Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης
Οἱ συνειδητοί χριστιανοί μέ εὐγνωμοσύνη θυμοῦνται τους πνευματικούς τους πατέρες, γιατί σ᾽ αὐτούς ὀφείλουν πολλά. Βρέθηκαν στή ζωή τους, τούς καθοδήγησαν καί τούς ἔδωσαν ὅλα τά ἐφόδια, προκειμένου ν᾽ ἀκολουθήσουν τό δρόμο τοῦ Χριστοῦ. Ὑπῆρξαν γι᾽ αὐτούς ἡ πνευματική πυξίδα, ἀλλά καί το ἀληθινό φῶς. Ὁ ἐνάρετος βίος τους ἦταν πιό πειστικός ἀπό τά λόγια τους, γι᾽ αὐτό καί μέ μεγάλη προθυμία θέλουν νά διηγοῦνται περιστατικά ἀπό τή ζωή τους. Ἰδιαίτερα, ὅταν δέν βρίσκονται πιά στή ζωή καί ἡ ἀπουσία τους τούς στεναχωρεῖ, ἀφοῦ δέν εἶναι εὔκολο νά γνωρίσουν ἄλλους ἰσάξιους πνευματικούς πατέρες....
Ὑπάρχει ὅμως καί μιά ἔνσταση. Πολλοί τονίζουν ὅτι οἱ ἐνάρετοι αὐτοί πνευματικοί πατέρες ἦταν μιᾶς ἄλλης παλαιότερης ἐποχῆς καί ἀντιμετώπιζαν λιγότερους πειρασμούς. Σήμερα τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει. Οἱ συνθῆκες εἶναι δύσκολες καί οἱ ἄνθρωποι, πού ἐπιλέγουν τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ ἀντιμετωπίζουν ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια. Γι᾽ αὐτό πρέπει νά δικαιολογεῖται ὁ μερικός συμβιβασμός τους μέ τόν κόσμο! Προφανῶς αὐτοί πού δέχονται τό συμβιβασμό δέν ἔχουν κάνει ποτέ στή ζωή τους πνευματικό ἀγώνα. Εἶναι κοσμικοί καί ἄς φέρουν ἀξιώματα. Μπορεῖ νά εἶναι καί ἐπίσκοποι, ἀλλά αὐτό δέν ἔχει ἰδιαίτερη σημασία. Οἱ πνευματικοί πατέρες εἶναι οἱ ταπεινοί καί ἐνάρετοι ἄνθρωποι, συνήθως κληρικοί, οἱ ὁποῖοι παρακινοῦν τά τέκνα τους νά ἀποβάλουν τό κοσμικό φρόνημα, νά διακόψουν τό συμβιβασμό μέ τόν κόσμο καί νά βαδίσουν μέ βάση τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Μπορεῖ ὁ κόσμος συνεχῶς νά ἀλλάζει, ἀλλά ἡ πνευματική πορεία παραμένει πάντα ἡ ἴδια. Εἶναι ἀνάγκη οἱ χριστιανοί νά θυμοῦνται συχνά τό λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου: “Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας”. Μέ τόν τρόπο αὐτό θά συνεχίζουν τόν ἀγώνα τους καί θά ἀρνοῦνται τούς συμβιβασμούς μέ τον ἁμαρτωλό κόσμο.
Ὑπάρχει ὅμως καί μιά ἔνσταση. Πολλοί τονίζουν ὅτι οἱ ἐνάρετοι αὐτοί πνευματικοί πατέρες ἦταν μιᾶς ἄλλης παλαιότερης ἐποχῆς καί ἀντιμετώπιζαν λιγότερους πειρασμούς. Σήμερα τά πράγματα ἔχουν ἀλλάξει. Οἱ συνθῆκες εἶναι δύσκολες καί οἱ ἄνθρωποι, πού ἐπιλέγουν τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ ἀντιμετωπίζουν ἀνυπέρβλητα ἐμπόδια. Γι᾽ αὐτό πρέπει νά δικαιολογεῖται ὁ μερικός συμβιβασμός τους μέ τόν κόσμο! Προφανῶς αὐτοί πού δέχονται τό συμβιβασμό δέν ἔχουν κάνει ποτέ στή ζωή τους πνευματικό ἀγώνα. Εἶναι κοσμικοί καί ἄς φέρουν ἀξιώματα. Μπορεῖ νά εἶναι καί ἐπίσκοποι, ἀλλά αὐτό δέν ἔχει ἰδιαίτερη σημασία. Οἱ πνευματικοί πατέρες εἶναι οἱ ταπεινοί καί ἐνάρετοι ἄνθρωποι, συνήθως κληρικοί, οἱ ὁποῖοι παρακινοῦν τά τέκνα τους νά ἀποβάλουν τό κοσμικό φρόνημα, νά διακόψουν τό συμβιβασμό μέ τόν κόσμο καί νά βαδίσουν μέ βάση τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Μπορεῖ ὁ κόσμος συνεχῶς νά ἀλλάζει, ἀλλά ἡ πνευματική πορεία παραμένει πάντα ἡ ἴδια. Εἶναι ἀνάγκη οἱ χριστιανοί νά θυμοῦνται συχνά τό λόγο τοῦ ἀποστόλου Παύλου: “Ἰησοῦς Χριστός χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας”. Μέ τόν τρόπο αὐτό θά συνεχίζουν τόν ἀγώνα τους καί θά ἀρνοῦνται τούς συμβιβασμούς μέ τον ἁμαρτωλό κόσμο.
πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 21/1/2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου