Μεταθανάτια απεικόνιση του Κολόμβου (1519) σε στάση που δηλώνει ένταξη σε μυστική εταιρεία. Έργο του Ιταλού ζωγράφου Sebastiano del Piombo. Φέρει την επιγραφή Haec est effigies Liguris miranda Columbi antipodum primus rate qui penetravit in orbem που σημαίνει «Αυτό είναι το πορτραίτο του έξοχου Λιγυριανού Κολόμβου που πρώτος διαπέρασε τους αντίποδες του κόσμου»
Σαν σήμερα, πριν από 526 χρόνια οι καραβέλες Πίντα, Νίνια και Σάντα Μαρία έπιασαν στεριά. Ήταν 12 Οκτωβρίου 1492, όταν «ο Κολόμβος ανακάλυψε την Αμερική«. Έτσι λέμε, αν και αυτό είναι τελείως αδύνατον. Δεν μπορεί το μεταγενέστερο να ορίζει το προγενέστερο, όμως έτσι το κατέγραψε η ιστορία (και δεν είναι το μόνο στραβό). Ο Χριστόφορος διέσχισε τον ωκεανό πριν τον Αμέρικο. Μίλησε για «επανάκτηση του χαμένου παραδείσου«, όμως κάποιοι ιστορικοί αποδέχτηκαν την απαλοιφή του ονόματός του. Η ήπειρος δεν ονομάστηκε «Χριστοφία» ή «Κολομβία». Η ανάκτηση του παραδείσου αποδόθηκε στον Βεσπούτσι. Αυτό προφανώς σχετίζεται με την καθαίρεση και την φυλάκιση που υπέστη ο Κολόμβος, όταν κατηγορήθηκε ως «βάρβαρος και τύραννος». Πάντως, η ιστορία της πρωτοπορίας, της τόλμης, της αποφασιστικότητας δεν έμεινε γνωστή ως «το αυγό του Βεσπούτσι», αλλά ως «το αυγό του Κολόμβου».
Οι σταυροί στα πανιά των πλοίων σε συνδυασμό με την ιστορική συγκυρία, δείχνουν μια κίνηση που εκπορεύεται και εξυπηρετεί τους Χριστιανούς. Η εκδίωξη των Αράβων από την Ιβηρική ύστερα από 8 αιώνες και η προσπάθεια παράκαμψης των Οθωμανών που είχαν κλείσει τους εμπορικούς δρόμους με την Ασία φαίνονται ως αιτίες και όχι αφορμές της πορείας προς την Δύση. Είναι προφανές ότι ο Κολόμβος δεν δρα με ατομική βούληση, μόνον ως τολμηρός θαλασσοπόρος – εξερευνητής. Το μεγάλο ερώτημα είναι αν όντως έψαχνε την Ασία. Μήπως ήξερε καλά τον προορισμό και υποκρίθηκε ότι κατευθύνεται στην Ασία; Αποδείξεις δεν έχουμε, παρά μόνον ενδείξεις. Αν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε η έννοια του «παραδείσου» είναι η νέα δυνατότητα Σωτηρίας μέσω της ευκαιρίας για πολιτική και οικονομική επανάκαμψη των Χριστιανών (μετά το 1453) που πρόσφερε ο νέος κόσμος.
Στο βίντεο της κλασικής ταινίας «1492 – Η κατάκτηση του παραδείσου» φαίνεται και η υπογραφή του Χριστόφορου. Κατέληγε ΧΡΟ FERENS ή Christoferens δηλαδή «ο φέρων το Χριστό» («ΧΡΟ» είναι ελληνικά γράμματα που σημαίνουν «Χριστό»). Το προηγούμενο τμήμα της είναι δυσνόητο. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα christopher-columbus.eu κανείς δεν την έχει αποκρυπτογραφήσει.
Μεταξύ των ερωτηματικών που προκύπτουν από τις αποσιωπήσεις και τις αμφισβητήσεις, ξεχωρίζει τούτη η αντίφαση: πώς είναι δυνατόν ο Κολόμβος που γνώριζε την κατά Ερατοσθένη περίμετρο της γης να μπερδεύτηκε και να νόμισε πώς έφτασε στην Ινδία, ή, έστω, στην ανατολική ακτή της Κίνας; Κι αν όντως «νόμισε» -όπως αφελώς λένε κάποιοι- είναι δυνατόν επίσης να νόμισε ότι οι ιθαγενείς της Καραϊβικής που αντίκρυζε, ήταν Ινδοί ή Κινέζοι;
Ο Κολόμβος είπε ψέματα για να μπορέσει να ξεκινήσει. Ψέματα έλεγε και στην διάρκεια του ταξιδιού, εμφανίζοντας μικρότερη την καθημερινή απόσταση που διένυε. Στις 10/10/1492 ενώ τα πληρώματα ήταν στα πρόθυρα της ανταρσίας, ο Κολόμβος δήλωσε πως αν δεν έβρισκαν στεριά σε 3 μέρες, θα γύριζαν πίσω.
Η 12η Οκτωβρίου λέγεται «Η ημέρα του Κολόμβου». Στην Ισπανία γίνονται τελετές ως ανάμνηση του αυτοκρατορικού της παρελθόντος. Είναι εθνική αργία για πολλές χώρες της αμερικανικής ηπείρου και για ορισμένες πολιτείες των ΗΠΑ. Η αντι-κολομβιανή επιχειρηματολογία είναι ακόμα ζωντανή και τα επιχειρήματα που ακούγονται από αρκετούς εναντίον της ημέρας του Κολόμβου θυμίζουν τα εδώ επιχειρήματα εναντίον της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου. Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, οι οποίες μετά την Επανάσταση που τις δημιούργησε, αποκατέστησαν σε σημαντικό βαθμό τον Κολόμβο ως εθνική προσωπικότητα. Οι φωνές λένε: «Αποκαλύπτουμε τους μύθους και τον αιμοσταγή Κολόμβο, δεν έγινε τίποτε σημαντικό εκείνη την ημέρα». Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί και πολλές φωνές υπεράσπισης του Κολόμβου. Η μάχη συνεχίζεται, αλλά και τα ερωτήματα παραμένουν.
https://karavaki.wordpress.com/2018/10/12/xpo-ferens/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου