Posted on 6 Ιουνίου, 2024
Βασιλική Οικονόμου
Α ΜΕΡΟΣ ΕΔΩ
“Όλως τυχαίως”, φαίνεται ότι και η εξωσωματική γονιμοποίηση δε στερείται κοινών σημείων με τον αποκρυφισμό, καίτοι σε μια παραλλαγμένη μορφή. Στην αποκρυφιστική γραμματεία συναντώνται ποικίλες αναφορές στη(ν προσπάθεια για) δημιουργία ανθρώπου εκτός σώματος και εκτός της καθορισμένης από τον Θεό οδού αναπαραγωγής. Πρόκειται για τον “homunculus” (ελληνιστί “ανθρωπάριον”). Θα παραθέσουμε ενδεικτικά κάποιες σχετικές αναφορές.
– Ο όρος αυτός εμφανίζεται για πρώτη φορά σε συγγράμματα που αποδίδονται στο γνωστότατο Ελβετό αλχημιστή-αποκρυφιστή και τιμώμενο από τους Ροδόσταυρους Παράκελσο (1493–1541). Στο έργο του “De natura rerum” ο Παράκελσος δίνει ανατριχιαστικές οδηγίες για τη δημιουργία ενός “ανθρωπάριου” με υλικά που συμπεριλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, σπέρμα ανδρός αλλά και ανθρώπινο αίμα (!!!) [37].
– Το αποκρυφιστικό σύγγραμμα “Ο Χυμικός Γάμος του Κρίστιαν Ρόζενκρόιτς” (1616), το οποίο θεωρείται ως ένα από τα τρία μανιφέστα της μυστηριώδους “Αδελφότητας του Ροδόσταυρου”, «…ολοκληρώνεται με τη δημιουργία μιας αρσενικής και μιας θηλυκής μορφής που προσδιορίζονται ως ζεύγος ανθρωπαρίων. Το αλληγορικό κείμενο υποδηλώνει στον αναγνώστη ότι ο απώτερος σκοπός της αλχημείας δεν είναι η χρυσοποιία, αλλά μάλλον είναι η τεχνητή γενιά των ανθρώπων» [38]. Να σημειώσουμε εδώ παρεμπιπτόντως ότι o Ροδοσταυρισμός ενυπάρχει στο 18ο βαθμό μύησης της Μασονίας Σκωτικού Τύπου [39].
– Στο έργο “Φάουστ, Μέρος 2ο” του γνωστού Γερμανού μασόνου συγγραφέα Γ. Β. φ. Γκαίτε [40] παρουσιάζεται ένα αλχημιστικά δημιουργημένο ανθρωπάριο [41].
– Στο μυθιστόρημά του με τίτλο “Ο Μάγος” (1908), ο Άγγλος συγγραφέας Γ. Σ. Μόχαμ, έχοντας ως πρότυπο τον επίσης Άγγλο και πατέρα του νεοσατανισμού Άλιστερ Κρόουλι, παρουσιάζει ως πρωταγωνιστή ένα μάγο, ο οποίος χρησιμοποιεί τη μαγεία – μέχρι ανθρωποθυσίας! –, προκειμένου να δημιουργήσει «φρικτά πλάσματα που ζουν σε σωλήνες» [42].
– Στο διήγημά του με τίτλο “Ένα ανθρωπάριο του εικοστού αιώνα”(1930) ο Αμερικανός συγγραφέας Ν. Χ. Κέλλερ παρουσιάζει τη δημιουργία ενός ανθρωπαρίου σε βιομηχανική κλίμακα από ένα ζεύγος μισογύνηδων, ενώ στο μυθιστόρημά του “To ανθρωπάριο” (1949) παρουσιάζει τον πρωταγωνιστή του να επιχειρεί να δημιουργήσει ένα βρέφος μέσω παρθενογένεσης [43].
– Στο βιβλίο τού γνωστού Ιταλού μεσαιωνολόγου, φιλοσόφου, σημειολόγου και συγγραφέα Ουμπέρτο Έκο “Το εκκρεμές του Φουκώ” (1988) υπάρχουν αρκετές αναφορές σε ένα ανθρωπάριο, ιδιαίτερα λεπτομερώς σε ένα κεφάλαιο που ασχολείται με τις δρυϊδικές τελετές που τελούνται σε ένα πάρτι στο εξοχικό κτήμα (κάστρο) ενός πλούσιου Ροδόσταυρου… [44].
Τα παραπάνω δείχνουν ότι η πρόθεση κάποιων να δημιουργήσουν ανθρώπινα όντα με τεχνητούς τρόπους έχει ήδη εκδηλωθεί εδώ και αιώνες, αλλά τώρα υπάρχει η τεχνολογία που ευνοεί την πραγματοποίηση αυτού του σκοπού. Και θα ήταν μάλλον αφελές να πιστεύουμε ότι η τεχνητή γονιμοποίηση θα περιοριστεί στην απλή ευγονική, αφού σε συνδυασμό με την “τεχνητή νοημοσύνη” μπορεί – εν καιρώ, αν όχι ήδη – να ανοίξει νέα πεδία τερατουργίας, ως κακέκτυπα της Δημιουργίας του Θεού.
Και ας περάσουμε στο τρίτο αίτημα των “αδέσποτων”: το “δικαίωμα στην ευθανασία”. ……. Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ: Σίτος Θεού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου