Πάσχα τοῦ Κυρίου, Πάσχα, καί πάλι θά πῶ Πάσχα, πρός τιμή τῆς Ἁγίας Τριάδας. Αὐτή εἶναι ἡ γιορτή τῶν γιορτῶν καί τό πανηγύρι τῶν πανηγυριῶν, πού ξεπερνᾶ τόσο πολύ ὅλες τίς ἄλλες, ὄχι μόνο τίς ἀνθρώπινες καί ἀπό τά κάτω προερχόμενες, ἀλλά ἀκόμη καί τίς γιορτές τοῦ ἴδιου τοῦ Χριστοῦ καί αὐτές πού τελοῦνται πρός τιμήν Του, ὅσο ξεπερνᾶ ὁ ἥλιος τούς ἀστέρες [...].
Σήμερα αὐτή τήν Ἀνάσταση γιορτάζουμε, ὄχι πιά ὡς κάτι πού ἐλπίζουμε, ἀλλ᾽ ἤδη ὡς γεγονός, πού συνάζει κοντά της ὅλο τόν κόσμο. Ὁ καθένας λοιπόν ἄς προσφέρει ὡς καρπό κάτι διαφορετικό τόν καιρό αὐτό, καί ἄς φέρει δῶρο γιορτινό, ἤ μικρό ἤ μεγάλο, ἀπ᾽ ὅσα εἶναι πνευματικά κι ἀγαπητά στόν Θεό, ἀνάλογα μέ τίς δυνάμεις του. Γιατί, δῶρο ἀντάξιο πρός τήν γιορτή, μόλις καί μετά βίας θά μποροῦσαν νά πετύχουν καί οἱ ἄγγελοι, οἱ πρῶτοι νοεροί καί καθαροί, καί ἐπόπτες καί μάρτυρες τῆς θεϊκῆς δόξας, ἔστω κι ἄν εἶναι ἐφικτό σ᾽ αὐτούς κάθε εἶδος ὑμνολογίας.
(Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου