ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΕΣ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ ΣΤΟ ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ
Σε ομιλία του στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας, ο Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος, μεταξύ άλλων ανέφερε «Οι Χριστιανοί πρέπει να κάνουν υπακοή στην Εκκλησία και να μην αντιδρούν. Η αντίδραση οδηγεί στο σχίσμα και την καταστροφή». Είναι γεγονός ότι το σχίσμα είναι κακό μεγάλο και αιτία απωλείας, όμως η υπακοή στα απαράδεκτα και ανορθόδοξα, είναι εξίσου αιτία απωλείας. Υπάρχει η οδός της ορθής ομολογίας της Πίστεως, χωρίς να περιπέσει κανείς σε σχίσμα. Αλίμονο αν εκείνοι που ομολόγησαν την Πίστη τους, ακολουθούσαν την απαράδεκτη υπόδειξη του Επισκόπου αυτού.
Ακολούθως ανέφερε ότι «Αν κάποιοι επίσκοποι συλλειτουργήσουν με αιρετικούς ή κοινωνήσουν αιρετικούς, δεν βλάπτουν την Εκκλησία αλλά μόνον τον εαυτό τους». Ενθυμούμαι παλαιότερα που άκουσα τον Επίσκοπο αυτόν, να ομιλεί περί οικουμενικότητας του ατομικού κακού. Τώρα ομιλεί άκρως αντίθετα, δηλαδή περί ατομικότητας του (οικουμενίστικου) οικουμενικού κακού. Τον σκανδαλισμό των πιστών γιατί τον αγνοεί; Συμπροσευχή για την καθ΄ημάς Ανατολήν, το «συνεύχεσθαι εν αληθεία εστί». Μία φορά μόνο να παρευρεθεί κάποιος Ορθοδόξως στην Θεία Λειτουργία, αρκεί για να καταλάβει το «αλήθεια εν αγάπη» και το «αγάπη εν αληθεία». Καταπατούν τους Ιερούς κανόνες συμπροσευχόμενοι και δη συλλετουργούντες μετά των ετεροδόξων; Ο Κανών ΛΓ΄ της εν Λαοδικεία Συνόδου λέγει «Ου δει αιρετικούς ή σχισματικούς συνεύχεσθαι», πολλώ δε μάλλον όταν πρόκειται περί συλλειτουργίας μετά αιρετικών.
Και συνέχισε ο Επίσκοπος, με άλλη εξίσου απαράδεκτη υπόδειξη λέγοντας ότι «Όσοι κατακρίνουν τις πράξεις των Πατριαρχών και Επισκόπων, όσοι στηλιτεύουν και καταδικάζουν τις πράξεις τους, αυτοί δεν αγαπούν την Εκκλησία». Αν διαβάσει κανείς την επιστολή του Γέροντος Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, η οποία δημοσιεύτηκε τότε στον «Ορθόδοξο Τύπο», θα αντιληφθεί ότι ο Επίσκοπος αυτός δεν έχει δίκαιο. Εκτός φυσικά και αν συμφωνεί με Μητροπολίτη και τότε ξεκάθαρα θα θεωρήσει ότι ο Γέροντας Παΐσιος δεν αγαπούσε την Εκκλησία, στέλνοντας την ελεγκτική επιστολή για τον Πατριάρχη στον «Ορθόδοξο Τύπο». «Επόνεσα κι εγώ» έγραφε ο Γέροντας Παΐσιος «σαν τέκνον Της και εθεώρησα καλόν, εκτός από τις προσευχές μου, να στείλω κι ένα μικρό κομματάκι κλωστή (που έχω σαν φτωχός μοναχός), δια να χρησιμοποιηθή κι αυτό…». Ο Ομολογητής Γέροντας της Παναγούδας δεν παρέλειψε να ελέγξει τον Πατριάρχη, καταλογίζοντας μάλιστα ως αίτιο του οικουμενίστικου ολισθήματός του την κοσμική αγάπη.
Ακολούθησε η υπόδειξη Μητροπολίτη Λεμεσού Αθανασίου «Το ζητούμενο είναι να στηρίζεις τους επισκόπους, ασχέτως με το τι θα κάνουν αυτοί». Αλίμονο αν στην Ορθόδοξη Εκκλησία ακολουθούσαν οι πιστοί τους Επισκόπους στις εκπτώσεις της Αληθείας και προτιμούσαν την ένοχη σιωπή. Οι βίοι και λόγοι των Ομολογητών Αγίων μας διαψεύδουν τον Επίσκοπο αυτόν. Επιλογικώς θα παραθέσω τα λόγια του Γέροντος Παϊσίου προς τον Αρχιμανδρίτη Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, για να καταδειχθεί η μεγάλη έγνοια του για την Αλήθεια και την Εκκλησία μας «Επίσης ας γνωρίσωμεν καλά ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας δεν έχει καμίαν έλλειψιν. Η μόνη έλλειψις που παρουσιάζεται, είναι η έλλειψις σοβαρών Ιεραρχών και ποιμένων με πατερικές αρχές. Είναι ολίγοι οι εκλεκτοί», για να καταλήξει «Ο Κύριος όταν θα πρέπει, θα παρουσιάσει τους Μάρκους, τους Ευγενικούς και τους Γρηγόριους Παλαμάδες, δια να συγκεντρώσουν τα σκανδαλισμένα αδέλφια μας, δια να ομολογήσουν την Ορθόδοξον Πίστιν, να στερεώσουν την Παράδοσιν και να δώσουν χαράν μεγάλην εις την Μητέρα μας».
8 σχόλια:
Ο Στήβεν Ράνσιμαν μας λεει ότι οι Βυζαντινοί παρα τις μεγαλη τους ευσέβεια στον πατριαρχικό θεσμό δεν δίσταζαν να ξεσηκωθούν και να ανατρέψουν Πατριάρχες όταν αυτοί παρεκτρέπονταν αιρετικά
Ο γνωστός Θεολόγος Vladimir Lossky στο υπέροχο βιβλίο του, «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας», μας λέει :
«Η Εκκλησία είναι καθολική εις πάντα τα μέρη αυτής. Έκαστον των μελών της , όχι μόνον ο κληρικός αλλά και πας λαϊκός καλείται να ομολογεί και να υπερασπίζει την αλήθειαν της παραδόσεως και να αντιτάσσεται και προς αυτούς ακόμη τους Επίσκοπους, εάν ούτοι πίπτουν εις αίρεσιν.»
Το ορθόδοξο ποίμνιο δεν είναι «πρόβατα» και ποτέ δεν ήταν. Ποτέ η Ορθοδοξία δεν είχε ταυτιστεί με τις παπικές ηγεμονιστικές τακτικές που έγραψαν ιστορία με την Ιερά Εξέταση, τα συγχωροχάρτια και άλλα παπικά εγκληματα.
Φαίνεται πως η οικουμενιστικη «κατρακύλα» προς σκανδαλισμό του ποιμνίου αλλά και της Μιας Αληθινής Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας δεν έχει όρια. Άλλωστε το παράδειγμα το δίνει η ίδια η «κεφαλή» της. Δυστυχώς πολλοί ιεράρχες έχουν μεταλλαχτεί σε «διπλωμάτες του λόγου» και όπου πάνε ομιλούν την «γλώσσα της μόδας» που αρέσκεται να ακούει το εκάστοτε ακροατήριο τους αγνοώντας όμως έτσι με σκανδαλώδη τρόπο τον Ορθόδοξο λόγο.
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος
΄΄Ωραίος κάλλει΄΄
Έχουμε την πεποίθηση ότι τα κίνητρα του επισκόπου τυγχάνουν αγαθά. Τα όσα δήλωσε, θεωρούμε ότι υπαγορεύθηκαν, ένεκα του φόβου δημιουργίας σχίσματος εξ αιτίας των κατά πάντα δικαιολογημένων αντιδράσεων απ την πλευρά κλήρου και λαού λόγω της ακατάσχετης και φρενήρους οικουμενιστικής πορείας γνωστών και μη εξαιρετέων εκκλησιαστικών αξιωματούχων.
Επί ζητημάτων, όμως, νοθεύσεως του Ορθοδόξου Δόγματος και Ήθους η εκ μέρους του ποιμνίου παθητική θέαση των όσων ανατρεπτικών και καταλυτικών τεκταίνονται και υλοποιούνται από υπεροχικά εκκλησιαστικά πρόσωπα κάθε άλλο παρά βρίσκει δικαίωση στην εκκλησιαστική μας ιστορία και παράδοση. Και συνιστά ολέθρια πρακτική η υπό των ποιμαινομένων υιοθέτηση της στρεβλής συλλογιστικής του επισκόπου και, πολύ περισσότερο, η υλοποίησή της, αφού, ποινικοποιώντας εκκλησιολογικά και θεολογικά την υπό των πιστών αντίσταση απέναντι στην επιχειρούμενη νόθευση του Δόγματος και Ήθους, ψύχεται ο θερμουργός, υπέρ των Ιερών και Οσίων της "άπαξ παραδοθείσης τοις αγίοις Πίστεως", ζήλος, μαραίνεται και παραλύει η αγωνιστικότητα του λαού του Θεού, αμβλύνεται το ορθόδοξο αισθητήριο, και το δηλητήριο του οικουμενιστικού συγκρητισμού εισέρχεται όλο και βαθύτερα αλλά και πλατύτερα στο εκκλησιαστικό σώμα αλλοιώνοντας το ορθόδοξο φρόνημα των μελών του με κατάδηλες σωτηριολογικές συνέπειες.
Επιπροσθέτως η από μέρους του ποιμνίου, αντίδραση και αντίσταση εναντίον της φρενήρους οικουμενιστικής πορείας ενίων ταγών της Εκκλησίας, όπως αυτή προδιαγράφεται απ τους Θείους και Ιερούς κανόνες, τη διαχρονική εκκλησιαστική πρακτική και όπως έχει καταγραφεί στις ένδοξες δέλτους της εκκλησιαστικής μας Ιστορίας, αποτελεί εκδήλωση ομολογίας πίστεως που τόσο επαινείται απ τον Κύριό μας στο Θείο και Ιερό Ευαγγέλιο (κατά Ματθαίον 10, 32).
Επί τη ευκαιρία θα θέλαμε να παρακαλέσουμε το μητροπολίτη Λεμεσού (επειδή γνωρίζουμε ότι διέπεται από αντιοικουμενιστικό φρόνημα) να ενώσει και αυτός τη φωνή της διαμαρτυρίας του με αυτήν κάποιων άλλων συνεπισκόπων του για τα όσα ανατρεπτικά των θείων και ιερών κανόνων, οικουμενιστικά και συγκρητιστικά τολμήματα, συντελούνται στις ημέρες μας με πρωταγωνιστές πατριάρχες και αρχιεπισκόπους της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, μη διστάζοντας και να τους κατονομάσει. Εδώ και καιρό ο λαός του Θεού περιμένει τη συγκεκριμένη αντίδραση του συγκεκριμένου επισκόπου.
Αυτά ακριβώς τα τολμήματα, διαρκώς αυξανομένης εντάσεως, εκτάσεως και συχνότητος, εξ αντικειμένου πυροδοτούν εντάσεις, διαιρέσεις και σχίσματα και όχι η εντός των ιεροκανονικών πλαισίων αντίδραση και αντίσταση του ποιμνίου, που όχι απλώς συνιστά αναφαίρετο κανονικό του δικαίωμα αλλά και επιβαλλόμενη υποχρέωση. Καλό, λοιπόν, θα είναι ο σεβαστός επίσκοπος να τοξεύσει τα βέλη της κριτικής του προς την κατεύθυνση των συνεπισκόπων του, των ζευγμένων στο άρμα του οικουμενισμού και όχι εναντίον του δεινώς αλγούντος και αγωνιώντος ποιμνίου, του αξίου επαίνου και τιμής και ουδόλως ψόγου.
Λ.Ν.
Τα παραπάνω ,κυρίως, λόγια του σεπτού ιεράρχη με σκανδαλίζουν και μου φέρνουν λογισμούς ανυπακοής και όχι υπακοής και προσηλώσεως στο "πείθεσθαι τοις ηγουμένοις". Ως αδαής επί του πώς δει θεολογείν, δεν αναπαύομαι παρακολουθώντας ,εν προκειμένω, τον Μητροπολίτη Αθανάσιο.
Ως απολλωλός αλλά λογικό πρόβατο, δεν πείθομαι στα όσα δηλώνει επί συμπροσευχών,συλλειτουργιών και λοιπών καινοτομιών και κενο-τομιών των πνευματικών μας ταγών.
Οι βίοι των Αγίων ,η Ιερά μας Παράδοση, οι Άγιοι Θεοφόροι Πατέρες ,εντός και εκτός Οικουμενικών Συνόδων , όλη η εμπειρία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας δεν με αφήνουν να......καταπιώ,πολλώ δε μάλλον να χωνέψω ,τα όσα λέει ο ποιμενάρχης ,δεδομένου του ότι έχουμε οι πιστοί, ιερή υποχρέωση ,εκτός της προσευχής,να ενημερωνόμαστε και να ελέγχουμε για την ορθή εφαρμογή του ορθοδόξου φρονήματος στην πράξη.
Αν δηλαδή οι Προκαθήμενοι,στα πλαίσια της θρησκευτικής πολιτικής τους που καλώς ή κακώς ασκούν,εκχωρήσουν,αλλοιώσουν ή ακόμα στη χειρότερη των περιπτώσεων αρνηθούν το ορθό δόγμα και ήθος,θα πρέπει εμείς το ποίμνιο να λέμε "να ΄ναι ευλογημένο" ; Για να μην επέλθει τί ; Σχίσμα; Όταν θα έχει γίνει άρνηση της πίστης μας;
Λοιπόν, ας πορευόμαστε οι χριστιανοί με τον Σταυρό στο χέρι και όχι με σταυρωμένα τα χέρια...όπως πολλοί εκ των οφιτσιούχων της εκκλησιαστικής διοιηκήσεως επιθυμούν.
Άλλωστε υπάρχει κακή υπακοή και αγία ανυπακοή .
Κλεονίκη.