρώπινης ευαισθησίας. Και όλα αυτά στο όνομα της ρατσιστικής γερμανικής παραφροσύνης και νομιμοφροσύνης.
Βέβαια θα πουν κάποιοι, μα αυτοί, που τα έκαμαν αυτά ήταν οι ναζί. Οι οπαδοί μιας διαστροφικής ιδεολογίας, που έχει ως υπέρτατο ιδανικό της, σε κάθε έκφανση της ζωής, τη βαρβαρότητα. Αλλά να όμως που η διαστροφική αυτή νοοτροπία επανέρχεται και στις μέρες μας. Οπότε έχουμε το πάντρεμα της νεοναζιστικής με την τοκογλυφική βαρβαρότητα. Δύο παθολογικά σύνδρομα ρατσιστικών ιδεοληψιών, που παλιότερα συγκρούονταν και τώρα συνεργάζονται και συναγωνίζονται για το ποιος θα δρέψει περισσότερες δάφνες καταστροφικής βαρβαρότητας.
Δεν ακούσατε τι είπε ο Γερμανός Υπουργός των Εξωτερικών στο δικό μας ομόλογό του Υπουργό, όταν ο τελευταίος του είπε ότι θα διεκδικήσουμε τις πολεμικές αποζημιώσεις και την επιστροφή του κατοχικού δανείου; «Η υπόθεση των πολεμικών αποζημιώσεων και του κατοχικού δανείου, αποκρίθηκε, έχει κλείσει νομικά για μας»! Που σημαίνει ότι η παντοειδής καταστροφή της πατρίδας μας και το δολοφονικό όργιο, σε βάρος του λαού μας, ήταν πέρα για πέρα νόμιμο. Και ασφαλώς τώρα είμαστε διπλά παράνομοι, που έχουμε το θράσος να τους ζητούμε και τα ρέστα…
Και είμαστε ακόμη περισσότερο παράνομοι, αφού η μαφία των διεθνών τοκογλύφων σε αγαστή συνεργασία με τους ντόπιους εφιάλτες, όπως ξανά ’χουμε πει, χάλκευσαν, την πέρα για πέρα νόμιμη δολοφονική παγίδα του δόλιου χρέους. Που μάλιστα είναι κατοχυρωμένη με μνημόνια και συμβάσεις συμβατές με τη δική τους νομική βαρβαρότητα και ασύμβατες με τη δική μας επιβίωση και αξιοπρέπεια. Και έρχονται, στο όνομα της βαρβαρότητας αυτής, να μας σύρουν αλυσοδεμένους στα αδιέξοδα καταγώγια του ναζιστικού και τοκογλυφικού μεσαίωνα. Που σημαίνει ότι ο νόμος των κρεματορίων, που τότε εφαρμόστηκε απ’ τους ναζί, εφαρμόζεται τώρα σε βάρος των Ελλήνων απ’ τους ιδεολογικούς απογόνους τους.
Δεν ακούσατε τι είπε ο κ. Βαρουφάκης; Η Ε.Ε. είπε μας αντιμετωπίζει, όπως η CIA τους κρατούμενους του Γκουανατανάμο. Οι σύγχρονοι νεοναζί δεν μας δολοφονούν μια κι έξω, όπως οι «φιλάνθρωποι» ναζί των κρεματορίων, αλλά αργά και όσο μπορούν περισσότερο οδυνηρά, για να το απολαμβάνουν. Κι ακόμη ακούσατε πώς ερμηνεύει την ετυμηγορία του γερμανοκρατούμενου Ευρογκρούπ ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Γκρούγκμαν (φωτογρσφία): «Η αποκρουστική απόφασή τους, λέει, σημαίνει ο, τι και η απόφαση των Ρωμαίων για την Καρχηδόνα. Ότι η Ελλάδα πρέπει να καταστραφεί»! Ότι, δηλαδή, η λεηλασία σε βάρος ενός λαού και η καταστροφή της χώρας του είναι, κατά πάντα νόμιμες. Και τα παιδάκια και τα εκατομμύρια των ανέργων και όσων λιμοκτονούν και οι χιλιάδες, που αυτοκτονούν όλοι και όλα αυτά είναι καλά και άγια και νόμιμα. Και αυτό επαναλαμβάνουν τα πολιτικά και μιντιακά φερέφωνά τους. Ακόμη και κάποια ελληνικά. Δεν είδατε τι έκαμε, χωρίς ίχνος αιδούς και συνείδησης ο αλήστου μνήμης πρώην πρωθυπουργός της ΝεόΔουλης παρατάξεως. Έσπευσε να συναντηθεί με τους ομόφρονές του, προκειμένου να αποφανθούν από κοινού ότι η νέα κυβέρνηση και συλλήβδην ο ελληνικός λαός είμαστε υποχρεωμένοι να βασανιζόμαστε-εμείς και οι επόμενες γενιές των Ελλήνων-στα κάτεργα του νεοναζιστικού και τοκογλυφικού μεσαίωνα.
Και τι λέει η ευαγγελική δικαιοσύνη, στην προκειμένη περίπτωση; Λέει απλά ότι όλα αυτά είναι κακουργήματα με αιώνιες συνέπειες για όσους κάνουν κόλαση τη ζωή των συνανθρώπων τους. Όσο και εκείνα του Νταχάου και του Άουσβιτς!
Αλλά βέβαια τι σημασία έχει το τι λέει ο Χριστός και το Ευαγγέλιό του; Σημασία έχει το τι λέει ο Σόιμπλε και η Μέρκελ, οι Ροτσιλδ και οι Ροκφέλερ και οι διάφοροι Σαμαράδες. Για τους οποίους ο Χριστός είναι ασήμαντη λεπτομέρεια. Έστω κι αν δηλώνουν χριστιανοδημοκράτες ή οτιδήποτε άλλο, προκειμένου να παραχαράξουν και να καπηλευτούν το Ευαγγέλιο…
παπα-Ηλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου