Βλέποντας κανείς την τραγική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα μας, την προδοτική συμπεριφορά των ιθυνόντων τόσο στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας μας, όσο και στα εθνικά μας θέματα, το ξεπούλημα της πατρίδος μας και του ελληνορθόδοξου πολιτισμού μας από τους εθνομηδενιστές πολιτικούς μας, το χορταστικό ψεύδος που διαποτίζουν τον Ελληνικό λαό, την εσκεμμένη φτωχοποίηση που επιβάλουν, την κλεψιά του εθνικού φυσικού πλούτου μας που προωθούν, τη αποδόμηση της ελληνικής οικογένειας , το βούλιαγμα της παιδείας μας, τη διάλυση της νεολαίας μας, την απεγνωσμένη κατάσταση της ανασφάλειας που καθημερινά βιώνουν οι έλληνες πολίτες και εργαζόμενοι χάνοντας τη δουλειά τους, την προκλητική προβολή της διαφθοράς, της ομοφυλοφιλίας, της διαπλοκής, της κομπίνας και της αδικίας… την καθημερινή προσβολή της ανθρωπίνης υπάρξεώς μας, τους δυσβάστακτους φόρους τύπου ΕΝΦΙΑ που επιβάλλουν και κατακλέβουν τα νοικοκυριά μας, πετώντας ανθρώπους στο δρόμο και οδηγώντας απελπισμένους στην αυτοκτονία, την κατάργηση και διάλυση ζωτικών θεσμών όπως αυτός της Κυριακής αργίας κ.λπ., αναρωτιέται κανείς, είναι δυνατόν να συνεχίζουμε να ζούμε έτσι; Είναι δυνατόν να το θεωρούμε αυτό ζωή και μάλιστα ζωή εν Χριστώ; Είναι δυνατόν εμείς ο ένδοξος λαός των Ελλήνων, με το νέφος μαρτύρων και αγίων και ηρώων που μας περιβάλει, να λουφάζουμε σαν το σκυλί στη γωνιά του και να μην αντιδρούμε, να μην φωνάζουμε, να μην ενεργούμε;
«Ὅταν μου πειράξουν τήν πατρίδα καί τή θρησκεία μου, θά μιλήσω, θά’ νεργήσω κι’ ὅ, τί θέλουν ἄς μου κάνουν». «Γλυκύτερο πράγμα δεν είναι άλλο από την Πατρίδα και τη Θρησκεία. Όταν γι’ αυτά τον άνθρωπο δεν τον τύπτει η συνείδηση του, αλλά τα δουλεύει ως τίμιος και τα προσκυνά είναι ο πλέον ευτυχής και ο πλέον πλούσιος» (Στρατηγός Μακρυγιάννης).
Το χαρακτηριστικό του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού είναι ότι υπερασπίζεται, ως πατέρας, ως αδελφός και ως φίλος τον άνθρωπο στο κάθε πρόβλημα που έχει, στην κάθε ανάγκη και αδυναμία, στον κάθε πόνο, στην κάθε αδικία, στην κάθε αρρώστια, στον κάθε θάνατο. Και η υπεράσπιση αυτή φτάνει μέχρι και της Σταυρικής Του Θυσίας, ώστε να ακολουθήσει η χαροποιός και σωτήρια Ανάσταση. Πάντοτε δίνει τη λύση, πάντοτε εφευρίσκει τη διέξοδο, πάντοτε δωρίζει τη θεραπεία, υλική και πνευματική, πάντοτε χαρίζει τη Ζωή, την Ανάσταση. Ο υπερασπιστής των ψυχών και των σωμάτων ημών. Αυτόν ακριβώς τον ρόλο έχει και η Ορθόδοξος Εκκλησία Του επί της γης, που έχοντας κεφαλή της τον Χριστό, υπερασπίζεται καθημερινά τον άνθρωποκαθολικώς και όχι μονομερώς, τρέφοντάς τον πνευματικά με τη θεία χάρη αλλά και υλικά, εργαζόμενη και ενδιαφερόμενη για την επίλυση της κάθε ανάγκης του. Μα περισσότερο απ’ όλα υπερασπιζόμενη τον αδύνατο άνθρωπο, τον ελάχιστο αδελφό του Χριστού, έναντι των αδικιών που αυτός υφίσταται.
Εμείς όμως σήμερα βιώνουμε κάτι άλλο… κάτι διαφορετικό… ζούμε σε μία σύγχυση, το εκκλησιαστικό μας βίωμα έχει περιοριστεί και κλειστεί μέσα σ’ έναν ΙΕΡΟ ΝΑΟ, και κάθε δραστηριότητά μας ως Εκκλησία είναι εγκλωβισμένη μέσα σ’ αυτόν. Ακούμε καθημερινά κηρύγματα και διαβάζουμε εκκλησιαστικά άρθρα που δεν μας αγγίζουν, γιατί δεν ομολογούν και δεν σχετίζονται με την αληθινή ανάγκη του σημερινού ανθρώπου. Ακούμε μηνύματα παράξενα, που ηχούν στα αυτιά μας παράδοξα… Βλέπουμε πολλούς από τους υπευθύνους πνευματικούς της Εκκλησίας να σιωπούν, μη έχοντας φωνή ηχηρής υπεράσπισης, αλλά αντίθετα, κάποιες φορές να διαπλέκονται, να στηρίζουν κατεστημένες καταστάσεις, να συναλλάσσονται με προδότες πολιτικούς, να μην ενεργούν, να προσωποληπτούν, δήθεν από διάκριση, δήθεν από αγάπη, να μην θίγουν τα κακώς κείμενα, να αγκαλιάζουν αιρετικούς και οικουμενιστές, να συνεργάζονται με μασόνους, να τα έχουν καλά με όλους, ακόμα και με ομοφυλόφιλους δημάρχους…, να φοβούνται να εκδηλωθούν, να υπερασπιστούν το λαό, μη τυχόν και ακούσουν: «εσύ να ασχολείσαι με τα του οίκου σου… και μην μπαίνεις σε ξένα χωράφια». Να βλέπουν τους λύκους ερχόμενους και αυτοί να ασχολούνται με ονομαστήρια, πανηγύρεις, πολυαρχιερατικά συλλείτουργα, θρόνους και δεσποτικές εξουσίες… παρατασσόμενοι σε φωτογραφίες που κατακλύζουν τις θρησκευτικές ιστοσελίδες του διαδικτύου.
Ξεχνάμε μήπως τους άγιους πατέρες μας, πως ζούσαν, πως ομιλούσαν, πως υπερασπίζονταν τον λαό, ξεχνάμε τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο, που υπερασπιζόμενος την άμοιρη χήρα όταν η αυτοκράτειρα Ευδοξία της έκλεψε το χωράφι της (επιβάλλοντάς της έναν φόρο σαν τον ΕΝΦΙΑ), τότε ο Άγιος μπήκε μπροστά και την ήλεγξε αυστηρά και ρίσκαρε τα πάντα για το χωράφι μίας χήρας και δεν είπε… εγώ πρέπει να ασχοληθώ μόνο με την υπεράσπιση της «εκκλησιαστικής περιουσίας»!!! Και μάλιστα για τον λόγο αυτό εξορίστηκε τρεις φορές και πέθανε στην εξορία!
Πραγματικά ο ορθόδοξος ελληνικός λαός τούτη την ώρα δεν έχει που να καταφύγει, που να βρει ελπίδα και στήριγμα, παρά μόνο στην Παναγία μας, στους Αγίους μας, στον Χριστό μας. Όμως και ο Χριστός μας θα μπορούσε να κάνει ένα μεγάλο θαύμα και να τα λύσει όλα μόνος του. Ωστόσο, δεν το κάνει διότι περιμένει από εμάς να κάνουμε το βήμα, να του προσφέρουμε το λίγο, να αποκυλίσουμε έστω τον λίθο από τον τάφο του «τεταρταίου Λαζάρου», ώστε αυτός να χαρίσει την ανάσταση, να προσφέρουμε τα λιγοστά 5 ψωμιά και τα δύο ψάρια, ώστε αυτός να χορτάσει το λαό. Μήπως όμως εμείς δεν κάνουμε ούτε και αυτό το λίγο…; Η Εκκλησία μας ναι ασχολείται με πολλά θέματα, περιορίζεται όμως στο να βγάζει κάποιες εγκυκλίους, δελτία τύπου, ανακοινώσεις και άρθρα που ναι μεν λένε πολλές φορές την αλήθεια, δεν επακολουθεί όμως στη συνέχεια ανάλογος αγώνας, πνευματικός και κοινωνικός, ώστε να επιτευχθεί η αλήθεια και να επανέλθει η δικαιοσύνη.
Απαιτείται λοιπόν ενεργός δράση από πλευράς όλου του ορθόδοξου κλήρου και του λαού, ώστε αποτινάξουμε από πάνω μας όλα αυτά τα αντίχριστα κατεστημένα που διαλύουν τούτη την ώρα την πατρίδα μας. Πιο συγκεκριμένα:
Οι θεσμοί όλοι (παιδεία, υγεία, εργασία, οικονομία, άμυνα, ενημέρωση, οικογένεια, δικαιοσύνη, η Κυριακή αργία κ.λπ.) που αποτελούν τα όργανα ζωτικής σημασίας για την καθημερινή βιωτή και την πολιτεία του Ορθόδοξου Ελληνικού Λαού που κατά τον Απόστολο Παύλο αποτελεί ΣΩΜΑ και ΜΕΛΗ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ (όσο ζωτικής σημασίας είναι και η καρδία, το στομάχι, τα νεφρά, το συκώτι, η σπλήνα για το σώμα μας), υπολειτουργούν ή δεν λειτουργούν καθόλου με αποτέλεσμα τα μέλη του σώματος της Ελλάδος να μην μπορούν να ζήσουν και να διάγουν ειρηνικό και αξιοπρεπή βίο.
Στην αντίστοιχη περίπτωση που το σώμα της πρώτης Εκκλησίας, κλήθηκε να αντιμετωπίσει μία παρόμοια κατάσταση, όταν παραθεωρούνταν οι χήρες των Ελληνιστών, οι Απόστολοι (έχοντας ζωντανό το παράδειγμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού που τους είπε «δώστε τους εσείς να φάνε…», όταν αυτοί θέλανε να απολύσουν τον όχλο), έδωσαν αμέσως τη λύση: «Δεν είναι αρεστό σε εμάς να εγκαταλείψουμε τον λόγο του Θεού και να ασχοληθούμε με τη διακονία των τραπεζών». Και έτσι δημιούργησαν εκ του μη όντος τον θεσμό των επτά Διακόνων, εκλέγοντας και ευλογώντας επτά ανθρώπους πλήρους πνεύματος αγίου για να ασχοληθούν με τα κοινά, ενώ οι απόστολοι συνέχισαν με τον λόγο του Θεού και την οργάνωση της Εκκλησίας. Έτσι στο διάβα των αιώνων η Εκκλησία ανέπτυξε όλους αυτούς του θεσμούς που έχουμε σήμερα, τους οποίους τους έχουμε εγκαταλείψει ως «ΜΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥΣ» στα χέρια του διαβόλου!
Κατά το παράδειγμα αυτό, Σεβαστοί Ποιμενάρχες του Ορθοδόξου ποιμνίου της Εκκλησίας της Ελλάδος, τώρα που παραθεωρείται το ποίμνιό σας, και καταργούνται τα στοιχειώδη προς το ζην και κυρίως η ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ του ανθρώπου, οδηγώντας ένα περήφανο έθνος σε εξαθλίωση, υποδούλωση, ευτελισμό και απόγνωση…, οφείλετε λειτουργώντας ως οι Απόστολοι να ενώσετε τον Ελληνικό Λαόκαι να τον αποσυσχετίσετε από τα ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑκαι αντί να δημιουργήσετε κόμμα ορθόδοξο που θα χωρίσει πάλι τον ελληνικό λαό, να δημιουργήσετε ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ που θα οδηγήσει στην Ορθδοδοξοποίηση του Πολιτικού βίου της πατρίδος μας!
Φέρουμε εις γνώσιν σας την παρακάτω πρόταση για το πώς ως Εκκλησία μπορούμε υπεύθυνα να επιτύχουμε την εν λόγω ενότητα, χωρίς οι Μητροπολίτες να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τον λόγο του Θεού, αλλά με το να ορίσουν ανθρώπους από το ποίμνιό τους,πλήρους πνεύματος αγίου, για να επιτελέσουν το έργο αυτό:
Η ΠΡΟΤΑΣΗ:
Η Εκκλησία της Ελλάδος έχει σήμερα ένα μοναδικό πλεονέκτημα, έναντι όλων των άλλων κοινωνικών δομών, παγκοσμίως. Είναι κατανεμημένη σωστά και αναλογικά σε όλη την γεωγραφική περιοχή της Ελλάδος και συγκροτείται και λειτουργεί με τον θεσμό των Ενοριών, που μπορεί με αυτόν τον τρόπο να φτάσει και να μιλήσει και στον τελευταίο έλληνα πολίτη των ακριτικών περιοχών. Αυτό είναι μοναδικό πλεονέκτημα, το οποίο αν αξιοποιηθεί μπορούμε να καταλήξουμε στην παρακάτω απλή και εφικτή πρόταση:
- Σαν πρώτο βήμα ναδείξουμε μετάνοια σύσσωμος κλήρος και λαός. Να αποσυσχετιστούμε και αποκόψουμε κάθε σχέση με τα ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ που πλέον έχουν δείξει ξεκάθαρα τους σαπρούς καρπούς τους!!!
- Στη συνέχεια να πράξουμε με σοφία, όσον αφορά τις επερχόμενες Βουλευτικές Εκλογές, όποτε αυτές γίνουν με τον εξής τρόπο. Η πατρίδα μας έχει 52 Νομούς. Και σύμφωνα με τις βουλευτικές εκλογές η κατανομή των εδρών, ανά νομό, όπου εκλέγονται αντίστοιχοι βουλευτές έχει ως εξής:
- Α” Αθηνών 14, Β” Αθηνών 44, νομός Αττικής 15, νομός Α” Θεσσαλονίκης 16, νομός Β” Θεσσαλονίκης 9, Α” Πειραιώς 6, Β” Πειραιώς 8, νομός Αργολίδος 3, νομός “Αρτης 3, νομός Δωδεκανήσου 5, νομός Ευρυτανίας 1, νομός Θεσπρωτίας 2, νομός Ιωαννίνων 5, νομός Καστοριάς 2, νομός Κέρκυρας 3, νομός Κιλκίς 3, νομός Κοζάνης 5, νομός Κυκλάδων 4, νομός Λακωνίας 3, νομός Λέσβου 3, νομός Λευκάδος 1, νομός Μαγνησίας 6, νομός Πιερίας 4, νομός Πρεβέζης 2, νομός Φθιώτιδος 5, νομός Φλωρίνης 2, νομός Χίου 2, νομός Αιτωλοακαρνανίας 7, νομός Αρκαδίας 3, νομός Αχαΐας 8, νομός Βοιωτίας 3, νομός Γρεβενών 1, νομός Δράμας 3, νομός Έβρου 4, νομός Ευβοίας 6, νομός Ζακύνθου 1, νομός Ηλείας 5, νομός Ημαθίας 4, νομός Ηρακλείου 8, νομός Καβάλας 4, νομός Καρδίτσης 4, νομός Κεφαλληνίας 1, νομός Κορινθίας 4, νομός Λαρίσης 8, νομός Λασιθίου 2, νομός Μεσσηνίας 5, νομός Ξάνθης 3, νομός Πέλλης 4, νομός Ρεθύμνης 2, νομός Ροδόπης 3, νομός Σάμου 1, νομός Σερρών 6, νομός Τρικάλων 4, νομός Φωκίδος 1, νομός Χαλκιδικής 3 και νομός Χανίων 4.
- Η πατρίδα μας έχει 84 Ιερές Μητροπόλεις που επικαλύπτουν τους 52 νομούς σύμφωνα με γνωστή κατανομή.
- Για παράδειγμα η Ι.Μ. Αιτωλοακαρνανίας και Ναυπάκτου αντιστοιχεί στον νομό Αιτωλοακαρνανίας, η Ι. Μητρόπολη Άρτας, αντιστοιχεί στον νομό Άρτας, ενώ τον νομό Αρκαδίας καλύπτουν δύο μητροπόλεις α) Μαντινείας και Κυνουρίας και β) Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως. Αντίστοιχα στον νομό Αττικής αντιστοιχούν περισσότερες μητροπόλεις, που κατανέμονται στις επιμέρους περιοχές εντός Αττικής, κλπ.
- Εάν ο κάθε Ποιμενάρχης, στη μητρόπολή του και μόνο, ζητήσει ανάμεσα στις Ενορίες του, στους Χριστιανικούς συλλόγους και ομάδες που δραστηριοποιούνται στην περιοχή του, στους πνευματικούς ανθρώπους που αγωνίζονται, στους πιστούς επιστήμονες, στους πιστούς του ποιμνίουτου και ξεχωρίσει ανθρώπους με διοικητικό χάρισμα, πλήρους Πνεύματος Αγίου, τόσους όσους απαιτούν οι αντίστοιχες έδρες του νομού που ανήκει, τότε αυτομάτως, πανελλαδικά, επιλέγονται με πολύ εύκολο τρόπο όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί υποψήφιοι, που θα μπουν ο καθένας, ανάλογα με τον τόπο που επιλέγεται, στα αντίστοιχα ψηφοδέλτια του κάθε νομού. Για παράδειγμα να αναφέρουμε, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας και Ναυπάκτου θα ζητήσουν στο ποίμνιό τους να βρει 7 χριστιανούς ορθοδόξους όσες είναι και οι έδρες στην Αιτωλοακαρνανία, ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Άρτης θα αναζητήσει στο ποίμνιό του 3 υποψηφίους χριστιανούς ορθόδοξους με διοικητικό χάρισμα όσες και οι έδρες στην Άρτα, κ.ο.κ.
- Για τις περιπτώσεις που υπάρχουν περισσότερες μητροπόλεις σε έναν νομό, ή υπάρχουν επικαλύψεις, θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία μεταξύ των μητροπόλεων, ώστε οι προτεινόμενοι υποψήφιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ανά νομό να είναι τόσοι όσες είναι και οι έδρες του νομού. Παραδείγματος χάριν, για τον νομό Αρκαδίας οι Σεβασμιότατοι Μητροπολίτες Μαντινείας και Κυνουρίας και Γόρτυνος και Μεγαλουπόλεως θα ζητήσουν από το ποίμνιό τους να προτείνουν σε συνεργασία 3 υποψηφίους, όσες και οι αντίστοιχες έδρες, το ίδιο και για την Αττική, τη Θεσσαλονίκη κ.ο.κ.
- Στη συνέχεια η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδαςθακαλέσειόλο το Ελληνορθόδοξο ποίμνιο σε ενότητα διακονίας και ανά νομό ο εκκλησιαζόμενος ορθόδοξος λαός θα στηρίξει τους επιλεγμένους υποψηφίους, χριστιανούς/χριστιανές πλήρους Πνεύματος Αγίου με αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο. Όπως ακριβώς και οι Απόστολοι ζήτησαν από το ποίμνιό τους να εκλέξουν τους επτά διακόνους.
- Θα επιλεχθεί ένα όνομα σχετικό με την Ενότητα των Ορθοδόξων Ελλήνων, όπως για παράδειγμα «Κάλεσμα σε Ενότητα Διακονίας του Ορθόδοξου Πληρώματος της Ελλάδος» και ένας από τους ορθόδοξους υποψηφίους, με πανελλαδικό κύρος, ήθος και πνευματική ωριμότητα θα τεθεί επικεφαλής, μια που το κοινοβουλευτικό σύστημα στην Ελλάδα απαιτεί την ύπαρξη πρωθυπουργού.
- Με την βοήθεια του Θεού και την σύμπραξη των ορθοδόξων χριστιανών, (βάσει των ποσοστών των εκκλησιαζόμενων και πιστών χριστιανών), την επόμενη μέρα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών, οι Βουλευτές της Κυβέρνησης θα είναι οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, καρπός όχι του κομματιάσματος, του κατακερματισμού, της διαπλοκής, της αδικίας και του ψεύδους, αλλά της ενότητας των ορθοδόξων ελλήνων, του περιούσιου λαού του Θεού.
Σεβαστοί Ποιμενάρχες μας, αυτή είναι η απλή πρόταση, που έχει τόσα πολλά οφέλη, και δεν απαιτεί ούτε προεκλογικό αγώνα,ούτε έξοδα, παρά μόνο πίστη εις Χριστόν, συντονισμό καιδιάθεση καρδιάς, να αλλάξουμε την αρρωστημένη και ξεπερασμένη πλέον νοοτροπία μας ως χριστιανοί, ως Εκκλησία, ότι δήθεν ο χριστιανός δεν πρέπει να ασχολείται με τα κοινά, με την πολιτεία, με τους κοινωνικούς θεσμούς, με την κοινωνική δικαιοσύνη, αξίες για τις οποίες αγωνίστηκαν οι άγιοι Πατέρες μας, οι άγιοι Μάρτυρες, ο Πατροκοσμάς ο Αιτωλός, οι εθνομάρτυρες με πρωτεργάτες τον Κολοκοτρώνη, τον Μακρυγιάννη και τον Καποδίστρια! Και μόνο να αναλογιστούμε πως η εκλεγμένη κυβέρνηση από τους χριστιανούς, σύμφωνα με την πρότασή μας, θα βρίσκεται σε άμεση συνεργασία με την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, αφού οι βουλευτές που θα αντιστοιχούν στον κάθε νομό θα έχουν άμεση σχέση και συνεργασία με τον οικείο Μητροπολίτη τους, είναι κάτι το σπουδαίο και σωτήριο! Πραγματική – αληθινή σχέση συναλληλίας!
Είναι τέτοια η ώρα που δεν χωρούν πλέον οι πεπαλαιωμένες και άσχετες με την Ιερά παράδοσή μας δικαιολογίες που συνηθίζονται σε τέτοιες περιπτώσεις, πως «η Εκκλησία δεν πολιτικοποιείται», «η Εκκλησία είναι πνευματικό καθίδρυμα», «η Εκκλησία δεν ασχολείται με τα του κόσμου τούτου», «εμείς οφείλουμε να κοιτάζουμε τη μετάνοιά μας, τη νηστεία και την προσευχή μας και όλα θα λυθούν» κ.λπ., Αν δεν κάνουμε κάτι τώρα, τα πράγματα θα χειροτερέψουν για όλους και ίσως να ακούσουμε την ελεγκτική φωνή του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να μας λέει: «πορεύεσθε ἀπ᾿ ἐμοῦ… ἐπείνασα γάρ, καὶ οὐκ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ οὐκ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ οὐ συνηγάγετέ με, γυμνός, καὶ οὐ περιεβάλετέ με, ἀσθενὴς καὶ ἐν φυλακῇ, καὶ οὐκ ἐπεσκέψασθέ με… ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον οὐκ ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἐλαχίστων, οὐδὲ ἐμοὶ ἐποιήσατε»!
18/8/2014
Γκεζερλής Γ. Βελισσάριος
Ιεροψάλτης, Δρ. Πληροφορικής
http://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου