του Παντελή Καρύκα
Συγγραφέας
Ο Σωτήριος Μουτούσης ήταν ένας από τους ωραίους «τρελούς» που παράγει τούτος εδώ ο τόπος, διαχρονικά. Εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μ. Ασία, όπου και διακρίθηκε ιδιαίτερα. Το 1940 ήταν αρχηγός Πυροβολικού του Γ’ Σώματος Στρατού. Το Νοέμβριο του 1940 του ανατέθηκε η διοίκηση της ΧΙΙΙ Μεραρχίας Πεζικού (ΜΠ), στην οποία λόγω της ανεπάρκειας της προηγουμένης διοίκησης είχαν εμφανιστεί σημεία πανικού.
Ο Μουτούσης επανέφερε την πειθαρχία και οδήγησε προσωπικά, έφιππος, τη Μεραρχία στην επίθεση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η κατάληψη της Μόροβας, του Ιβάν, της Κορυτσάς και αργότερα του Πόγραδετς. Στη μάχη του Πόγραδετς, μάλιστα, όπου τμήματα της μεραρχίας είχαν καθηλωθεί, ο Μουτούσης έχοντας επισημάνει τις εχθρικές θέσεις ζήτησε να του προωθήσουν ένα πυροβόλο, με το οποίο ο ίδιος τίναξε στον αέρα τα ιταλικά πολυβολεία, επιτρέποντας στους άνδρες του να συνεχίσουν την επίθεση. Στην ίδια μάχη όταν θεώρησε ότι το 18ο Σύνταγμα Πεζικού δεν επιτίθονταν με την απαραίτητη ορμή, ζήτησε την ανάπτυξη της πολεμικής του σημαίας, προς ενθάρρυνση των ανδρών. Το σύνταγμα, πράγματι, εξόρμησε ξανά, με την σημαία του επικεφαλής και σάρωσε τους Ιταλούς.
Κατά τη γερμανική εισβολή ο Μουτούσης επιχείρησε να καλύψει με την ΧΙΙΙ ΜΠ την περιοχή της Καστοριάς, προσπαθώντας να αποφύγει τον γερμανικό κυκλωτικό ελιγμό. Απτόητος από την κόπωση και την αποθάρρυνση των τμημάτων του, κατόρθωσε να τους εξυψώσει το ηθικό και να τα κατευθύνει σε μάχη απέναντι στα επίλεκτα Ες-Ες της σωματοφυλακής του Χίτλερ (Λάιμπστανταρτ Άντολφ Χίτλερ), τα οποία οδηγούσε ο διάσημος γερμανός στρατηγός Ζεπ Ντήντριχ. Ο Μουτούσης και η ΧΙΙΙ Μεραρχία πολέμησαν ηρωικά τις μηχανοκίνητες γερμανικές δυνάμεις, χωρίς να διαθέτουν καν αντιαρματικά όπλα. Χάρη στο σχέδιο πυρός πυροβολικού που είχε καταστρώσει, οι Γερμανοί υπέστησαν τρομακτική φθορά, τελικά όμως επικράτησαν, χάρη στην αεροπορική τους υπεροχή.
Το καλοκαίρι του 1941 ο Ντήντριχ ζήτησε να γνωρίσει τον αντίπαλό του στη μάχη της Καστοριάς (Άργους Ορεστικού). Ο Μουτούσης αρνήθηκε να τον δει και έστειλε τον τότε υπασπιστή του, συνταγματάρχη Λιόση, στον Ντήντριχ. Όταν ο Γερμανός διοικητής ενημερώθηκε για τον αριθμό των ανδρών και τα μέσα της ΧΙΙΙ ΜΠ που του αντιστάθηκε στην Καστοριά, νόμιζε στην αρχή ότι του έλεγαν ψέματα και υποστήριξε ότι οι Έλληνες τον αντιμετώπισαν στην Καστοριά με 3 μεραρχίες. Όταν πείσθηκε, τελικά, ότι μόνο η ΧΙΙΙ ΜΠ πολέμησε τους επίλεκτους Ες-Ες του στην Καστοριά, έδωσε τα θερμά του συγχαρητήρια στον Λιόση και στον Μουτούση.
Ο Μουτούσης συμμετείχε για λίγο στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου και για αυτό δικάστηκε, εντελώς άδικα, ως δοσίλογος και καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 11 ετών. Έλαβε τελικά χάρη το 1949 και αποκαταστάθηκε στον βαθμό του το 1953.
Συγγραφέας
Ο Σωτήριος Μουτούσης ήταν ένας από τους ωραίους «τρελούς» που παράγει τούτος εδώ ο τόπος, διαχρονικά. Εισήχθη στη Σχολή Ευελπίδων από όπου αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός Πυροβολικού. Πολέμησε στους Βαλκανικούς Πολέμους, στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και στη Μ. Ασία, όπου και διακρίθηκε ιδιαίτερα. Το 1940 ήταν αρχηγός Πυροβολικού του Γ’ Σώματος Στρατού. Το Νοέμβριο του 1940 του ανατέθηκε η διοίκηση της ΧΙΙΙ Μεραρχίας Πεζικού (ΜΠ), στην οποία λόγω της ανεπάρκειας της προηγουμένης διοίκησης είχαν εμφανιστεί σημεία πανικού.
Ο Μουτούσης επανέφερε την πειθαρχία και οδήγησε προσωπικά, έφιππος, τη Μεραρχία στην επίθεση, αποτέλεσμα της οποίας ήταν η κατάληψη της Μόροβας, του Ιβάν, της Κορυτσάς και αργότερα του Πόγραδετς. Στη μάχη του Πόγραδετς, μάλιστα, όπου τμήματα της μεραρχίας είχαν καθηλωθεί, ο Μουτούσης έχοντας επισημάνει τις εχθρικές θέσεις ζήτησε να του προωθήσουν ένα πυροβόλο, με το οποίο ο ίδιος τίναξε στον αέρα τα ιταλικά πολυβολεία, επιτρέποντας στους άνδρες του να συνεχίσουν την επίθεση. Στην ίδια μάχη όταν θεώρησε ότι το 18ο Σύνταγμα Πεζικού δεν επιτίθονταν με την απαραίτητη ορμή, ζήτησε την ανάπτυξη της πολεμικής του σημαίας, προς ενθάρρυνση των ανδρών. Το σύνταγμα, πράγματι, εξόρμησε ξανά, με την σημαία του επικεφαλής και σάρωσε τους Ιταλούς.
Κατά τη γερμανική εισβολή ο Μουτούσης επιχείρησε να καλύψει με την ΧΙΙΙ ΜΠ την περιοχή της Καστοριάς, προσπαθώντας να αποφύγει τον γερμανικό κυκλωτικό ελιγμό. Απτόητος από την κόπωση και την αποθάρρυνση των τμημάτων του, κατόρθωσε να τους εξυψώσει το ηθικό και να τα κατευθύνει σε μάχη απέναντι στα επίλεκτα Ες-Ες της σωματοφυλακής του Χίτλερ (Λάιμπστανταρτ Άντολφ Χίτλερ), τα οποία οδηγούσε ο διάσημος γερμανός στρατηγός Ζεπ Ντήντριχ. Ο Μουτούσης και η ΧΙΙΙ Μεραρχία πολέμησαν ηρωικά τις μηχανοκίνητες γερμανικές δυνάμεις, χωρίς να διαθέτουν καν αντιαρματικά όπλα. Χάρη στο σχέδιο πυρός πυροβολικού που είχε καταστρώσει, οι Γερμανοί υπέστησαν τρομακτική φθορά, τελικά όμως επικράτησαν, χάρη στην αεροπορική τους υπεροχή.
Το καλοκαίρι του 1941 ο Ντήντριχ ζήτησε να γνωρίσει τον αντίπαλό του στη μάχη της Καστοριάς (Άργους Ορεστικού). Ο Μουτούσης αρνήθηκε να τον δει και έστειλε τον τότε υπασπιστή του, συνταγματάρχη Λιόση, στον Ντήντριχ. Όταν ο Γερμανός διοικητής ενημερώθηκε για τον αριθμό των ανδρών και τα μέσα της ΧΙΙΙ ΜΠ που του αντιστάθηκε στην Καστοριά, νόμιζε στην αρχή ότι του έλεγαν ψέματα και υποστήριξε ότι οι Έλληνες τον αντιμετώπισαν στην Καστοριά με 3 μεραρχίες. Όταν πείσθηκε, τελικά, ότι μόνο η ΧΙΙΙ ΜΠ πολέμησε τους επίλεκτους Ες-Ες του στην Καστοριά, έδωσε τα θερμά του συγχαρητήρια στον Λιόση και στον Μουτούση.
Ο Μουτούσης συμμετείχε για λίγο στην κατοχική κυβέρνηση Τσολάκογλου και για αυτό δικάστηκε, εντελώς άδικα, ως δοσίλογος και καταδικάσθηκε σε φυλάκιση 11 ετών. Έλαβε τελικά χάρη το 1949 και αποκαταστάθηκε στον βαθμό του το 1953.
http://lithosfotos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου