Επικίνδυνα παιχνίδια με την μη εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων.

Θα είναι αργά για δάκρυα…

Δεν έχει το παραμικρό νόημα να ζητείται από τα Δικαστήρια να κηρύσσουν τις καθημερινές απεργίες των διαφόρων συνδικάτων, συλλόγων και επαγγελματικών οργανώσεων, ωςπαράνομες και καταχρηστικές, όταν είναι απολύτως βέβαιο ότι τα αρμόδια Όργανα της Πολιτείας δεν πρόκειται να επιβάλουν την εφαρμογή των σχετικών Δικαστικών αποφάσεων.
Έχει μάλιστα γίνει γνωστό, ότι η Κυβέρνηση τηρεί αυτή τη στάση γιατί… "δεν θέλει να ρίξει λάδι στη φωτιά"!!
Αλλά εάν οι Δικαστικές αποφάσεις που αφορούν στις (καθ’ όλα σεβαστές και Συνταγματικά κατοχυρωμένες, εφ’ όσον είναι νόμιμες και μη κασταχρηστικές) απεργίες είναι… "λάδι στη φωτιά", τότε γιατί να μην είναι και όλες οι άλλες, που εκλαμβάνονται ως δυσμενείς, από εκείνους στους οποίους αναφέρονται; 
Αυτά δεν είναι καθόλου σοβαρά πράγματα.
Προφανώς οι ενδιαφερόμενοι, αρνούνται να εφαρμόσουν τις Δικαστικές αποφάσεις, γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι και οι άλλοι που δεν τις εφάρμοσαν, πριν από αυτούς, τίποτα δεν έπαθαν! Άντίθετα μάλιστα ηρωοποιήθηκαν στα μάτια και εκείνων που υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Και ότι έτσι εξασφαλίζουν την επανανεκλογή τους στα συνδικαλιστικά όργανα, με ό,τι -όπως είναι απολύτως γνωστό - αυτό συνεπάγεται!
Αλλά εάν σήμερα οι απεργοί δεν εφαρμόζουν αυτές τις δικαστικές αποφασεις, γιατί να μην πάρει ανεξέλεγτες διαστάσεις και το απίθανο κίνημα "δεν πληρώνω"; Θα μπορούσαν να ελπίζουν ότι ούτε στην περίπτωσή τους η Κυβέρνηση θα ήθελε "να ρίξει λάδι στη φωτιά", με τίποτα… περίεργες δικαστικές διώξεις, όπως αυτές που "απειλεί" ο κ. Ρέππας τους λαθρεπιβάτες! Και πολλοί άλλοι θα μπορούσε να "γοητευθούν" από παρόμοιες… πονηρές σκέψεις.
Το καλλίτερο είναι λοιπόν να μη ζητείται πια από τα Δικαστήρια να κηρύσσουν τις απεργίες παράνομες. Εάν δεν εφαρμόζονται οι αποφάσεις των Δικαστηρίων το καλλίτερο είναι να μήν εκδίδονται καν, για να μην υπάρχει τουλάχιστον το προηγούμενο της αυθαίρετης μη εφαρμογής τους. Δηλαδή της κατάλυσης του Κράτους.
Δυστυχώς, όταν θα έχει διαπιστωθεί από την Κυβέρνηση του κ. Γ.Α. Παπανδρέου πόσο επικίνδυνος είναι αυτός ο δρόμος της καθημερινής υποχώρησης του Κράτους απέναντι στη γενικευμένη ανομία, θα είναι πιά πάρα πολύ αργά και για την ίδια αλλά και για την Ελλάδα.

πηγή