«οἵ διά πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπό ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροί ἐν πολέμῳ, παρεμβολάς ἔκλιναν ἀλλοτρίων.» (Ἑβρ. ια΄ 33 – 34)
Ἡ παρούσα ἡμέρα, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀποτελεῖ τήν τελευταία Κυριακή τοῦ μηνός Δεκεμβρίου, πρίν νά γιορτάσουμε τά Γενέθλια τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ. Ἡ Ἐκκλησία σήμερα, στή θέση τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος, κατά τή θεία Λειτουργία, ἀπαγγέλλει τό τμῆμα ἐκεῖνο, ἀπό τήν ἐπιστολή τοῦ θείου Παύλου, τήν ὁποία ἐκεῖνος ἀπηύθυνε πρός τούς χριστιανούς μέ ἑβραϊκή καταγωγή, τό ὁποῖο τμῆμα ὑπενθυμίζει τούς ἥρωες τῆς πίστεως καί τά κατορθώματά τους.
Τοῦτο τό ἀνάγνωσμα μᾶς ὁμιλεῖ γιά τήν πίστη στόν Ἀληθινό Θεό καί γιά τά πολλά κατορθώματα τά ὁποῖα πέτυχαν, ὅσοι ἔμειναν σταθεροί καί ἀταλάντευτοι στήν πίστη. Ἰδιαίτερα μέσα στούς πιό πάνω στίχους ὁ Παῦλος ἀπαριθμεῖ μερικά ἀπό τά κατορθώματα τῶν ἡρώων τῆς Ἀληθινῆς πίστεως, τά ὁποῖα ἐκεῖνοι ἐπετέλεσαν διά μέσου τῆς ροῆς τῶν αἰώνων.
Ἡ δύναμη καί ἡ βεβαιότητα τῆς πίστεώς τους, τούς ὅπλισε ἔτσι, ὥστε ἐκεῖνοι ἀκατάβλητοι καί θαρραλέοι κήρυξαν πόλεμο ἐναντίον ἰσχυρῶν βασιλείων. Τό ἀποτέλεσμα ὑπῆρξε νά τά κατατροπώσουν καί νά τά ὑποτάξουν. Ὅταν δέ ὁ Θεός τούς ἀξίωνε νά ἀναλάβουν ἐκεῖνοι τή διακυβέρνηση τοῦ λαοῦ, τότε ἐφέροντο μέ δικαιοσύνη καί εὐθυκρισία. Ἔτσι ὁ λαός τούς σεβόταν, τούς ἐκτιμοῦσε, τούς ἀγαποῦσε καί τούς ἀποδεχόταν μέ εὐκολία.
Μέ τήν ἐμμονή τους στήν πίστη ἀξιώθησαν νά βιώσουν τήν ἐκπλήρωση τῶν ὑποσχέσεων, τίς ὁποῖες τούς ἔκαμε ὁ Θεός, ὅπως στήν περίπτωση τοῦ Ἀβραάμ. Ὁ Δανιήλ, μαζί μέ τούς Τρεῖς Παῖδες ἐνώπιον τῶν λιονταριῶν μέσα στό λάκκο, παρέμειναν ἀνέπαφοι καί ἀβλαβεῖς, ὡσάν ἄνθρωποι καί θηρία νά ἦσαν παλαιοί φίλοι. Ἐπίσης οἱ ἴδιοι μέσα στό πυρωμένο καμίνι, ἀντί νά καοῦν, ἐδροσίζοντο καί μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς τους δοξολογοῦσαν τό Θεό καί ἀνελύοντο σέ προσευχή.
Ἡ δύναμη τῆς πίστεως τούς ἐνίσχυσε σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε νά μπορέσουν νά ξεφύγουν ἀπό τή σφαγή μέ μαχαίρια. Ἡ πίστη τούς δυνάμωσε νά ξεπεράσουν ἀρρώστιες.Ὅταν δέ βρέθησαν ἀντιμέτωποι μέ πόλεμο, ἀπεδείχθησαν δυνατοί καί ἔτρεψαν σέ φυγή πολυάριθμες στρατιές ξένων καί ἐχθρῶν.
Ὁ ἐρχομός τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ στή γῆ σαρκοφορεμένου ἐγκαινίασε μιά νέα ἐποχή διωγμῶν, οἱ ὁποῖοι ἐστρέφοντο κατά πρῶτο λόγο ἐναντίον τοῦ Ἰδίου καί στή συνέχεια ἐναντίον ὅσων ἀπεδέχοντο τή νέα πίστη. Ἔτσι μποροῦμε νά ποῦμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία μέ ὅλα αὐτά τά παραδείγματα προετοιμάζει ψυχολογικά τούς ἀκολούθους τοῦ Κυρίου καί τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Τούς προετοιμάζει καί προδιαθέτει ὡς πρός τό τί τούς περιμένει, ὕστερα ἀπό τήν ἀποδοχή καί τόν ἀσπασμό τῆς νέας πίστεως.
Αὐτή ἡ κατάσταση ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν καί στολίζει τό πέπλο τῆς Ἐκκλησίας μέ πολλές ἐκλεκτές προσωπικότητες ἡρώων τῆς πίστεως. Μέ αὐτόν τόν τρόπο οἱ πιστοί βιώνουν τήν οὐσία καί τό βάθος τοῦ Χριστιανισμοῦ, ὡς πίστεως τῆς ταπεινώσεως, τῆς κενώσεως καί τῆς θυσίας. Κύριε, Σύ ὁ ὁποῖος κένωσες τόν Ἑαυτό σου καί ἔγινες ἄνθρωπος, φώτισε τόν καθένα μας νά κατανοήσει καλύτερα τήν πίστη μας. Ἀμήν!
Ελληνορθόδοξη Κοινότητα Απ. Βαρναβα
http://blogs.sch.gr/kantonopou/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου