...... το κείμενο που παρατίθεται είναι τμήμα της δημοσίευσης "ΕΝΑ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΜΝΗΜΗ" https://professors-phds.com/2023/03/19/53935/
Η ΠΡΩΤΗ ΟΡΕΙΝΗ ΜΕΡΑΡΧΙΑ (EDELWEISS)
Η Πρώτη Ορεινή Μεραρχία του Γερμανικού Στρατού ιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1938 στο Partenkirchen (Το όνομα της Μεραρχίας προερχόταν από το Gebirge Brigade, που είχε δημιουργηθεί την 1ηΙουνίου του 1935) Το έμβλημα της ήταν το λουλούδι Εντελβάις, που αναφύεται στις πλαγιές των βουνών.
Η Edelweiss συμμετείχε στην εισβολή στην Πολωνία, και στην Μάχη της Γαλλίας. Είχε προγραμματισθεί να συμβάλλει στην εκστρατεία εναντίον της Αγγλίας και του Γιβραλτάρ αλλά αυτές τελικά ματαιώθηκαν. Κατά την περίοδο 1941-1943 αποτέλεσε τμήμα της Α Γερμανικής Στρατιάς, που είχε στόχο την κατάκτηση του Καυκάσου και των πετρελαιοπηγών του Μπακού. Η διαδικασία αυτή πήγαινε παράλληλα με τις επιχειρήσεις της Β Γερμανικής Στρατιάς, η οποία προσπάθησε να καταλάβει το Στάλινγκραντ.
Από τις πρώτες ημέρες του Πολέμου και της ναζιστικής εισβολής στην Πολωνία και πιο συγκεκριμένα στο χωριό Rozdziel η Εντελβάις διέπραξε εγκλήματα πολέμου εκτελώντας 6 πολίτες και 3 αιχμαλώτους πολέμου, ενώ κάποιες πηγές αναφέρουν ότι προσπάθησαν να εκτελέσουν ακόμα 250 πολίτες.
Μετά την ήττα στο Στάλινγκραντ και την καταστροφή που υπέστησαν οι Χιτλερικοί στην μεγάλη μάχη τεθωρακισμένων στο Κούρσκ, η πρώτη ορεινή Μεραρχία, εστάλη στα Βαλκάνια για ενίσχυση των εκεί Γερμανικών στρατευμάτων, με δεδομένο ότι οι υπηρεσίες του Γ Ράιχ είχαν λανθασμένα θεωρήσει πως οι Δυτικοί σύμμαχοι θα έκαναν απόβαση στην Ελλάδα (και όχι στην Ιταλία όπως τελικά έκαναν. Από την άνοιξη του 1943 ως το φθινόπωρο του 1944, η Edelweiss βρέθηκε στην Αλβανία, στην Ελλάδα και την Γιουγκοσλαβία, όπου έδωσε πολλές μάχες αλλά και προέβη και σε μια σειρά από εγκλήματα πολέμου εκτελώντας εκατοντάδες αμάχους αλλά και αιχμαλώτους.
Στην χώρα μας η Εντελβάις έκανε μια σειρά από τρομακτικά εγκλήματα κατά αμάχων:
—Tον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1943 προέβη σε απανωτές εφόδους εναντίον του χωριού Μουσιωτίτσα Ιωαννίνων. Εκτελέστηκαν συνολικά 152 άτομα, με το πρόσχημα ότι οι κάτοικοι του χωριού βοηθούσαν τους αντάρτες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ. Πολλά από τα θύματα ήταν παιδιά και μωρά.
—Στο Κομμένο της Άρτας στις 16 Αυγούστου η Edelweiss έκανε ένα από τα πιο φριχτά εγκλήματα , που πολλοί το ονομάζουν «Ο ματωμένος Γάμος». Την ημέρα του γάμου της Αλεξάνδρας Μαλλιού με ένα παλληκάρι του χωριού οι Γερμανοί προχώρησαν σε «εκκαθαριστική» επιχείρηση με το πρόσχημα ότι οι Εγγλέζοι είχαν βομβαρδίσει την Κολωνία!!!
Σκότωσαν την νύφη και τον γαμπρό και τις οικογένειες τους καθώς και εκατοντάδες άλλους κατοίκους της περιοχής , συχνά με φριχτό τρόπο (έκαιγαν τα μωρά βάζοντας αναμμένα βαμβάκια στο στόμα τους). Δολοφόνησαν 317 άτομα. Από τους λίγους διασωθέντες ήταν τα 2 μικρότερα αδέρφια της Αλεξάνδρας ( ήταν συνολικά 9 παιδιά) που έτυχε να λείπουν από το χωριό.
—H Edelweiss συνέχισε τα εγκλήματα της στην Ήπειρο τον Οκτώβριο του 1943. Πιο συγκεκριμένα στις 1 Οκτωβρίου του 1943 αντάρτες εκτέλεσαν τον ειδεχθή εγκληματία και βετεράνο Ναζί συνταγματάρχη Ζάλμιγκερ, που είχε συμμετάσχει σε πολλά από τα εγκλήματα, που προαναφέρθηκαν. Για αντεκδίκηση ο Γερμανός στρατιωτικός Διοικητής ζήτησε να καταστραφεί οτιδήποτε βρισκόταν σε ακτίνα 20 χιλιομέτρων από το σημείο της εκτέλεσης. Το χωριό Λιγκιάδες Ιωαννίνων βρισκόταν σε αυτήν την περιοχή. Η Edelweiss στο χωριό αυτό δολοφόνησε 82 άτομα :34 παιδιά και μωρά, 37 γυναίκες και 11 ηλικιωμένους άντρες. Οι περισσότεροι νέοι άντρες εκείνες τις ώρες ήταν μακριά από το χωριό ,δουλεύοντας στα χωράφια και έτσι γλίτωσαν.
Εξαιρετικά εγκληματική δραστηριότητα εναντίον αμάχων η Edelweiss επέδειξε και στην Αλβανία αλλά και στην Γιουγκοσλαβία.
ΈΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ: H σφαγή της Divisione Acqui στην Κεφαλονιά (Σεπτέμβριος του 1943)
Η Ιταλία παρά την ήττα της στην Αλβανία ,κατά την διάρκεια της τριπλής κατοχής της χώρας μας (Γερμανία, Ιταλία ,Βουλγαρία 1941-1944) σε συμφωνία με το Τρίτο Ράιχ κατέλαβε το μεγαλύτερο μέρος της Ελλάδας.
Ένα από τα διαμερίσματα που τέθηκε κάτω από Ιταλική κατοχή ήταν τα Επτάνησα, τα οποία μάλιστα ο Μουσολίνι ήθελε να προσαρτήσει στην Ιταλία επικαλούμενος την Ενετική Κυριαρχία.
Στα πλαίσια αυτά στα νησιά είχαν εγκατασταθεί σημαντικές στρατιωτικές δυνάμεις. Ιδιαίτερα στην Κεφαλονιά είχε την έδρα της η Μεραρχία Acqui με την μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη των Ιταλών στην Ελλάδα (πάνω από 12000 οπλίτες και αξιωματικοί, πυροβολικό, υποδομές αποθήκευσης πυρομαχικών, τροφίμων κοκ.
Οι Ιταλικές Ελίτ, άρχισαν να αντιλαμβάνονται, ιδιαίτερα μετά την συντριβή του Άξονα στο Στάλινγκραντ (Φεβρουάριος 1943), πως οι προοπτικές της Ιταλίας ήταν ιδιαίτερα ζοφερές. Για τον λόγο αυτό η πλειοψηφία των μελών του Ανώτατου Φασιστικού Συμβουλίου, σε συνεννόηση με τον μέχρι τότε ένθερμο οπαδό του Μουσολίνι, Βασιλιά Vittorio Emmanuele III αποφάσισαν την καθαίρεση και την σύλληψη του αρχηγού τους.
Παράλληλα οι Άγγλοι και οι Αμερικάνοι το καλοκαίρι του 1943 προχώρησαν σε μια μεγάλη απόβαση στην Σικελία, ενώ η νέα Ιταλική κυβέρνηση υπό τον στρατάρχη Μπαντόλιο προχώρησε στην υπογραφή Συνθηκολόγησης με τους Συμμάχους (Αινζεχάουερ), η οποία στην αρχή παρέμεινε μυστική και τελικά ανακοινώθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου του 1943.
Όμως η Ιταλία δεν βρέθηκε επίσημα σε εμπόλεμη κατάσταση με την Γερμανία και οι στρατιώτες δεν καλύπτονταν από τις Συνθήκες της Γενεύης και της Χάγης σχετικά με τους αιχμαλώτους Πολέμου.
Oι Ιταλοί της Κεφαλονιάς αντέδρασαν με ενθουσιασμό στην είδηση της συνθηκολόγησης θεωρώντας πως σύντομα θα γύρναγαν στο σπίτι τους. Μάλιστα, κάποιες από τις ναυτικές τους μονάδες αναχώρησαν από το Φισκάρδο, την Σάμη και το Αργοστόλι για την Ιταλία.
Ωστόσο οι σχέσεις με τους Γερμανούς καθόλου δεν είχαν ξεκαθαρίσει. Κάποιοι από τους Ιταλούς πίστευαν πως με κάποιο τρόπο οι Γερμανοί θα τους άφηναν να φύγουν για την πατρίδα τους και δεν είχαν διάθεση να πολεμήσουν με τους πρώην συμμάχους τους. Οι αντιφασίστες από την άλλη είχαν αρχίσει να έχουν επαφές με την Ελληνική Αντίσταση προκειμένου να αντιδράσουν από κοινού στην Γερμανική επίθεση , που θεωρούσαν αναπόφευκτη. Συγχρόνως είχαν λάβει διαβεβαιώσεις από τους συμμάχους (Αμερικάνους και Βρετανούς) πως θα είχαν την υποστήριξη τους. Μάλιστα προβλεπόταν πως συμμαχικά αεροπλάνα θα χτυπούσαν τον Άραξο για να μην μπορέσουν οι Γερμανοί να βομβαρδίσουν την Κεφαλονιά.
Γενικότερα, παρά τις αρχικές υποσχέσεις, δεν εστάλη η παραμικρή βοήθεια από τους Συμμάχους, οι οποίοι είχαν άλλες προτεραιότητες.
Οι Γερμανοί πίεζαν για πλήρη αφοπλισμό της Acqui δίνοντας τελείως ψεύτικες υποσχέσεις για ασφαλή μεταφορά των Ιταλών στην πατρίδα τους. Στο μεταξύ σε δημοψήφισμα που οργάνωσαν οι Ιταλοί, η πλειοψηφία αποφάσισε να μην υποταχθεί στους Γερμανούς.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου η Luftwaffe άρχισε να κάνει μαζικούς βομβαρδισμούς εναντίον του Αργοστολίου και άλλων περιοχών του νησιού. Εκατοντάδες κάτοικοι σκοτώθηκαν ενώ ένα μεγάλο μέρος των σπιτιών και άλλων κτιρίων καταστράφηκαν.
Από τις 15 Σεπτεμβρίου οι στην πλειοψηφία τους απειροπόλεμοι Ιταλοί έπρεπε να αντιμετωπίσουν μία από τις πιο σκληρές μονάδες του Γερμανικού στρατού ,την Edelweiss η οποία έφτασε στην Κεφαλονιά από την Ήπειρο.
Τις επόμενες ημέρες έλαβαν χώρα αρκετές μάχες μεταξύ Ιταλών και αντιστασιακών από την μία μεριά και Γερμανών από την άλλη. Οι Ιταλοί είχαν κάποιες επιτυχίες αλλά η σύγχυση που επικρατούσε στις γραμμές τους η διστακτικότητα και οι αμφιταλαντεύσεις του διοικητή τους Gandin η έλλειψη βοήθειας από τους συμμάχους , αλλά και το γεγονός πως οι Γερμανοί ήταν ιδιαίτερα εμπειροπόλεμοι οδήγησε στην ήττα και την παράδοση τους.
Ο Χίτλερ είχε δώσει την εντολή οι Ιταλοί της Κεφαλονιάς, με λίγες εξαιρέσεις , να αντιμετωπισθούν ως προδότες και όχι ως αιχμάλωτοι πολέμου. Από τις 22 έως στις 24 Σεπτεμβρίου η Edelweiss και άλλες γερμανικές δυνάμεις εκτελούσαν συνεχώς Ιταλούς. Τον στρατηγό Γκαντίν καθώς και άλλους 136 αξιωματικούς τους εκτέλεσαν στην Κάσα Ρόσα κοντά στο Αργοστόλι. Χιλιάδες άλλοι δολοφονήθηκαν σε διάφορα σημεία του νησιού. Εκατοντάδες βρήκαν τον θάνατο από πνιγμό όταν το πλοίο “Ardenna” στο οποίο τους είχαν φορτώσει οι Γερμανοί τινάχτηκε από νάρκη κοντά στο νησάκι Βαρδιάνοι.
Ο αριθμός των φονευθέντων δεν είναι πλήρως εξακριβωμένος ωστόσο οι περισσότεροι ιστορικοί υπολογίζουν πως φτάνει στις 9000.Περίπου 1000 παρέμειναν στην Κεφαλονιά συγκροτώντας ομάδες εργασίας. Κάποιοι βρέθηκαν στα βουνά του νησιού συνεργαζόμενοι με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ η πέρασαν με τους αντάρτες στην Στερεά Ελλάδα. Συχνά οι Κεφαλλονίτες διακινδύνευσαν την ζωή τους ,και κάποιοι την έχασαν, για να σώσουν τους πρώην εχθρούς τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου