1) Αποτελεί καταπάτηση της κυρίαρχης βούλησης της ελληνικής κοινωνίας, αφού καμία συμμετοχή των Ελλήνων δεν έχει προβλεφθεί κατά την διαμόρφωση και έγκριση του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας. Αντίθετα, όπως ορίζει το Άρθρο 120, παράγραφος 1, αφού το συνταγματικό συμβόλαιο διαμορφώθηκε από τους πολιτικούς όπως αυτοί ήθελαν και τους συνέφερε, “Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την Ε Αναθεωρητική Βουλή των Ελλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Υπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Ιουνίου 1975″.
Ουδέποτε η ελληνική κοινωνία εκλήθη σε Συντακτική Εθνοσυνέλευση ώστε να διαμορφώσει και να εγκρίνει το Σύνταγμα που επιθυμεί. Ποτέ δεν διαμορφώσαμε, δεν εγκρίναμε, ούτε υπογράψαμε το Σύνταγμα που έχουμε, παρά μας επεβλήθη ύπουλα από τους πολιτικούς, για αυτό περιέχει και τόσες δικλείδες ασφαλείας για αυτούς, ώστε να πράττουν ότι θέλουν χωρίς ποτέ να φέρουν την ευθύνη για ότι κάνουν!!!!
Το Σύνταγμα της Ελλάδας εκφράζει την βούληση και τα συμφέροντα εκείνων που το συνέταξαν και η ελληνική κοινωνία δεν είναι ανάμεσά στους συντάκτες του συνταγματικού συμβολαίου…
Από τις 11 Ιουνίου 1975 όταν και άρχισε να ισχύει το Σύνταγμα βρισκόμαστε υποταγμένοι σε ένα συνταγματικό συμβόλαιο που ούτε επιλέξαμε τους όρους που περιέχονται σε αυτό, ούτε το εγκρίναμε σε κάποιο δημοψήφισμα, ούτε το υπογράψαμε. Παρόλα αυτά η υποταγή μας σε αυτό καλά κρατεί…
2) Δεν καθορίζει τον σκοπό ύπαρξης του ελληνικού Κράτους. Κάθε τι που ιδρύει κανείς, είτε είναι σύλλογος, είτε είναι επιχείρηση, είτε είναι κόμμα, είτε είναι κράτος, το ιδρύει για να εκπληρώσει κάποιον θεμελιώδη σκοπό. Το ελληνικό κράτος από ότι φαίνεται δεν έχει σκοπό ύπαρξης. Αντί αυτού ορίζεται στο Άρθρο 2, παράγραφος 1 ότι “Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας”.
Είναι βέβαιο ότι οι οπλαρχηγοί όταν πήραν τα όπλα το ’21 και διεκδίκησαν την ελευθερία του έθνους το έκαναν συναισθανόμενοι την αγωνία του συνταγματικού νομοθέτη να προστατευτεί η αξία του ανθρώπου κι όχι για την ανεξαρτησία της Ελλάδας!!!!
3) Δεν προβλέπει την προστασία της ελευθερίας του ελληνικού λαού.Στις 9 φορές που εμφανίζεται η λέξη “ελευθερία” στο συνταγματικό κείμενο και οι 9 αφορούν αποκλειστικά τα ατομικά δικαιώματα και δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στην ελευθερία του λαού την οποία πρωτίστως όφειλε το Σύνταγμα να κατοχυρώνει και να προστατεύει. Και πώς να κατοχυρωθεί η ελευθερία μας εδώ που τα λέμε, από την στιγμή που η κυβέρνηση είναι η πρώτη που μας υποδουλώνει;;;;;
4) Δεν προβλέπει την υπεράσπιση της πολιτικής και εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας από τους πολιτικούς, παρά μόνο στον όρκο που δίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος αποδεικνύεται με την αδιαφορία του σε έναν εκ των υπευθύνων της σημερινής μεταβολής της Ελλάδας σε ένα κρατίδιο πλήρως εξαρτημένο στα εγχώρια και ξένα συμφέροντα.
5) Επιτρέπει την θέσπιση νόμου που ορίζει την απόδοση ιθαγένειας και συνεπώς κυριαρχικών δικαιωμάτων σε αλλοδαπούς πληθυσμούς, αφού ορίζει στο Άρθρο 3, παράγραφο 3 ότι “Έλληνες πολίτες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος”. Τις προσπάθειες των κυβερνήσεων να εκμεταλλευθούν το περιθώριο που αφήνει στον νομοθέτη η παραπάνω διάταξη τις είδαμε επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τις ελληνοποιήσεις και τον νόμο περί ιθαγένειας ο οποίος αν ισχύσει θα πάψουν οι Έλληνες να είναι ο πολιτικά κυρίαρχος πληθυσμός της Ελλάδας και το προνόμιο αυτό θα το μοιράζονται από κοινού με τους νέους ελληνοποιημένους πληθυσμούς, με απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες.
6) Επιτρέπει την απώλεια ελληνικών εδαφών και την συρρίκνωση της πατρίδας μας, στο Άρθρο 27 παράγραφο 1 που ορίζει ότι “Καμία μεταβολή στα όρια της Επικράτειας δεν μπορεί να γίνει χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών”.
Με άλλα λόγια, όταν προετοιμαστεί κατάλληλα το έδαφος όποιος θα θέλει να αποκτήσει ένα κομμάτι της Ελλάδας, δεν θα χρειάζεται να μας κηρύξει πόλεμο, αρκεί να εργασθεί διπλωματικά ή αλλιώς ώστε ναπεράσει ο νόμος που θα ορίζει την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην εν λόγω περιοχή.
7) Υποχρεώνει τους Έλληνες να υπερασπίζονται με κάθε μέσο ένα Σύνταγμα που νομιμοποιεί την απώλεια της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των Ελλήνων στην πατρίδα τους, αφού σύμφωνα με το Άρθρο 120, (παρ.2) υποχρεούμαστε να τηρούμε το Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό αλλά (παρ.4) και να υπερασπιζόμαστε την τήρηση του Συντάγματος με κάθε μέσον απέναντι σε όποιον επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. Κι αφού ότι είναι συνταγματικώς ορθό οφείλω να το υπακούω και να το τηρώ, έτσι και την συνταγματικώς προβλεπόμενη απώλεια της ελευθερίας μου και της ανεξαρτησίας μου, οφείλω κι αυτήν να την υπακούω και να την τηρώ. Συνεπώς, η εναντίωση σε συνταγματικά νόμιμες αποφάσεις ακόμα κι όταν αυτές είναι προδοτικές για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας, συνιστά εναντίωση στην τήρηση του Συντάγματος. Σε αυτήν την περίπτωση, καλούνται οι πολίτες να κάνουν το χρέος τους και να διασφαλίσουν την τήρηση του Συντάγματος με κάθε μέσον απέναντι σε όσους δεν το τηρούν και θέλουν να το ανατρέψουν. Με άλλα λόγια, το Σύνταγμα νομιμοποιεί τη βία μόνο όταν απειλείται η τήρησή του, όχι όταν απειλείται η ελευθερία και η ανεξαρτησία της πατρίδας.Αυτό όμως δεν μπορεί να διασφαλίζει τα συμφέροντα της κοινωνίας, παρά μόνο τα συμφέροντα εκείνων που εξυπηρετούνται από την διατήρηση του ισχύοντος Συντάγματος…κι ανάμεσά τους σίγουρα δεν είναι ο ελληνικός λαός…
Αν υπάρχει ένας θεσμός στον οποίο οφείλουμε αφοσίωση πάντα, άσχετα από τις συνθήκες που επικρατούν γύρω μας, ποιοί πολιτικοί βρίσκονται στην εξουσία, ποιο κόμμα κυβερνά κτλ, αυτή είναι η Πατρίδα – κι αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζει το ίδιο το Σύνταγμα στο χωρίο της παραγράφου 5, Άρθρο 120 όπου εκτός από τον σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους αναφέρει ότι “η αφοσίωση στην Πατρίδα και την Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων”. Αρκεί βέβαια η ερμηνεία που αποδίδουν η Βουλή και τα Δικαστήρια στην λέξη “Πατρίδα” εντός της διάταξης αυτής, να είναι αυτή που αντιλαμβάνεται ο κοινός νους…
Τάσος Συριανός
Συγγραφέας του βιβλίου “Το Συμβόλαιο της Υποταγής: πώς το Σύνταγμα καταστρέφει την ελευθερία μας πώς να την ανακτήσουμε“.
Ουδέποτε η ελληνική κοινωνία εκλήθη σε Συντακτική Εθνοσυνέλευση ώστε να διαμορφώσει και να εγκρίνει το Σύνταγμα που επιθυμεί. Ποτέ δεν διαμορφώσαμε, δεν εγκρίναμε, ούτε υπογράψαμε το Σύνταγμα που έχουμε, παρά μας επεβλήθη ύπουλα από τους πολιτικούς, για αυτό περιέχει και τόσες δικλείδες ασφαλείας για αυτούς, ώστε να πράττουν ότι θέλουν χωρίς ποτέ να φέρουν την ευθύνη για ότι κάνουν!!!!
Το Σύνταγμα της Ελλάδας εκφράζει την βούληση και τα συμφέροντα εκείνων που το συνέταξαν και η ελληνική κοινωνία δεν είναι ανάμεσά στους συντάκτες του συνταγματικού συμβολαίου…
Από τις 11 Ιουνίου 1975 όταν και άρχισε να ισχύει το Σύνταγμα βρισκόμαστε υποταγμένοι σε ένα συνταγματικό συμβόλαιο που ούτε επιλέξαμε τους όρους που περιέχονται σε αυτό, ούτε το εγκρίναμε σε κάποιο δημοψήφισμα, ούτε το υπογράψαμε. Παρόλα αυτά η υποταγή μας σε αυτό καλά κρατεί…
2) Δεν καθορίζει τον σκοπό ύπαρξης του ελληνικού Κράτους. Κάθε τι που ιδρύει κανείς, είτε είναι σύλλογος, είτε είναι επιχείρηση, είτε είναι κόμμα, είτε είναι κράτος, το ιδρύει για να εκπληρώσει κάποιον θεμελιώδη σκοπό. Το ελληνικό κράτος από ότι φαίνεται δεν έχει σκοπό ύπαρξης. Αντί αυτού ορίζεται στο Άρθρο 2, παράγραφος 1 ότι “Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας”.
Είναι βέβαιο ότι οι οπλαρχηγοί όταν πήραν τα όπλα το ’21 και διεκδίκησαν την ελευθερία του έθνους το έκαναν συναισθανόμενοι την αγωνία του συνταγματικού νομοθέτη να προστατευτεί η αξία του ανθρώπου κι όχι για την ανεξαρτησία της Ελλάδας!!!!
3) Δεν προβλέπει την προστασία της ελευθερίας του ελληνικού λαού.Στις 9 φορές που εμφανίζεται η λέξη “ελευθερία” στο συνταγματικό κείμενο και οι 9 αφορούν αποκλειστικά τα ατομικά δικαιώματα και δεν υπάρχει ούτε μία αναφορά στην ελευθερία του λαού την οποία πρωτίστως όφειλε το Σύνταγμα να κατοχυρώνει και να προστατεύει. Και πώς να κατοχυρωθεί η ελευθερία μας εδώ που τα λέμε, από την στιγμή που η κυβέρνηση είναι η πρώτη που μας υποδουλώνει;;;;;
4) Δεν προβλέπει την υπεράσπιση της πολιτικής και εθνικής ανεξαρτησίας της Ελλάδας από τους πολιτικούς, παρά μόνο στον όρκο που δίνει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος αποδεικνύεται με την αδιαφορία του σε έναν εκ των υπευθύνων της σημερινής μεταβολής της Ελλάδας σε ένα κρατίδιο πλήρως εξαρτημένο στα εγχώρια και ξένα συμφέροντα.
5) Επιτρέπει την θέσπιση νόμου που ορίζει την απόδοση ιθαγένειας και συνεπώς κυριαρχικών δικαιωμάτων σε αλλοδαπούς πληθυσμούς, αφού ορίζει στο Άρθρο 3, παράγραφο 3 ότι “Έλληνες πολίτες είναι όσοι έχουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος”. Τις προσπάθειες των κυβερνήσεων να εκμεταλλευθούν το περιθώριο που αφήνει στον νομοθέτη η παραπάνω διάταξη τις είδαμε επί κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τις ελληνοποιήσεις και τον νόμο περί ιθαγένειας ο οποίος αν ισχύσει θα πάψουν οι Έλληνες να είναι ο πολιτικά κυρίαρχος πληθυσμός της Ελλάδας και το προνόμιο αυτό θα το μοιράζονται από κοινού με τους νέους ελληνοποιημένους πληθυσμούς, με απρόβλεπτες κοινωνικές συνέπειες.
6) Επιτρέπει την απώλεια ελληνικών εδαφών και την συρρίκνωση της πατρίδας μας, στο Άρθρο 27 παράγραφο 1 που ορίζει ότι “Καμία μεταβολή στα όρια της Επικράτειας δεν μπορεί να γίνει χωρίς νόμο, που ψηφίζεται με την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των βουλευτών”.
Με άλλα λόγια, όταν προετοιμαστεί κατάλληλα το έδαφος όποιος θα θέλει να αποκτήσει ένα κομμάτι της Ελλάδας, δεν θα χρειάζεται να μας κηρύξει πόλεμο, αρκεί να εργασθεί διπλωματικά ή αλλιώς ώστε ναπεράσει ο νόμος που θα ορίζει την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος στην εν λόγω περιοχή.
7) Υποχρεώνει τους Έλληνες να υπερασπίζονται με κάθε μέσο ένα Σύνταγμα που νομιμοποιεί την απώλεια της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας των Ελλήνων στην πατρίδα τους, αφού σύμφωνα με το Άρθρο 120, (παρ.2) υποχρεούμαστε να τηρούμε το Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό αλλά (παρ.4) και να υπερασπιζόμαστε την τήρηση του Συντάγματος με κάθε μέσον απέναντι σε όποιον επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία. Κι αφού ότι είναι συνταγματικώς ορθό οφείλω να το υπακούω και να το τηρώ, έτσι και την συνταγματικώς προβλεπόμενη απώλεια της ελευθερίας μου και της ανεξαρτησίας μου, οφείλω κι αυτήν να την υπακούω και να την τηρώ. Συνεπώς, η εναντίωση σε συνταγματικά νόμιμες αποφάσεις ακόμα κι όταν αυτές είναι προδοτικές για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της πατρίδας, συνιστά εναντίωση στην τήρηση του Συντάγματος. Σε αυτήν την περίπτωση, καλούνται οι πολίτες να κάνουν το χρέος τους και να διασφαλίσουν την τήρηση του Συντάγματος με κάθε μέσον απέναντι σε όσους δεν το τηρούν και θέλουν να το ανατρέψουν. Με άλλα λόγια, το Σύνταγμα νομιμοποιεί τη βία μόνο όταν απειλείται η τήρησή του, όχι όταν απειλείται η ελευθερία και η ανεξαρτησία της πατρίδας.Αυτό όμως δεν μπορεί να διασφαλίζει τα συμφέροντα της κοινωνίας, παρά μόνο τα συμφέροντα εκείνων που εξυπηρετούνται από την διατήρηση του ισχύοντος Συντάγματος…κι ανάμεσά τους σίγουρα δεν είναι ο ελληνικός λαός…
Αν υπάρχει ένας θεσμός στον οποίο οφείλουμε αφοσίωση πάντα, άσχετα από τις συνθήκες που επικρατούν γύρω μας, ποιοί πολιτικοί βρίσκονται στην εξουσία, ποιο κόμμα κυβερνά κτλ, αυτή είναι η Πατρίδα – κι αυτό είναι κάτι που το αναγνωρίζει το ίδιο το Σύνταγμα στο χωρίο της παραγράφου 5, Άρθρο 120 όπου εκτός από τον σεβασμό στο Σύνταγμα και τους νόμους αναφέρει ότι “η αφοσίωση στην Πατρίδα και την Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων”. Αρκεί βέβαια η ερμηνεία που αποδίδουν η Βουλή και τα Δικαστήρια στην λέξη “Πατρίδα” εντός της διάταξης αυτής, να είναι αυτή που αντιλαμβάνεται ο κοινός νους…
Τάσος Συριανός
Συγγραφέας του βιβλίου “Το Συμβόλαιο της Υποταγής: πώς το Σύνταγμα καταστρέφει την ελευθερία μας πώς να την ανακτήσουμε“.
http://lithosfotos.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου