on 12/10/2025
Είναι αυτονόητο ότι ο κόσμος μας είναι γεμάτος αντιθέσεις. Απέναντι σε κάθε θέση δημιουργείται η αντίθεση. Ο δασικός χάρτης είναι η άποψη της δασικής υπηρεσίας και μια αντίρρηση είναι η αντίθετη άποψη για κάποια περιοχή του. Αυτονόητο είναι επίσης πως ο συντριπτικά μεγαλύτερος αριθμός των αντιρρήσεων αφορά αιτήματα αποχαρακτηρισμού δάσους ή δασικής έκτασης. Λογικό είναι πως χρειάζεται κάποιος δικαστής ή έστω διαιτητής που θα πρέπει να αποφασίσει ποιο είναι το σωστό. Μέχρι τώρα, από όσα γνωρίζουμε, για κάθε λήψη απόφασης είτε από δικαστήριο, είτε από κάποια επιτροπή υπάρχει η δυνατότητα προσφυγής κατά της απόφασης, για να κριθεί εκ νέου από κάποια άλλη σύνθεση μια πιθανόν λανθασμένη απόφαση. Τώρα όμως έχουμε κάτι νέο. Η απόφαση της ΕΠΕΑ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί και πρέπει να εισαχθεί στον δασικό χάρτη ως έχει.
Στην περίπτωση των δασικών χαρτών η πολιτεία αποφάσισε να ορίσει μια τριμελή επιτροπή. Αρχικά η επιτροπή διέθετε δύο δασικούς υπαλλήλους από όμορους νομούς και έναν νομικό . Με το πρόσχημα ότι αυτές οι ΕΠΕΑ δεν λειτουργούν γρήγορα, επινοήθηκε η νέα σύνθεση των επιτροπών στην οποία υπάρχει μόνο ένας δασικός υπάλληλος. Ως πρόεδρος ορίστηκε ιδιώτης δικηγόρος και ως τρίτο μέλος κάποιος ιδιώτης τοπογράφος ή μηχανικός. Και καθορίστηκε αμοιβή. Τα χρόνια πέρασαν από το 2020 που καθιερώθηκαν οι αλλαγές αυτές, για να αποδειχτεί ότι το νέο σχήμα ήταν μια αποτυχία αφού η διαδικασία δεν επιταχύνθηκε.
Όπως αποκαλύφθηκε από ομολογίες των τμημάτων της χαρτογράφησης σε σχετικές συσκέψεις με το υπουργείο , όλοι αναφέρουν ότι εκδίδονται πλέον ορισμένες τραγικές για το περιβάλλον αποφάσεις από κάποιες ΕΠΕΑ. Ευτυχώς όχι από όλες. Είναι πλέον κοινό μυστικό σε όλους μας, ότι σε αρκετές περιπτώσεις δημιουργείται σχετική πλειοψηφία της ΕΠΕΑ αφού ο δικηγόρος και ο τοπογράφος ψηφίζουν εναντίον της άποψης του δασολόγου, χαρακτηρίζοντας την έκταση ως ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ. Φυσικά υπάρχει ο αντίλογος ότι μπορεί η δασική υπηρεσία να προσφύγει στο ΣΤΕ με την παρ.5 του άρθρου 19 του ν.3889/2010. Ποιος πιστεύει ότι μέσα σε δύο μήνες από την ολική κύρωση των δασικών χαρτών κατ’ άρθρο 19 θα προλάβουν να ασκηθούν εκατοντάδες ή χιλιάδες αιτήσεις ακύρωσης από τις Διευθύνσεις Δασών δια του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας όπως προβλέπει το σχετικό άρθρο;
Πως αλήθεια σκέφτηκε ο νομοθέτης να αναθέσει σε έναν δικηγόρο και έναν τοπογράφο να κρίνουν αν μια έκταση είναι ή δεν είναι δασική; Ο συντάκτης του νόμου δικαιολόγησε στην βουλή πως ο δικηγόρος θα κρίνει τα νομικά έγγραφα και το έννομο συμφέρον, ο δε τοπογράφος το τεχνικό μέρος της αντίρρησης ως προς την θέση, εμβαδόν κ.α. Φαντάζομαι πως στον δασολόγο ανέθεσε το καθήκον να κρίνει τη μορφή, για να εξηγήσει και να πείσει τα δύο προαναφερθέντα μέλη γιατί σύμφωνα με την δασική επιστήμη κάποια έκταση είναι δάσος ή δασική. Δημιουργείται λοιπόν ένα τεράστιο θέμα όταν οι αποφάσεις των ΕΠΕΑ κρίνουν με σχετική πλειοψηφία δύο μελών άσχετων με τη δασική επιστήμη και ενάντια στην άποψη του δασολόγου, ότι μια έκταση είναι ΜΗ ΔΑΣΙΚΗ.
Μέρα με τη μέρα βλέπουμε αυθαίρετες αποφάσεις, με τη σχετική πλειοψηφία, στην οποία αναφερθήκαμε πριν, που άλλοτε κρίνουν τελεσίδικες πράξεις χαρακτηρισμού ενώ δεν έχουν δικαίωμα, άλλοτε ατομικές πράξεις κήρυξης αναδάσωσης που ενώ συντάχθηκαν για την προστασία της έκτασης μετά από παράνομη εκχέρσωση χαρακτηρίζονται ως μη δασικές και ακόμη και δασικά παραχωρητήρια να βαφτίζονται εποικιστικές εκτάσεις, ελαφρά τη καρδία.
Δυστυχώς οι ΕΠΕΑ αποφαίνονται χωρίς καμιά αιτιολόγηση, με μια διατύπωση δύο σειρών, πως εκτάσεις με διαχρονικά αδιατάρακτη δασική βλάστηση και συγκόμωση 100%, δεν είναι πλέον ΔΑΣΙΚΕΣ. Το έντυπο της απόφασης μοιάζει με δελτίο του Τζόκερ και κάποιες επιτροπές θυμίζουν διαιτητές ποδοσφαίρου της προ VAR εποχής. Νομίζουν ότι μπορούν να αποφασίζουν ότι θέλουν, χωρίς να έχουν καμιά επίπτωση. ΚΡΙΜΑ.
Σταγγίδης Διαμαντής
Ένας δασολόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου