Posted on 13 Απριλίου, 2025
Κωφίδης Εὐάγγελος
Σήμερον, ἀδελφοί, ἡ Ἐκκλησία μας μεταφέρει στὸ χρόνο τῆς ἱερῆς ἱστορίας, στὴν Ἱερουσαλήμ, ὅπου ὁ Χριστός, ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, μπαίνει ὄχι μὲ στρατιὲς ἀγγέλων, ἀλλὰ μὲ τὴν πραΰτητα τοῦ Ἀμνοῦ τοῦ Θεοῦ. Ὁ ὄχλος κραυγάζει «ὡσαννά», ρίχνει ἱμάτια καὶ κλαδιά, ἀλλὰ ἡ καρδιά του μένει κλειστή. Ἰδού, τὸ παράδοξο: Ὁ Δημιουργὸς τῶν πάντων καβαλικεύει πώλο, ὄχι θρόνο· ὁ Θεὸς τῆς Δόξης ἐμφανίζεται σὰν ἁπλὸς προφήτης, ἐνῶ εἶναι ὁ Ἐσχατος Ἀδάμ, ποὺ ἔρχεται νὰ ἐλευθερώσει τὴ δουλεία τοῦ θανάτου.
Ἀλλὰ ποιὸς τὸν βλέπει; Ὁ κόσμος βλέπει μόνο τὸ θέαμα· οἱ Ἰουδαῖοι θέλουν πολιτικὸ λυτρωτή, οἱ Ἕλληνες φιλόσοφο, οἱ ἀμαρτωλοὶ θαῦμα δωρεάν. Κανεῖς δὲν ἐννοεῖ ὅτι αὐτὴ ἡ εἴσοδος εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ Σταυροῦ. Ὁ Χριστὸς ξέρει πῶς τὰ «ὡσαννά» θὰ γίνουν «σταύρωσον»· οἱ κλάδοι θὰ γίνουν ξύλα, τὰ ἱμάτια λῆψη κλήρων. Καὶ ὅμως, ἔρχεται. Γιατὶ ἡ ἀγάπη του δὲν εἶναι συναίσθημα, ἀλλὰ θυσία.
Σήμερα, ἡ Ἐκκλησία μᾶς κράζει νὰ βγούμε ἀπὸ τὴν ψευτο-εὐτυχία μας, ἀπὸ τοὺς μικροπρεπεῖς «θρόνους» τῶν ἐγωισμῶν μας, καὶ νὰ δοξάσουμε τὸν Βασιλέα ποὺ ἔρχεται μὲ τὸ «ἔλεος» ὡς μόνο ὅπλο. Ὁ κόσμος ψάχνει δόξα χωρὶς σταυρό, ἀναστάση χωρὶς θάνατο· ἐμεῖς ὅμως, μὲ τοὺς Προφήτες καὶ τοὺς Ἁγίους, φωνάζουμε: «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου!»
Καὶ αὐτὴ εἶναι ἡ δοκιμασία: Νὰ δοξάζουμε τὸν Χριστὸ ὄχι μόνο μὲ κλάδους, ἀλλὰ μὲ τὴν ὑπομονὴ τῶν πικρῶν σταυρῶν μας· ὄχι μόνο μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ σιωπηλὴ προσευχή, ὅταν ὁ Θεὸς φαίνεται «ἀπών». Γιατὶ μόνο ἐκεῖνος ποὺ δέχεται τὸν Χριστὸ «καὶ πάλιν ἐρχόμενον» στήν καθημερινότητά του, θὰ ἀκούσει στὴν τελευταία αὐγή:
«Δεῦτε, οἱ εὐλογημένοι τοῦ Πατρός μου!»
«(Δόξα σοι, ὁ Θεός, ποὺ μᾶς δίδαξες νὰ φωνάζουμε μὲ τοὺς Ἀγγέλους: Ὡσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις!)»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου