Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΡΗΣ ΤΟΥ ΙΑΕΙΡΟΥ

                Γαληνεύοντας ο Ιησούς με ένα λόγο του τήν θάλασσα, απέδειξε ότι είναι κύριος τής άλογης κτίσης. Λίγο μετά βγάζοντας με ένα πρόσταγμά του τά δαιμόνια από τον δαιμονισμένο τών Γαδαρηνών, φανέρωσε ότι κυριαρχεί πάνω στίς αγγελικές δυνάμεις. στην συνέχεια, χαρίζοντας, πάλι με τόν λόγο του, τήν ανάσταση στήν κόρη τού Ιάειρου, αποκάλυψε ότι είναι κύριος τής ζωής και τού θανάτου. Όλα υπακούνε αμέσως στόν λόγο του, επειδή αυτός είναι ο Θεός και δημιουργός τών απάντων.

                Ο Ιάειρος ήταν αρχισυνάγωγος στήν Καπερναούμ. Προηγουμένως δεν είχε πλησιάσει τόν Κύριο. Τώρα όμως, λόγω τής βαριάς ασθενείας τής δωδεκάχρονης κόρης του, πηγαίνει προς αυτόν και τόν παρακαλεί να τήν θεραπεύσει. Από εδώ φαίνεται καθαρά ότι οι θλίψεις, όταν τις αντιμετωπίζουμε σωστά, αποδεικνύονται μεγάλη ευκαιρία, για να πλησιάσουμε τόν Θεό και να σωθούμε. Επειδή ο Ιάειρος δεν διέθετε υψηλή πίστη προς τό πρόσωπο τού Κυρίου, του ζητάει να πορευθεί στόν οίκο του, προκειμένου να χαρίσει τήν υγεία στήν κόρη του. Ο Ιησούς συγκαταβαίνοντας στήν αδυναμία τού Ιάειρου, αλλά και επειδή προγνώριζε τί θα συμβεί, δηλαδή ο θάνατος και η ανάσταση τής κόρης, δέχεται να πορευθεί μαζί του μέχρι τήν οικία του.

                Τόν ακολουθούσε πολύς κόσμος, άλλοι, για να δούν τό θαύμα, άλλοι επειδή ο Ιάειρος ήταν επίσημο πρόσωπο, άλλοι διότι επιζητούσαν τήν δική τους σωματική θεραπεία, ενώ άλλοι από περιέργεια. Λίγοι ήταν αυτοί που, όπως παρατηρεί ο ιερός Χρυσόστομος, τόν ακολουθούσαν, επειδή τό πρώτο που τούς ενδιέφερε ήταν ο λόγος και η διδασκαλία του.

                Ανάμεσα στό πλήθος ήταν και μια γυναίκα που έπασχε από αιμορραγία δώδεκα έτη. Αυτή κρυφά με πολλή πίστη ακούμπησε τό άκρο από τό ένδυμα τού Κυρίου και αμέσως έγινε καλά. Δεν είναι τυχαίο τό γεγονός ότι όσα χρόνια έπασχε αυτή η γυναίκα, τόσων ετών ήταν η θυγατέρα τού Ιάειρου. Αυτό δείχνει ότι όταν η αιμορροούσα ασθένησε, τότε ο Θεός έφερε στόν κόσμο εκείνη που θα γινόταν η αφορμή για τήν θεραπεία της. Κανένας άνθρωπος, όσο και αν πάσχει, δεν είναι έξω από τήν θαυμαστή πρόνοια και φροντίδα τού Θεού. Για όλους ο Θεός μεριμνά και φροντίζει με τέλειο τρόπο. Γι αυτό είναι απαραίτητο να φρονούμε ότι οι θλίψεις και οι πόνοι μας προέρχονται μόνο από τά δικά μας λάθη και ποτέ από τόν Θεό. Αν κρατάμε μια τέτοια στάση, ο Θεός θα μας δώσει τό πνεύμα τής μετανοίας και τήν λύση στά ποικίλα προβλήματά μας στόν κατάλληλο καιρό.

                Η αιμορροούσα πλησίασε κρυφά τόν Κύριο, διότι από νομικής απόψεως ήταν ακάθαρτη και δεν έπρεπε να αγγίζει κανέναν. Ο Κύριος όμως τήν φανέρωσε, για να δείξει ότι δεν αποφεύγει τούς ακαθάρτους. Ήλθε στήν γή, για να αναζητήσει, να διορθώσει και να σώσει τούς ακάθαρτους, τους ασθενείς, τούς αμαρτωλούς και όσους βρίσκονται στήν πλάνη. Επίσης, με τήν φανέρωσή της, τήν απάλλαξε από τόν έλεγχο τής συνειδήσεως για τό ότι λαθραία απέσπασε από αυτόν τήν θεραπεία. Ακόμη, με αυτόν τόν τρόπο τής διόρθωσε τήν αφελή σκέψη ότι θα μπορούσε να διαφύγει τήν προσοχή του. Ταυτόχρονα φανέρωσε τήν μεγάλη της πίστη ενώπιον όλων, ώστε να παρακινηθούν προς μίμησή της και οι άλλοι. Ο αρχισυνάγωγος, βλέποντας τό μεγάλο αυτό θαύμα, στερεωνόταν στήν πίστη του και προστατευόταν από τόν κίνδυνο ενδεχόμενης απογοήτευσης, όταν σε λίγο θα μάθαινε ότι η κόρη του πέθανε. Γι αυτό άλλωστε ο Κύριος χρονοτριβούσε, για να προφτάσουν δηλαδή οι αγγελιαφόροι και να αναγγείλουν τό γεγονός ότι πέθανε το κορίτσι. Έτσι και ο θάνατός της πλέον θα ήταν φανερός και πολύ περισσότερο η ανάσταση που θα επακολουθούσε.

                Μόλις ο Κύριος εισήλθε στήν οικία τού Ιάειρου είδε όλους να κλαίνε και να θρηνούν τήν νεκρή κόρη του. Τότε τούς είπε τόν αναπάντεχο γι αυτούς λόγο να μην κλαίνε, διότι το κορίτσι δεν πέθανε αλλά κοιμάται. Αυτό τό έκανε, καταρχήν για να δείξει ότι και πρίν ακόμη επιτελέσει οποιοδήποτε θαύμα, γνωρίζει πολύ καλά τι πρόκειται να συμβεί, καθώς επίσης ότι τού είναι πολύ εύκολο να αναστήσει όποιον θέλει. Παράλληλα, αποκαλύπτει πώς ενεργεί και δημιουργεί ως Θεός. θέλει μόνο, και αμέσως γίνεται αυτό που θέλει. Λέει μόνο, και τα πάντα δημιουργούνται. Επίσης, λέγοντας ότι το κορίτσι κοιμάται, φανερώνει τήν μεγάλη αλήθεια ότι αφού πλέον ήλθε αυτός στόν κόσμο, ο θάνατος πλέον καταργήθηκε. Μεταβλήθηκε σε απλό ύπνο. Όλοι μέλλουμε, σύμφωνα με τήν προεικόνιση τής αναστάσεως τής κόρης τού Ιάειρου, να ακούσουμε τήν φωνή του και να αναστηθούμε. Οι μεν δίκαιοι θα χαίρονται αιώνια, οι δε αμαρτωλοί θα κολάζονται αιώνια.

                Γι αυτό δεν πρέπει να φοβόμαστε καθόλου τόν σωματικό θάνατο, ούτε να λυπόμαστε για τούς κεκοιμημένους, όπως όσοι δεν πιστεύουν και δεν ελπίζουν σε τίποτε. Ένας φόβος μόνο θα πρέπει να μας συνέχει. Να μην φανούμε ανάξιοι τής αγάπης τού Θεού και έτσι μείνουμε αιώνια χωρισμένοι από αυτόν. Αν διατηρούμε μέσα μας αυτόν τόν ευλογημένο φόβο, τότε σταδιακά θα μεταβληθεί σε αγάπη γεμάτη ευλάβεια προς τόν Θεό, η οποία θα μαρτυρεί μέσα μας ότι μεταβήκαμε από τόν θάνατο στήν ζωή.

Αρχιμ. Π.Κ.