Νηστεία - Επιτρέπεται το λάδι και ο οίνος
Ημερομηνία Εορτής: | 06/04/2025 |
Τύπος εορτής: | Σταθερή. Εορτάζει στις 6 Απριλίου εκάστου έτους. |
Άγιοι που εορτάζουν: | Αγιος Γενναδιος ο Διονυσιατης ο Νεομαρτυς Και Οσιομαρτυς (; - 1818) |
Ιερά Λείψανα: | Μέρος των Λειψάνων του Αγίου βρίσκονται στην Ιερά Μονή Διονυσίου Αγίου Όρους. |
Τελευταία ενημέρωση: | 05/02/2013 00:27 |
Περιεχόμενα: | |
![]() ![]() |
Ο Άγιος Γεννάδιος ήταν μοναχός στην Ιερά Μονή Διονυσίου του Αγίου Όρους. Με προτροπή λοιπόν του ηγουμένου της Μονής, πήγε στην Κωνσταντινούπολη σαν συνοδός των Βονιφατίου και Ευδόκιμου, που βάδιζαν προς το μαρτύριο. Αυτοί όμως, δείλιασαν μπροστά στα βασανιστήρια, απαρνήθηκαν τον Χριστό και κατάγγειλαν σαν αίτιο της πορείας τους προς το μαρτύριο τον Γεννάδιο. Τότε οι Τούρκοι συνέλαβαν το Γεννάδιο, τον φυλάκισαν και ποικιλότροπος τον βασάνισαν. Αυτός όμως έμεινε σταθερός στην πίστη του και αποκεφαλίστηκε στίς 6 Απριλίου 1818 μ.Χ.
Τμήμα των λειψάνων του οσιομάρτυρα, βρίσκεται στην Ιερά Μονή Διονυσίου, όπου ο Άγιος ασκήθηκε στις αρετές και την πίστη.
Posted on 5 Απριλίου, 2025
Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση
Οἱ κληρικοὶ πρέπει πάντα νὰ εἶναι ὑπεράνω κομμάτων καὶ νὰ παραμένουν ἀνεπηρέαστοι ἀπὸ τὰ διάφορα συνθήματα τῆς ταραγμένης ἐποχῆς μας. Ὅσοι συμβιβάζονται μὲ τοὺς πολιτικοὺς κάνουν λάθος καὶ προκαλοῦν τοὺς πιστούς. Δὲν πρέπει νὰ τοὺς διαφεύγει ὅτι οἱ πολιτικοὶ δημιουργοῦν σύγχυση γλωσσῶν καὶ ἐννοιῶν, πραγματικὸ πύργο Βαβέλ, ἐνῶ οἱ ἴδιοι πρέπει νὰ κηρύττουν τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Κυρίου μας: «Ζητεῖτε πρῶτον τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. στ΄ 33). Ὁ ἀείμνηστος ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Καντιώτης, ἀναφερόμενος στὴν προτροπὴ αὐτή, ἔλεγε: ….
«Δυστυχῶς οἱ πολλοὶ ἀντέστρεψαν τοὺς ὅρους, καὶ ἀντὶ νὰ ζητοῦν πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, αὐτοὶ ζητοῦν πρῶτον τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, καὶ δεύτερον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἢ μᾶλλον, τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ οὐδόλως ζητοῦν, καὶ ἔπειτα μέμφονται τὴν θρησκείαν, διότι ὑπάρχει κακοδαιμονία εἰς τὸν κόσμον. Ὁμοιάζουν οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ μὲ ἕνα, ὁ ὁποῖος θέλει μὲν ν’ ἀπολαύση τοὺς ὡραίους καὶ εὐχύμους καρποὺς ἑνὸς δένδρου, ἀλλὰ ἐν τῷ μεταξύ, ἀντὶ νὰ περιποιῆται τὴν ρίζαν τοῦ δένδρου, ἐκ τῆς ὁποίας ἀνέρχονται οἱ χυμοὶ καὶ γίνονται οἱ καρποί, αὐτὸς ἀδιαφορεῖ διὰ τὴν ρίζαν, καὶ ὄχι μόνον ἀδιαφορεῖ, ἀλλὰ καὶ προσπαθεῖ νὰ τὴν ξηράνη. Ρίζα τῆς ζωῆς, τῆς ὄντως εὐτυχισμένης ζωῆς, εἶναι ἢ θρησκεία, εἶναι ὁ Θεός, εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Λόγος, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός».
Οἱ ἄνθρωποι στρέφονται πρωτίστως στὰ βιοτικὰ καὶ χωρὶς νὰ τὸ συνειδητοποιοῦν ἀπομακρύνονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ συχνὰ ἡ ὀλέθρια αὐτὴ τακτικὴ γίνεται χρόνια κατάσταση καὶ εἶναι πολὺ δύσκολο νὰ ἀνατραπεῖ. Ἀπαιτεῖται πνευματικὴ ἀφύπνιση, γιὰ νὰ πεισθοῦν οἱ ἄνθρωποι νὰ θέτουν σὲ δεύτερη μοῖρα τὰ ὑλικὰ ἀγαθά. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἔργο τῶν γενναίων καὶ ἐνάρετων κληρικῶν. Πρέπει κάποτε οἱ βαπτισμένοι χριστιανοὶ νὰ ἐπιλέξουν πρῶτα τὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, δηλαδὴ τὴν τήρηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ καθημερινὰ νὰ ἐνισχύεται ἡ ἐπιθυμία τους γιὰ τὰ πνευματικὰ ἀγαθά, τὰ ὁποῖα μένουν καὶ ἐξασφαλίζουν καλύτερη ποιότητα ζωῆς.
«Ἡ θρησκευτικὴ ζωή, τὴν ὁποίαν ἔφερε εἰς τὸν κόσμον ὁ Χριστός, ὁ ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς, ἔχει ἄνωθεν τὴν πηγήν. Εἶναι ἀστείρευτος. Ρέει δι’ ὅλων τῶν ἐποχῶν καὶ τῶν αἰώνων. Δὲν σταματᾶ, διότι εἰς τὸν δρόμον της παρεμβάλλεται κάποιο ἐμπόδιον. Γνωρίζει νὰ παρακάμπτη πᾶν ἐμπόδιον καὶ νὰ ρέη μετὰ μεγαλυτέρας δυνάμεως», ἔλεγε ὁ π. Αὐγουστῖνος.
Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ἐπίσης τονίζει τὴν ἀναγκαιότητα νὰ θέτει ὁ ἄνθρωπος ὑψηλοὺς σκοποὺς στὴ ζωή του καὶ νὰ μην γίνεται ἐργάτης τῆς ματαιότητας. Λέει χαρακτηριστικά: «Γιατί ἀντλεῖς νερὸ μὲ τρύπιο πιθάρι; Γιατί αὐτὸ σημαίνει νὰ μοχθεῖς σ’ αὐτὴ τὴ ζωή. Γιατί λαναρίζεις τὴ φωτιά; Γιατί δέρνεις τὸν ἀέρα; Γιατί τρέχεις χωρὶς σκοπό. Κάθε ἐπάγγελμα δὲν ἔχει καὶ κάποιο σκοπό; Εἶναι στὸν καθένα περίπου φανερό. Δεῖξε μου καὶ σὺ τὸν τελικὸ σκοπὸ τῆς προσπάθειας γιὰ τὰ βιοτικὰ πράγματα. Ἀλλὰ δὲν μπορεῖς, γιατί «ματαιότης ματαιοτήτων, τὰ πάντα ματαιότης». Δὲν βλέπω τίποτα ἐκτὸς ἀπὸ ὀστᾶ καὶ σκόρο καὶ ἀράχνη· ὅλα τὰ ἐπίγεια εἶναι χῶμα, ὅλα ἐκεῖνα εἶναι μῦθος, ὅλα ὄνειρο καὶ σκιὰ καὶ φανταστικὴ ἱστορία καὶ παράσταση· καὶ μᾶλλον οὔτε παράσταση. Γιατί τὴν παράσταση τὴν βλέπουμε ἔστω καὶ σὰν εἰκόνα, ἐνῶ ἐδῶ δὲν βλέπουμε οὔτε εἰκόνα».
Ὁ Μέγας Βασίλειος παρομοιάζει τὴ ζωὴ μὲ ποτάμι ποὺ τρέχει συνεχῶς καὶ γεμίζει ἀπὸ ἀλλεπάλληλα κύματα. Γιατί ἕνα μέρος τοῦ νεροῦ ἔχει κιόλας κυλήσει, τὸ δὲ ἄλλο ἀκόμη τρέχει. Καὶ ἄλλο μὲν πρὶν ἀπὸ λίγο ξεπήδησε ἀπὸ τὶς πηγές, ἄλλο δὲ πρόκειται νὰ βγεῖ στὴ συνέχεια καὶ ὅλοι τρέχουμε πρὸς τὴν κοινὴ θάλασσα τοῦ θανάτου».
Ἡ ἐπιλογὴ τοῦ δρόμου πρὸς τὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἔχει ἐμπόδια καὶ συχνὰ προκαλεῖ ἀντιδράσεις. Ὁ διάβολος πάντα ἔχει τὰ ὄργανά του, γιὰ νὰ ματαιώνει τὶς πνευματικὲς προσπάθειες τῶν ἀνθρώπων τοῦ Θεοῦ. Δὲν τὸ πετυχαίνει ὅμως, ὅταν ἐκεῖνοι περιφρονοῦν τοὺς πειρασμοὺς καὶ δυναμώνουν τὴν ἐπιθυμία τους νὰ τηροῦν τὶς θεῖες ἐντολές. Δὲν κάμπτονται ἀπὸ τὶς πιέσεις τῶν ἀντιφρονούντων, οὔτε λαβαίνουν ὑπόψη τους τὶς ἀπειλὲς τῶν ἰσχυρῶν τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἀλλὰ καὶ τῶν σοφῶν τοῦ κόσμου, ποὺ ἐπιδιώκουν νὰ ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τὸν ἀνυποψίαστο λαό.
Γραφείο ρεπορτάζ: Romfea.gr
Εκοιμήθη σήμερα, Σάββατο 5 Απριλίου 2025 ο Σεβ. Μητροπολίτης Κονίτσης κ. Ανδρέας σε ηλικία 86 ετών.
Να αναφερθεί ότι ο Σεβασμιώτατος νοσηλευόταν στο Γενικό Νοσοκομείο Ιωαννίνων Γ. Χατζηκώστα από την παραμονή των Χριστουγέννων του 2024 μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και εσωτερική αιμορραγία που υπέστη λόγω πτώσης.
Λίγια λόγια για τον Μητροπολίτη Κονίτσης Ανδρέα
Ο κατά κόσμον Ανδρέας Τρεμπέλας γεννήθηκε στην Πάτρα το 1939. Αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή Αθηνών το 1963. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1968 και πρεσβύτερος το 1969.
Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στην Μητρόπολη Δρυϊνουπόλεως από το 1967 (αρχικά ως λαϊκός, κατόπιν ως διάκονος και έπειτα ως πρεσβύτερος-αρχιμανδρίτης) μέχρι το 1995.
Ενάμιση μήνα μετά τον θάνατο του Μητροπολίτη Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Σεβαστιανού, στις 25 Ιανουαρίου 1995 εξελέγη Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως με 32 ψήφους, έχοντας συνυποψηφίους τους αρχιμανδρίτες Χρυσόστομο Κουτουλάκη (31 ψήφοι) και Ιερόθεο Πετρίδη (4 ψήφοι).
Στις 28 Ιανουαρίου 1995 χειροτονήθηκε επίσκοπος στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Αμπελοκήπων Αθηνών και ενθρονίστηκε στο Δελβινάκι και στην Κόνιτσα την 1η Απριλίου του ίδιου έτους.
Από το 1995 έως το 2025 διαποίμανε την Μητρόπολη Κονίτσης, έχοντας να επιδείξει πλούσιο ποιμαντικό και πνευματικό έργο.
Στο θέμα της υπεράσπισης της Πατρίδας και των ηθών και αξιών, συνέχισε στη γραμμή του προκατόχου του, Σεβαστιανού, και δεν σταμάτησε να μιλά για την Βόρειο Ήπειρο και την Μακεδονία.
Την παραμονή Χριστουγέννων του 2024, ο Μητροπολίτης Ανδρέας εισήχθη στο Νοσοκομείο Ιωαννίνων μετά από βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο και εσωτερική αιμορραγία που υπέστη λόγω πτώσης.
Εξαιτίας του εγκεφαλικού επεισοδίου και της κατάστασης της υγείας του, παύθηκε από την Διαρκή Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος στις 10 Μαρτίου 2025.
Posted on 5 Απριλίου, 2025
Κωφίδης Εὐάγγελος
Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ ἄσκησις, σὺν ἁγιασμῷ· ὅθεν οὐδὲ πλούσιοι εἰσελεύσονται ἐν αὐτῇ, ἀλλ’ ὅσοι τοὺς θησαυρούς αὐτῶν ἐν χερσὶ πενήτων ἀποτίθενται. Ταῦτα καὶ Δαυῒδ ὁ Προφήτης διδάσκει λέγων· Δίκαιος ἀνὴρ ὁ ἐλεῶν ὅλην τὴν ἡμέραν, ὁ κατατρυφῶν τοῦ Κυρίου καὶ τῷ φωτὶ περιπατῶν ὃς οὐ μὴ προσκόψῃ, ταῦτα δὲ πάντα, πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν γέγραπται ὅπως νηστεύοντες, χρηστότητα ποιήσωμεν, καὶ δῴη ἡμῖν Κύριος ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ ἐπουράνια. (Δοξαστικὸν – Κυριακὴ Ε’ τῶν Νηστειῶν)
Οἴδατε ὅτι οἱ δοκοῦντες ἄρχειν τῶν ἐθνῶν κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι αὐτῶν κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν. οὐχ οὕτω δὲ ἔσται ἐν ὑμῖν, ἀλλ’ ὃς ἐὰν θέλῃ γενέσθαι μέγας ἐν ὑμῖν, ἔσται ὑμῶν διάκονος, καὶ ὃς ἐὰν θέλῃ ὑμῶν γενέσθαι πρῶτος, ἔσται πάντων δοῦλος· καὶ γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι καὶ δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον ἀντὶ πολλῶν. (Κυριακὴ Ε’ τῶν Νηστειῶν – Μάρκ. 10:32-45)
Προοίμιον: Ὁ Κόσμος Ἀναποδοῦται
«Οὐκ ἔστιν ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ ἄσκησις». Ἡ φωνὴ τῆς Ἐκκλησίας σήμερον κηρύττει μία ἀνάσταση πριν ἀπὸ τὸν Τάφο· μία δικαιοσύνη ποὺ θριαμβεύει μέσα ἀπὸ τὴν ἥττα, μία βασιλεία ποὺ κυβερνᾷ ἀπὸ τὸν Σταυρόν. Ὅπου ὁ κόσμος βλέπει ἀδυναμία, ἐκεῖ ὁ Θεὸς ἀποκαλύπτει τὴν ὑπέρτατον δύναμη.
Ι. Ὁ Δρόμος τῶν Μαθητῶν: Ἡ Πλάνη τῆς Ἐπίγειας Δόξης
(Μάρκ. 10:35-37 – Ἡ αἴτηση τοῦ Ἰακώβου καὶ Ἰωάννου)
Οἱ ἀπόστολοι ζητοῦν «τὴν δόξαν» χωρὶς νὰ ἐννοοῦν τὸν Σταυρόν. Αὐτὴ εἶναι ἡ τραγικὴ πλάνη κάθε πνευματικῆς πορείας:
– Νὰ θεολογοῦμε χωρὶς νὰ σταυρονόμεθα.
– Νὰ ζητοῦμε τὴν βασιλεία χωρὶς νὰ πεθαίνουμε γι’ αὐτήν (Ἰωάν. 12:24).
Ὁ Χριστὸς διορθώνει: «Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω;» (Μάρκ. 10:38). Ἡ μόνη εἴσοδος στὴν δόξα εἶναι ἡ κοινωνία τῶν Παθῶν Του (Φιλπ. 3:10).
ΙΙ. Ὁ Δρόμος τοῦ Χριστοῦ: Ἡ Θεολογία τοῦ Σταυροῦ
(Μάρκ. 10:45 – «Δοῦναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον»)
Ἐδῶ, ἡ Θεολογία γίνεται ἀντίφαση κατά τόν κόσμο:
– Ὁ Θάνατος Γίνεται Ζωή: Τὸ «λύτρον» δὲν εἶναι τίμημα, ἀλλὰ ἀγάπη ἕως τέλους (Ἰωάν. 13:1).
– Ἡ Δουλεία Γίνεται Βασιλεία: Ὁ «Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» βασιλεύει ὅταν πλύνει τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν (Ἰωάν. 13:5).
– Ἡ Ἥττα Γίνεται Νίκη: Ὁ Σταυρός, ποὺ φαίνεται γιὰ τήν Ρώμη ὡς ἐσχάτη ἀτιμία, εἶναι θρόνος θεοπρεπῶς δόξης (Ἀκούσματα Μεγάλης Παρασκευής).
Σήμερον, ἡ Ἐκκλησία καλεῖται νὰ κηρύξει αὐτήν τὴν παράδοξη ἀλήθεια:
– Ὅτι οἱ ἄνθρωποι τοῦ κόσμου ζητοῦν ἐξουσία, ἐγὼ προσφέρω ὑπηρεσία.
– Ὅτι οἱ σοφοὶ τοῦ αἰῶνος δοξάζουν τὴ γνῶση, ἐγὼ δόξαζω τὴν μωρίαν τοῦ Σταυροῦ (Α΄ Κορ. 1:18).
ΙΙΙ. Ὁ Δρόμος ἡμῶν: Ἡ Ἀσκητικὴ Ἀντίσταση
(Ἀπὸ τὸ Δοξαστικὸν – «Ἀντὶ τῶν ἐπιγείων τὰ ἐπουράνια»)
Ἡ νηστεία τῆς πέμπτης Κυριακῆς δὲν εἶναι δίαιτα, ἀλλὰ ἐπανάσταση κατὰ τῶν ἐπιγείων ἐπιθυμιῶν:
– Νὰ ἀρνούμαστε τοὺς θησαυροὺς τῆς γῆς, ὄχι διότι εἶναι κακοί, ἀλλὰ διότι ἀδυνατοῦν νὰ δώσουν τὴν ζωήν.
– Νὰ μετατρέπουμε τὴν πείνα μας σὲ ἐλεημοσύνη, ὡς ὁ Δαυΐδ ποὺ «ἐλεεῖ ὅλην τὴν ἡμέραν».
– Νὰ περιμένουμε τὰ ἐπουράνια, ὄχι ὡς φυγὴ, ἀλλὰ ὡς κατάκτηση τῆς αἰωνιότητος μέσα στὸν χρόνο.
Μία Θεολογία ποὺ Δέν Ἐπαναλαμβάνεται
Ὁ λόγος αὐτὸς εἶναι ἀνυπέρβλητος, γιατὶ:
1. Ἀνατρέπει κάθε ἀνθρώπινη λογική: Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἡ μόνη «στρατηγικὴ» ποὺ νικᾷ μέσα ἀπὸ τὴν ἥττα.
2. Δέν ἀντιγράφει τὶς ἰδέες τοῦ κόσμου: Ὁ Χριστὸς προτείνει δουλεία ἀντὶ ἐξουσίας, θυσία ἀντὶ νίκης.
3. Ἔχει μία ἀποκλειστικὴ προοπτική: Μόνον ὁ πιστὸς ποὺ ἔχει σταυρωθεῖ σὺν Χριστῷ (Γαλ. 2:20) μπορεῖ νὰ τὸν ἐννοήσει.
Τέλος, ἡ σημερινὴ Κυριακὴ μᾶς ρωτά:
– Θέλεις νὰ εἶσαι μέγας; Σταύρωσε τὴ δόξα σου.
– Θέλεις νὰ βασιλεύσεις; Κάτσε στὴν τελευταία θέση.
– Θέλεις νὰ ζήσεις; Πέθανε γιὰ τὸν Χριστόν.
Αὐτὴ εἶναι ἡ σταυρικὴ ἀντίστροφη μέτρηση τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν· μία θεολογία ποὺ δὲν ἐπαναλαμβάνεται, γιατὶ δὲν χωράει σὲ λόγια — ζεῖ μόνον σὲ ὅσους τολμοῦν νὰ τὴν βιώσουν.
«Δόξα τῷ Θεῷ τῷ δεικνύοντι ἡμῖν τόν Σταυρὸν ὡς μόνον οδόν και ἀλήθειαν, καὶ ζωήν!»(ἐγώ εἰμι ἡ ὁδὸς καὶ ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ ζωή· οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν πατέρα εἰ μὴ δι᾿ ἐμοῦ. Ιωαν. 14,6)
(Κατὰ τὸν Ἅγιον Ἰωάννην τῆς Κλίμακος: «Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἡ κλειδαριὰ τῶν Οὐρανῶν· ὅστις τὸν φοβεῖται, δέν θὰ τὸν ἀνοίξει».)
Posted on 5 Απριλίου, 2025
(Κυριακή Ε΄ Νηστειῶν. Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία)
Φώτιος Μιχαήλ, ἰατρός
Ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία, μετά ἀπό 47 ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο, συναντιέται μέ τόν Ἅγιο Ζωσιμᾶ.
Ἐξομολογουμένη ἡ Ὁσία Μαρία λέει στόν Ἅγιο Ζωσιμᾶ: Εἶχα μέσα μου ἀχόρταγη ἐπιθυμία, ὄχι ἐπί χρήμασι, νά κυλίομαι μέσα στόν σαρκικό ἔρωτα. Ποιά ἦταν ἡ ζωή μου; Ἦταν τό «διά παντός ἐκτελεῖν τήν ὕβριν τῆς φύσεως». Καί θεωροῦσα ὅτι αὐτή ἦταν ἡ ζωή μου.
Μέ τήν φράση της αὐτή ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία μᾶς ἐπισημαίνει ξεκάθαρα, ὅτι ἡ σαρκική μεῖξις ἔξω ἀπό τόν γάμο εἶναι μία «ὕβρις τῆς φύσεως».
Στήν πατρίδα μας, στήν ἁγιοτόκο Ἑλλάδα, πρίν ἀπό μερικές δεκαετίες οἱ περισσότεροι νέοι, ἄνδρες καί γυναῖκες, ἔφταναν στόν γάμο ἁγνοί καί ἀμόλυντοι. Ἡ σαρκική μεῖξις πρό τοῦ γάμου ἐθεωρεῖτο μολυσμός, ντροπή καί ἀτιμία.
Τώρα τά ἔχουμε διαλύσει ὅλα! Οὔτε οἱ πρό τοῦ γάμου σαρκικές σχέσεις, ἀλλά οὔτε καί οἱ μετά τόν γάμο ἐξωσυζυγικές ἀναζητήσεις ὑπολογίζονται ὡς «ὕβρις τῆς φύσεως». Σήμερα οὔτε ὁ λεγόμενος πολιτικός γάμος, οὔτε τά σύμφωνα συμβίωσης θεωροῦνται σχέσεις πορνείας.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε πώς στήν ἐποχή μας ἡ ἁμαρτία ἔγινε μόδα καί δέν μᾶς προκαλεῖ ἐντύπωση. Ἀλλά αὐτή ἡ μόδα εἶναι περιφρόνηση τοῦ Θείου Νόμου, εἶναι «ὕβρις τῆς φύσεως» ὅπως μᾶς διδάσκει ἡ Ὁσία Μαρία ἡ Αἰγυπτία.
Τά διδάγματα πού μᾶς προσφέρει ὁ βίος καί ἡ ἐξομολόγηση τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας εἶναι ἐξόχως ἐπίκαιρα καί ἀφυπνιστικά ὄχι μονάχα γιά τόν ἁπλό λαό, ἀλλά καί γιά ὅσους ποιμένες ἔχουν ἐγκαταλείψει ἐντελῶς τά αὐστηρά ἀλλά ἀληθινά κηρύγματα τῆς μετανοίας.
Posted on 5 Απριλίου, 2025
Εν Κυθήροις τη 6η Απριλίου 2025
Αρχ. Παύλου Δημητρακοπούλου
Θεολόγου- συγγραφέως
Ι. Μ. Κυθήρων και Αντικυθήρων
Η σημερινή Κυριακή, αγαπητοί μου αδελφοί, είναι η Ε΄ Κυριακή των Νηστειών, ημέρα κατά την οποία η αγία μας Εκκλησία προβάλλει και τιμά την μνήμη μιας μεγάλης ασκήτριας, που έζησε τον 6ον αιώνα, της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Η Εκκλησία μας τιμά και προβάλλει την οσία Μαρία την αγωνιστική αυτή περίοδο της αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής διότι υπήρξε πρότυπο ασκήσεως, αλλά και πρότυπο αληθινής μετανοίας. Όπως όλοι γνωρίζουμε, η οσία Μαρία, σύμφωνα με τον βιογράφο της, τον πατριάρχη Ιεροσολύμων Σωφρόνιο, προτού να έρθει στην έρημο του Ιορδάνου, όπου ασκήτευσε επί 47 χρόνια, ζούσε ζωή ασωτείας, παραδομένη σε αλλεπάλληλες σαρκικές πτώσεις. Όμως κάποια στιγμή μετανόησε αληθινά. Και μετά από κάποιο θαυμαστό γεγονός, αποφάσισε να αλλάξει ζωή και να ζήσει τη ζωή της μετανοίας. Μετά δε από πολλούς και μεγάλους ασκητικούς αγώνες κατά των παθών κατόρθωσε να φθάσει σε μεγάλα μέτρα αγιότητος και να ανέβει όλη τη σκάλα των αρετών. Διά συνεχούς νηστείας, αγρυπνίας και προσευχής πέρασε από τη κάθαρση στον φωτισμό και από τον φωτισμό στην θέωση και αξιώθηκε μεγάλων πνευματικών χαρισμάτων.
Επειδή η νηστεία και μάλιστα η σκληρή και αυστηρή νηστεία, ήταν το κύριο χαρακτηριστικό γνώρισμα της ασκητικής ζωής της, γι’ αυτό και εμείς, με αφορμή την σημερινή ημέρα της μνήμης της, θα αναφερθούμε εν ολίγοις γύρω από το θέμα της νηστείας. Αν ανατρέξουμε στους λόγους των αγίων Πατέρων περί νηστείας, θα διαπιστώσουμε ότι όλοι τους την προβάλλουν ως έκφραση της ασκητικής τοποθετήσεως του πιστού έναντι των υλικών στοιχείων του κόσμου, προκειμένου να αποφύγει την υποταγή του σ’ αυτά και να υποτάξει το θέλημά του στο θέλημα του Θεού. Επίσης όταν με τη λέξη νηστεία αναφέρονται ειδικότερα στις τροφές, τότε ως επί το πλείστον εννοούν την αποχή από ορισμένα είδη τροφών για ένα χρονικό διάστημα, αν και η λέξη νηστεία κατά κυριολεξία σημαίνει πλήρη ασιτία.
Ο Μέγας Βασίλειος ομιλώντας περί νηστείας λέγει ότι η πρώτη εντολή που έλαβε ο Αδάμ στον παράδεισο ήταν εντολή νηστείας. Επειδή δεν νηστεύσαμε τότε, χάσαμε τον παράδεισο. Ας νηστεύσομε λοιπόν για να επανέλθωμε σ’ αυτόν. Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε κάποιο λόγο του περί μετανοίας συμπληρώνει: Όταν ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο, αμέσως τον παρέδωσε στα χέρια της νηστείας, σαν να ήταν κάποια φιλόστοργος μητέρα και άριστη διδάσκαλος. Εάν δε μέσα στον παράδεισο ήταν αναγκαία η νηστεία, πόσο μάλλον εκτός του παραδείσου; Στη συνέχεια οι δύο αυτοί μεγάλοι Πατέρες κάνουν μιά ιστορική αναδρομή στην ιστορία του Ισραήλ, όπου βλέπουν τον θεσμό της νηστείας καταξιωμένο στη ζωή μεγάλων ανδρών του Ισραηλιτικού λαού. Ο Μωϋσής μετά από νηστεία 40 ημερών πάνω στο όρος Σινά αξιώνεται να δεχθεί από τον Θεό τις πλάκες του Νόμου. Αντίθετα κάτω στους πρόποδες του όρους η λαιμαργία εξώθησε τον λαό στην ειδωλολατρία και στη συνέχεια στη μέθη και την ασωτεία. Αυτές τις πλάκες που έλαβε η νηστεία, τις κομμάτιασε η μέθη, διότι ο προφήτης δεν έκρινε άξιο να νομοθετείται από τον Θεό ένας λαός μέθυσος. Οι Εβραίοι, κατά τον καιρό της παραμονής των στην έρημο, εν όσο μεν ήταν ευχαριστημένοι με το μάννα που τους έδινε ο Θεός, νικούσαν τους εχθρούς των. Όταν όμως εγόγγυσαν και άρχισαν να ζητούν κρέατα, τότε τα πτώματα τους έπεσαν στην έρημο και δεν είδαν τη γη της επαγγελίας. Ο προφήτης Ηλίας, μετά από νηστεία 40 ημερών καταξιώθηκε να δεί τον Θεόν μέσα στο σπήλαιο του όρους Χωρήβ. Διά μέσου της νηστείας οι τρείς παίδες στη Βαβυλώνα, όταν ερίφθησαν στο καμίνι της φωτιάς, παρέμειναν αβλαβείς και αποδείχθηκαν δυνατότεροι από τη φωτιά. Ο προφήτης Δανιήλ επί τρείς εβδομάδες παρέμεινε νηστικός χωρίς ψωμί και νερό και έτσι δίδαξε τα λιοντάρια να νηστεύουν και παρ’ όλο που αυτά ήταν πεινασμένα, δεν τόλμησαν να τον αγγίξουν. Οι Νινευίτες επειδή ενήστευσαν και πένθησαν όλοι τους, ακόμη και τα ζώα, ανέτρεψαν την απόφαση του Θεού. Ο προφήτης Ησαΐας επισημαίνει τον κίνδυνο της τυποποιήσεως της νηστείας και προβάλλει στο λαό όλα εκείνα τα στοιχεία, που συνιστούν την αληθινή νηστεία, η οποία τότε μόνο είναι αποδεκτή από τον Θεό, όταν συνδυάζεται με την αποχή από την αμαρτία. Η ζωή του άγιου Ιωάννου του προδρόμου ήταν μια συνεχής νηστεία. Ο άγιος Πρόδρομος, τόσο με τη ζωή του, όσο και με το κήρυγμά του, προσκαλούσε το λαό σε ειλικρινή μετάνοια διά νηστείας.
Τέλος οι άγιοι Πατέρες προβάλλουν το πρόσωπο του Κυρίου μας, ο οποίος, τόσο με το προσωπικό του παράδειγμα, όσο και με τη διδασκαλία του, μας δείχνει πόσο αναγκαία είναι η νηστεία στην πνευματική μας ζωή και προδιαγράφει τους όρους και τις προϋποθέσεις για την ορθή και θεάρεστη άσκησή της. Όπως μας πληροφορούν οι δύο συνοπτικοί ευαγγελιστές, Ματθαίος και Λουκάς, ο Κύριος, μετά τη βάπτισή του στον Ιορδάνη, οδηγήθηκε από το άγιο Πνεύμα στην έρημο, όπου ενήστευσε 40 ημέρες και 40 νύχτες, δίδοντας με το παράδειγμά του σε όλους μας τον τρόπο της πάλης με τον διάβολο. Επίσης στην επί του Όρους ομιλία του κάνει λόγο και για τη νηστεία. Με όσα λέγει, μας εφιστά την προσοχή, μήπως ο καρπός της νηστείας γίνει τροφή της κενοδοξίας. Τη νέα διδασκαλία του Κυρίου μας για τη νηστεία παρέλαβαν στη συνέχεια οι άγιοι Απόστολοι και την κατέστησαν περιεχόμενο του κηρύγματός των, οπότε κατέλαβε πολύ ενωρίς την ανάλογη σημασία στη ζωή των χριστιανών.
Έχει σημασία να τονίσουμε, ότι όταν οι άγιοι Πατέρες ομιλούν για τη νηστεία, δεν το κάνουν από περιφρόνηση προς τις τροφές, ούτε από διάκριση σε καθαρές και μη καθαρές, αφού σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο «κάθε κτίσμα του Θεού είναι καλό και κανένα δεν απορρίπτεται, όταν λαμβάνεται με ευχαριστία». Ο σκοπός της νηστείας κατά τους αγίους Πατέρες είναι η σταύρωση του σαρκικού φρονήματος και των εμπαθών επιθυμιών. Ο αββάς Ποιμήν σ’ ένα απόφθεγμά του στο Γεροντικό λέγει ότι η νηστεία δεν πρέπει να είναι σωματοκτόνος, αλλά παθοκτόνος. Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων σε ομιλία του αναφέρει: «Ας χρησιμοποιήσουμε με μέτρο την τροφή χωρίς να παρασυρόμαστε στη γαστριμαργία, ώστε να υπερισχύσωμε των σαρκικών ηδονών». Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος σε πολλά σημεία των λόγων του χαρακτηρίζει τη νηστεία άλλοτε σαν φάρμακο, άλλοτε σαν όπλο και άλλοτε σαν μητέρα των αρετών. Γράφει: «Η νηστεία είναι φάρμακο της ψυχής. Αλλά όπως το φάρμακο, έστω και αν είναι πάρα πολύ ωφέλιμο, γίνεται άχρηστο και επιβλαβές, όταν είναι άπειρος αυτός που το χρησιμοποιεί, έτσι και η νηστεία. Διότι πρέπει να γνωρίζουμε, πότε και πως και σε ποιο μέτρο θα την χρησιμοποιήσουμε, ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του σώματος, την εποχή του έτους και τις τοπικές συνθήκες». Σε άλλο λόγο του βλέπει τη νηστεία, όταν συνδυάζεται με την προσευχή, ωσάν δύο πτέρυγες, που ανεβάζουν την ψυχή στον ουρανό. Ο άγιος Ιωάννης ο Σιναΐτης, μιλώντας για την νηστεία, λέγει: «Νηστεία είναι αποκοπή της πυρώσεως και των πονηρών λογισμών, καθαρότητα και φωταγωγός της ψυχής, φυλακή του νοός, διάλυσις της αναισθησίας, πόρτα της κατανύξεως, αφορμή ησυχίας, πρόξενος απαθείας, άφεσις αμαρτιών».
Δεν παραλείπουν επίσης οι άγιοι Πατέρες να υπογραμμίσουν τον καθολικό χαρακτήρα της νηστείας. Ο μέγας Βασίλειος αναφέρει σχετικά ότι «αληθινή νηστεία είναι η αποξένωση από κάθε κακό, η εγκράτεια της γλώσσης, η αποφυγή του θυμού, και των σαρκικών επιθυμιών, της κατακρίσεως, του ψεύδους και της επιορκίας».
Αξίζει επίσης να αναφέρουμε, ότι ενώ όλοι οι Πατέρες εγκωμιάζουν τη νηστεία και προβάλλουν τους καρπούς της, από την άλλη θαυμάζουμε τη σοφία της διακρίσεώς των στον τρόπο της εφαρμογής της σε κάθε μια συγκεκριμένη περίπτωση. Ο άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος σε κάποιο του λόγο αναφέρει: «Οι άγιοι Πατέρες δεν μας παρέδωσαν ένα κανόνα νηστείας, ούτε ένα τρόπο μεταλήψεως τροφών, ούτε και στο ίδιο μέτρο, επειδή δεν έχουν όλοι την ίδια δύναμη, ούτε όλοι την ίδια ηλικία, αλλά ούτε όλοι είναι εξ’ ίσου υγιείς». Χωρίς δηλαδή να υποτιμούν ούτε στο ελάχιστο την αξία της νηστείας, παράλληλα δεν εγκλωβίζονται σε άκαμπτες αρχές και νόμους και κανόνες, αλλά κινούνται με θαυμαστή πνευματική ελευθερία. Λαμβάνουν υπ’ όψη τους πλείστους όσους παράγοντες, που είναι δυνατόν να μεταβάλλουν το μέτρο και τον χρόνο της νηστείας. Μ’ άλλα λόγια εφαρμόζουν την αρχή της οικονομίας. Ωστόσο το μέτρο της οικονομίας δεν θα πρέπει να το καθορίζουν οι ίδιοι οι πιστοί, αλλά ο πνευματικός τους πατέρας, στον οποίο πρέπει να κάνουν υπακοή.
Με βάση όλα όσα παραπάνω είπαμε, αγαπητοί μου αδελφοί, ας αγωνιστούμε να διανύσουμε το υπόλοιπο της νηστείας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής με ειρήνη, συσταυρούμενοι μαζί με τον Χριστό, ώστε να συναναστηθούμε μαζί του, πράγμα το οποίο εύχομαι σε όλους μας με τη Χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, της Κυρίας Θεοτόκου, της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας και όλων των αγίων. Αμήν.
Είναι φοβερό πως δουλεύουν οι τηλεπικοινωνίες του Θεού τα πνευματικά ραδιοκύματα πως αναμεταδίδονται. Η ”πληροφορία” εδώ τρέχει πιο γρήγορα από την οπτική ίνα. Συντονισμένοι στην πνευματική συχνότητα είναι στο ίδιο δίκτυο.. Η νοερά προσευχή είναι η ομιλούσα καρδιά και αυτή είναι η μόνη κλήση που αναμεταδίδεται άμεσα…. Το καλώδιο πνευματικής διασύνδεσης του Θεού είναι μυστικό..
Διάβασε ένα βιβλίο από τα πολλά της ίδιας σειράς με θαύματα των Αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης. Του έκανε εντύπωση η θαυματουργική ίαση με παρέμβαση εμφάνιση των Αγίων που περιγράφει ένας αρχιμανδρίτης για την αδερφή του και επειδή είδε ότι ο υπογράφων δίνει ως έδρα μια πόλη που είναι κοντά σχετικά στη δική του σκέφτηκε από μέσα του καλό θα ήταν να τον συναντήσω, μακάρι να γινόταν. Μετά από 2 μέρες από το πουθενά έρχεται άτομο στη δουλειά του και του λέει. -Τον ξέρεις τον τάδε αρχιμανδρίτη που μένει στην τάδε πόλη;
– Όχι αλλά τώρα που το λές το .. και .. το.. (και του εξιστόρησε πως είχε ζητήσει απ΄το Θεό την επαφή μαζί του)
και συνέχισε
-εσύ τον ξέρεις;
-Ναι βάπτισε τη μητέρα μου και την αδερφή μου κλπ
Ήρθε πάνω του η επαφή….άμεσα.
Χριστιανός σημαίνει γίνεσαι άλλος….Λειτουργείς αλλιώς..…βιώνεις πρωτόγνωρες καταστάσεις που μόνο ο νέος άνθρωπος ο ενεργός χριστιανός και όχι ο παθητικός πιστός βιώνει γι αυτό και επινοήθηκε η σχετική ορολογία βλέπων, νηφάλιος μέθη, αρπαγή νοός, θεωρία, ”πληροφορία” κ.α
Αιώνιος γίνεσαι από εδώ και όχι μετά θάνατον…ο θάνατος δεν θα σε αλλάξει απλώς θα σε κατατάξει.
Και βέβαια το χειρότερο είναι να πέφτεις σε εχθρικό έδαφος. Δηλ. να μην είναι ”χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών”…
( επί του πνευματικού πιεστηρίου)
dimpenews.com
ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΗΣ
15. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΕΠΤΑΗΜΕΡΟ (6-12 ΑΠΡ. 2025)
ΤΑ ΙΣΤΙΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ
π. Δημητρίου Μπόκου
Με τη χάρη του Θεού μπαίνουμε στην τελευταία εβδομάδα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Το Σάββατο του Λαζάρου κλείνει η ευλογημένη αυτή περίοδος και ακολουθεί η Μεγάλη Εβδομάδα. Ως τελευταίο πρότυπο σωτήριας μετάνοιας και πνευματικού αγώνα κατά των παθών βάζει ενώπιόν μας η Εκκλησία την ασυνήθιστη μορφή και βιοτή της οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας, που επέδειξε πρωτόγνωρη όντως άσκηση εγκράτειας και προσευχής (Κυριακή Ε΄ Νηστειών).
Εύδρομο πλοίο η Εκκλησία, ταχύ, θωρακισμένο, εξοπλισμένο, ευέλικτο, ποντοπορεί διαπλέοντας την πολυτάραχη θάλασσα του κόσμου. Χωρίς να λοξοδρομεί από τη θεόθεν καθορισμένη πορεία της, κλυδωνίζεται έντονα στα αντίθεα κύματα, στον πανταχόθεν επεγειρόμενο άνεμο της αποστασίας, στην παφλάζουσα τρικυμία της απιστίας και αδιαφορίας, αλλά ουδέποτε καταποντίζεται. Ευθυδρομεί διηνεκώς επί το Πάσχα, πλέει κατ’ ευθείαν γραμμή προς «την άνω Ιερουσαλήμ, εν τη Βασιλεία των Ουρανών».
Μαστιζόμενοι από την καταιγίδα των πειρασμών, καταποντούμενοι από τις τρικυμίες των παθών, χειμαζόμενοι από τον σάλο των ηδονών, δοκιμαζόμενοι παντοιοτρόπως από τη χαλεπότητα της αμαρτίας, μία και μόνο σανίδα σωτηρίας έχουμε μπροστά μας: Την άμεση επιβίβαση στο ασφαλές και αβύθιστο καράβι της Εκκλησίας. Τότε «προς το μέλλον εν χαρά» διευθυδρομούμε κι εμείς. Με τη ναυαγοσωστική Κιβωτό της Εκκλησίας διαπερνούμε ακίνδυνα τα κύματα των πταισμάτων μας, που, υψωμένα από πάνω μας, απειλούν να μας καλύψουν, όπως κάποτε «εν θαλάσση Ερυθρά επαναστραφέντα» τα ύδατα, κάλυψαν τον «αρματηλάτην Φαραώ, …τους Αιγυπτίους και τους τριστάτας». Από τον τρικυμιώδη ωκεανό του βίου μας η εκκλησιαστική «ναυς», διαπλέοντας «το της νηστείας μέγα πέλαγος», μας φέρνει με ασφάλεια σε ήρεμα νερά.
Αν και μέγα το πέλαγος της νηστείας, είναι όμως «πράον και γαληνόν». Μας οδηγεί σε «λιμένα γαλήνιον». Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος είναι ο ούριος άνεμος που φουσκώνει τα ιστία του πνευματικού δρόμωνος, της Εκκλησίας. Με τρία μεγάλα πανιά θαλασσοπορεί η Εκκλησία: Νηστεία, ευποιία (φιλανθρωπία), προσευχή. Με αυτά πελαγοδρομούμε, «ευποιίας ελαίω τας ψυχάς αλειφόμενοι, … εν προσευχαίς και νηστείαις τας αρετάς κατορθούντες». Ο συνδυασμός και των τριών είναι ο άριστος τρόπος για να μας ανεβάζει ο Χριστός «εκ των αδύτων βυθών της αμαρτίας και της απογνώσεως», όπου προσπαθεί συστηματικά ο διάβολος να μας κρατάει βυθισμένους.
Επιβαίνοντες στο σωτήριο σκάφος της Εκκλησίας, καλούμαστε όλοι να συμμετέχουμε πρόθυμα στο πνευματικό αυτό τρίαθλο. Πρωταθλητές είναι βέβαια οι πνευματικοί αετοί μας, οι άγιοι. Ας είναι για μας ανυπέρβλητα πρότυπα. Και ας τους ακολουθούμε. Στον βαθμό που ο καθένας μπορεί. Όσο κι αν καταφέρει ο καθένας, είναι αποδεκτό και πολύτιμο για τον Θεό. Στεφανώνονται όλοι οι αθλητές, όχι μόνο οι πρωταθλητές.
Ας διεγερθούμε λοιπόν και οι ραθυμότεροι. Οσονούπω το πνευματικό μας καράβι εισπλέει στον λιμένα της σωτηρίας. Μαζί του κι εμείς. Για να προσκυνήσουμε «Χριστού του Θεού ημών τα θεία παθήματα». Να προφτάσουμε «και την φρικτήν και αγίαν Ανάστασιν».
Καλή, ευλογημένη εβδομάδα! Καλή Σαρακοστή!
ΘΕΙΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ (6-12 ΑΠΡ. 2025)
(για τους εντοπίους)
Κάθε πρωί, Όρθρος-Ώρες-Εσπερινός Μεγ. Τεσσαρακοστής, ώρα 7.00-9.00 π. μ.
Κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Πέμπτη βράδυ, Μέγα Απόδειπνο, ώρα 7.00-8.00 μ. μ.
Την Κυριακή Ε΄ των Νηστειών, 6-4-2025, της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας, ώρα 7.00-10.15 π. μ. Το βράδυ, ο ΣΤ΄ Κατανυκτικός Εσπερινός (τελευταίος) στον Ι. Ν. Αγ. Νεκταρίου, ώρα 7.00-8.00 μ. μ.
Την Τετάρτη, 9-4-2025, βραδινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία, ώρα 7.00-9.00 μ. μ.
Την Παρασκευή, 11-4-2025, πρωινή Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία, ώρα 6.30-9.00 π. μ.
Το Σάββατο, 12-4-2025, η Έγερση του Λαζάρου, ώρα 7.00-9.30 π. μ. (Δεν τελούνται μνημόσυνα).
Κάθε Σάββατο βράδυ, ώρα 6.00-7.00 μ. μ., Θ΄ Ώρα-Εσπερινός-Μικρό Απόδειπνο.
Καθημερινά, ώρα 6.00-7.00 μ. μ., Ιερά Εξομολόγηση (πλην Σαββάτου-Κυριακής). Άλλες ώρες με ραντεβού (τηλ. 6980 898 504).
«Αντιύλη». Ι. Ν. Αγ. Βασιλείου, Πρέβεζα
Τηλ. 26820 25861/6980 898 504. E-mail: antiyli.gr@gmail.com