Posted on 24 Αυγούστου, 2025
σ.σ. Τί κρίμα που σήμερα στην εορτή του Μεγάλου Αγίου και Προφήτη της Εκκλησίας μας Κοσμά του Αιτωλού, το Μοναστήρι του μετατρέπεται σε Μουσείο/Προσκύνημα. Του Αγίου που άφησε την ησυχία του για να ζωντανέψει τα «ερείπια» που κατοικούσαν στην Ελλάδα. Ο Άγιος, όπως όλοι οι Άγιοι, κινούνταν προς την ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση, το Μοναστήρι του δεν μπορεί να είναι μουσείο. Μουσεία είναι όλοι αυτοί που στον βωμό του κέρδους «σκοτώνουν» τα Μοναστήρια για να γίνονται οι άνθρωποι «ερείπια». Ο Μητροπολίτης Δαμασκηνός εκτίθεται ανεπανόρθωτα και καθίσταται, επιεικώς, αποτυχημένος στα μάτια των απανταχού Ορθοδόξων.
Γράφει ο Βασίλειος Ξεσφίγγης
Μέγα Δένδρο Θέρμου…
Σε αυτόν τον τόπο τον Άγιο γεννήθηκε το 1714 ο ισαπόστολος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Γνωστός και ως Πατροκοσμάς, ο προστάτης Άγιος των μαθητών και των γραμμάτων.
Ίδρυσε σχολεία στην πιο δύσκολη στιγμή του γένους ο Άγιος, ενώ στις Διδαχές του, απέτρεπε τη χρήση της Αρωμανικής και Αλβανικής γλώσσας και παρότρυνε τους γονείς να μάθουν στα παιδιά τους Ελληνικά.
Επέβαλε στους Έλληνες την εποχή εκείνη να δουλεύουν το Σάββατο και να κρατούν ως αργία την Κυριακή.
Με αυτή του τη διδαχή έστρεψε και την Εβραϊκή κοινότητα εναντίον του.
Ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός ήταν αγαπητός στον Αλή Πασά των Ιωαννίνων, ο οποίος τον συμβουλεύονταν και τον σέβονταν πολύ.
Αλλά και οι Αλβανοί αποκαλούσαν τον Άγιο «Τζιομπάν Μπαμπά», Μεγάλον Αφέντην.
Στις 24 Αυγούστου 1779 ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός εκτελέστηκε από τους Οθωμανούς με απαγχονισμό στην περιοχή της Κορυτσάς, της σημερινή Αλβανίας.
Η επίσημη εκδοχή αναφέρει ως αιτία πως εκτελέστηκε ως «προδότης» από τις οθωμανικές αρχές, λόγω της δράσης του ως ιεραπόστολου και του εθνικού και θρησκευτικού του έργου που ενοχλούσε την οθωμανική διοίκηση. Ωστόσο, υπάρχουν και άλλες εκδοχές που υποστηρίζουν ότι η εκτέλεση έγινε με υποκίνηση τοπικών αρχόντων που φοβήθηκαν την επιρροή του στον πληθυσμό.
Μεταξύ του έργου του Αγίου Κοσμά σώζονται περισσότερες από 120 προφητείες, άλλες που έχουν ήδη πραγματοποιηθεί και άλλες που αναμένεται να πραγματοποιηθούν εν καιρώ.
Σε αυτόν τον Άγιο τόπο λοιπόν γεννήθηκε ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός.
Σε αυτόν τον τόπο κάποιοι ευσεβείς χριστιανοί έχτισαν το όμορφο μοναστήρι του.
Εκεί όπου ο Άγιος έκανε τα πρώτα του βήματα, εκεί που ανδρώθηκε και ένιωσε τον Θείο έρωτα για τον Χριστό, πριν φύγει για το Άγιο Όρος για να ξεκινήσει στην συνέχεια το μεγάλο ιεραποστολικό ταξίδι του.
Έγινε αυτή η όαση πνευματικής δροσιάς και στελεχώθηκε από γυναικεία αδελφότητα, με σκοπό να υπηρετούν το μοναστήρι του μεγαλυτέρου Αγίου της Αιτωλοακαρνανίας.
Ωστόσο τα τελευταία χρόνια υπάρχουν προβλήματα και το μοναστήρι είναι άδειο.
Ένα άδειο κτηριακό συγκρότημα που δεν θυμίζει σε τίποτα τον σκοπό της ιδρύσεως του.
Τον Μάιο του 2023 η αδελφότητα εξέλεξε νέα καθηγουμένη.
Με χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες ακούστηκε η είδηση στην γύρω περιοχή.
Και όμως…
Μόλις ενάμισι χρόνο αργότερα οι μοναχές μάζεψαν τα πράγματα τους και έφυγαν νύχτα από την Μονή.
Η ανακοίνωση της Μητρόπολης ήταν λακωνική και ούτε λίγο ούτε πολύ έλεγε να μην πιστέψουμε όσα ακούγονται.
Και πράγματι ακούστηκαν πολλά.
Πολλά φαίνεται να ήταν τα προβλήματα και πολύ περισσότερα τα παράπονα της αδελφότητας.
Ακούστηκε ότι κάποιοι αλώνιζαν στην Μονή χωρίς να λαμβάνουν υπόψιν τις μοναχές.
Ότι εκτελούσαν εργασίες που ήταν αντίθετες με το πνεύμα που οι μοναχές ήθελαν να περάσουν στην Ιερά Μονή.
Οι φήμες οργίαζαν ότι εκεί θα γίνει μουσείο κέρινων ομοιωμάτων, τραπεζαρίες και άλλα μεγαλόπνοα έργα.
Κάποιοι κάτοικοι παραπονέθηκαν ότι παραμερίστηκε ακόμα και το τέμπλο που παρουσίαζε την ζωή του Αγίου.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι ο μητροπολίτης φώναζε τόσο πολύ τις μοναχές που ήταν αδύνατον να συνεχίσουν.
Έτσι λοιπόν άφησαν αυτούς που ήθελαν να επιβάλουν την γνώμη τους για την Ι. Μονή και αποχώρησαν.
Πίσω έμεινε μόνο μια μοναχή με προβλήματα υγείας, να θυμίζει ότι κάποτε εκεί υπήρξε γυναικεία αδελφότητα.
Και θα ήταν τουλάχιστον ατυχές να χαθεί και αυτή, να απομακρυνθεί από την Μονή ή να μεταφερθεί αλλού…
Όσο για την Ι. Μονή…
Μετατρέπεται σε προσκύνημα.
Σε χώρο επίσκεψης τουριστών ή πούλμαν, σε έναν τόπο για θρησκευτικούς σκοπούς.
Με λίγα λόγια σε ένα μουσείο.
Άραγε μπορεί αυτό το κτηριακό κουφάρι, να υπηρετήσει στον ίδιο βαθμό τον Άγιο και τον Θεό, με την ίδια επιτυχία και τον ανάλογο σεβασμό που θα το έκανε μια μοναστική αδελφότητα;
Σημασία έχει, ότι πολλοί στην περιοχή γνωρίζουν πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις.
Λίγοι μιλούν για όσα ξέρουν, και ακόμα λιγότεροι ενεργούν.
Κάποιοι κρίνουν ότι πρέπει να αφήσουν το αλώνι στον Αλωνάρη και το μοναστήρι άδειο.
Ο Θεός θα δείξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου