**************
ΠΕΡΙ ΘΕΙΩΝ ΤΙΜΩΡΙΩΝ
Ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής
2.46 (μστ’).
Ὁ
μέν ἐχέφρων τῶν
θείων κριμάτων τήν ἰατρείαν ἀναλογιζόμενος εὐχαρίστως φέρει τάς διά τούτων ἐπισυνβαινούσας αὐτῷ συμφοράς, μηδένα ἄλλον τούτων αἴτιον ἤ τάς ἑαυτοῦ ἁμαρτίας λογιζόμενος. Ὁ δέ ἄφρων, τήν τοῦ Θεοῦ ἀγνοῶν σοφωτάτην πρόνοιαν, ἁμαρτάνων καί παιδευόμενος ἤ τόν Θεόν ἤ τούς ἀνθρώπους τῶν ἑαυτοῦ κακῶν αἰτίους λογίζεται.
(Κεφάλαια περί ἀγάπης, ἑκατοντάς β’, ΕΠΕ 14,233-235. PG
90,1000)
Ὁ σώφρονας ἄνθρωπος,
σκεπτόμενος τήν θεραπευτική δύναμι τῶν θείων τιμωριῶν, ὑπομένει
μέ εὐχαρίστησι
τίς συμφορές, πού τοῦ
συμβαίνουν, καί δέν θεωρεῖ κανέναν ἄλλον αἴτιο γι’ αὐτές, παρά μόνον τίς ἁμαρτίες του.
Ἀντίθετα ὁ ἄφρονας, ἀγνοῶντας τήν
σοφώτατη πρόνοια τοῦ Θεοῦ, ὅταν ἁμαρτάνη καί τιμωρῆται, θεωρεῖ αἰτίους τῶν κακῶν πού τοῦ
συμβαίνουν ἤ τόν Θεό ἤ τούς ἀνθρώπους.
______________________________ __________________-
ΠΗΓΗ:
Φώτιος Μιχαήλ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου