Η επιστολή του Μητροπολίτου Ηλείας κ. Γερμανού προς την Ιεραρχία της Ελλάδος
1. Έλαβα την Πράξιν σας δια της οποίας μετ’ απόφασιν της ΔΙΣ προσκαλείτε την Σύνοδον της Ιεραρχίας εις έκτακτον σύγκλησιν αυτής και όπως γνωρίζετε αδυνατώ να προσέλθω λόγω της βασανιζούσης με ισχιαλγίας. Όθεν εξαιτούμαι την άδεια της Ιεράς Συνόδου να απουσιάσω.
Με την ευκαιρία αυτή ευχαριστώ και υμάς Μακαριώτατε για τις ευχές σας όπως και πάντας τους αδελφούς Αρχιερείς οι οποίοι με ποικίλους τρόπους μου ευχήθηκαν ταχεία ανάρρωσι. Όπως επίσης ευχαριστώ και όλους όσοι ποικιλοτρόπως εξέφρασαν τις ευχές τους για ταχεία ανάρρωσι, κληρικούς, άρχοντες, και τον ευσεβή λαό της Μητροπόλεώς μου.
2. Προς τούτοις θέλω με την παρούσαν μου να εκφράσω με συντομία τας απόψεις μου δια το θέμα που τίθεται προς συζήτησι στην παρούσαν έκτακτη σύγκλησι της ΙΣΙ και σας παρακαλώ σε κάποια στιγμή της διαδικασίας να δώσετε εντολή στον άγιον Αρχιγραμματέα να την αναγνώση και να τεθή στα Πρακτικά. Ίσως και οι σκέψεις μου αυτές να συμβάλουν σε κάτι δια την λύσιν του προβλήματός μας.
1. Κάθε ένας από τους ενοριακούς Ναούς είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου ( άρθρον 1, παράγραφος 4, του Νόμου 590/77 ) και έχει ιδρυθή με Προεδρικό Διάταγμα. ( Άρθρον 36, παράγραφος 2, του Νόμου 590/77). Επομένως, εφ’ όσον οι ενορίες υφίστανται νομίμως, δεν μπορεί τώρα η Πολιτεία να μη εγκρίνει την πλήρωσίν της με τοποθέτησι Εφημερίου. Όπως, όταν η Πολιτεία έχει ιδρύσει σ’ ένα χωριό Σχολείο και έχει παιδιά και δεν έχει καταργηθή, είναι αδιανόητον η Πολιτεία να μη διορίση Δάσκαλον, έτσι και οι με Διατάγματα ιδρυμένες ενορίες δικαιούνται τον Εφημέριό τους.
2. Βεβαίως είναι δυνατόν η Πολιτεία να καταργήση κάποιες ενορίες. Όμως αφ’ ενός μεν κατά Νόμον ( Άρθρον 36, παράγραφος 5, του Νόμου 590/77) τούτο πρέπει να προτείνη η Εκκλησία, αφ’ετέρου δε τα Εκκλησιαστικά Συμβούλια θα προσφύγουν εις το Συμβούλιον της Επικρατείας, όπως συνέβη παλαιότερα στις δύο ενορίες της Κωμοπόλεως Νέας Μανωλάδος της ημετέρας Μητροπολιτικής Περιφερείας, οι Ναοί των οποίων απέχουν μεταξύ τους κατά100 μέτρα. Τότε συγχώνευσα τις δύο σε μία και οι κάτοικοι κατέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και την κέρδισαν.
3. Εκάστη από τις ιδρυμένες με Διάταγμα ενορία, όσον μικρή και αν είναι, έχει τους χριστιανούς της, οι οποίοι θέλουν τις Κυριακές και τις εορτές να λειτουργούνται. Στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας δε, κάθε ιερέας μία Λειτουργία επιτρέπεται να τελέση κάθε ημέρα. Επομένως ο Εφημέριος της ενορίας δεν μπορεί να αντικατασταθή. Σε αντίθετη περίπτωσι οι χριστιανοί μας θα αντιδράσουν έντονα εις βάρος της Κυβερνήσεως.
4. Ο Εφημέριος στην ενορία και μάλιστα στις μικρές ενορίες είναι το στήριγμα των ενοριτών· Είναι όντως παράγων συνοχής της ενορίας του· Είναι εκείνος που προλαμβάνει τα ποικίλα προβλήματα της ενορίας του ή και λύει τοιαύτα. Είναι το πρόσωπον που του έχουν εμπιστοσύνη οι ενορίτες του και φροντίζει δια τα υλικά και πνευματικά τους προβλήματα. Όντως ο Εφημέριος σώζει ζωές. Και δι’ αυτούς τους λόγους δεν πρέπει η Πολιτεία να στερήση τις ενορίες από τους Εφημερίους τους.
5. Βεβαίως υπάρχουν ενορίες με πληθυσμό πάνω από 50.000 ενορίτες (Αγ. Παντελεήμονος της οδού Αχαρνών της Ι.Αρχιεπισκοπής Αθηνών), οι οποίες πρέπει να έχουν κατά Νόμον επίσης ( Άρθρον 39, Α.Ν2200/40) περισστέρους του ενός Εφημερίων. Και τούτο είναι όντως αναγκαίον δια το πνευματικόν έργον της ενορίας, ώστε να μπορή ο Εφημέριος να γνωρίζη «κατ’όνομα» ( Ιωάννου Ι 3 ) τους ενορίτες του και να τους βοηθάη ουσιαστικά στις υλικές τους και στις πνευματικές τους ανάγκες.
Όμως εδώ μπορεί να γίνη κάποια υποχώρησι από την Εκκλησία. Δηλαδή να μη τηρηθή ο Νόμος που καθορίζει ανά πόσες χιλιάδες κατοίκους προστίθεται δεύτερος, τρίτος κ.λ.π.Εφημέριος και να μείνη ένας στις ενορίες μικρών Πόλεων, δύο στις ενορίες Μεγάλων Πόλεων και τρεις το ανώτερο δια τις πολύ μεγάλες ενορίες, όπως άγιος Παντελεήμονας της οδού Αχαρνών Αθηνών.
Επί τούτοις διατελώ,
† Ο Ηλείας ΓΕΡΜΑΝΟΣ
Ιερά Μητρόπολη Ηλείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου