π. Χαράλαμπος λίβυος Παπαδόπουλος
Έκανες το χειρουργείο, σου πήραν βιοψία, και ξεκινάς για χημειοθεραπείες. Νιώθεις ήδη κουρασμένη ενώ ακόμη δεν ξεκίνησες. Η καρδιά σου βαριά, το κορμί νωχελικό, μια άρνηση και ένας φόβος παντού μέσα σου. Δεν θες να πας για θεραπεία, ούτε το χειρουργείο ήθελες, ούτε θες να βάλεις όλα αυτά τα φάρμακα μέσα στο κορμί σου. Βασικά δεν θες τίποτε από όλα αυτά που καλείσαι να ζήσεις χωρίς κανείς να σε ρωτήσει.
Κάπου μέσα σου, πιστεύεις ότι όλα αυτά είναι ένα κακό όνειρο που σε λίγο θα έχει τελειώσει. Περιμένεις ένα χέρι να σε σκουντήσει, κάποιος να φωνάξει δυνατά το όνομα σου και εσύ να ξυπνήσεις από τον εφιάλτη. Συγχρόνως νιώθεις θυμό και απογοήτευση, θες να κλάψεις και να φωνάξεις. Αισθάνεσαι ότι φταίνε όλοι. Κάθε χαμόγελο των άλλων είναι μια μαχαίρια στην καρδιά σου. Αυτά νιώθεις το ξέρω, το καταλαβαίνω, είναι τόσο ανθρώπινα που είναι ιερά.
Και μέσα σε όλα αυτά αισθάνεσαι και ενοχές. Πιστεύεις ότι ίσως να σε τιμωρεί ο Θεός για τις αμαρτίες σου. Έτσι σε έμαθαν, έτσι σου είπαν, ότι ο Θεός τιμωρεί και αρέσκεται να ταλαιπωρεί τους ανθρώπους. Είναι αιμοσταγής και βασανιστής, δήμιος της ζωής και της χαράς σου. Μάλιστα δεν λείπουν και όλοι αυτοί οι κληρικοί και λαϊκοί, που θα σου τονίσουν ότι «αυτό ήθελε ο Θεός…». Αλήθεια πως ξέρουν τι θέλει ο Θεός; Μάλλον έχουν μπερδευτεί ακούγοντας και διαβάζοντας ότι τίποτε δεν συμβαίνει χωρίς να είναι θέλημα Θεού. Όμως αυτό χωρίς να είναι ψέματα δεν είναι και αλήθεια.
Ότι συμβαίνει στην ζωή μας δεν σημαίνει ότι το θέλει ο Θεός ή ότι αυτός το δημιούργησε. Διότι εάν δεχθούμε αυτή την άποψη τότε ο Θεός γίνεται υπαίτιος του κακού. Αυτό είναι βλασφημία. Δηλαδή ο Θεός θέλει τους φόνους, τους βιασμούς, τους πολέμους και ότι κακό υπάρχει στο κόσμο; Όχι βέβαια. Ο Θεός δεν θέλει το κακό, υπάρχει όμως γιατί υπάρχουν δυο πραγματικότητες, η φθαρτότητα της κτίσης και η ανθρώπινη ελευθερία. Για να μην υπήρχε το κακό θα έπρεπε να καταργηθεί η ελευθερία μας. Να μην υπάρχει η δυνατότητα της επιλογής. Το κόστος της ελευθερίας είναι η παρουσία του κακού. Και βέβαια μην ξεχνάμε ότι τα θέματα αυτά, πνίγονται μέσα στο μυστήριο. Δηλαδή σε πραγματικότητες που μας ξεπερνάνε τις ερμηνείες του νου μας.
Δεν είναι λοιπόν τόσο απλό να λέμε ότι ξέρουμε το θέλημα του Θεού; Διότι αυτό το γνωρίζουν μόνοι οι θεούμενοι άγιοι και αυτοί όχι πάντα. Οπότε εγώ δεν ξέρω να σου πω τι θέλει ο Θεός αλλά μπορώ να σου πω τι δεν θέλει κι αυτό κατά την διδασκαλία των αγίων πατέρων της εκκλησίας, τους οποίους τόσο μα τόσο πολύ έχουν παραμορφώσει και παραχαράξει οι σύγχρονοι χριστιανοί.
Ο Θεός λοιπόν που μας αποκάλυψε ο Χριστός:
- Δεν θέλει καμία μορφή κακού, πόνου και οδύνης. Γι’ αυτό στην Βασιλεία Του δεν υπάρχουν αυτά τα στοιχεία ζωής.
- Δεν κατασκευάζει αρρώστιες, δυστυχήματα και θανάτους. Αντιθέτως όταν αυτά συμβαίνουν στην φθαρτή και κτιστή ζωή μας, αναλαμβάνει Εκείνος να τα μεταμορφώσει, σε δύναμη, σοφία, εμπειρία, αγιότητα, ανάσταση και Πάσχα.
- Δεν τιμωρεί κανέναν πλάσμα του. Δεν εκδικείται. Δεν κρατάει τετράδια με αμαρτίες και λάθη, έτοιμος να βγάλει τον λογαριασμό που θα πληρώσεις.
- Η δικαιοσύνη του δεν έχει καμία σχέση με την δικαιοσύνη των ανθρώπων. Η δικαιοσύνη του Θεού είναι το Έλεος Του.
- Δεν στέκει απέναντι σου, σε όλη αυτή την περιπέτεια της υγείας σου. Είναι μαζί σου, δίπλα σου, σου κρατάει το χέρι και όταν δεν θα μπορείς εσύ να κάνεις τίποτε απολύτως, θα κάνει αυτός τα πάντα για σένα.
- Θα έρθει ως αύρα γλυκιά να σε παρηγορήσει. Με πολλούς τρόπους θα είναι κοντά σου. Ίσως με ένα μεγάλο θαύμα, ίσως με πολλά μικρά θαύματα. Ένα χέρι, μια αγκαλιά, μια κουβέντα, κάποιος που να προσεύχεται για σένα, ένας καλός γιατρός, ένα φάρμακο, κάτι οτιδήποτε όμορφο και δυνατό στις δύσκολες στιγμές σου, θα είναι η Παρουσία Του.
Η δύναμη που θα αισθανθείς, το κουράγιο και η ελπίδα, η δίψα για ζωή, το πείσμα να παλέψεις, θα είναι όλα δικά Του, τα οποία τα έχει βάλει μέσα στην ψυχή σου από την ημέρα που σε δημιούργησε.
- Ότι κακό συμβεί και οδυνηρό ενώ δεν το θέλει θα το χρησιμοποιήσει υπερ σου.
- Δεν σου απαγορεύει να φωνάξεις, να κλάψεις, να παραπονεθείς, να φοβηθείς και να δυσπιστήσεις. Μην φοβάσαι ο Θεός δεν παρεξηγεί όπως οι άνθρωποι. Ξέρει καλά ότι όλα αυτά είναι ανθρώπινα. Θα τα αγκαλιάσει και θα τα κάνει θεανθρώπινα. Δηλαδή θα βάλει μέσα σε αυτά την ελπίδα και το φως Του.
Μονάχα όσο μπορείς να κάνεις υπομονή, να περιμένεις, να μην βιάζεσαι. Δώσε χρόνο στην ψυχή σου να βρει τα πατήματα της. Επίτρεψε στο Θεό να ονειρευτεί την θεραπεία σου, να σου δώσει εκείνο που πραγματικά χρειάζεσαι και έχεις ανάγκη στο ταξίδι της ύπαρξης. Άνοιξε την πόρτα της καρδιάς σου και δώστου την ευκαιρία να σε βοηθήσει. Και να θυμάσαι ακόμη και τις στιγμές εκείνες που εσύ δεν θα πιστεύεις σε Αυτόν, εκείνος θα πιστεύει πολύ σε ΄σένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου