ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ: Ρωμ. ιγ΄ 11 -ιδ΄4
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ: Ματθ. στ΄ 14-21
ΣTHN ΑΡΧΗ THΣ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ
Βρισκόμαστε ήδη στό κατώφλι τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Ή περίοδος τής Σαρακοστής, πού άρχίζει άπό σήμερα τό βράδυ μέ τόν Κατανυκτικό 'Εσπερινό, είναι μιά πνευματική πορεία πού σκοπό έχει νά μάς προετοιμάσει, γιά νά συμμετάσχουμε σωστά στό Πάθος καί τήν Ανάσταση τοϋ Κυρίου.
Στήν έναρξη λοιπόν αύτής τής περιόδου άκούγεται ιδιαίτερα επίκαιρος ό άφυπνιστικός λόγος τοϋ άποστό- λου Παύλου: «ώρα ήμάς ήδη έξ ϋπνου έγερθήναι·... ή νύξ προέκοψεν, ή δέ ήμέρα ήγγικεν». Εΐναι πλέον ώρα νά σηκωθούμε άπό τόν ϋπνο τής άμέλειας, πού μάς κάνει δυσκολοκίνητους στό καλό... Ή ζωή αύτή, πού μοιάζει μέ νύχτα σκοτεινή, προχώρησε, ένώ ή ήμέρα τής άλλης ζωής πλησίασε. Κι άν άκόμη δέν έλθει ό Κύριος σύντομα μέ τήν ένδοξη Δευτέρα Του Παρουσία, έρχεται όμως γιά τόν καθένα μας μέ τόν θάνατο. Οφείλουμε, λοιπόν, νά είμαστε άγρυπνοι και νά άγωνιζό-μαστε γιά τήν κάθαρση άπό τά άμαρτωλά πάθη καί τήν καλλιέργεια τών άγιων άρετών.
Πρός τήν κατεύθυνση αύτή συμβάλλει ούσιαστικά τό όλο πρόγραμμα τής Μεγάλης Τεσσαρακοστής, πού μάς παρακινεί σέ νηστεία καί εγκράτεια, σέ μετάνοια καί προσευχή, σέ συχνότερη συμμετοχή στις ιερές Ακολουθίες τής'Εκκλησίας μας καί στά ιερά Μυστήρια.
«Έφθασε καιρός, ή τών πνευματικών άγώνων άρχή, ή κατά τών δαιμόνων νίκη, ή πάνοπλος έγκράτεια...», ψάλαμε νωρίτερα στόν Όρθρο (Δοξαστικό τών Αίνων). 'Άς άξιοποιήσουμε λοιπόν τήν ευλογημένη αύτή εύκαιρία γιά τήν πνευματική μας ανασυγκρότηση. Είναι άνάγκη νά άποτινάξουμε τόν ϋπνο της αδιαφορίας γιά τά πνευματικά καϊ νά άκολουθήσουμε τόν δρόμο πού δηγεΐ στή σωτηρία τής ψυχής μας.
Εΐναι γνωστό ότι ό πνευματικός άγώ- νας παρομοιάζεται μέ πόλεμο. "Ολοι οί χριστιανοί : μαστέ στρατιώτες πού καλούμαστε νά άντιμετωπίσουμε τις έπιθέ- σεις ποικίλων και έπικίνδυνων έχθρών, όπως είναι ό άμαρτωλός κόσμος και ό διάβολος.
Και φυσικά, όπως όλοι οί στρατιώτες, είναι άπαραίτητο νά όπλισθοΰμε καταλλήλως. Νά ενδυθούμε «τά όπλα τοΰ φωτός», όπως λέει ό άπόστολος Παύλος.
Ποιά είναι όμως αύτά τά όπλα;... Στό περιεκτικότατο τροπάριο τής ήμέρας «Τό στάδιον τών άρετών ήνέωκται» ό ιερός ύμνογράφος μάς προσκαλεί νά άναλάβουμε «τήν πανοπλίαν τοΰ Σταυρού» καϊ νά πολεμήσουμε τόν έχθρό μέ τά έξής όπλα: «Ώς τείχος άρρηκτον, κατέχοντες τήν Πίστιν, και ώς θώρακα τήν προσευχήν, και περικεφαλαίαν τήν έλεημοσύνην- άντί μαχαίρας τήν νηστείαν, ήτις έκτέμνει (=ή όποία άποκόπτει) άπό καρδίας πάσαν κακίαν».
Νηστεία, έλεημοσύνη, προσευχή. Αύτά είναι τά πνευματικά μας όπλα, τά όποια, όταν συνδυάζονται μέ θερμή πίστη και καταφυγή στή δύναμη τοϋ Σταυροϋ, τότε έξολοθρεύουν τόν έχθρό διάβολο και έξουδετερώνουν τά πάθη, πού μάς καταδυναστεύουν.
Μιά μεγάλη άμαρτία πού μάς άπο- μακρύνει άπό τόν Θεό και διαταράζει τις σχέσεις μέ τούς άδελφούς μας είναι ή κατάκριση. Ό μεταπτωτικός άνθρωπος, έχοντας θεοποιήσει τό έγώ του, μέ δυσκολία διακρίνει και άναγνωρίζει τά προσωπικά του λάθη, ένώ, άντίθετα, βλέπει εύκολα στούς άλλους παραλείψεις και έκτροπές. Κάτι τέτοιο όμως είναι όχι μόνο άδικο άλλά και ολέθριο γιά τήν ψυχή του.
Γι' αύτό καϊ ό άπόστολος Παύλος μέ αύστηρό τόνο λέει: «σύ τίς εΐ ό κρίνων άλλότριον οίκέτην; τώ ίδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει- σταθήσεται δέ· δυνατός γάρ έστιν ό Θεός στήσαι αύτόν». Ποιός είσαι έσύ πού κατακρίνεις ξένο δούλο; Αύτός δέν έχει έσένα Κύριο, άλλά τόν Θεό. Τό άν στέκεται ή πέφτει πνευματικά εΐναι στήν κρίση τοΰ Κυρίου του. Μάθε λοιπόν ότι, ένώ έσύ τόν κατακρίνεις, αύτός θά σταθεί στερεός στήν πίστη. Διότι ό Θεός έχει τή δύναμη νά τόν άνορθώσει καϊ νά τόν στερεώσει.
Πράγματι, έμεΐς δέν έχουμε καμία άρμοδιότητα νά κρίνουμε τούς άλλους. Ένας εΐναι ό δίκαιος Κριτής, ό Θεάνθρωπος Κύριος, και Αύτός μάς έδωσε σαφή έντολή: «μή κρίνετε, ϊνα μή κριθήτε» (Ματθ. ζ' 1). Άς προσέχουμε λοιπόν πολύ τά λόγια μας κι άς παρακαλούμε τόν άγιο Θεό, όπως μάς δίδαξε ό άγιος Έφραίμ ό Σύρος στήν ώραία προσευχή πού χρησιμοποιούμε καθημερινά κατά τή Μεγάλη Τεσσαρακοστή: «Ναί, Κύριε Βασιλεΰ, δώρησαί μοι τοϋ όράν τά έμά πταίσματα καϊ μή κατακρίνειν τόν άδελφόν μου»
Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
http://aktines.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου