Περί λογισμών

Θα ήθελα να σας μιλήσω για ένα πνευματικό παιδί που έχω. Είναι λαϊκός, αλλά ζει αγιότερη ζωή από πολλούς μοναχούς. Πάντοτε του λέω, «Μην αποδέχεσαι υποβολές. Να λες στον εαυτό σου: “Δεν πρόκειται να το σκεφτώ αυτό!”. Και θα δεις ότι θα αποκτήσεις μεγάλη επιδεξιότητα επ᾿ αυτού». Και το έκανε. Αρνούνταν ό,τι του υπέβαλλαν οι λογισμοί του, δίχως καν να περνάει από μάχη. Διαθέτει ειρήνη. Είναι ένας πολύ δυνατός άντρας εκατό κιλών, αλλά διαθέτει ειρήνη!
Αφού ολοκλήρωσε τη θητεία του στο στρατό, οι γονείς του ήθελαν να παντρευτεί. Αλλά εκείνος μού είπε: «Δεν ξέρω πάτερ. Μου φαίνεται ότι έχω γίνει σαν ευνούχος». Του είπα ότι ασφαλώς δεν είναι υποχρεωμένος, αλλά ταυτόχρονα τον προειδοποίησα να μήν αποδεχτεί τίποτα απ᾿ όσα του υποβάλλουν οι λογισμοί του, διότι τα σαρκικά πάθη δεν υποθάλπονται αν δεν υπάρξει πρώτα το «φιλμάκι» που παίζουν οι λογισμοί μας και που «παρακολουθούμε» εμείς. Το σώμα είναι εν ειρήνη όταν δεν υπάρχουν τέτοιου είδους λογισμοί.

Του είπα, «Πρόσεξε μην αρχίσεις να αποδέχεσαι τις υποβολές των λογισμών σου. Αν το κάνεις, σύντομα θα διαπιστώσεις ότι δεν έχεις γίνει σαν ευνούχος».

«Θέλουν να παντρευτώ, αλλά εγώ όχι», είπε. Ήταν εν ειρήνη και οι κοπέλες δεν τον ενδιέφεραν. Κάποια μέρα, αποφάσισε να επιχειρήσει να αποδεχτεί μια υποβολή των λογισμών του και να «δει» ένα τέτοιο «φιλμάκι». Μου ήρθε κατόπιν και μου έλεγε, Τι κάνω τώρα, πάτερ; Δεν μπορώ να το βγάλω από το μυαλό μου!». Του είπα: «Βλέπεις τώρα πόσο επικίνδυνο είναι; Πρέπει τώρα να ξαγρυπνήσεις στην προσευχή και να βάλεις και λίγο τα γόνατά σου να τριφτούν. Μετά απ᾿ αυτά, όλα θα ξαναγίνουν όπως πριν». Σύντομα μου ξανάρθε και μου είπε ότι δεν πρόκειται να ξαναπαίξει με τη φωτιά. Βλέπετε, έχει αποκτήσει αυτή την τήρηση των λογισμών και βρίσκεται εν ειρήνη. Τώρα θέλει να παρθενεύουν σαν εκείνον και οι φίλοι του, οι οποιοι εμπλέκονται σε κάθε είδους απρεπή συμπεριφορά. Τους λέει είτε να ζήσουν εν παρθενία είτε να παντρευτούν. Τους μιλάει για την παρθενία και τη χριστιανική ζωή τόσο πολύ, που αναγκάστηκα να του συστήσω να χαμηλώσει κάπως τους τόνους, διότι στόν άνθρωπο εκείνο που επιχειρεί να τραβήξει κάποιον άλλο από τα έργα του κακού, επιτίθενται οι δαίμονες αδυσώπητα. Και πράγματι του επιτέθηκαν. Πάλεψε σε πολλές πνευματικές μάχες και οι δαίμονες του επιτέθηκαν και σωματικά. Ερχόταν σε μένα γεμάτος χτυπήματα και κακώσεις ήταν απίστευτο!

Έτσι πρέπει να ζήσουμε – ελέγχοντας τους λογισμούς μας. Δεν είναι καλό να κλωθογυρίζουμε κάθε λογισμό που μας έρχεται κατά νου, γιατί θα χάσουμε την ειρήνη μας. Αν μάθουμε να αρνούμαστε τέτοιες υποβολές, θα είμαστε εν ειρήνη. Δεν θα φαντασιωνόμαστε ούτε θα πλάθουμε εικόνες στο μυαλό μας.

Γέροντος Θαδδαῖου τῆς Βιτόβνιστα

Ἀπό τό βιβλίο: “Οἱ λογισμοί καθορίζουν τή ζωή μας”

Ἐκδόσεις: Ἐν πλῷ

http://www.pentapostagma.gr