Posted on 17 Απριλίου, 2025
Κωφίδης Ευάγγελος
«Σήμερα, ἀδελφοί μου, ἡ Ἐκκλησία κλαίει. Ὄχι μόνο γιὰ τὴν προδοσία τοῦ Ἰούδα, ἀλλὰ γιὰ τὸ πῶς μέσα στὸ σκοτεινὸ φίλημά του φανερώνεται ἡ σκληρὴ καρδιὰ ὅλης τῆς ἀνθρωπότητας. Ἰδοὺ, ὁ Δεσπότης τῶν δούλων – αὐτὸς ποὺ δὲν χρειάζεται τίποτα – δέχεται φίλημα θανάτου· ἐνῶ ἡ μυροφόρος γυναῖκα, ἡ δούλη ποὺ ἔῤῥιψε τὸ ἅγιο μύρο στὰ πόδια τοῦ Κυρίου, προσφέρει φίλημα ζωῆς! Ὁ Ἰούδας, σφίγγοντας τὰ ἀργύρια στὴν παλάμη, «ἐμπορεύεται» τὸν Ποιητὴ τῆς ζωῆς· ὁ Χριστός, ὅμως, σκύβοντας νὰ νίψῃ τοὺς πόδες τῶν μαθητῶν Του, ξεπλένει τὴν ἁμαρτία τοῦ κόσμου!»
I. Τὸ Μυστήριο τῆς Προδοσίας:
«Ἰούδας ὁ δοῦλος καί δόλιος» — αὐτός εἶναι ὁ τίτλος πού ἡ Ἁγία Γραφή τοῦ δίνει, ὄχι μόνο γιά τήν πράξη Του, ἀλλά γιά τήν τραγική του ὑπόκριση: ὁ ἐγγύτατος, γίνεται ὁ ἐχθρότατος. Ὁ φίλος, ὁ ποῦ ἐκάθισε στό μυστικό Δείπνο, ὁ ποῦ ἔφαγε τόν ἄρτο ἀπό τό χέρι τού Κυρίου — αὐτός τώρα ἐκτείνει τό ἴδιο χέρι γιά νά πάρει ἀργύρια! Ἄ! Πόσο βαθύ εἶναι τό μυστήριο τῆς κακίας! Ὁ Χριστός ἔδωσε τά πάντα: διδαχές, θαύματα, ἐλπίδα, ἀγάπη. Ὁ Ἰούδας, ὅμως, ἀντέδωσε μόνο ἕνα ψεύτικο φίλημα!
II. Ἡ θεία ἀγάπη ἀντιστέκεται:
Ἀλλά ἐδῶ, ἀδελφοί, φαίνεται ἡ μεγαλοσύνη τής ἀγάπης τού Χριστοῦ. Ὁ Σωτήρας δέν ἀπέφυγε τό φίλημα. Τό δέχτηκε μέ τρόμο καί πόθο, γιατί ἤξευρε ὅτι γι’ αὐτό ἦρθε στήν γῆ: νά μετατρέψῃ τό φίλημα τού θανάτου σέ φίλημα ἀναστάσεως! Ὅταν ὁ Ἰούδας φιλάει, ὁ Χριστός σωπαίνει. Ὅταν ὁ προδότης δίνει τό σημάδι τού μίσους, ὁ Σωτήρας ἀποκαλύπτει τό βάθος τής ἀγάπης Του: «Φίλε, γιά ποιό πράγμα ἦρθες;» (Ματθ. 26:50). Ὤ! Τί μπορεῖ νά περιγράψει τήν καρδιά τού Κυρίου; Ὁ Ἰούδας λέει «Χαῖρε, ῥαββί» — ὁ Χριστός ἀπαντά «Φίλε». Ὁ ἕνας ψεύδεται, ὁ ἄλλος λέει τήν ἀλήθεια. Ὁ ἕνας προδίδει, ὁ ἄλλος σώζει.
III. Ἡ πρόσκληση τῆς μετανοίας:
Σήμερα, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία μᾶς φωνάζει: «Μήτε ἕνας νά μήν ἔρθει στήν Ἁγία Τράπεζα σάν τόν Ἰούδα!» Ἕνας ἕνας ἀπό μᾶς κρατεῖ στίς παλάμες του ἢ ἀργύρια ἢ ἄρτο. Ἕνας ἕνας ἔχει τήν ἐλευθερία νά προδώσει τόν Χριστό μέ τίς ἁμαρτίες του, ἢ νά Τόν δοξάσει μέ τήν μετάνοιά του. Ὁ Ἰούδας βγῆκε στό σκοτάδι — ἐμεῖς, ὅμως, ἔχομε τήν χάρη νά ἐπιστρέψωμε στό φῶς! Ὁ προδότης βρῆκε τήν ἀπελπισία, ἐμεῖς ὅμως καλούμαστε στήν ἐλπίδα τής ἀναστάσεως!
Ἀγαπητοί, τό φίλημα τού Ἰούδα ἦταν ἡ τελευταία δοκιμασία γιά τήν ἀγάπη τού Χριστοῦ. Καί ἰδού, ὁ Σταυρός ἀπάντησε μέ φιλήματα πληγῶν, ἀλλά ἡ Ἀνάσταση ἀντέδωσε μέ φιλήματα ζωῆς! Ἂν ὁ Ἰούδας φίλησε γιά θάνατο, ἡ Ἁγία Ἀναστάση φιλάει τόν τάφο γιά ζωή! Ἂν ὁ μαθητής ἐξέτεινε δόλιες χέρες, ὁ Κύριος ἐξέτεινε τά χέρια Του στόν Σταυρό, λέγοντας: «Πάτερ, συγχώρησέ τους!»
Γι’ αὐτό, ἀδελφοί, ἀς μή δώσομε στόν κόσμο φιλήματα προδοσίας, ἀλλά ἀς δώσομε στόν Χριστό φιλήματα μετανοίας — καί Ἐκεῖνος θά μᾶς δώσει τό φίλημα τής αἰώνιας ζωῆς!
Δόξα σέ Ἐκεῖνον ποῦ μᾶς δείχνει τό ἄπειρο ἔλεός Του, ἀκόμα καί μέσα ἀπό τίς προδοσίες μας! Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου