Στην μεγάλη δωρεά της ενανθρωπήσεως του Ιησού Χριστού, του δευτέρου προσώπου της αγίας Τριάδος, του Υιού και Λόγου του Θεού, αναφέρεται σήμερα ο Απόστολος, και με τρόπο λιτό και μεστό μας αποδίδει αυτό που έχουμε ανάγκη σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Να κατευθύνει την σκέψη μας ώστε να οδηγούμε τον βηματισμό μας εγγύτερα προς το θέλημα του Θεού. Είναι λοιπόν αυτός, ο Υιός του Θεού ο μονογενής, ο οποίος υπακούοντας στο πατρικό θέλημα ενανθρώπησε εκ Πνεύματος αγίου και Μαρίας της Παρθένου και εν χρόνω και τόπω εφόρεσε την ανθρώπινη σάρκα, πορευόμενος αγόγγυστα τον δρόμο της θυσίας. Με αυτήν του την θυσία θεμελίωσε την Εκκλησία, της οποίας και αποτελεί αγία κεφαλή και λίθο ακρογωνιαίο. Ο Χριστός λοιπόν, όντας τέλειος Θεός «επτώχευσε πλούσιος ών, ίνα ημείς τη εκείνου πτωχεία πλουτήσωμεν». Φτωχαίνει ο Θεός, για να πλουτήσουν οι άνθρωποι. Πάσχει ο Θεός, για να ζήσουν οι άνθρωποι. Ανίσταται, και διανέμει την χαρά και το φώς της Αναστάσεως σε ολόκληρο τον κόσμο.
Σε τούτον τον κόσμο, αδελφοί, τον ζυμωμένο με την φθορά και τον θάνατο, «ενί εκάστω ημών εδόθη η χάρις κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού». Όπως εκείνος ως παντογνώστης γνωρίζει, μας έδωσε χαρίσματα προς σωτηρίαν, «δωρήματα άνωθεν καταβαίνοντα» σύμφωνα με το πατρικό αλάνθαστο κριτήριό του. όχι για να θεμελιώσουμε με αυτά τον εγωισμό και την έπαρσή μας, όχι για να εργασθούμε ατομιστικά, έκαστος για το προσωπικό του συμφέρον, αλλά για να στηρίξουμε ό ένας την αδυναμία του άλλου στην προοπτική της θέωσης που μας παρέχει η ενανθρώπηση του Χριστού.
Αυτή η προοπτική της συμμετοχής μας στα αγαθά της Βασιλείας, της ανυψώσεως του ανθρωπίνου γένους, αναδεικνύεται από το υπερκόσμιο γεγονός της Αναλήψεως του Κυρίου στο οποίο ο θείος Απόστολος αναφέρεται σήμερα, παραφράζοντας τον στίχο Ψαλμωδού, «αναβάς εις ύψος ηχμαλώτευσεν αιχμαλωσίαν». Όταν ανέβηκε δηλαδή ψηλά στους ουρανούς πήρε μαζί του αιχμαλώτους και ελευθέρωσε εκείνους τους οποίους κρατούσε δούλους του ο διάβολος και έδωσε δώρα και χαρίσματα στους ανθρώπους. Να λοιπόν που ο υψηλός Θεός, ο οποίος «επί γής εφάνη ταπεινός άνθρωπος», ανέρχεται μετά δόξης στους ουρανούς αναβιβάζοντας σε ύψος την ανθρώπινη φύση. Ας σκαφθούμε πόσο χαμηλά κατήλθε «εν τοις κατωτάτοις της γής», μέχρι του άδου, λύοντας το κράτος του θανάτου και αποκαταλλάσσοντας την σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, του πλάσματος με τον πλάστη, που για γενεές γενεών αποζητούσε «ως το απογεγαλακτισμένον επί την μητέρα αυτού» κατά τον λόγο του ιερού Ψαλμωδού, όπως η μαγνητική βελόνη το σημείο του Βορρά, τον επαναπατρισμό του, την θέρμη της πατρικής οικίας.
Βεβαίως ανερχόμενος στους ουρανούς ο Χριστός δεν εγκαταλείπει τον κόσμο στην αδυναμία του. Ακολουθεί η αγία Πεντηκοστή, ο φωτισμός των Αποστόλων, και ολοκλήρου του κόσμου, η πνοή του Αγίου Πνεύματος, που έκτοτε «όλον συγκροτεί τον θεσμόν της Εκκλησίας», καθοδηγώντας ανθρώπους ατελείς να ασκούν έργο προφητικό, αποστολικό, ευαγγελικό, ποιμαντικό.
Ζώντας λοιπόν, αδελφοί, μέσα στην χάρη της θείας αυτής αποκαλύψεως, χρειάζεται «από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός» να υπάρχει στα χείλη μας ύμνος προς τον δωρεοδότη Θεό, που μας παρέδωσε τα πάντα. Η συναίσθηση δε της ευεργεσίας αυτής εμάς τους ευεργετηθέντες και πάλιν ευεργετεί. Η οικονομία του αγίου Θεού μας αξίωσε να ζούμε σε καιρό και τόπο όπου καθημερινώς γύρω μας τελείται η θεία Λειτουργία, μελίζεται και διαμελίζεται ο Χριστός εις τροφήν του λαού του, όπου μπορούμε με μύριους τρόπους να προμηθευόμαστε την Αγίαν Γραφή, τα συναξάρια των αγίων μας, και κάθε λογής πνευματικό βιβλίο προς καταρτισμό, καθώς ο Απόστολος προτρέπει. Αναπολόγητοι λοιπόν θα είμαστε εάν παραθεωρήσουμε και αγνοήσουμε αυτήν την προσφορά που μας οδηγεί στην αθανασία και προσκολληθούμε στις πάντοτε ακόρεστες και ανικανοποίητες μέριμνες αυτού του βίου, που «ως όναρ παρέρχεται».
Μέσα λοιπόν στο άγχος της καθημερινότητας, που συχνά μας οδηγούν στην απόγνωση και την ολιγοπιστία, ας φέρουμε κατά νου την θυσία του Χριστού και τις πολλαπλές δωρεές που αυτή μας παρέχει, και τότε καθένας από εμάς «ελθών εις εαυτόν» και γενόμενος «καινός αντί παλαιού», θα προκρίνει τα σημαντικά και τα σωτήρια, επιζητώντας το έλεος του Θεού.
Αρχιμ. Α.Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου