on 03/11/2025
Δρ Ιωάννης Κακαράς,
Τεχνολόγος Ξύλου
Ομότ. Καθηγητής Παν/μίου Θεσσαλίας
kakaras.users.uth.gr, kakarasioannis.blogspot.gr
Με αφορμή τα εγκαίνια του έργου κατασκευής από αλουμίνιο, της νέας βιοκλιματικής πρόσοψης του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, παραθέτω την άποψή μου με την ιδιότητα του τεχνολόγου ξύλου και ξύλινων κατασκευών.
Η εν λόγω κατασκευή αλουμινίου κάθε άλλο παρά βιοκλιματική είναι, καθότι δεν προσφέρει ενεργειακή αυτονομία και μείωση κατανάλωσης ενέργειας για θέρμανση, ψύξη, φωτισμό, διότι ο συντελεστής θερμοαγωγιμότητας του αλουμινίου είναι πολύ υψηλός, γύρω στα 205 W/m.k. Πέραν αυτού είναι υλικό, το οποίο παράγεται με πολύπλοκη επεξεργασία του βωξίτη, ενός πολύτιμου ορυκτού, το οποίο εξαντλείται (εκτιμάται από τους ειδικούς επιστήμονες ότι τα αποθέματα του ελληνικού βωξίτη εξαντλούνται σε 2 με 3 δεκαετίες) και η έντονη εξόρυξή του προκαλεί τεράστια καταστροφή στα πολύτιμα δάση της Γκιώνας. Είναι επίσης εξαιρετικά ρευματοβόρο υλικό με έντονα ρυπογόνα απόβλητα κόκκινης λάσπης, κατά τη διαδικασία παραγωγής του με ηλεκτρόλυση του βωξίτη.
Εκτιμώ ότι το ξύλο πρέπει να προτιμάται ως υλικό για μια τέτοια βιοκλιματική κατασκευή, αλλά και για άλλες δομικές κατασκευές για τους εξής λόγους:
Είναι θερμομονωτικό υλικό με συντελεστή θερμοαγωγιμότητας 0,1 W/m.k. δηλ. το ξύλο είναι πάνω από 2.000 φορές πιο μονωτικό από το αλουμίνιο.
Το ξύλο έχει το πλεονέκτημα ότι είναι φυσικό προϊόν αειφορίας, δηλ. είναι ανεξάντλητο, αρκεί τα δάση από τα οποία προέρχεται να υφίστανται αειφορική διαχείριση.
Ένα μόνο πλεονέκτημα του αλουμινίου έναντι του ξύλου θα διέκρινα, το γεγονός ότι είναι πιο ανθεκτικό υλικό και πιθανόν με μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Ωστόσο επιλογή κατάλληλου, καλής ποιότητας ξύλου (π..χ. τρικολλητή ξυλεία ελληνικού έλατου ή πεύκου) με επεξεργασία εμποτισμού υπό πίεση με κατάλληλα συντηρητικά βορίου – χαλκού και με κατάλληλη βαφή με ανθεκτικά ακριλικά αλκιδικά επιχρίσματα, αυξάνει τη διάρκεια ζωής του ξύλου για αρκετές 10ετίες. Σε μια πυκνοκατοικημένη και με τρομερή έλλειψη πρασίνου πόλη όπως η Αθήνα, όπου κυριαρχεί το μπετόν, τα μέταλλα, τα κρύσταλλα, πρέπει να ενισχύεται η χρήση του ξύλου σε δομικές κατασκευές, ειδικά σε δημόσια κτίρια. Αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να καταστρέφουμε τα δάση για την εξόρυξη του βωξίτη, με την κατεργασία του οποίου παράγουμε κουφώματα και άλλες κατασκευές και δεν τα παράγουμε από το ξύλο, που μας παρέχει το δάσος με αειφορική διαχείριση χωρίς έξοδα, χωρίς κατανάλωση ενέργειας, με δέσμευση διοξειδίου του άνθρακα και με ταυτόχρονη έκλυση οξυγόνου. Βιώνουμε σε παγκόσμιο επίπεδο την αλλαγή του κλίματος με ακραία καιρικά φαινόμενα που οφείλονται στην κερδοσκοπική καταστροφική μανία του ανθρώπου.
ΠΗΓΕΣ
- Θωμάς Α. Ψιλοβίκος , Κοσμάς Γ. Δούκας , Άγις Μ. Παπαδόπουλος, Α.Π.Θ. Ενεργειακή Απόδοση Ξύλινων Κατασκευών Μικρής Κλίμακας.
- https://www.blogger.com/blog/post/edit/940756948743974858/3778803058054543789 (Εξοικονομώ κατ οίκον με κατασκευές ξύλου. Η αλήθεια για το ξύλο και το αλουμίνιο ως πρώτες ύλες για κουφώματα).
- Ιωάννης Κακαράς 2012. Τεχνολογία Ξύλινων Δομικών Κατασκευών. Εκδόσεις ΙΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου