Ναπολέων Λιναρδάτος
Η Ν.Δ. έχει παρουσιάσει ένα νέο πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο «για κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα» η οικογένειά του θα λαμβάνει 2.000 ευρώ. Το πόσο τέτοια προγράμματα πραγματικά επιτυγχάνουν τον σκοπό τους είναι υπό εξέταση, είναι σίγουρο όμως ότι η Ν.Δ. προτείνει ένα νέο επίδομα που, όπως προτίθεται να το εφαρμόσει, θα οδηγήσει μόνο στην ενίσχυση των πολιτικών αντιπάλων της. Αν κάτι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πόσο προσεκτικοί, συγκεντρωμένοι και αφοσιωμένοι είναι στο να επιλέγουν πολιτικές που είτε προωθούν την ιδεολογική ατζέντα τους είτε πριμοδοτούν συγκεκριμένα τμήματα της κοινωνίας, τα οποία πιστεύουν ότι είναι ο εκλογικός πυρήνας τους. Ετσι, για παράδειγμα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει τους φόρους και αυξάνει τα επιδόματα, επιτυγχάνει ταυτοχρόνως να αυξάνει το κράτος και να προωθεί την εξάρτηση του πολίτη από το κράτος. Είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή.
Η Ν.Δ. δεν επιδεικνύει τα ίδια πολιτικά ένστικτα. Αντί να έχει ως πρώτη πολιτική προτεραιότητα την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα, της ιδιοκτησίας και την απεξάρτηση του πολίτη από το κράτος, έχει τα δικά της σχέδια για την επέκταση του κράτους και την εξάρτηση από αυτό. Η δε πολιτική τού εφάπαξ για «κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα» έχει το επιπλέον αρνητικό ότι θα λειτουργήσει ως ένας επιπλέον -και σημαντικός- μαγνήτης για τους απανταχού λαθρομετανάστες.
Αν στη Ν.Δ. έχουν βρει ότι αυτό το νέο επίδομα θα ωφελήσει στο δημογραφικό, υπάρχει ένας πολύ καλύτερος τρόπος για να εφαρμοστεί: το επίδομα αυτό να δίνεται ως μια πίστωση έναντι τριών συγκεκριμένων υποχρεώσεων προς το κράτος - του φόρου εισοδήματος, του ΕΝΦΙΑ ή/και των ασφαλιστικών εισφορών. Οι δε δικαιούχοι να έχουν το δικαίωμα να το απορροφήσουν τμηματικά. Αν, για παράδειγμα, μια οικογένεια πληρώνει 500 ευρώ τον χρόνο για ΕΝΦΙΑ, να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το επίδομα για τον ΕΝΦΙΑ για τέσσερα έτη.
Μια οικογένεια ή ένας γονέας που δεν πληρώνει φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ ή ασφαλιστικές εισφορές ήδη θα ενισχύεται από το κράτος. Αλλά, ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, θα μπορούσε να ισχύει ότι το συγκεκριμένο επίδομα θα είναι διαθέσιμο για μελλοντικές φορολογικές υποχρεώσεις που θα προκύψουν.
Αν η Ν.Δ. θέλει να ανταγωνιστεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην επιδοματολογία, τουλάχιστον ας το κάνει με λιγότερο αυτοκαταστροφικό τρόπο για αυτήν και την οικονομία. Σκοπός της Ν.Δ. θα πρέπει να είναι κάθε Ελληνας να είναι ιδιοκτήτης, να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εισόδημα από τον ιδιωτικό τομέα και διαρκώς να μειώνεται το μερίδιο του κράτους σε αυτό το εισόδημα. Αυτή η πολιτική θα την καταστήσει πολιτικά κυρίαρχη, αλλά -ακόμα πιο σημαντικό- θα αναστρέψει την παρακμή της Ελλάδας.
Η Ν.Δ. έχει παρουσιάσει ένα νέο πρόγραμμα, σύμφωνα με το οποίο «για κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα» η οικογένειά του θα λαμβάνει 2.000 ευρώ. Το πόσο τέτοια προγράμματα πραγματικά επιτυγχάνουν τον σκοπό τους είναι υπό εξέταση, είναι σίγουρο όμως ότι η Ν.Δ. προτείνει ένα νέο επίδομα που, όπως προτίθεται να το εφαρμόσει, θα οδηγήσει μόνο στην ενίσχυση των πολιτικών αντιπάλων της. Αν κάτι οφείλουμε να αναγνωρίσουμε στον ΣΥΡΙΖΑ, είναι το πόσο προσεκτικοί, συγκεντρωμένοι και αφοσιωμένοι είναι στο να επιλέγουν πολιτικές που είτε προωθούν την ιδεολογική ατζέντα τους είτε πριμοδοτούν συγκεκριμένα τμήματα της κοινωνίας, τα οποία πιστεύουν ότι είναι ο εκλογικός πυρήνας τους. Ετσι, για παράδειγμα, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει τους φόρους και αυξάνει τα επιδόματα, επιτυγχάνει ταυτοχρόνως να αυξάνει το κράτος και να προωθεί την εξάρτηση του πολίτη από το κράτος. Είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή.
Η Ν.Δ. δεν επιδεικνύει τα ίδια πολιτικά ένστικτα. Αντί να έχει ως πρώτη πολιτική προτεραιότητα την ενίσχυση του ιδιωτικού τομέα, της ιδιοκτησίας και την απεξάρτηση του πολίτη από το κράτος, έχει τα δικά της σχέδια για την επέκταση του κράτους και την εξάρτηση από αυτό. Η δε πολιτική τού εφάπαξ για «κάθε παιδί που γεννιέται στην Ελλάδα» έχει το επιπλέον αρνητικό ότι θα λειτουργήσει ως ένας επιπλέον -και σημαντικός- μαγνήτης για τους απανταχού λαθρομετανάστες.
Αν στη Ν.Δ. έχουν βρει ότι αυτό το νέο επίδομα θα ωφελήσει στο δημογραφικό, υπάρχει ένας πολύ καλύτερος τρόπος για να εφαρμοστεί: το επίδομα αυτό να δίνεται ως μια πίστωση έναντι τριών συγκεκριμένων υποχρεώσεων προς το κράτος - του φόρου εισοδήματος, του ΕΝΦΙΑ ή/και των ασφαλιστικών εισφορών. Οι δε δικαιούχοι να έχουν το δικαίωμα να το απορροφήσουν τμηματικά. Αν, για παράδειγμα, μια οικογένεια πληρώνει 500 ευρώ τον χρόνο για ΕΝΦΙΑ, να έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιήσει το επίδομα για τον ΕΝΦΙΑ για τέσσερα έτη.
Μια οικογένεια ή ένας γονέας που δεν πληρώνει φόρο εισοδήματος, ΕΝΦΙΑ ή ασφαλιστικές εισφορές ήδη θα ενισχύεται από το κράτος. Αλλά, ακόμα και σε αυτές τις περιπτώσεις, θα μπορούσε να ισχύει ότι το συγκεκριμένο επίδομα θα είναι διαθέσιμο για μελλοντικές φορολογικές υποχρεώσεις που θα προκύψουν.
Αν η Ν.Δ. θέλει να ανταγωνιστεί τον ΣΥΡΙΖΑ στην επιδοματολογία, τουλάχιστον ας το κάνει με λιγότερο αυτοκαταστροφικό τρόπο για αυτήν και την οικονομία. Σκοπός της Ν.Δ. θα πρέπει να είναι κάθε Ελληνας να είναι ιδιοκτήτης, να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εισόδημα από τον ιδιωτικό τομέα και διαρκώς να μειώνεται το μερίδιο του κράτους σε αυτό το εισόδημα. Αυτή η πολιτική θα την καταστήσει πολιτικά κυρίαρχη, αλλά -ακόμα πιο σημαντικό- θα αναστρέψει την παρακμή της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου