Άγνωστοι αγωνιστές του 1821.

Πρόλογος

Οταν κάνουμε λόγω για την Επανάσταση του Γένους μας το 1821 συνηθίζουμε να αναφερόμαστε σε γνωστά ιστορικά πρόσωπα που έμειναν στην μνήμη του λαού μας.

Ομως υπάρχουν χιλιάδες άγνωστοι ήρωες που αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την Ελευθερία της πατρίδας μας και για τους οποίους δεν γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα.

Μερικοί από αυτούς τιμώνται στις ιδιαίτερες πατρίδες τους ενώ κάποιοι άλλοι δεν έχουν τύχει ούτε αυτής της ελάχιστης τιμής...

Για τους περισσότερους από τους παρακάτω αγωνιστές που είχε την καλή διάθεση να τιμήσει και να επιμεληθεί ο αγαπητός μου φίλος Γιάννης Κυρίτσης, επ' ευκαιρία της εθνικής μας επετείου, σε ένα εκπληκτικό συλλεκτικό άρθρο με σύντομα βιογραφικά τους στοιχεία, δεν υπάρχει καν μια εικόνα της εποχής τους πόσο μάλλον κάποιο μνημείο...

Ετσι όλοι αυτοί τιμώνται απλά από το αιώνιο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη...

Αλλωστε κι αυτοί δεν έκαναν ότι έκαναν για την προσωπική τους δόξα αλλά για την δόξα και την ελευθερία της πατρίδας μας....

Αιωνία τους η μνήμη.

ΘΑΝΟΣ

Επιμέλεια Γιάννης Κυρίτσης

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΓΕΛΙΝΑΚΟΣ: Γεννήθηκε στο Καστρί της Κυνουρίας. Πήρε μέρος στις περισσότερες μάχες της Πελοποννήσου και στις εκστρατείες της Ύδρας, Μεγάρων και Αθηνών. Διατηρούσε με δικές του δαπάνες σώμα πολεμιστών του οποίου ήταν επικεφαλής.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ (Καρύταινα): Γεννήθηκε τον Μάρτιο του 1793 στην Σμύρνη.  Η καταγωγή του ήταν από το χωριό Λάστα της επαρχίας Καρύταινας.  Με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη γνωρίζονταν από την Ζάκυνθο, όπου αυτός τον είχε υποχρεώσει να ακολουθήσει τον Νικήτα Σταματελόπουλο. Από τότε είχε γίνει γνωστός και απέκτησε φήμη. Ο Κολοκοτρώνης τον τοποθέτησε υπασπιστή και γραμματέα του γιου του Πάνου.  Οι οπλαρχηγοί ομολογούν δε ότι ο μεν Νικηταράς ήταν ο βραχίονας, ο Αθανασιάδης δε ήταν ο νους κάθε πολεμικής επιχειρήσεως.

ΒΕΛΙΣΣΑΡΙΟΣ ΑΙΓΙΝΗΤΗΣ: Γεννήθηκε στην Αίγινα. Πήρε μέρος στις περισσότερες μάχες και διακρίθηκε για την ανδρεία του. Πολέμησε και στην Εύβοια, στην πολιορκία της ...
Άμφισσας και της Ακρόπολης.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΑΙΓΙΝΗΤΗΣ: Η καταγωγή του ήταν από την Αίγινα. Πολέμησε σε πολλές μάχες και διακρίθηκε. Φονεύθηκε το 1826 σε κάποια συμπλοκή με τον Ομέρ πασά τον Καρυστινό.

ΣΤΑΥΡΙΑΝΟΣ ΑΛΕΒΙΖΑΚΟΣ: Ήταν από την Μάνη και πήρε μέρος σε διάφορες μάχες. Μέχρι το 1824 πολέμησε ως απλός στρατιώτης, και από το 1824 και μετά έφερε βαθμό εκατόνταρχου.

ΑΛΕΞΙΟΣ: Ο Αλέξιος άγνωστου λοιπού ονόματος ήταν από την Καλαμάτα και ασχολείτο με το εμπόριο στην Μόσχα. Εκεί μυήθηκε στην Φιλική Εταιρεία. Πούλησε όλα του τα υπάρχοντα και επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου διέθεσε πεντακόσιες χιλιάδες γρόσια για την επανάσταση. Τέθηκε επικεφαλής σώματος, το οποίο συντηρούσε με δικές του δαπάνες. Χρησιμοποίησε τις γνώσεις του για τις σχέσεις της Κυβερνήσεως με τους ξένους ναυάρχους.

ΑΛΕΒΙΖΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν από την Τρίπολη. Πήρε μέρος στην Πολιορκία της Τρίπολης και ήταν τσαούσης του Σπηλιωτόπουλου, υπασπιστή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Ακολούθησε επίσης τον Γενναίο Κολοκοτρώνη. Διακρίνονταν για το επιβλητικό παρουσιαστικό του και για την δραστήρια ενεργητικότητά του.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν από τη Βυτίνα. Αγωνίστηκε υπό τις διαταγές των Πλαπούτα, Νικηταρά, και Σταματελόπουλου.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν από τη Σμύρνη. Πολέμησε στις πολιορκίες της Τρίπολης, Πατρών, και Ναυπλίου.  Πολέμησε στο πλάι του Κολοκοτρώνη και του Σταϊκόπουλου.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΣ: Γεννήθηκε στις Σπέτσες. Πήρε μέρος σε πολλές ναυμαχίες και διοίκησε τον στόλο των Σπετσιωτών με μεγάλη επιδεξιότητα.

Πέθανε στις Σπέτσες το 1851.

ΝΑΣΤΟΥΛΗΣ ΔΑΓΚΛΗΣ: Γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1800 στο Σούλι. Πατέρας του ήταν ο Γκόγκας Δαγκλής ένας από τους πρώτους οπλαρχηγούς του Σουλίου. Διετέλεσε πρώτος υπασπιστής του Γεωργίου Καραϊσκάκη και υπό τις διαταγές του οποίου πολέμησε στη περίοδο 1823-1824 καθώς και στο Μεσολόγγι υπό τις διαταγές του Λόρδου Βύρωνα. Έγινε χιλίαρχος το 1824 και ένα χρόνο αργότερα έλαβε τον βαθμό του αντιστράτηγου, όταν πήρε μέρος στην μάχη του Προφήτη Ηλία των Σαλώνων.

ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΖΑΒΕΛΑ: Η Βασιλική Τζαβέλα ήταν  γυναίκα του Κίτσου Τζαβέλα. Έζησε από κοντά την πολιορκία του Μεσολογγίου και πήρε μέρος στις μάχες. Άοπλη εξήλθε μαζί με τους άλλους και πολέμησε με το πρωτότοκο παιδί της, τον Δημήτρη στον ώμο και έγκυος. Μέσα στην μάχη της έπεσε το παιδί νήπιο δέκα μηνών και το πιάσαν οι Τούρκοι αιχμάλωτο, για να το ανταλλάξουν αργότερα έναντι σαράντα Τούρκων. Τον ακολούθησε πιστά σε όλες τις μάχες και τις περιπέτειες του βίου του. Μετά τον θάνατο του συζύγου της η Βασιλική εγκαταστάθηκε σε μια χωριάτικη καλύβα στην Κηφισιά. Έζησε βίο εγκρατή, διαθέτοντας αφειδώς το υστέρημά της για την βοήθεια των φτωχών και των πεινασμένων. Απεβίωσε στην Κηφισιά στις αρχές Απριλίου 1882.

ΚΙΤΣΟΣ ΤΖΑΒΕΛΑΣ: (Σούλι 1800- Αθήνα 1855) Ήταν γιος του Φώτου και εγγονός του Λάμπρου Τζαβέλα. Γεννήθηκε στο Σούλι, μεγάλωσε στην Κέρκυρα και το 1820 γύρισε μαζί με τους Σουλιώτες στην πατρίδα τους, όπου ανακηρύχτηκε καπετάνιος - αρχηγός, σε ηλικία μόλις 19 χρονών. Το 1822  μαζί με το Μάρκο Μπότσαρη, πηρε μερος στην Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγιού και στη μάχη του Κεφαλόβρυσου το 1823. Πήρε μέρος και στη Δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγιού το 1823.Συνεργάστηκε με τον Καραϊσκάκη στη νίκη της Άμπλιανης το 1824. Πολέμησε στο Δίστομο και στο Κρεμμύδι της Πύλου. Διέσπασε τα στρατεύματα του Κιουταχή τον Ιούνιο του 1825 στο Μεσολόγγι και μπήκε στην πόλη. Κατά την ηρωική έξοδο των Μεσολογγιτών αρχηγός 2.500 ανθρώπων έσπασε τις γραμμές των Τούρκων και πήγε στα Σάλωνα (Άμφισσα) με 1.300 άνδρες. Πήρε μέρος μαζί με τον Καραϊσκάκη στις μάχες τις Αττικής και, μετά το θάνατο του δεύτερου, ανατέθηκε σ' αυτόν η αρχιστρατηγία, προσωρινά.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ: Ήταν γιος του Ηλία Δικαίου, πρεσβύτερου αδελφού του Γρηγορίου Παπαφλέσσα και υπηρέτησε την πατρίδα ακολουθώντας παντού τον θείο του. Πολέμησε στο πλευρό του στο Μανιάκι. Όταν οι Τούρκοι πήδηξαν στο οχύρωμα τους, τον υπερασπίσθηκε με το σπαθί και με το σώμα του ώσπου στο τέλος τον αγκάλιασε για να τον προφυλάξει από τα σπαθιά των Τούρκων. Πέσαν και οι δύο μαζί ηρωικά μαχόμενοι στη Μάχη στο Μανιάκι (1825). 

ΕΚΒΕΝ ΔΑΒΟΥΣΣΙ: Ο Εκβέν Δαβουσσί ή Δαβουσί ή Δεμπουσί, ήταν Αιγύπτιος φιλέλληνας. Ο Δαβουσσί ήταν Μαμελούκος και μουσουλμάνος στο θρήσκευμα. Δεν υπάρχει κάτι γνωστό για τη παιδική του ηλικία, κατατάχτηκε στον στρατό του Μ. Ναπολέωντα όπου υπηρέτησε στην προσωπική του φρουρά παίρνοντας μέρος σε πολλές μάχες. Με την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης ήρθε στην Ελλάδα μαζί με άλλους Γάλλους φιλέλληνες. Πήρε μέρος με το τάγμα των φιλελλήνων στην Μάχη του Πέτα στις 4 Ιουλίου του 1822 όπου και σκοτώθηκε, αναφέρεται ότι έπεσε ηρωικά σκοτώνοντας πολλούς Οθωμανούς πέφτοντας νεκρός διάτρητος από πληγές.

ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: Ο Φραντζέσκος Βούλγαρης (ή Φραντσέσκος Βούλγαρης) ήταν πολιτικός από την Ύδρα και πλοιοκτήτης - θαλασσομάχος κατά την επανάσταση του 1821. Έλαβε μέρος σε τρεις εθνοσυνελεύσεις, στην Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου, στην Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους και στην Γ' Εθνοσυνέλευση Ερμιόνης. Συμμετείχε με δυο πλοία του, το «Αθηνά» και το «Βατερλώ» στον αγώνα για την απελευθέρωση και ήταν αρχηγός της υδραίικης αρμάδας.

ΜΙΧΑΗΛ ΖΑΛΜΑΣ: Ο Μιχαήλ Ζαλμάς, καταγόμενος από την Μεσσήνη, όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 συγκρότησε και οργάνωσε δικό του στρατιωτικό σώμα, που συντηρούσε ο ίδιος και με το οποίο έλαβε μέρος σε πολλές μάχες κυρίως στη Πελοπόννησο και ειδικότερα σε όλες τις πολιορκίες των μεσσηνιακών φρουρίων.

ΑΓΓΕΛΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ: Ο Άγγελος Γέροντας (1785 - 1862) ήταν αγωνιστής της Ελληνικής Επανάστασης και φιλικός. Μετά την απελευθέρωση διετέλεσε δήμαρχος Αθηναίων (1837, 1840).Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1785 και καταγόταν από παλιά αρχοντική οικογένεια των Αθηνών. Η καταγωγή αυτής ήταν από τον Μυστρά.Το 1820 ο Άγγελος Γέροντας εξελέγη δημογέροντας και ταυτόχρονα μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Εργάστηκε με επιτυχία για την προετοιμασία της ελληνικής επανάστασης στην περιοχή της Αττικής.Μετά την έκρηξη της επανάστασης, προσφέρθηκε προς διάσωση των Αθηνών ως όμηρος των Τούρκων μαζί με τους άλλους δύο συνάρχοντες δημογέροντες της Αθήνας και συγγενείς του, τον Παλαιολόγο και Προκόπιο Βενιζέλο. Τον Απρίλιο του 1821 συνελήφθη από τους Τούρκους μαζί με άλλους δημογέροντες και προκρίτους και τοποθετήθηκε στις φυλακές τις Ακρόπολης, όπου έμεινε αιχμάλωτος επί επτά μήνες. Στο διάστημα αυτό βασανίστηκε αφόρητα πολλές φορές και είδε τον θάνατο. Ωστόσο κατόρθωσε να διαφύγει και κατέφυγε στην Αίγινα, ενώ λίγο αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα όπου και αποκαταστάθηκε στο αξίωμα του δημογέροντα. Απεβίωσε το 1862. 

ΛΑΜΠΡΟΣ ΓΟΥΣΗΣ: Ο Λάμπρος Γούσης ο επιλεγόμενος και «Ρεγγίνας» ήταν Σουλιώτης οπλαρχηγός. Διακρίθηκε σ΄ όλους του αγώνες των Σουλιωτών κατά του Αλή Πασά.

Μετά την 3η εκστρατεία αυτού και τη συνθηκολόγηση των Σουλιωτών (1803), εκπατρίστηκε στη Κέρκυρα όπου και υπηρέτησε στα τάγματα που δημιούργησαν οι Γάλλοι. Μετά τον θάνατο του Αλή Πασά επέστρεψε και εκπαιδευμένος πλέον στη στρατιωτική τακτική συγκρότησε αμέσως ιδιαίτερο σώμα από Σουλιώτες και αγωνίσθηκε για την απελευθέρωση στη Στερεά Ελλάδα. Μετά τη πτώση του Μεσολογγίου ήρθε στην Αττική, λαμβάνοντας μέρος σε πολλές μάχες και ειδικότερα στη πολιορκία της Αθήνας. Κατά τη διάρκεια αυτών των αγώνων είχε τραυματισθεί κατ΄ επανάληψη.

ΓΑΡΔΙΚΙΩΤΗΣ ΓΡΙΒΑΣ: Πατέρας του ήταν ο Δράκος Γρίβας, αδερφός του ο περίφημος στρατάρχης Θεόδωρος.

Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και διακριθηκε σε όλες, ιδίως στην Μάχη της Αράχωβας. 

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΑΚΟΣ: Γεννήθηκε στο Σούλι το 1788. Ενώ πολιορκούσαν οι Τουρκαλβανοί το Σούλι, οι Τούρκοι δοκίμασαν να κυριεύσουν εξ εφόδου την πηγή, από την οποία έπαιρναν νερό οι Σουλιώτες. Τόσο βέβαιοι ήταν για την νίκη τους, που είχαν στρατοπεδεύσει με έξι χιλιάδες στρατιώτες. Ο Γεώργιος Δράκος τους πολέμησε με δύναμη δεκαοκτώ ανδρών, και επανειλημμένα τους απέκρουσε, μέχρι που ήρθε ο Νότης Μπότσαρης με ενισχύσεις, και ανακήρυξε τον Δράκο ήρωα της νίκης. Στην Μάχη των Πέντε Πηγαδιών (27 Ιουλίου 1821) ο Δράκος ως αρχηγός πρωταγωνίστησε με μόνον τριακόσιους άνδρες. Πήρε μέρος και σε άλλες μάχες, στους Κολοβάτες το 1825, στην εκστρατεία του Καραϊσκάκη στην Ανατολική Ελλάδα, ως αρχιστράτηγος στην πολιορκία των Σαλώνων, στο Δίστομο εναντίον του Πασά της Καρύστου και του Καροφίλμπεη.

Πέθανε στην Χαλκίδα το 1827. Ήταν αιχμάλωτος του Κιουταχή και μεταφερόταν προς την Εύβοια για να αναρρώσει, όταν οι φύλακες του Κιουταχή τον φόνευσαν με διαταγή και είπαν ότι αυτοκτόνησε.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΖΕΒΛΗΣ: Ο Γεώργιος Ζέβλης καταγόταν από τα Ψαρά, μία από τις τρεις θαλασσομάχους νήσους στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, όπου και διακρίθηκε σε πολλές ναυμαχίες του Αγώνα. Συγκαταλέγεται μεταξύ των ικανότερων πυρπολητών. Αδελφός του ήταν ο Κωνσταντίνος Ζέβλης, επίσης σπουδαίος πυρπολητής. 

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΕΒΛΗΣ: Καταγόταν από τα Ψαρά, μία από τις τρεις θαλασσομάχους νήσους στην Ελληνική Επανάσταση του 1821, όπου και διακρίθηκε σε πολλές ναυμαχίες του Αγώνα. Συγκαταλέγεται μεταξύ των ικανότερων πυρπολητών λαμβάνοντας μέρος στην επιχείρηση του Παπανικολή στην Ερεσσό το 1821, καθώς και του Κ. Νικόδημου στη Λέσβο το 1824. Αδελφός του ήταν ο Γεώργιος Ζέβλης, επίσης σπουδαίος πυρπολητής.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΟΣ: Ο Παναγιώτης Κανέλος υπηρέτησε μαζί με τους αδελφούς Μοθώνου με τους στρατηγούς Ανδρέα Λόντο και Ανδρέα Ζαΐμη. Παρευρέθηκε σε πολλές μάχες στην Πελοπόννησο, και σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Πολέμησε στην πολιορκία του Μεσολογγίου και διακρίθηκε ως άξιος στρατιωτικός.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΙΤΣΟΣ: Πατέρας του ήταν ο Κίτσος Κονταξής, έγκριτος της κωμόπολης Πλεσίβιτσα Φιλιατών. Αδελφή του ήταν η περίφημη Κυρά Βασιλική τελευταία σύζυγος του Αλή Πασά. 

Στην Επανάσταση του 1821 ο Κίτσος ήταν αρχηγός των Ηπειρωτών και πολέμησε στην πολιορκία του Μεσολογγίου. Ο ακουσμένος προμαχώνας της Λουνέτας ήταν η θέση του καπετάνιου σε όλη την διάρκεια της πολιορκίας. Συμμετείχε στην έξοδο της φρουράς, και κατόρθωσε να σωθεί.

ΠΑΝΩΡΙΑ ΒΟΖΙΚΗ: Η Πανώρια Βοζίκη ήταν αγωνίστρια της επανάστασης του 1821 με καταγωγή από τους Καλλονιούς της Κοίτας της Λακωνικής Μάνης. Ήταν κόρη του Κυριάκου Μποζίκη, μέλους παλιάς οικογένειας με βυζαντινή καταγωγή. Πολέμησε στην μάχη της Διρού (23 Ιουνίου 1826) εναντίον του Ιμπραήμ. Για την δράση της αναφέρεται από αρκετούς ιστορικούς μεταξύ των οποίων και από τον Σπυρίδωνα Τρικούπη.

ΚΑΠΕΤΑΝ ΡΙΖΟΣ: Η καταγωγή του ήταν από το Ζυγοβίστι της επαρχίας Καρύταινας. Πριν την επανάσταση υπηρέτησε στην Ζάκυνθο στα Αγγλικά τάγματα ως αξιωματικός. Επιστρέφοντας στην Πελοπόννησο στην αρχή της επανάστασης βρέθηκε αρχικά στο Χλουμούτσι όταν οι Λαλαίοι πήγαν και πολιόρκησαν τους Γαστουναίους. Ο καπετάν Ρίζος επιτέθηκε στους Τούρκους οπλισμένος με το σπαθί του και έδεισε μεγάλη τέχνη και ανδρεία. Οι Έλληνες θαύμασαν γιατί πρώτη φορά είδαν πως πολεμάν στην μάχη με το σπαθί.

Ακολούθησε τον Κολοκοτρώνη ως σωματοφύλακας και παίρνοντας μέρος στις μάχες. 

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΝΙΚΟΜΗΔΕΙΑΣ: Ο Αθανάσιος Νικομηδείας (1755 - 1821), ήταν Κύπριος επίσκοπος αρχικά Λιβύης, αργότερα μητροπολίτης Νικομηδείας και εθνομάρτυρας του 1821. Γεννήθηκε στη Κύπρο το 1755 και από ενωρίς ακολούθησε την ιεροσύνη.  Το 1791 εκλέχθηκε μητροπολίτης Νικομηδείας.

Όταν εκδηλώθηκε η Ελληνική Επανάσταση του 1821 ήταν ήδη μητροπολίτης Νικομηδείας και συνοδικός επίσκοπος στην Κωνσταντινούπολη. Κατηγορήθηκε από τους Οθωμανούς ως υποκινητής της επανάστασης των Ελλήνων όταν αρνήθηκε μεταξύ άλλων μητροπολιτών να επικυρώσει την εγκύκλιο με τον αφορισμό της Επανάστασης από το Πατριαρχείο. Οι τουρκικές αρχές τότε τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν στην Κωνσταντινούπολη στις φυλακές του Μποσταντζή μαζί με τους συλληφθέντες επίσης επισκόπους Δέρκων Γρηγόριο, Αγχιάλου Ευγένιο, Εφέσου Διονύσιο, Αδριανουπόλεως Δωρόθεο, Θεσσαλονίκης Ιωσήφ και Τυρνόβου Ιωαννίκιο.

Την ημέρα του Πάσχα, 10 Απριλίου 1821, μετά τον απαγχονισμό του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, στην κεντρική πύλη του Οικουμενικού Πατριαρχείου, οι Τούρκοι, μέσα στο πλαίσιο των σουλτανικών αντιποίνων, μετέφεραν τον Αθανάσιο και τους μητροπολίτες Αγχιάλου Ευγένιο και Εφέσου Διονύσιο, σε διάφορα σημεία της πόλης όπου και τους απαγχόνισαν. Στο δε στήθος και των τριών μητροπολιτών φερόταν υβριστική επιγραφή χαρακτηρίζοντάς τους προδότες και αποστάτες. 

Τα σώματά τους παρέμειναν κρεμασμένα επί τριήμερο, μετά δε την αποκαθήλωσή τους, αφού σύρθηκαν και διαπομπεύθηκαν ατιμωτικά στους δρόμους της πόλης από τουρκικό όχλο αλλά και Εβραίους, στη συνέχεια ρίχτηκαν στη θάλασσα. Λίγες ημέρες μετά ανασύρθηκαν από κάποιους ευσεβείς Χριστιανούς όπου και τάφηκαν κάποια στο Επταπύργιο και άλλα σε κοντινό νησί απροσδιόριστου σημείου. 

Ο Μητροπολίτης Αγχιάλου Ευγένιος Καραβίας εικονίζεται να μιλά στους συγκρατούμενους του στη φυλακή.

http://koukfamily.blogspot