Από την σύγχρονη γενετική επιστήμη, γνωρίζουμε ότι είναι ελάχιστες οι διαταραχές που μπορούν να αποδοθούν σε ένα και μόνο γονίδιο, διότι η λειτουργία του κάθε γονιδίου εξαρτάται από ένα πλήθος μεταβλητών. Έχει αποδειχτεί ότι, το πως ένα γονίδιο εκφράζεται παράγοντας πρωτεΐνες, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το βιοχημικό του περιβάλλον. Στην συνέχεια, οι πρωτεΐνες αυτές πάλι θα επηρεαστούν από το περιβάλλον.
Χαρακτηριστικά ο Dr H. F. Nijhoot και η ομάδα του, δήλωσαν ότι «όταν το προϊόν ενός γονιδίου χρειάζεται στο κύτταρο, ένα σήμα από το περιβάλλον του, ενεργοποιεί την έκφραση του συγκεκριμένου γονιδίου». Άρα δεν ενεργοποιείται το γονίδιο από μόνο του.
Το γεγονός ότι τα περισσότερα πανομοιότυπα δίδυμα (που μοιράζονται τα ίδια γονίδια), δεν πεθαίνουν από τις ίδιες ασθένειες, δημιούργησε αρκετά ερωτηματικά και ένα νέο πεδίο έρευνας. Σήμερα έχει γίνει γνωστό ότι οι περισσότερες ασθένειες έχουν μια γενετική συνιστώσα, μονάχα όμως ένα μικρό ποσοστό των γονιδίων έχει βρεθεί να σχετίζεται άμεσα με αυτές.
Ο Dr D.J. Weatherall διευθυντής του ινστιτούτου μοριακής ιατρικής της Οξφόρδης αναφέρει ότι «Κάθε φορά που ανακοινώνεται από τον επιστημονικό κόσμο ότι ανακαλύφθηκε το γονίδιο της καρδιακής νόσου ή του άσθματος, εννοούν ότι εντόπισαν ένα από τα γονίδια τα οποία μπορούν, υπό ορισμένες συνθήκες, να καταστήσουν ένα άτομο λιγότερο ή περισσότερο επιρρεπές στη δράση αρκετών περιβαλλοντικών παραγόντων, κάποιοι απο τους οποίους είναι γνωστοί για την σχέση τους με σοβαρές ασθένειες».
Στην πράξη, φαίνεται ότι τα γονίδιά μας ελέγχονται από το πως αντιλαμβανόμαστε και πως ανταποκρινόμαστε στο περιβάλλον μας. Ο άνθρωπος μπορεί να επιδράσει στη έκφραση των γονιδίων του και σίγουρα δεν είναι υποχείριο τους. Η τωρινή και μελλοντική μας κατάσταση εξαρτάται από τις επιλογές μας. Οι επιλογές μας θα καθορίσουν τις συνθήκες για το τι θα εκφράσουν τα γονίδιά μας.
Εάν κάνω καθιστική ζωή και κάθε βράδυ καταναλώνω αρκετή ποσότητα φαγητού, αλκοόλ και στην συνέχεια πηγαίνω αμέσως για ύπνο, το σίγουρο είναι ότι με τον καιρό θα αρχίσω να ροχαλίζω, να κάνω άπνοια, να σηκώνομαι κουρασμένος και να νιώθω συχνά ότι έχω “βαρύ κεφάλι”. Επίσης αν είμαι στην δουλειά μπροστά σε ένα υπολογιστή δέκα ώρες την ημέρα και μετά πηγαίνω σπίτι και τις υπόλοιπες ώρες είμαι στον καναπέ βλέποντας τηλεόραση, αυτό αποδεδειγμένα μετά από κάποιο διάστημα με οδηγεί στο να έχω δυσφορία στον αυχένα, να έχω πεσμένο μεταβολισμό, πιθανόν δυσκοιλιότητα, χαμηλή ενέργεια, πόνους και μουδιάσματα στα χέρια.
Και εδώ τίθεται το ερώτημα “τα γονίδια μου με οδήγησαν στα παραπάνω συμπτώματα”;
Λεωνίδας Καστρινάκης – Εισηγητής της Ψυχοσωματικής Νοημοσύνης
http://www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου