Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

Λόγος εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου


γιος Λουκᾶς Κριμαίας


Τρία σημαντικότατα γεγονότα στὴν στορία τοῦ κόσμου ορτάζει σήμερα  κκλησία μας.
To πρῶτο εἶναι  Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου, τὸν ποο ορτάζουμε σήμερα μὲ χαρὰ καὶ γάπηλλ καὶ μὲ δέος νώπιόν του μεγαλείου του γεγονότος αὐτοῦτὸ ποονομάζεται «κεφάλαιον» (δηλαδὴ ρχτῆς σωτηρίας μας.
ννέα μῆνες μετὰ τὸν Εὐαγγελισμὸ πραγματοποιήθηκε καὶ τὸ δεύτερο π τὰ σημαντικότερα γεγονότα,  κατὰ σάρκα Γέννηση τοῦ Κυρίου μας ησο ΧριστοῦΚορυφὴ καὶλοκλήρωση τῆς σωτηρίας μας θὰ εἶναι  νάσταση τοῦ Κυρίου ησο Χριστοῦ μετὰ π να φρικτὸ θάνατο πάνω στὸ Σταυρό.
χι μόνο μία φορὰ λλ πολλὲς φορὲς φανερώθηκαν στοὺς γίους γγελοιξι μῆνες πρὶν τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Παναγίας Παρθένου Μαρίας στάλθηκε  ρχάγγελος Γαβριὴλστὸν ερέα Ζαχαρία,  ποος πηρετοσε στὸ ναό, γιὰ νὰ τοῦ ναγγείλειτι παὐτὸν θὰ γεννηθεῖ  μεγαλύτερος μεταξὺ τῶν ...
νθρώπων Πρόδρομος τοῦ Κυρίου  ωάννηςΚαὶσήμερα  διος φέρνει τὸ χαρμόσυνο γγελμα στὴν περαγία καὶ χραντο Παρθένο Μαρία,  ποία ζοῦσε στὸ ταπεινὸ φτωχόσπιτο τοῦ ξυλουργοῦ ωσήφ.
 διάλογός του μὲ τὴν Παναγία εἶναι τόσο γιος καὶ μεγαλειώδης ποὺ δὲν τολμῶ νὰ τὸν περιγράψω μὲ δικά μου λόγια λλ πρέπει νὰ τὸν παναλάβω μὲ Εὐαγγελικὰ λόγια.
ταν μπῆκε  ρχάγγελος στὸ περοεἶπε:
«Χαῖρεκεχαριτωμένη·  Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ν γυναιξίν δὲ δοσα διεταράχθη π τῷ λόγῳ αὐτοῦκαὶ διελογίζετο ποταπὸς εἴη  σπασμς οὗτοςκαὶ εἶπεν γγελος αὐτῇ· μὴ φοβοῦΜαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷκαὶ δο συλλήψῃ ν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόνκαὶ καλέσεις τὸ νομα αὐτοῦ ᾿Ιησονοὗτος σται μέγας καὶ υἱὸς ψίστουκληθήσεταικαὶ δώσει αὐτῷ Κύριος  Θεὸς τὸν θρόνον Δαυῒδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦκαὶ βασιλεύσει π τὸν οἶκον ᾿Ιακβ εἰς τοὺς αἰῶναςκαὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ σται τέλοςεἶπε δὲΜαριὰμ πρὸς τὸν γγελον· πῶς σται μοι τοῦτοπε νδρα οὐ γινώσκωκαὶ ποκριθες  γγελος εἶπεν αὐτῇ· Πνεῦμα Αγιον πελεύσεται π σὲ καὶ δύναμις ψίστου πισκιάσει σοι· διὸκαὶ τὸ γεννώμενον γιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦκαὶ δο ᾿Ελισάβετ  συγγενής σου καὶ αὐτὴ συνειληφυῖα υἱὸν ν γήρει αὐτῆςκαὶ οὗτος μὴν κτος στν αὐτῇ τῇ καλουμένῃ στείρᾳ·  τιοὐκ δυνατήσει παρὰ τῷ Θεῷ πᾶν ρῆμαεἶπε δὲ Μαριάμ· δο  δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου. καὶ πλθεν π᾿ αὐτῆς  γγελος.» (Λουκ. 1, 28-38).
Σς χω πεῖ πολλὰ τὰ προηγούμενα χρόνια γι' αὐτὸν τὸ μοναδικὸ στὴν στορία τοῦ κόσμου διάλογο. λλ τώρα θὰ σταθῶ στὰ λόγια τοῦ ρχαγγέλου:
«Πνεῦμα γιον πελεύσεται π σὲ καὶ δύναμις ψίστου πισκιάσει σοι διὸ καὶ τὸ γεννώμενον γιον κληθήσεται υἱὸς Θεοῦ».
Κανες ποτέ, π τὴ δημιουργία τοῦ κόσμου καὶ μέχρι τὴ συντέλειά του, δὲν γεννήθηκε καὶ δὲν θὰ γεννηθεῖ κατὰ τὸν τρόπο, κατὰ τὸν ποο γεννήθηκε  Θεάνθρωπος ησοςΧριστός. Κανεὶς ποτὲ δὲ γεννήθηκε χωρὶς νδραΚανεὶς δὲ γεννήθηκε καὶ δὲν θὰ γεννηθεῖ μὲ τὴν πέλευση τοῦ γίου Πνεύματος. Σὲ κανέναν ποτὲ δὲν κατοίκησε τὸ γιο Πνεῦμα μὲτέτοια λοκληρωμένη πληρότητα, μὲ τὴν ποία γκατοίκησε στὴν Παναγία Παρθένο Μαρία. Κανέναν δὲν πισκίασε  δύναμη τοῦ ψίστου καὶ τὰ μητρικὰ σπλάγχνα καμμίαςγυναίκας δὲν γίασεμὲ τέτοια πληρότητα καὶ δύναμη, πως τὰ σπλάγχνα τῆς περαγίας Παρθένου Μαρίας.
Κρατστε βαθειὰ στὴν καρδιά σας, αὐτὸ ποὺ σᾶς λέω γιὰ τὴν πλήρη νότητα τοῦ Πνεύματος τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς νθρώπινης οὐσίας τῆς Μαρίας.
 ψυχὴ καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ νθρωπου χουν τὴν ρχή τους στὸ Πνεῦμα τοῦ ΘεοῦTo δεύτερο κεφάλαιο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης λέει, τι πλασε  Θεὸς τὸν πρῶτο νθρωποτὸνδάμ, «χοῦν π τῆς γῆς καὶ νεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς» (Γέν. 2, 7).
Μ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ μόνο τὸ πνεῦμα τοῦ νθρώπου εἶναι δυνατὸν νὰ κοινωνεῖφόσον π κείνον προέρχεται, πως συμβαίνει καὶ στὴν φύση, συγγενῆ δηλαδὴ μεταξύ τους πράγματα νὰ χουν πραγματικὴ πικοινωνία.
Τν δυνατότητα τῆς ληθινς κοινωνίας μὲ τὸν Θεὸ τὴν διδαχθήκαμε π τὸν διο τὸν Κύριό μας ησο Χριστό,  ποος λέει:
«ἐάν τις γαπ με, τὸν λόγον μου τηρήσεικαὶ  πατήρ μου γαπήσει αὐτόνκαὶ πρὸς αὐτὸν λευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιήσομεν (ω. 14, 23).
λλ καὶ  πόστολος Παῦλος μὲ κάποια κπληξη ρωτάει τοὺς χριστιανοὺς τῆς Κορίνθου: «Οὐκ οἴδατε τι ναὸς Θεοῦ στε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ν μν;» (Α' Κορ. 3, 16).
π τοὺς βίους τῶν γίων γνωρίζουμε γιὰ μιὰ πραγματικὴ κοινωνία μὲ τὸν Θεό, ποὺ εἶχαν στὴ ζωὴ τοὺς οἱ γιοι τοῦ Θεοῦ. Γνωρίζουμε τι αὐτοὶ πρξαν κατοικοιτήρια τοῦΠνεύματος τοῦ Θεοῦλλ κόμα καὶ αὐτὴ  βαθειὰ κοινωνία τους μὲ τὸ Θεὸ δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μ' κείνη τὴν εὐλογημένη κατάσταση,  ποία περβαίνει κόμα καὶ τὴνκατάσταση τῶν γγέλων καὶ τῶν ρχαγγέλωνστὴν ποια βρέθηκε  περαγία Παρθένος Μαρία μετὰ τὴν πέλευση τοῦ γίου Πνεύματος.
Ατ δὲν μπόρεσε,  καλύτερα, δὲν θελε νὰ ντιληφθε  κακότυχος κενος αἱρετικὸς Νεστόριος,  ποος σχυριζόταν τι  περαγία Θεοτόκος γέννησε ναν κοινὸ νθρωποησο Χριστό, μὲ τὸν ποο ργότερα νώθηκε  Θεός, γι' αὐτὸ καὶ τὴν περαγία Παρθένο Μαρία τὴν νόμαζε Χριστοτόκο καὶ χι Θεοτόκο.
νστω καὶ λάχιστο, δίκαιο εἶχε  Νεστόριος, τότε  Κύριός μας ησος Χριστὸς θὰ ταν χι  Υἱὸς τοῦ Θεοῦ καὶ Θεάνθρωπος λλ νας π τοὺς πολλοὺς μεγάλους γίουςοἱποοι νομάζονται ληθινο ναοὶ καὶ μονὲς τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ γιὰ τὴν πέραντη γάπη τους στὸν Θεὸ καὶ τὴν τέλεια φαρμογ στὴ ζωὴ τους τῶν ντολν τοῦ Χριστοῦπωςβλέπετε  Νεστόριος δικαίως ναθεματίστηκε π τὴν Τρίτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο.
Σ' αὐτὸ τὸ σημεῖο θὰ μποροῦσα νὰ τελειώσω τὸν γκωμιαστικό μου λόγο πρὸς τιμὴν τῆς μεγάλης αὐτῆς ορτς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου. μως δὲν θέλω νὰ προσπεράσωτὰ λόγια κενα τοῦ ρχαγγέλου Γαβριήλ, τὰ ποα μπαίνουν σὲ κάθε καθαρὴ καρδιά:
«Χαῖρε, κεχαριτωμένη·  Κύριος μετά σοῦ».
λοι σεςποὺ εἶστε μόψυχοι μὲ μένα, πέστε μου, μπορεῖ νὰ πάρχει νώτερη καὶ καθαρότερη χαρὰ π αὐτήποὺ δίνει  αἴσθηση τι μαζί μας εἶναι  Κύριος! τι μᾶς γαπ,πειδ φυλάσσουμε τὶς ντολές Του καὶ τι θὰ λθει μαζὶ μὲ τὸν ναρχο Πατέρα Του καὶ θὰ κατοικήσει μαζί μας!
Τς νώτατης αὐτῆς εὐτυχίας καὶ χαρᾶς νὰ μᾶς ξιώσει  Κύριος καὶ Θεὸς μας ησος Χριστὸς διὰ πρεσβειῶν τῆς περαγίας καὶ χράντου Παρθένου Μαρίας! μήν.
(Πηγή: imaik.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια: