Οἱ θρησκευτικές, κοινωνικές καί φυλετικές διακρίσεις χώριζαν τούς ἀνθρώπους καί πυροδοτοῦσαν τά πάθη στήν πρό Χριστοῦ ἐποχή. Ὅλα αὐτά ἀναθεωρήθηκαν ἀπό τόν Θεάνθρωπο Κύριο, μέσα στήν Ἐκκλησία. Αὐτό διδάσκει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στούς χριστιανούς τῶν Κολοσσῶν, ἐπισημαίνοντας τήν ἀνάγκη νά ἀποβάλουν ἀπό τή ζωή τους ὅλα τά φθαρμένα ὑλικά τοῦ παλαιοῦ τους βίου, πού συνιστοῦσαν εἰδωλολατρία, καί νά ἐνδυθοῦν τόν νέο ἀνακαινισμένο ἄνθρωπο, κατ’ εἰκόνα Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἡ διδασκαλία τοῦ Κυρίου, πού ἀνέλυσαν καί προσέφεραν στά ἔθνη οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι, εἶναι ἡ βάση πάνω στήν ὁποία γεννήθηκαν καί διαδόθηκαν, μέχρι τίς μέρες μας, τά πολυθρύλητα ἀνθρώπινα δικαιώματα.
Ἡ ὑποτίμηση τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου
Ὁ σεβασμός τῶν ποικίλων ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων εἶναι ἡ βάση γιά τήν κοινωνική εἰρήνη καί ἰσορροπία. Γι’ αὐτά χύθηκαν ποταμοί αἱμάτων στή διάρκεια τῆς ἱστορίας, γράφτηκαν τόμοι ἐπαναστατικῶν διακηρύξεων, ἀλλά τό ἀποτέλεσμα εἶναι ἀσθενικό. Στόν 21ο αἰώνα οἱ φυλετικές διακρίσεις, οἱ κοινωνικές ἀνισότητες, οἱ θρησκευτικές διώξεις, οἱ ἐθνικές ἐκκαθαρίσεις συνιστοῦν τραγική πραγματικότητα. Ὅπου ἀπουσιάζει τό πνεῦμα τοῦ Θεοῦ καί οἱ ἄνθρωποι ἐχθρεύονται τήν ἀλήθεια τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, οἱ λαοί ἀγριεύουν, δοκιμάζονται καί ὑποφέρουν. Ἀλλά καί σέ χριστιανικά, κατ’ ὄνομα, περιβάλλοντα, ὅπου ὁ Χριστός τίθεται στό περιθώριο τοῦ κοινωνικοῦ βίου καί τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας γίνεται ἀντικείμενο χλευασμοῦ καί περιφρόνησης, τό ἀνθρώπινο πρόσωπο προσβάλλεται καί ὑποτιμᾶται. Γι’ αὐτό, τόσος λόγος γίνεται στήν ἐποχή μας γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα, γιατί, πλέον, εἶναι «εἶδος ἐν ἀνεπαρκείᾳ».
Τό Εὐαγγέλιο φωτίζει τή συνείδηση
Ἡ πλήρης ἀποτυχία τῶν ἀγώνων γιά τά ἀνθρώπινα δικαιώματα ὀφείλεται, ἐν πολλοῖς, στό γεγονός ὅτι στηρίχθηκαν στίς ὑλιστικές ἀρχές τοῦ οὑμανιστικοῦ Διαφωτισμοῦ, πού θέλησε νά ἀποβάλει ἀπό τίς κοινωνίες τήν αἴσθηση τοῦ θείου καί ἱεροῦ. Ὅπως τόνιζε μέ ἔμφαση μακαριστός Ἀρχιεπίσκοπος: «Ὁ ἄθεος οὑμανισμός ἔκανε τό λάθος ν’ αὐτονομήσει τόν ἄνθρωπο ἀπό τόν Θεό καί νά τόν ἀναγορεύσει ἀνεξάρτητη ὕπαρξη, στηριγμένη σέ μόνη τή δική της δύναμη. Καί τό ἀποτέλεσμα ὑπῆρξε ἡ καταπάτηση τῆς ἀνθρώπινης εἰκόνας, τό γκρέμισμα τοῦ ἀνθρώπινου εἰδώλου στό χάος τῆς ἄρνησης κάθε ἀνθρώπινης ἀξίας. Τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ, ἀντίθετα, μορφώνοντας μέσα στόν καθένα μας τή συνείδηση τῆς ἀληθινῆς του προέλευσης καί καταγωγῆς καί τοῦ ἀληθινοῦ του προορισμοῦ, συνθέτει ἕναν αὐθεντικό οὑμανισμό, ἕναν ἀνθρωπισμό μέ ἀνθρώπινο πρόσωπο, πού σέβεται τήν προσωπικότητα καί ἐλευθερία τοῦ ἄλλου. Ὁ ἄθεος οὑμανισμός ὕψωσε τείχη ἀνάμεσα στούς ἀνθρώπους, τούς χώρισε σέ τάξεις, τούς στέρησε τό δῶρο τῆς ἐλευθερίας, τούς ἔριξε στά Γκουλάγκ τῆς ἀνελευθερίας καί στά Ἀπαρτχάϊντ τῶν φυλετικῶν διακρίσεων, τούς διέστρεψε τίς διαστάσεις μέ τό παραμορφωτικό κάτοπτρο τοῦ ὑλισμοῦ καί εὐδαιμονισμοῦ... Τό δικαίωμα γιά ζωή καί ἐλευθερία δέν εἶναι περιεχόμενο μιᾶς ἰδεολογίας ἤ μιᾶς θεωρίας· εἶναι ὑπόθεση τῆς συνείδησης τοῦ ἀνθρώπου, τῆς φωτισμένης, ὅμως, ἀπό τή θεία Ἀποκάλυψη καί ὄχι τῆς αὐτονομημένης καί χειραφετημένης ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Μιά τέτοια συνείδηση διακινδυνεύει τήν περιπλάνησή της στούς ἀτέρμονες δαιδάλους τῆς κοσμικῆς σκέψης, ἐνῶ ὁ κίνδυνος γιά μιά οὐσιαστική ἀποτυχία ἀπό τόν στόχο ἔχει τώρα αὐξημένες πιθανότητες πραγμάτωσης».
Ἡ Ἐκκλησία μας πάντοτε θά ἐργάζεται γιά τή διαφύλαξη καί προαγωγή τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἀκριβῶς γιατί τό χριστιανικό μήνυμα τῆς σωτηρίας καί ἡ ἀλήθεια τῆς Ἀποκάλυψης ἀφοροῦν τόν ἄνθρωπο στήν ὁλότητά του.
Ἡ Ἐκκλησία μας πάντοτε θά προβάλλει ὡς ὑπόδειγμα εἰρηνικῆς συμβίωσης καί κοινωνικῆς ἰσορροπίας τήν ἀρχέγονη κοινοτική της παράδοση, ἡ ὁποία διασώζεται ἀπόλυτα στήν ἔκφραση τοῦ κοινοβιακοῦ μοναχισμοῦ, ἀλλά καί στήν ἐνοριακή της πρακτική. Ἡ Ἐκκλησία μας διαρκῶς θά παλεύει γιά τήν ἀνόρθωση τῆς ἀνθρώπινης ἀξιοπρέπειας καί τή διαφύλαξη τῆς ἀκεραιότητας τοῦ προσώπου, γιατί στόν κάθε ἄνθρωπο βλέπει τή ζωντανή εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Ὅπου τό μήνυμά της γίνεται ἀντιληπτό καί βρίσκει εὐήκοα ὦτα, τότε ἡ ἐλπίδα γιά ἕναν ὄντως ἀνθρώπινο κόσμο καί μιά ἀληθινά εὐημεροῦσα κοινωνία θά παραμένει πάντοτε ζωντανή.
Ἀρχιμ. Ἐ. Οἰκ.
https://apostoliki-diakonia.gr/wp-content/data/fk/2025/50_2025(3785).pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου