Γράφει ὁ Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Τουρκολόγος
Ἐνῶ ἡ χώρα μᾶς ἔχει ριχτεῖ στὸν γκρεμὸ ἀπὸ μία διεφθαρμένη πολιτικὴ κλίκα, ἐνῶ ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία θρηνεῖ σχεδὸν καθημερνὰ τὰ θύματά της ἀπὸ αὐτὴ τὴν «θύελλα», ἕνα μεγάλο μέρος αὐτῆς τῆς κλίκας τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχει ἐντείνει τὶς προσπάθειες ἀποχριστιανοποίοησης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, μὲ μία ἐπιχείρηση ἀποκαθήλωσης ὅλων τῶν πατροπαράδοτων ὀρθοδόξων συμβόλων ἀπὸ ὅλες τὶς δημόσιες λειτουργίες. Μάλιστα ὅλοι αὐτοὶ ποὺ πνέουν μένεα κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, προβάλλουν πρότυπα δυτικῶν χωρῶν ὅπου ὁ χριστιανισμὸς ἔχει καταντήσει ἕνα φολκλορικὸ σύμβολο χωρὶς καμία οὐσία καὶ οἱ ναοὶ γίνονται γυμναστήρια, μπαράκια, ἀκόμα καὶ μουσουλμανικὰ τεμένη καὶ ἄνδρα διαφόρων νεοπαγανιστικῶν δοξασιῶν. Ἡ ἐκστρατεία αὐτὴ συνοδεύεται συχνὰ καὶ ἀπὸ ἕνα ἀνθελληνικὸ μένος ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ σβήσει ὅλη τὴν ἑλληνικὴ ἱστορία καὶ νὰ διαστρεβλώσει κάθε πραγματικὴ ἀλήθεια σχετικὰ μὲ πρόσφατα ἱστορικὰ γεγονότα ποὺ σημάδεψαν τὴν πορεία μας σὰν Ἕλληνες, σὰν πρόσωπα ὀρθόδοξά της μίας ἀληθινῆς, καθολικῆς, ὀρθόδοξης ἐκκλησίας.
Ἐξετάζοντας ἀπὸ ποὺ προέρχεται ὅλη αὐτὴ ἡ ἐπιχείρηση ἀποορθοδοξοποίησης τῶν Ἑλλήνων, διακρίνουμε κάποιες κυρίες ἀφετηρίες ὅλης αὐτῆς τῆς ἐκστρατείας ἡ ὁποία τελευταία ἔχει ἐντατικοποιηθεῖ σὲ μεγάλο βαθμό. Δὲν θὰ ἀναφερθῶ σὲ διάφορους αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους γιατί αὐτοὶ εἶναι ἐκτός του πεδίου μας. Ἡ προσοχὴ μας συγκεντρώνεται στὸ κύριο σῶμα τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου καὶ....
Ἐνῶ ἡ χώρα μᾶς ἔχει ριχτεῖ στὸν γκρεμὸ ἀπὸ μία διεφθαρμένη πολιτικὴ κλίκα, ἐνῶ ἡ ἑλληνικὴ κοινωνία θρηνεῖ σχεδὸν καθημερνὰ τὰ θύματά της ἀπὸ αὐτὴ τὴν «θύελλα», ἕνα μεγάλο μέρος αὐτῆς τῆς κλίκας τὸν τελευταῖο καιρὸ ἔχει ἐντείνει τὶς προσπάθειες ἀποχριστιανοποίοησης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, μὲ μία ἐπιχείρηση ἀποκαθήλωσης ὅλων τῶν πατροπαράδοτων ὀρθοδόξων συμβόλων ἀπὸ ὅλες τὶς δημόσιες λειτουργίες. Μάλιστα ὅλοι αὐτοὶ ποὺ πνέουν μένεα κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας, προβάλλουν πρότυπα δυτικῶν χωρῶν ὅπου ὁ χριστιανισμὸς ἔχει καταντήσει ἕνα φολκλορικὸ σύμβολο χωρὶς καμία οὐσία καὶ οἱ ναοὶ γίνονται γυμναστήρια, μπαράκια, ἀκόμα καὶ μουσουλμανικὰ τεμένη καὶ ἄνδρα διαφόρων νεοπαγανιστικῶν δοξασιῶν. Ἡ ἐκστρατεία αὐτὴ συνοδεύεται συχνὰ καὶ ἀπὸ ἕνα ἀνθελληνικὸ μένος ποὺ σκοπὸ ἔχει νὰ σβήσει ὅλη τὴν ἑλληνικὴ ἱστορία καὶ νὰ διαστρεβλώσει κάθε πραγματικὴ ἀλήθεια σχετικὰ μὲ πρόσφατα ἱστορικὰ γεγονότα ποὺ σημάδεψαν τὴν πορεία μας σὰν Ἕλληνες, σὰν πρόσωπα ὀρθόδοξά της μίας ἀληθινῆς, καθολικῆς, ὀρθόδοξης ἐκκλησίας.
Ἐξετάζοντας ἀπὸ ποὺ προέρχεται ὅλη αὐτὴ ἡ ἐπιχείρηση ἀποορθοδοξοποίησης τῶν Ἑλλήνων, διακρίνουμε κάποιες κυρίες ἀφετηρίες ὅλης αὐτῆς τῆς ἐκστρατείας ἡ ὁποία τελευταία ἔχει ἐντατικοποιηθεῖ σὲ μεγάλο βαθμό. Δὲν θὰ ἀναφερθῶ σὲ διάφορους αἱρετικοὺς καὶ ἀλλόδοξους γιατί αὐτοὶ εἶναι ἐκτός του πεδίου μας. Ἡ προσοχὴ μας συγκεντρώνεται στὸ κύριο σῶμα τοῦ ἑλληνικοῦ κόσμου καὶ....
σὲ ὅλους αὐτοὺς ποὺ στὴν συντριπτική τους πλειοψηφία εἶναι βαπτισμένοι, ἂν καὶ μεταγενέστερα ἔχουν ἀπαρνηθεῖ συνειδητὰ αὐτὸ τὸ βάπτισμα.
Ἡ πρώτη κατηγορία εἶναι οἱ ἀριστεροὶ μὲ τὶς διάφορες διακλαδώσεις τους καὶ οἱ αὐτοαποκαλούμενοι «προοδευτικοί». Αὐτοὶ ἦταν πάντα καὶ ἐκ δόγματος ἀντίθετοι πρὸς κάθε θρησκεία καθὼς προβάλλονται ὡς ὑλιστές. Στὴν ἑλληνικὴ περίπτωση ὑπῆρχε πάντα μία ἰδιαιτερότητα, καθὼς ἡ ὀρθόδοξη παράδοση ἦταν ἀνέκαθεν δυνατὴ στὰ λαϊκὰ στρώματα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἐκπροσωποῦν οἱ ἀριστεροί. Ἔτσι παρατηρήθηκε σὲ κάποιες ἱστορικὲς συγκυρίες τὸ παράδοξο φαινόμενο ἀριστεροὶ νὰ συμπλεύσουν μὲ ὀρθόδοξα σύμβολα. Ἀξέχαστη εἶναι ἡ γνωστὴ φωτογραφία τοῦ παπᾶ τοῦ ΕΑΜ μὲ τὸ ὅπλο στὸ χέρι νὰ πολεμᾶ τοὺς Γερμανοὺς κατακτητές. Στὴν δεκαετία του ὀγδόντα ὑπῆρξε μία ἀξιοπρόσεκτη προσπάθεια σύγκλυσης τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὶς ἀριστερὲς ἰδεολογίες μὲ πρωτεργάτη τὸν ἀξέχαστο διανοούμενο τῆς ἀριστερᾶς καὶ ἱστορικό της Θεσσαλονίκης, τὸν Κωστὴ Μοσκώφ, ἐνῶ καὶ ὁ Μίκης Θεοδωράκης εἶχε δεῖ τότε μὲ θετικὸ μάτι αὐτὴ τὴν κίνηση. Σήμερα δυστυχῶς οἱ λεγόμενοι ἀριστεροὶ εἶναι πιὸ στενοκέφαλοι καὶ ἀπὸ τοὺς κλασικοὺς σταλινικούς. Πολεμᾶνε μὲ λύσσα κάθε ὀρθόδοξη παρουσία φτάνοντας σὲ παράλογες ἀπαιτήσεις ὅπως φορολογία τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν κ.α. Βουλευτὲς ἀριστερῶν κομμάτων, ὅπως ἡ γνωστὴ «κυρία τοῦ συνωστισμοῦ», ἀσχολοῦνται συνεχῶς λὲς καὶ ἔχουν λύσει ὅλα τὰ ἄλλα προβλήματα τῆς κρίσης μὲ τὸ πῶς θὰ κατεβάσουν τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὰ δικαστήρια καὶ τὰ σχολεῖα καὶ τὸ πῶς θὰ καταργήσουν τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν.
Ἡ δεύτερη κατηγορία προέρχεται ἀπὸ τὸν ἀντίθετο πόλο. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται νεοφιλελεύθεροι καὶ ἐκ θέσεως ἄθεοι. Εἶναι ὀπαδοὶ μίας χρηματιστηριακῆς «δημοκρατίας», ὅπου οἱ δημοκρατικὲς ἀρχὲς ἔχουν ἀξία μόνο ὅταν λειτουργοῦν στὴν ὑπηρεσία ἑνὸς ἄτεγκου κεφαλαιοκρατικοῦ κατεστημένου. Αὐτὴ ἡ κατηγορία ἀσπάζεται ὅλα τὰ συστατικά του σύγχρονου δυτικοῦ καταναλωτικοῦ πολιτισμοῦ ποὺ ἔχει δημιουργήσει ὅλες τὶς σύγχρονες ψυχασθένειες τῆς καταρρέουσας δυτικῆς κοινωνίας. Καὶ αὐτὴ ἡ κατηγορία μετέχει στὴν ἐκστρατεία ἀφανισμοῦ τοῦ ὀρθόδοξου συναισθήματος τῶν Ἑλλήνων.
Στὴν ἐκστρατεία αὐτὴ μετέχει ἐνεργὰ καὶ τὸ ἑλληνικὸ τηλεοπτικὸ κατεστημένο ποὺ ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ἐνενήντα, ὅταν ἀφέθηκε ἐλεύθερο καὶ ἀσύδοτο, χρησιμοποίησε ὅλη τὴν δύναμή του ποὺ τοῦ ἔδινε ἡ ζωντανὴ εἰκόνα γιὰ νὰ διαστρέψει κάθε ἱστορικὴ παράδοση καὶ νὰ πλάσει ἕνα πρότυπο νεοέλληνα ποὺ τὰ ἰδανικὰ τοῦ εἶναι ὁ εὔκολος καὶ χωρὶς κόπο πλουτισμός, ἀδιαφορώντας γιὰ κάθε ἠθικὴ ἢ ἀκόμα καὶ νομικὴ συνέπεια, ἡ ἐκπόρνευση τῆς νεολαίας καὶ ἡ διακομωδόμηση κάθε ἐθνικοῦ καὶ ὀρθόδοξου φρονήματος, τὸ ὁποῖο μάλιστα καταδικάζεται σάν…φασισμὸς καὶ ἄλλες ἔξυπνες «ἐτικέτες».
Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἕνα ἄλλο ἀντιορθόδοξο μέτωπο ποὺ προέρχεται δυστυχῶς μέσα ἀπὸ τοὺς ἴδιους κόλπους τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας. Εἶναι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ρασοφόροι ἱεράρχες ποὺ χάριν κάποιας πάλι «προοδευτικότητας» καὶ παρεξηγημένης ἀνεκτικότητας, πρεσβεύουν οὐνιτικὲς ἀπόψεις, παίρνουν μέρος σὲ συλλειτουργίες μὲ αἱρετικούς, ἀκόμα καὶ μὲ ἀλλόδοξους, παραβιάζοντας ἔτσι ὅλους τους κανόνες τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν Συνόδων. Ἐδῶ σημαντικὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆς ἱεραρχίας, ἡ ὁποία δὲν ἔχει ἀνταποκριθεῖ στὶς μεγάλες της εὐθύνες σὲ αὐτὸ τὸ σημαντικὸ θέμα. Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν συμβιβάζεται, δὲν ἐκσυγχρονίζεται, οὔτε ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ «προοδευτικότητα» γιατί εἶναι πέραν ἀπὸ αὐτὲς τὶς στενὲς ἀνθρωπινὲς ἀντιλήψεις καὶ καλύπτει διαχρονικὰ τὴν ἀνθρώπινη ἐξέλιξη καὶ κυρίως τὰ βασικὰ ἀνθρώπινα ἐρωτήματα.
Ὅλος αὐτὸς ὁ ἀνελέητος πόλεμος κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναμένεται νὰ κορυφωθεῖ. Γιὰ τοὺς νεοταξικοὺς ἰθύνοντες δὲν πρέπει νὰ ἐπαναληφθεῖ τὸ παράδειγμα τῆς πτώσης τοῦ Βυζαντίου ὅπου ἡ Ὀρθοδοξία ἐπέζησε. Τὸ σχέδιο εἶναι παράλληλα μὲ τὴν ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας μας, νὰ δοθεῖ καὶ τὸ τελικὸ χτύπημα στὴν ὀρθόδοξη ἑλληνικὴ ταυτότητα ἔτσι ὥστε οἱ νεοέλληνες νὰ καταντήσουν «προβατάκια ἐπὶ σφαγὴ» καὶ ἡ χώρα αὔτη ποὺ κάποτε ἄνθισε καὶ μεγαλούργησε ὁ ἑλληνορθόδοξος πολιτισμὸς νὰ ἀποτελέσει ἕνα τουριστικὸ μνημεῖο χωρὶς μάλιστα καὶ πολλὲς ἀξιώσεις ἐπισκεψημότητας. Θέλουν νὰ μᾶς κάνουν νὰ πιστέψουμε ὅτι εἴμαστε ἀπομεινάρια ἑνὸς θρησκευτικοῦ Μεσαίωνα πού… ἐμποδίζει τὴν «πρόοδο» τῆς χώρας. Πῶς ὅτι ἱερὸ καὶ ὅσιό μας τὸ παραδώσαν οἱ προγονοί μας, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ἕνα «σπασμένο βάζο» ποὺ τὰ συντρίμμια τοῦ εἶναι γιὰ τὰ σκουπίδια. Ἔχουν τόσο πολὺ παρασυρθεῖ ἀπὸ τὸ μένος τοὺς κατὰ τὴ Ὀρθοδοξίας, ποὺ φτάνουν στὸ σημεῖο νὰ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν νὰ πιστέψουμε ὅτι «πρόοδος» εἶναι ἡ… ὁμοφυλοφιλία, τὸ εὔκολο διαζύγιο, ἡ ἀνοχὴ τῆς μοιχείας, ἡ ἀποδοχὴ τῆς εὐδαιμονισμοῦ ὡς ἀνθρώπινου δικαιώματος, ἡ ἀποδοχὴ τῶν ἐκτρώσεων σὰν μία φυσιολογικὴ πράξη, ἀκόμα καὶ ἡ γενετικὴ ἐπέμβαση μὲ τὸ ἔλεγχο πρὶν ἀπὸ τὴν γέννηση. Καὶ γιὰ νὰ ἐμφανίζονται καὶ ἀνεκτικοί, μᾶς λένε ὅτι ἂν ἡ ἐκκλησία ἐπιθυμεῖ νὰ ἔχει κάποια ἀξιοπιστία ὅσον ἀφορᾶ τὴ «προοδευτικότητά» της, θὰ πρέπει νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὰ παλιὰ ἀναχρονιστικά της πρότυπα καὶ νὰ ἀποδεχτεῖ ὅτι ἀρρωστημένο καὶ διεστραμμένο σάν…φυσιολογικό, ἄσχετα ἂν παραβιάζονται ἀκόμα καὶ οἱ στοιχειώδεις νόμοι τῆς φύσεως καὶ παράλληλα ὅτι παραδοσιακὸ καὶ φυσιολογικὸ σάν… ἀναχρονιστικὸ καὶ ξεπερασμένο. Ἄλλωστε, ὅπως πρεσβεύουν, τὸ φυσιολογικὸ δὲν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπό… μία ὑποκειμενικὴ ἀντίληψη.
Ἑτερόκλητοι παράγοντες συγκλείνουν σὲ μία κοινὴ γραμμὴ ἐξόντωσης τῆς ἑλληνικῆς ὀρθόδοξης ταυτότητας καὶ ἀπάλειψης κάθε ἴχνους καὶ παρουσίας αὐτοῦ ποὺ μᾶς ἐμψύχωσε καὶ μᾶς κράτησε ἐν ζωὴ χιλιετίες ἱστορίας καὶ ἀγώνων γιατί ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι τὸ τελευταῖο προπύργιο αὐτῆς τῆς χώρας ποὺ ἀκόμα δὲν ἔχει καταστραφεῖ ἀπὸ τὸ νεοταξικὸ καταστημένο τους. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀκόμα τὴν ὑπολογίζουν σοβαρὰ καὶ γι' αὐτὸ «τρίβουν τὰ χέρια τους» ποὺ στὴν κεφαλὴ τῆς ἱεραρχίας βρίσκεται ὅτι πιὸ βολικὸ θὰ ἤθελαν γιὰ αὐτὴ τὴν συγκυρία τῆς ἐθνική μας συμφορᾶς. Ἀλλὰ ὡς πότε;
Ἡ σημερινὴ Ἑλλάδα περνᾶ μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες κρίσεις στὴν ἱστορία της. Ἡ κρίση αὐτὴ εἶναι οἰκονομική, πολιτική, ἐθνική, κοινωνικὴ καὶ γίνεται καὶ θρησκευτική. Αὐτοὶ ποὺ μᾶς ὁδήγησαν ἐδῶ, αὐτοὶ ποὺ ἔφεραν τὴν ἐθνικὴ καταστροφή, ἀντὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ λύσουν τὰ προβλήματα ποὺ συσσώρευσαν τώρα θέλουν νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν βάζοντας στὸ στόχαστρό τους καὶ τὴν ἑλληνικὴ Ὀρθοδοξία.
Ἀλλὰ ὅπως εἶπε καὶ ὁ ἀξέχαστος παππούλης, ὁ πατήρ Παΐσιος, «Σήμερα οἱ φίλοι μας θέλουν νὰ μᾶς τσαλακώσουν λίγο καὶ οἱ ἐχθροί μας νὰ μᾶς ξεσκίσουν. Δὲν πειράζει ὅμως. Ἔχουν οἱ ἄνθρωποι τὰ σχέδια τους. Ἔχει καὶ ὁ Θεὸς τὰ δικά Του»
Ἡ πρώτη κατηγορία εἶναι οἱ ἀριστεροὶ μὲ τὶς διάφορες διακλαδώσεις τους καὶ οἱ αὐτοαποκαλούμενοι «προοδευτικοί». Αὐτοὶ ἦταν πάντα καὶ ἐκ δόγματος ἀντίθετοι πρὸς κάθε θρησκεία καθὼς προβάλλονται ὡς ὑλιστές. Στὴν ἑλληνικὴ περίπτωση ὑπῆρχε πάντα μία ἰδιαιτερότητα, καθὼς ἡ ὀρθόδοξη παράδοση ἦταν ἀνέκαθεν δυνατὴ στὰ λαϊκὰ στρώματα ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἐκπροσωποῦν οἱ ἀριστεροί. Ἔτσι παρατηρήθηκε σὲ κάποιες ἱστορικὲς συγκυρίες τὸ παράδοξο φαινόμενο ἀριστεροὶ νὰ συμπλεύσουν μὲ ὀρθόδοξα σύμβολα. Ἀξέχαστη εἶναι ἡ γνωστὴ φωτογραφία τοῦ παπᾶ τοῦ ΕΑΜ μὲ τὸ ὅπλο στὸ χέρι νὰ πολεμᾶ τοὺς Γερμανοὺς κατακτητές. Στὴν δεκαετία του ὀγδόντα ὑπῆρξε μία ἀξιοπρόσεκτη προσπάθεια σύγκλυσης τῆς Ὀρθοδοξίας μὲ τὶς ἀριστερὲς ἰδεολογίες μὲ πρωτεργάτη τὸν ἀξέχαστο διανοούμενο τῆς ἀριστερᾶς καὶ ἱστορικό της Θεσσαλονίκης, τὸν Κωστὴ Μοσκώφ, ἐνῶ καὶ ὁ Μίκης Θεοδωράκης εἶχε δεῖ τότε μὲ θετικὸ μάτι αὐτὴ τὴν κίνηση. Σήμερα δυστυχῶς οἱ λεγόμενοι ἀριστεροὶ εἶναι πιὸ στενοκέφαλοι καὶ ἀπὸ τοὺς κλασικοὺς σταλινικούς. Πολεμᾶνε μὲ λύσσα κάθε ὀρθόδοξη παρουσία φτάνοντας σὲ παράλογες ἀπαιτήσεις ὅπως φορολογία τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν κ.α. Βουλευτὲς ἀριστερῶν κομμάτων, ὅπως ἡ γνωστὴ «κυρία τοῦ συνωστισμοῦ», ἀσχολοῦνται συνεχῶς λὲς καὶ ἔχουν λύσει ὅλα τὰ ἄλλα προβλήματα τῆς κρίσης μὲ τὸ πῶς θὰ κατεβάσουν τὶς εἰκόνες ἀπὸ τὰ δικαστήρια καὶ τὰ σχολεῖα καὶ τὸ πῶς θὰ καταργήσουν τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν.
Ἡ δεύτερη κατηγορία προέρχεται ἀπὸ τὸν ἀντίθετο πόλο. Εἶναι αὐτοὶ ποὺ αὐτοαποκαλοῦνται νεοφιλελεύθεροι καὶ ἐκ θέσεως ἄθεοι. Εἶναι ὀπαδοὶ μίας χρηματιστηριακῆς «δημοκρατίας», ὅπου οἱ δημοκρατικὲς ἀρχὲς ἔχουν ἀξία μόνο ὅταν λειτουργοῦν στὴν ὑπηρεσία ἑνὸς ἄτεγκου κεφαλαιοκρατικοῦ κατεστημένου. Αὐτὴ ἡ κατηγορία ἀσπάζεται ὅλα τὰ συστατικά του σύγχρονου δυτικοῦ καταναλωτικοῦ πολιτισμοῦ ποὺ ἔχει δημιουργήσει ὅλες τὶς σύγχρονες ψυχασθένειες τῆς καταρρέουσας δυτικῆς κοινωνίας. Καὶ αὐτὴ ἡ κατηγορία μετέχει στὴν ἐκστρατεία ἀφανισμοῦ τοῦ ὀρθόδοξου συναισθήματος τῶν Ἑλλήνων.
Στὴν ἐκστρατεία αὐτὴ μετέχει ἐνεργὰ καὶ τὸ ἑλληνικὸ τηλεοπτικὸ κατεστημένο ποὺ ἀπὸ τὴν δεκαετία τοῦ ἐνενήντα, ὅταν ἀφέθηκε ἐλεύθερο καὶ ἀσύδοτο, χρησιμοποίησε ὅλη τὴν δύναμή του ποὺ τοῦ ἔδινε ἡ ζωντανὴ εἰκόνα γιὰ νὰ διαστρέψει κάθε ἱστορικὴ παράδοση καὶ νὰ πλάσει ἕνα πρότυπο νεοέλληνα ποὺ τὰ ἰδανικὰ τοῦ εἶναι ὁ εὔκολος καὶ χωρὶς κόπο πλουτισμός, ἀδιαφορώντας γιὰ κάθε ἠθικὴ ἢ ἀκόμα καὶ νομικὴ συνέπεια, ἡ ἐκπόρνευση τῆς νεολαίας καὶ ἡ διακομωδόμηση κάθε ἐθνικοῦ καὶ ὀρθόδοξου φρονήματος, τὸ ὁποῖο μάλιστα καταδικάζεται σάν…φασισμὸς καὶ ἄλλες ἔξυπνες «ἐτικέτες».
Ὑπάρχει ὅμως καὶ ἕνα ἄλλο ἀντιορθόδοξο μέτωπο ποὺ προέρχεται δυστυχῶς μέσα ἀπὸ τοὺς ἴδιους κόλπους τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησίας. Εἶναι ὅλοι αὐτοὶ οἱ ρασοφόροι ἱεράρχες ποὺ χάριν κάποιας πάλι «προοδευτικότητας» καὶ παρεξηγημένης ἀνεκτικότητας, πρεσβεύουν οὐνιτικὲς ἀπόψεις, παίρνουν μέρος σὲ συλλειτουργίες μὲ αἱρετικούς, ἀκόμα καὶ μὲ ἀλλόδοξους, παραβιάζοντας ἔτσι ὅλους τους κανόνες τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τῶν Συνόδων. Ἐδῶ σημαντικὸς εἶναι ὁ ρόλος τῆς ἱεραρχίας, ἡ ὁποία δὲν ἔχει ἀνταποκριθεῖ στὶς μεγάλες της εὐθύνες σὲ αὐτὸ τὸ σημαντικὸ θέμα. Ἡ Ὀρθοδοξία δὲν συμβιβάζεται, δὲν ἐκσυγχρονίζεται, οὔτε ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ «προοδευτικότητα» γιατί εἶναι πέραν ἀπὸ αὐτὲς τὶς στενὲς ἀνθρωπινὲς ἀντιλήψεις καὶ καλύπτει διαχρονικὰ τὴν ἀνθρώπινη ἐξέλιξη καὶ κυρίως τὰ βασικὰ ἀνθρώπινα ἐρωτήματα.
Ὅλος αὐτὸς ὁ ἀνελέητος πόλεμος κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναμένεται νὰ κορυφωθεῖ. Γιὰ τοὺς νεοταξικοὺς ἰθύνοντες δὲν πρέπει νὰ ἐπαναληφθεῖ τὸ παράδειγμα τῆς πτώσης τοῦ Βυζαντίου ὅπου ἡ Ὀρθοδοξία ἐπέζησε. Τὸ σχέδιο εἶναι παράλληλα μὲ τὴν ἀπώλεια τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας μας, νὰ δοθεῖ καὶ τὸ τελικὸ χτύπημα στὴν ὀρθόδοξη ἑλληνικὴ ταυτότητα ἔτσι ὥστε οἱ νεοέλληνες νὰ καταντήσουν «προβατάκια ἐπὶ σφαγὴ» καὶ ἡ χώρα αὔτη ποὺ κάποτε ἄνθισε καὶ μεγαλούργησε ὁ ἑλληνορθόδοξος πολιτισμὸς νὰ ἀποτελέσει ἕνα τουριστικὸ μνημεῖο χωρὶς μάλιστα καὶ πολλὲς ἀξιώσεις ἐπισκεψημότητας. Θέλουν νὰ μᾶς κάνουν νὰ πιστέψουμε ὅτι εἴμαστε ἀπομεινάρια ἑνὸς θρησκευτικοῦ Μεσαίωνα πού… ἐμποδίζει τὴν «πρόοδο» τῆς χώρας. Πῶς ὅτι ἱερὸ καὶ ὅσιό μας τὸ παραδώσαν οἱ προγονοί μας, δὲν εἶναι τίποτα ἄλλο παρὰ ἕνα «σπασμένο βάζο» ποὺ τὰ συντρίμμια τοῦ εἶναι γιὰ τὰ σκουπίδια. Ἔχουν τόσο πολὺ παρασυρθεῖ ἀπὸ τὸ μένος τοὺς κατὰ τὴ Ὀρθοδοξίας, ποὺ φτάνουν στὸ σημεῖο νὰ θέλουν νὰ μᾶς ἐπιβάλλουν νὰ πιστέψουμε ὅτι «πρόοδος» εἶναι ἡ… ὁμοφυλοφιλία, τὸ εὔκολο διαζύγιο, ἡ ἀνοχὴ τῆς μοιχείας, ἡ ἀποδοχὴ τῆς εὐδαιμονισμοῦ ὡς ἀνθρώπινου δικαιώματος, ἡ ἀποδοχὴ τῶν ἐκτρώσεων σὰν μία φυσιολογικὴ πράξη, ἀκόμα καὶ ἡ γενετικὴ ἐπέμβαση μὲ τὸ ἔλεγχο πρὶν ἀπὸ τὴν γέννηση. Καὶ γιὰ νὰ ἐμφανίζονται καὶ ἀνεκτικοί, μᾶς λένε ὅτι ἂν ἡ ἐκκλησία ἐπιθυμεῖ νὰ ἔχει κάποια ἀξιοπιστία ὅσον ἀφορᾶ τὴ «προοδευτικότητά» της, θὰ πρέπει νὰ ἀπομακρυνθεῖ ἀπὸ τὰ παλιὰ ἀναχρονιστικά της πρότυπα καὶ νὰ ἀποδεχτεῖ ὅτι ἀρρωστημένο καὶ διεστραμμένο σάν…φυσιολογικό, ἄσχετα ἂν παραβιάζονται ἀκόμα καὶ οἱ στοιχειώδεις νόμοι τῆς φύσεως καὶ παράλληλα ὅτι παραδοσιακὸ καὶ φυσιολογικὸ σάν… ἀναχρονιστικὸ καὶ ξεπερασμένο. Ἄλλωστε, ὅπως πρεσβεύουν, τὸ φυσιολογικὸ δὲν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπό… μία ὑποκειμενικὴ ἀντίληψη.
Ἑτερόκλητοι παράγοντες συγκλείνουν σὲ μία κοινὴ γραμμὴ ἐξόντωσης τῆς ἑλληνικῆς ὀρθόδοξης ταυτότητας καὶ ἀπάλειψης κάθε ἴχνους καὶ παρουσίας αὐτοῦ ποὺ μᾶς ἐμψύχωσε καὶ μᾶς κράτησε ἐν ζωὴ χιλιετίες ἱστορίας καὶ ἀγώνων γιατί ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι τὸ τελευταῖο προπύργιο αὐτῆς τῆς χώρας ποὺ ἀκόμα δὲν ἔχει καταστραφεῖ ἀπὸ τὸ νεοταξικὸ καταστημένο τους. Γι’ αὐτὸ καὶ ἀκόμα τὴν ὑπολογίζουν σοβαρὰ καὶ γι' αὐτὸ «τρίβουν τὰ χέρια τους» ποὺ στὴν κεφαλὴ τῆς ἱεραρχίας βρίσκεται ὅτι πιὸ βολικὸ θὰ ἤθελαν γιὰ αὐτὴ τὴν συγκυρία τῆς ἐθνική μας συμφορᾶς. Ἀλλὰ ὡς πότε;
Ἡ σημερινὴ Ἑλλάδα περνᾶ μία ἀπὸ τὶς μεγαλύτερες κρίσεις στὴν ἱστορία της. Ἡ κρίση αὐτὴ εἶναι οἰκονομική, πολιτική, ἐθνική, κοινωνικὴ καὶ γίνεται καὶ θρησκευτική. Αὐτοὶ ποὺ μᾶς ὁδήγησαν ἐδῶ, αὐτοὶ ποὺ ἔφεραν τὴν ἐθνικὴ καταστροφή, ἀντὶ νὰ προσπαθοῦν νὰ λύσουν τὰ προβλήματα ποὺ συσσώρευσαν τώρα θέλουν νὰ μᾶς ἀποτελειώσουν βάζοντας στὸ στόχαστρό τους καὶ τὴν ἑλληνικὴ Ὀρθοδοξία.
Ἀλλὰ ὅπως εἶπε καὶ ὁ ἀξέχαστος παππούλης, ὁ πατήρ Παΐσιος, «Σήμερα οἱ φίλοι μας θέλουν νὰ μᾶς τσαλακώσουν λίγο καὶ οἱ ἐχθροί μας νὰ μᾶς ξεσκίσουν. Δὲν πειράζει ὅμως. Ἔχουν οἱ ἄνθρωποι τὰ σχέδια τους. Ἔχει καὶ ὁ Θεὸς τὰ δικά Του»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου