Αλήθεια, ποιοι άνθρωποι γίνονται πραγματικά αγαπητοί και περιζήτητοι;
Είναι εκείνοι που διακονούν με πραότητα και απλότητα· που δέχονται με σεβασμό τη γνώμη και την ανάγκη του άλλου, ακόμη και την αδυναμία ή το σφάλμα του. Έχουν την καρδιά τους στραμμένη πρώτα στον Θεό και έπειτα στους ανθρώπους, και η παρουσία τους δεν πιέζει, αλλά αναπαύει.Αντίθετα, εκείνοι που βιάζονται να επιβάλουν τη γνώμη τους, να προβάλλουν τον εαυτό τους ή να διεκδικούν διαρκώς το «δίκιο» τους, γίνονται – χωρίς να το καταλαβαίνουν – κουραστικοί και απομακρύνουν τους γύρω τους.
Όπως μας διδάσκει ο μακαριστός Γέροντας Αιμιλιανός Σιμωνοπετρίτης, η ψυχή που θέλει να ετοιμαστεί για τον Θεό δεν αγωνίζεται να υπερασπίζεται το προσωπικό της θέλημα με κάθε τρόπο, αλλά μαθαίνει να το υποτάσσει στο θέλημα του Θεού και να το φωτίζει με την αγάπη. Αυτό δεν σημαίνει παθητικότητα ή αδιαφορία μπροστά στην αδικία· σημαίνει να ελευθερωνόμαστε από την τυραννία του «εγώ» και να μην κρίνουμε την αξία των άλλων με μέτρο τη συμμόρφωσή τους στις δικές μας επιθυμίες.
Έτσι, ο άνθρωπος που αφήνει ελεύθερο τον αδελφό του και στέκεται απέναντί του ως υπηρέτης και αδελφός, γίνεται αγαπητός όχι μόνο στους ανθρώπους, αλλά και στον Θεό.
π. Ανδρέας Γκατζέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου