Posted on 1 Δεκεμβρίου, 225
σ.σ. Ας επαναλάβουμε τα αυτονόητα επειδή το ποίμνιο έχει αφεθεί έρμαιο και ακατήχητο από τους Μητροπολίτες του και επειδή αυτές τις ημέρες ακούστηκαν στα κανάλια οι αμόρφωτοι και οι κακοπροαίρετοι μισθωτοί να μιλάνε για την ένωση των πάντων, δηλαδή την ένωση με κάθε καρυδιάς καρύδι.
Ομιλεί ο π. Αθανάσιος Μυτιληναίος
Μία πρώτη απορία λέγει: «Σας παρακαλώ θα ήθελα να μου πείτε για την απορία αυτή. Ο οικουμενισμός είναι μία απειλή όπως ξέρουμε για την Ορθοδοξία. Είναι μία αίρεσις. Στην Λειτουργία όμως υπάρχει μία ευχή υπέρ της ενώσεως πάντων των χριστιανών. Τί εννοεί με αυτό; Δηλαδή όλων των χριστιανών – θρησκειών;»
Θέλει να πει, των χριστιανών μαζί με όλες τις άλλες θρησκείες. Μάλιστα. Παιδιά, δεν πρόκειται περί αυτού.
Όταν πράγματι στην Μεγάλη Συναπτή …συναπτή λέγεται στα αιτήματα τα οποία είναι το ένα μετά το άλλο, δηλαδή κολλητά, συναπτά, γι’ αυτό λέγεται η Μεγάλη Συναπτή… μετά το «Ευλογημένη η Βασιλεία» λέμε υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθίας των Αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθόμεν. Όταν λέμε λοιπόν και της των πάντων ενώσεως, τί εννοούμε;
Καταρχάς, μέσα στον χώρο της Ορθοδοξίας όλα αυτά λέγονται και γίνονται. Είναι εκείνο που ο Απόστολος Παύλος λέγει, σας παρακαλώ πολύ το αυτό φρονείν. Όλοι να έχετε το αυτό φρόνημα. Και επειδή δεν είναι εύκολο πράγμα να έχουν όλοι το αυτό φρόνημα, διότι πρέπει να υπάρχει εδώ η ενότητα του φρονήματος. Η ενότητα της Πίστεως. Όλοι να πιστεύουμε το ίδιο. Διότι κυκλοφορούν και αιρέσεις. Κυκλοφορούν ποικίλα πράγματα που διασπούν την ενότητα. Αυτό λοιπόν εμείς θέλουμε κι ευχόμαστε. Να υπάρχουν οι χριστιανικές ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ Εκκλησίες. Οι χριστιανικές ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ Εκκλησίες, το υπογραμίζω, να έχουν ενότητα. Δηλαδή, μόνο εμείς ηνωμένοι.
Δεν σημαίνει μ’ αυτό ότι θα πρέπει να ενωθούμε και με τους αιρετικούς ή με τους πιστούς άλλων θρησκειών. Αν είναι δυνατόν ποτέ. Αν είναι δυνατόν! Είναι ενδοοικογενειακόν το θέμα. Είναι ενδοχριστιανικόν και δη εις τον χώρον της Ορθοδοξίας.
Δεν μπορείς να ενωθείς με τους ρωμαιοκαθολικούς και με τους προτεστάντες. Είναι δυνατόν ποτέ αυτό; Εάν δεν αφήσουν τις κακοδοξίες των, πώς θα γίνει αυτή η ένωσις; Ενώνονται πράγματα τα οποία είναι εκ της φύσεώς των τέτοια που δεν μπορούν να ενωθούν;
Άρα λοιπόν, όταν λέμε και της των πάντων ενώσεως, εννοούμε την ομόνοια, την ομοφροσύνη, την αυτήν Πίστη μέσα εις τον χώρο, πάντοτε, της Ορθοδόξου Πίστεως και καθόλου αυτό το αίτημα δεν έχει την αναφορά του ή τον υπαινιγμό του εις τον οικουμενισμό.
Αν κάποιοι θα ήθελαν να το χρησιμοποιούν δια τον οικουμενισμόν, το λιγότερο που θα μπορούσαν να αποδειχθούν είναι τούτο, ότι είναι αγράμματοι. Το λιγότερο. Αν δεν έχουν κακοήθεια. Αυτά για αυτήν την απορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου