«Πρέπει νά ἐμπιστευόμαστε τά πάντα στή θεία πρόνοια, γιατί τότε μόνο γλιτώνουμε καί ἀπό τό ἄγχος καί ἀπό τή στενοχώρια καί ἀπό ὅλα τά κακά. Γιατί, ὅταν κανείς γνωρίζει καί πιστεύει ὅτι ἔχει τόν Θεό πού φροντίζει γι’ αὐτόν, γιά ποιό λόγο νά στενοχωρηθεῖ;
Ὅμως, γιά νά ἐμπιστευτεῖ κανείς τά πάντα στή θεία πρόνοια, πρέπει πρῶτα νά καθαρίσει τόν ἑαυτό του ἀπό κάθε μέριμνα κοσμική καί τότε νά περιμένει τή θεία πρόνοια νά ἐνεργήσει. Γιατί, ἄν κάποιος π.χ. μεριμνᾶ νά ἀποκτήσει χρήματα, γιά νά τά ἔχει γιά τίς δύσκολες στιγμές ἤ γιά νά μήν τοῦ λείπει τίποτα, τότε αὐτός στηρίζει τόν ἑαυτό του στά χρήματα κι ὄχι στόν Θεό. Πρέπει, λοιπόν, πρῶτα νά πάψει ν’ ἀγαπᾶ τά χρήματα καί νά στηρίζει σ’ αὐτά τήν ἐλπίδα του καί μετά νά στηρίξει τήν ἐλπίδα του στόν Θεό· καί τά δύο μαζί δέν γίνονται. Δέν λέω νά μή χρησιμοποιεῖ τά χρήματα, ἀλλά νά μή στηρίζει κανείς σ’ αὐτά ἐπάνω τήν ἐλπίδα του καί νά μή δίνει σ’ αὐτά τήν καρδιά του».
–Γέροντα, τί θέλει ἀπό ἐμᾶς ὁ Θεός;
–Ὁ Θεός ἀπό ἐμᾶς θέλει τήν προαίρεσή μας, τήν ἀγαθή μας διάθεση, πού θά τήν ἐκδηλώνουμε μέ τόν ἔστω καί λίγο φιλότιμο ἀγώνα μας, καί τήν συναίσθηση τῆς ἁμαρτωλότητός μας. Ὅλα τά ἄλλα τά δίνει Ἐκεῖνος. Δέν χρειάζονται μπράτσα στήν πνευματική ζωή. Νά ἀγωνιζόμαστε ταπεινά, νά ζητοῦμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ καί νά Τόν εὐγνωμονοῦμε γιά ὅλα. Αὐτός πού ἐγκαταλείπεται στά χέρια τοῦ Θεοῦ, χωρίς κανένα δικό του σχέδιο, περνᾶ στό σχέδιο τοῦ Θεοῦ. Ὅσο ὁ ἄνθρωπος εἶναι γαντζωμένος στόν ἑαυτό του, μένει πίσω· δέν προχωράει πνευματικά, γιατί ἐμποδίζει τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Γιά νά προκόψει, χρειάζεται πολλή ἐμπιστοσύνη στόν Θεό.
(Ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΣΥΜΒΟΥΛΩΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ὑπό ἔκδοση)
https://apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2024/03_2024(3686).pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου