Του Κων. Φράγκου
Οι Έλληνες πληρώνουν τα λάθη ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος όχι μιας ή δύο κυβερνήσεων.
Ζαν Κλωντ Γιούνκερ
Οι παλιοί φίλοι του κινηματογράφου, σινεφίλ τους λένε τώρα, πιθανότατα θα θυμούνται το φιλμ του μεγάλου Ιάπωνα σκηνοθέτη Κουροσάβα με τίτλο της επικεφαλίδας του σημερινού μου σχολίου. Περιέγραφε τον περίγυρο και τις συνήθειες μιας τρυφερής πεταλουδίτσας του έρωτα στην Οσάκα.
Ίσως να διερωτηθήκατε πού το πάω, από τον τίτλο και την πρώτη παράγραφο. Απλά επειδή έχει αρχίσει ήδη η θερινή ραστώνη και απραξία (λίγοι γνωρίζουν το τι μας περιμένει τον Σεπτέμβριο) προτίμησα να κλείσω την δημοσιογραφική περίοδο με ένα ελαφρύ θέμα για να σας χαλαρώσω, χωρίς ν’ απομακρυνθώ από το σύνηθες πλαίσιο των κειμένων μου. Να ηρεμήσω κυρίως τους αξιωματικούς Ε.Ε. και ε.α. που τρέφουν ακόμη μάταιες ελπίδες ότι η δικαίωσή τους από τα δικαστήρια θα συγκινήσει τους Αντωνομπένηδες για να προβούν σε επιστροφή των κλαπέντων.
Ξαναγυρίζω στη φιλμογραφία. Θα μπορούσε, οπωσδήποτε ένας από τους σύγχρονους σκηνοθέτες μας, ο μεγάλος Βούλγαρης, ο Σαπατίνας, ο Τσώλης, ή προ ετών οι αξέχαστοι Αγγελόπουλος ή Σακελάριος να γύριζαν ένα φιλμ με τίτλο: «Ο κόσμος του Μήτσου Αρπακόλλα» με τη ζωή ενός Έλληνα πολιτικού (1).
Γιατί ο Έλληνας πολιτικός είναι ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό, ον από τον συνήθη Έλληνα πολίτη ή συνάδελφό του Ευρωπαίο ή Αμερικάνο.
Με την εκλογή του, ως δια μαγείας, περνάει σ’ ένα άλλο κόσμο. Αυτόν των προνομιούχων, σε μια τάξη ευγενών όπως προ αιώνων οι Γάλλοι και Γερμανοί (Nοbles και Youngers, αντίστοιχα) οι οποίοι έχαιραν σωρείας προνομίων εις βάρος της....πλέμπας, των λοιπών πολιτών. Βίαζαν, έκλεβαν, λήστευαν, λεηλατούσαν ατιμωρητί.
Για την διάκριση αυτή φροντίζει πάραυτα το Σύνταγμα της Ελλάδας όπου με το κατάπτυστο, Βενιζελείου επίνευσης, άρθρο 86 τους σιγουρεύει και τους διαβεβαιώνει ότι μπορούν να ληστεύουν το Δημόσιο Ταμείο ασυστόλως. Είναι η προστασία της παραγραφής (2). Το άρθρο αυτό ισοπεδώνει εντελώς το προηγηθέν 4 με το οποίο το Σύνταγμα μας διαβεβαιώνει ότι οι Έλληνες είναι ίσοι έναντι των Νόμων. Μερικοί, όμως, είναι πιο ίσοι..
Αν αναγνώστης βρει παρόμοιο άρθρο σε οποιοδήποτε Σύνταγμα Ευρασίας, Αφρικής, Αμερικής κ.λπ. θα λάβει κουπόνι δωρεάν 10ήμερων διακοπών, με όλα πληρωμένα, σε ωραίο ξενοδοχείο της Πάρου.
Αλλά για να γράψω όλα περί πολιτικού οργίου και αρπαχτών πολιτικών αλλά και της κουστωδίας εργολάβων, συνδικαλιστών και εθνικών προμηθευτών που έχουν δημιουργήσει γύρω τους θα χρειαζόμουνα τόμους. Τι να σου κάνει η φυλλαδίτσα του Ζήγρα...
Γι’ αυτό θα σας παρουσιάσω ένα «ντοκυμαντέρ» 5-6 επεισοδίων για να ευθυμήσουμε, γενικώς.
Για να δημιουργήσω κλίμα θα προτάξω μερικά τσιτάτα και αφορισμούς.
Εξ ιδίων τα βέλη
• Βλάκες βουλευτές δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν. Κάτω από το μέσο όρο ευφυΐας σαφώς υπάρχουν. Οι περισσότεροι Υπουργοί έχουν δείκτη ευφυΐας κάτω του μέσου όρου. Μπαίνοντας στη Βουλή αντελήφθηκα γρήγορα ότι η Ελλάδα διευθύνεται από ανθρώπους χωρίς ικανότητες (Χρ. Οικονόμου – Βουλευτής – Ψυχίατρος ΝΕΑ 13/2/95).
• Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν κόμματα. Υπάρχουν συμμορίες. (Γ. Ζίγδης ΝΕΑ 23/8/93).
• Οι περισσότεροι Υπουργοί δεν είναι ικανοί ούτε σπίρτα να πουλήσουν. Να διευθύνουν ένα περίπτερο (+ Γ. Κατσιφάρας – Ελευθεροτυπία 17/4/96).
• Όσοι δεν περάσατε τις εξετάσεις μη στεναχωριέσθε! Η Βουλή είναι γεμάτη αποτυχημένους (ΠΟΝΤΙΚΙ 14/8/94).
• Δεν ξέρει τίποτα και νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Θα γίνει, σίγουρα, επιτυχημένος πολιτικός (G.B. Shaw – 1994).
• Απατεών συμφυρόμενος με πολιτικούς κινδυνεύει να διεφθαρεί (Dr. Γ. Κοσκωτάς – 1993).
(Χρησιμοποίησα ρήσεις 20 ετίας. Φαντάζεσθε τι γίνεται σήμερα όπου η ποιότητα έχει πατώσει.
Τα ευγενείς παιδιά (κατά αξέχαστο Νίκο Τσιφόρο)
Λεχρίτες, ανεπάγγελτοι, βάρβαροι συνδικαλιστές, μηδέποτε εργασθέντες, αγράμματοι εκλεγέντες ως βουλευτές εντάσσονται αμέσως στην ευγενή τάξη των προνομιούχων. Βλέπεις κάτι ρεμπεσκέδες που έτρωγαν γλυκαδάκια και αμελέτητα, σε ταβέρνες της περιφέρειας, απλωμένα σε λαδόκολλα, να μετατρέπονται, ως διαμαγείας, σε υποκόμητες με ρολόγια ROLEX και LΟUIS VASSERON, με πανάκριβα κουστούμια και φανταχτερές, σινιέ, γραβάτες, να καπνίζουν πανάκριβα πούρα COHIBAS (προαγωγή από τα σέρτικα Λαμίας) και να γιορτάζουν, θορυβωδώς, γενέθλια σε πανάκριβα κέντρα... Παράλληλα, διορίζουν ασύδοτα, φροντίζουν, με το αζημίωτο, για εγκρίσεις δανείων, επιδοτήσεων κ.λπ.
Όπως προανέφερα θα παρουσιάσω μόνο 5-6 μικρά επεισοδιάκια, 100% αληθινά, από την συλλογή μου. Όλα θα είναι... αεροπορικά, πλην του πρώτου στο οποίο έχω άμεση γνώση.
• Δεν θ’ αναφέρω ονόματα. Στους πρωταγωνιστές δίδω, γενικά, τον τίτλο ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΣ (τον όρο δανείσθηκα από την Γερμανική Εισαγγελεία που όταν αναφέρεται σε «λαδωθέντα» κορυφαίο πολιτικό παράγοντα χρησιμοποιεί την λέξη αυτή). Είμαι βέβαιος ότι εύκολα θα τους αναγνωρίσετε. Έχουμε και λέμε:
I. Βλαχοδήμαρχος, άξεστος, αμόρφωτος πολιτικάντης χρίζεται Υφυπουργός. Την επιούσα μεταβαίνει στο Γραφείο του η, βλαχομπαρόκ, σύζυγος και εκδηλώνει την έντονη δυσαρέσκειά της για την για επίπλωση (Ήταν θαυμάσια έπιπλα – αντίκες βυζαντινού ρυθμού). Σε μια εβδομάδα τα έπιπλα αποσύρονται και τη θέση τους καταλαμβάνουν πανάκριβα από μεγάλο οίκο της Αθήνας. Δαπάνες του κράτους, βεβαίως – βεβαίως.
II. Αξιωματούχος, υψηλού επιπέδου, μεταβαίνει με C – 130, για επίσημη επίσκεψη, σε Χώρα της Άπω Ανατολής με μεγάλη συνοδεία κρατικών λεγεωναρίων και δημοσιογράφων. Επανερχόμενος ζητάει προσγείωση σε αεροδρόμιο διαθέτον τεράστιο DUTY – FREE SHOP. Τιγκάρει τα μεταγωγικό με AIR – CONDITIONNERS, ψυγεία κ.λπ. Το «διπλωματικό» υλικό μεταφορτώνεται στο αεροδρόμιό μας σε φορτηγά και μην τα είδατε μην τα απαντήκατε... Χωρίς έλεγχο του τελωνείου, αφορολόγητα!
III. Αξιωματούχος, μεταβαίνει με κρατικό αεροπλάνο σε Χώρα της Ν. Αμερικής, επισήμως, συνοδευόμενος από την σύζυγό του, υπαλλήλους, δημοσιογράφους. Η φιλότεχνος κυρία προβαίνει σε αγορές ποικίλων αντικών που δεν χωρούν στο αεροπλάνο. Λύση; Δόθηκε εντολή στην πρεσβεία να στείλει 6 δημοσιογράφους με αεροπλάνο γραμμής, με έξοδα του κράτους φυσικά, για να υπάρξει χώρος.
IV. Συνάντηση Υπουργών του ΝΑΤΟ στην Ατλάντα ΗΠΑ. Ο Έλληνας Αξιωματούχος μεταβαίνει στην ΝΥ με αεροπλάνο γραμμής και από εκεί νοικιάζει ένα πολυτελές LEAR JET για το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού. Έκπληκτοι οι συνάδελφοί του θαυμάζουν τον Έλληνα πρίγκιπα να κινείται χλιδάτα. Η Χώρα δανειζόταν... Ο Πρωθυπουργός κάθευδε...
V. Ο ίδιος Αξιωματούχος, αριστοκράτης, ταξίδευσε, Σαββατοκύριακο, στην Κωνσταντινούπολη για αναψυχή συνοδευόμενος από δύο «κολλητούς» τους δημοσιογράφους με το κρατικό GULF – STREAM. Εκεί έκανε δώρο ένα πανάκριβο μενταγιόν στη σύζυγό του (θυμήθηκα το στίχο του αθάνατου Βαμβακάρη: Εσύ ήσουνα, δεν ήσουνα, που μάζευες ραδίκια, τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σκουλαρίκια...) αλλά κάποιος από τους δύο τον «έκραξε» σε παραπολιτικό σχόλιο!!! Πληροφορηθείς το γεγονός ο Πρωθυπουργός υποτονθόρυσε «Αυτή είναι η Ελλάδα...» και γύρισε από το άλλο πλευρό.
VI. Ενώ η Χώρα κατέρρεε υπήρξε ανάγκη μετάβασης Έλληνα Αξιωματούχου στη ΝΥ για συμμετοχή του σε σύσκεψη για το θέμα. Ο πρίγκηψ αυτός πήρε την γραμματέα του και τον γιο του, διέταξε να ετοιμασθεί το κρατικό GULF – STREAM και μετέβη στις ΗΠΑ. Την ίδια ώρα ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ κ. Σόϊμπλε ταξίδευε εκεί με αεροπλάνο της γραμμής, με το αναπηρικό καροτσάκι του! Ο τότε Πρωθυπουργός χαμογέλασε: «Μου μοιάζει....» είπε «Γουστάρει τη χλίδα».
VII. Αξιωματούχος, της δεκάρας, ευλαβής όμως και θρησκευόμενος επιθυμών να μεταβεί για Πάσχα στη γενέτειρά του «ναύλωσε» κρατικό C130 (!!) για να μεταφέρει δήθεν, εκεί το Άγιο Φως! Ο Πρωθυπουργός θαύμασε την προσήλωση στα άγια του Υφυπουργίσκου.
Καλό Καλοκαίρι!
(1) Επειδή η γενίκευση αδικεί δηλώνω ότι έχω γνωρίσει πολιτικούς στο ΥΕΘΑ (δεν θα αναφερθώ σε τ. Προϊστάμενους μου και συγχρόνους, για ευνόητους λόγους) που υπήρξαν άψογοι. Αναφέρω συγκεκριμένα τους κ. Θ. Στάθη, Στάθη Γιώτα, Ορέστη Παπαστρατή, Γ. Σταθόπουλο, Σπ. Σπηλιωτόπουλο, Γιάννη Λαμπρόπουλο, Λάζαρο Λωτίδη). Σίγουρα κάποιον θα ξέχασα.
(2) Τα ευγενή κόμματα που μας κυβερνούν αλλά και η Αντιπολίτευση δεν κάνει καμμία κουβέντα για άμεση κατάργηση του άρθρου 86. Απλά υπόσχεται. «Θα το δούμε προσεχώς..» Θυμηθείτε Ζίγδη.
(3) Ασφαλώς και δεν θα πέσω στην λαϊκιστική παγίδα να ζητήσω κατάργηση των κρατικών α/φ. Θα πρέπει όμως να χρησιμοποιούνται με φειδώ και σύνεση. Οι πολιτικοί απολαύουν την χρήση και δεν είναι ιδιοκτήτες.
Ο Κων. Φράγκος είναι Υπ/γος ε.α. Αναλυτής Αμυντ. Θεμάτων
Συγγραφέας – DEA Σορβόννης στα Αμυντικά
Οι Έλληνες πληρώνουν τα λάθη ενός ολόκληρου πολιτικού συστήματος όχι μιας ή δύο κυβερνήσεων.
Ζαν Κλωντ Γιούνκερ
Οι παλιοί φίλοι του κινηματογράφου, σινεφίλ τους λένε τώρα, πιθανότατα θα θυμούνται το φιλμ του μεγάλου Ιάπωνα σκηνοθέτη Κουροσάβα με τίτλο της επικεφαλίδας του σημερινού μου σχολίου. Περιέγραφε τον περίγυρο και τις συνήθειες μιας τρυφερής πεταλουδίτσας του έρωτα στην Οσάκα.
Ίσως να διερωτηθήκατε πού το πάω, από τον τίτλο και την πρώτη παράγραφο. Απλά επειδή έχει αρχίσει ήδη η θερινή ραστώνη και απραξία (λίγοι γνωρίζουν το τι μας περιμένει τον Σεπτέμβριο) προτίμησα να κλείσω την δημοσιογραφική περίοδο με ένα ελαφρύ θέμα για να σας χαλαρώσω, χωρίς ν’ απομακρυνθώ από το σύνηθες πλαίσιο των κειμένων μου. Να ηρεμήσω κυρίως τους αξιωματικούς Ε.Ε. και ε.α. που τρέφουν ακόμη μάταιες ελπίδες ότι η δικαίωσή τους από τα δικαστήρια θα συγκινήσει τους Αντωνομπένηδες για να προβούν σε επιστροφή των κλαπέντων.
Ξαναγυρίζω στη φιλμογραφία. Θα μπορούσε, οπωσδήποτε ένας από τους σύγχρονους σκηνοθέτες μας, ο μεγάλος Βούλγαρης, ο Σαπατίνας, ο Τσώλης, ή προ ετών οι αξέχαστοι Αγγελόπουλος ή Σακελάριος να γύριζαν ένα φιλμ με τίτλο: «Ο κόσμος του Μήτσου Αρπακόλλα» με τη ζωή ενός Έλληνα πολιτικού (1).
Γιατί ο Έλληνας πολιτικός είναι ένα άλλο, εντελώς διαφορετικό, ον από τον συνήθη Έλληνα πολίτη ή συνάδελφό του Ευρωπαίο ή Αμερικάνο.
Με την εκλογή του, ως δια μαγείας, περνάει σ’ ένα άλλο κόσμο. Αυτόν των προνομιούχων, σε μια τάξη ευγενών όπως προ αιώνων οι Γάλλοι και Γερμανοί (Nοbles και Youngers, αντίστοιχα) οι οποίοι έχαιραν σωρείας προνομίων εις βάρος της....πλέμπας, των λοιπών πολιτών. Βίαζαν, έκλεβαν, λήστευαν, λεηλατούσαν ατιμωρητί.
Για την διάκριση αυτή φροντίζει πάραυτα το Σύνταγμα της Ελλάδας όπου με το κατάπτυστο, Βενιζελείου επίνευσης, άρθρο 86 τους σιγουρεύει και τους διαβεβαιώνει ότι μπορούν να ληστεύουν το Δημόσιο Ταμείο ασυστόλως. Είναι η προστασία της παραγραφής (2). Το άρθρο αυτό ισοπεδώνει εντελώς το προηγηθέν 4 με το οποίο το Σύνταγμα μας διαβεβαιώνει ότι οι Έλληνες είναι ίσοι έναντι των Νόμων. Μερικοί, όμως, είναι πιο ίσοι..
Αν αναγνώστης βρει παρόμοιο άρθρο σε οποιοδήποτε Σύνταγμα Ευρασίας, Αφρικής, Αμερικής κ.λπ. θα λάβει κουπόνι δωρεάν 10ήμερων διακοπών, με όλα πληρωμένα, σε ωραίο ξενοδοχείο της Πάρου.
Αλλά για να γράψω όλα περί πολιτικού οργίου και αρπαχτών πολιτικών αλλά και της κουστωδίας εργολάβων, συνδικαλιστών και εθνικών προμηθευτών που έχουν δημιουργήσει γύρω τους θα χρειαζόμουνα τόμους. Τι να σου κάνει η φυλλαδίτσα του Ζήγρα...
Γι’ αυτό θα σας παρουσιάσω ένα «ντοκυμαντέρ» 5-6 επεισοδίων για να ευθυμήσουμε, γενικώς.
Για να δημιουργήσω κλίμα θα προτάξω μερικά τσιτάτα και αφορισμούς.
Εξ ιδίων τα βέλη
• Βλάκες βουλευτές δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν. Κάτω από το μέσο όρο ευφυΐας σαφώς υπάρχουν. Οι περισσότεροι Υπουργοί έχουν δείκτη ευφυΐας κάτω του μέσου όρου. Μπαίνοντας στη Βουλή αντελήφθηκα γρήγορα ότι η Ελλάδα διευθύνεται από ανθρώπους χωρίς ικανότητες (Χρ. Οικονόμου – Βουλευτής – Ψυχίατρος ΝΕΑ 13/2/95).
• Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχουν κόμματα. Υπάρχουν συμμορίες. (Γ. Ζίγδης ΝΕΑ 23/8/93).
• Οι περισσότεροι Υπουργοί δεν είναι ικανοί ούτε σπίρτα να πουλήσουν. Να διευθύνουν ένα περίπτερο (+ Γ. Κατσιφάρας – Ελευθεροτυπία 17/4/96).
• Όσοι δεν περάσατε τις εξετάσεις μη στεναχωριέσθε! Η Βουλή είναι γεμάτη αποτυχημένους (ΠΟΝΤΙΚΙ 14/8/94).
• Δεν ξέρει τίποτα και νομίζει ότι τα ξέρει όλα. Θα γίνει, σίγουρα, επιτυχημένος πολιτικός (G.B. Shaw – 1994).
• Απατεών συμφυρόμενος με πολιτικούς κινδυνεύει να διεφθαρεί (Dr. Γ. Κοσκωτάς – 1993).
(Χρησιμοποίησα ρήσεις 20 ετίας. Φαντάζεσθε τι γίνεται σήμερα όπου η ποιότητα έχει πατώσει.
Τα ευγενείς παιδιά (κατά αξέχαστο Νίκο Τσιφόρο)
Λεχρίτες, ανεπάγγελτοι, βάρβαροι συνδικαλιστές, μηδέποτε εργασθέντες, αγράμματοι εκλεγέντες ως βουλευτές εντάσσονται αμέσως στην ευγενή τάξη των προνομιούχων. Βλέπεις κάτι ρεμπεσκέδες που έτρωγαν γλυκαδάκια και αμελέτητα, σε ταβέρνες της περιφέρειας, απλωμένα σε λαδόκολλα, να μετατρέπονται, ως διαμαγείας, σε υποκόμητες με ρολόγια ROLEX και LΟUIS VASSERON, με πανάκριβα κουστούμια και φανταχτερές, σινιέ, γραβάτες, να καπνίζουν πανάκριβα πούρα COHIBAS (προαγωγή από τα σέρτικα Λαμίας) και να γιορτάζουν, θορυβωδώς, γενέθλια σε πανάκριβα κέντρα... Παράλληλα, διορίζουν ασύδοτα, φροντίζουν, με το αζημίωτο, για εγκρίσεις δανείων, επιδοτήσεων κ.λπ.
Όπως προανέφερα θα παρουσιάσω μόνο 5-6 μικρά επεισοδιάκια, 100% αληθινά, από την συλλογή μου. Όλα θα είναι... αεροπορικά, πλην του πρώτου στο οποίο έχω άμεση γνώση.
• Δεν θ’ αναφέρω ονόματα. Στους πρωταγωνιστές δίδω, γενικά, τον τίτλο ΑΞΙΩΜΑΤΟΥΧΟΣ (τον όρο δανείσθηκα από την Γερμανική Εισαγγελεία που όταν αναφέρεται σε «λαδωθέντα» κορυφαίο πολιτικό παράγοντα χρησιμοποιεί την λέξη αυτή). Είμαι βέβαιος ότι εύκολα θα τους αναγνωρίσετε. Έχουμε και λέμε:
I. Βλαχοδήμαρχος, άξεστος, αμόρφωτος πολιτικάντης χρίζεται Υφυπουργός. Την επιούσα μεταβαίνει στο Γραφείο του η, βλαχομπαρόκ, σύζυγος και εκδηλώνει την έντονη δυσαρέσκειά της για την για επίπλωση (Ήταν θαυμάσια έπιπλα – αντίκες βυζαντινού ρυθμού). Σε μια εβδομάδα τα έπιπλα αποσύρονται και τη θέση τους καταλαμβάνουν πανάκριβα από μεγάλο οίκο της Αθήνας. Δαπάνες του κράτους, βεβαίως – βεβαίως.
II. Αξιωματούχος, υψηλού επιπέδου, μεταβαίνει με C – 130, για επίσημη επίσκεψη, σε Χώρα της Άπω Ανατολής με μεγάλη συνοδεία κρατικών λεγεωναρίων και δημοσιογράφων. Επανερχόμενος ζητάει προσγείωση σε αεροδρόμιο διαθέτον τεράστιο DUTY – FREE SHOP. Τιγκάρει τα μεταγωγικό με AIR – CONDITIONNERS, ψυγεία κ.λπ. Το «διπλωματικό» υλικό μεταφορτώνεται στο αεροδρόμιό μας σε φορτηγά και μην τα είδατε μην τα απαντήκατε... Χωρίς έλεγχο του τελωνείου, αφορολόγητα!
III. Αξιωματούχος, μεταβαίνει με κρατικό αεροπλάνο σε Χώρα της Ν. Αμερικής, επισήμως, συνοδευόμενος από την σύζυγό του, υπαλλήλους, δημοσιογράφους. Η φιλότεχνος κυρία προβαίνει σε αγορές ποικίλων αντικών που δεν χωρούν στο αεροπλάνο. Λύση; Δόθηκε εντολή στην πρεσβεία να στείλει 6 δημοσιογράφους με αεροπλάνο γραμμής, με έξοδα του κράτους φυσικά, για να υπάρξει χώρος.
IV. Συνάντηση Υπουργών του ΝΑΤΟ στην Ατλάντα ΗΠΑ. Ο Έλληνας Αξιωματούχος μεταβαίνει στην ΝΥ με αεροπλάνο γραμμής και από εκεί νοικιάζει ένα πολυτελές LEAR JET για το δεύτερο σκέλος του ταξιδιού. Έκπληκτοι οι συνάδελφοί του θαυμάζουν τον Έλληνα πρίγκιπα να κινείται χλιδάτα. Η Χώρα δανειζόταν... Ο Πρωθυπουργός κάθευδε...
V. Ο ίδιος Αξιωματούχος, αριστοκράτης, ταξίδευσε, Σαββατοκύριακο, στην Κωνσταντινούπολη για αναψυχή συνοδευόμενος από δύο «κολλητούς» τους δημοσιογράφους με το κρατικό GULF – STREAM. Εκεί έκανε δώρο ένα πανάκριβο μενταγιόν στη σύζυγό του (θυμήθηκα το στίχο του αθάνατου Βαμβακάρη: Εσύ ήσουνα, δεν ήσουνα, που μάζευες ραδίκια, τώρα που σε πήρα εγώ γυρεύεις σκουλαρίκια...) αλλά κάποιος από τους δύο τον «έκραξε» σε παραπολιτικό σχόλιο!!! Πληροφορηθείς το γεγονός ο Πρωθυπουργός υποτονθόρυσε «Αυτή είναι η Ελλάδα...» και γύρισε από το άλλο πλευρό.
VI. Ενώ η Χώρα κατέρρεε υπήρξε ανάγκη μετάβασης Έλληνα Αξιωματούχου στη ΝΥ για συμμετοχή του σε σύσκεψη για το θέμα. Ο πρίγκηψ αυτός πήρε την γραμματέα του και τον γιο του, διέταξε να ετοιμασθεί το κρατικό GULF – STREAM και μετέβη στις ΗΠΑ. Την ίδια ώρα ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ κ. Σόϊμπλε ταξίδευε εκεί με αεροπλάνο της γραμμής, με το αναπηρικό καροτσάκι του! Ο τότε Πρωθυπουργός χαμογέλασε: «Μου μοιάζει....» είπε «Γουστάρει τη χλίδα».
VII. Αξιωματούχος, της δεκάρας, ευλαβής όμως και θρησκευόμενος επιθυμών να μεταβεί για Πάσχα στη γενέτειρά του «ναύλωσε» κρατικό C130 (!!) για να μεταφέρει δήθεν, εκεί το Άγιο Φως! Ο Πρωθυπουργός θαύμασε την προσήλωση στα άγια του Υφυπουργίσκου.
Καλό Καλοκαίρι!
(1) Επειδή η γενίκευση αδικεί δηλώνω ότι έχω γνωρίσει πολιτικούς στο ΥΕΘΑ (δεν θα αναφερθώ σε τ. Προϊστάμενους μου και συγχρόνους, για ευνόητους λόγους) που υπήρξαν άψογοι. Αναφέρω συγκεκριμένα τους κ. Θ. Στάθη, Στάθη Γιώτα, Ορέστη Παπαστρατή, Γ. Σταθόπουλο, Σπ. Σπηλιωτόπουλο, Γιάννη Λαμπρόπουλο, Λάζαρο Λωτίδη). Σίγουρα κάποιον θα ξέχασα.
(2) Τα ευγενή κόμματα που μας κυβερνούν αλλά και η Αντιπολίτευση δεν κάνει καμμία κουβέντα για άμεση κατάργηση του άρθρου 86. Απλά υπόσχεται. «Θα το δούμε προσεχώς..» Θυμηθείτε Ζίγδη.
(3) Ασφαλώς και δεν θα πέσω στην λαϊκιστική παγίδα να ζητήσω κατάργηση των κρατικών α/φ. Θα πρέπει όμως να χρησιμοποιούνται με φειδώ και σύνεση. Οι πολιτικοί απολαύουν την χρήση και δεν είναι ιδιοκτήτες.
Ο Κων. Φράγκος είναι Υπ/γος ε.α. Αναλυτής Αμυντ. Θεμάτων
Συγγραφέας – DEA Σορβόννης στα Αμυντικά
http://www.onalert.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου