Κυριακή Β’ Λουκά, Πρεσβυτέρου Αθανασίου Μηνά.
«Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες…». Τά σπλάχνα τῶν οἰκτιρμῶν καί ἡ ἀρετή τῆς διακρίσεως ἔχουν ἁγία μητέρα, τήν Δικαιοσύνη. Χρειάζεται νά ἑνωθοῦν, τό αὐτεξούσιον καί τό λογικόν τῆς ψυχῆς, μέ τήν Ἄκτιστον Τριαδικήν Χάριν, ὥστε νά ἔλθει ἡ ἀλλοίωσις στόν ἔσω τῆς καρδίας ἄνθρωπο. Σήμερα ὁ Κύριος στό Εὐαγγέλιο ἀναφέρεται εἰς τριπλούν: «ποία ὑμῖν χάρις ἐστί;».
Ὄμορφο πράγμα, ἁγία γερόντισσα, νά εἶσαι «δοῦλος», κοινωνός τῆς Ἀκτίστου Τριαδικῆς Χάριτος. Νοιώθεις συνεχῶς τήν παρουσία τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Χριστοῦ, δίπλα σου. Μαθαίνεις ἀπ’ εὐθείας ἀπό τόν Μεσσίαν Ἰησοῦν, τόν δρόμο πού ὀφείλεις νά πορεύεσαι. Διδάσκεσαι ὅτι μία καί μοναδική ὑποχρέωση ἔχεις ἀπέναντι στόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους σ’ αὐτή τή ζωή· νά ἀγαπᾶς εἰς τέλος χωρίς συμβιβασμούς, μέ ἀπόλυτη ἀνιδιοτέλεια. Νά εὐεργετεῖς, νά δανείζεις τούς ἀδελφούς σου καί ἀδελφούς τοῦ Χριστοῦ, ἀκόμη καί τούς ἐχθρούς, χωρίς ποτέ νά περιμένεις ἀνταμοιβή.
Ὁ Ἀπόστολος τονίζει: «…ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει». Γίνεσθε λοιπόν σπλαχνικοί πρός τόν πλησίον καί συμπονετικοί εἰς τίς δυστυχίες καί τίς ἀνάγκες, χωρίς νά ἀπελπίζετε κανέναν. Ὁ οὐράνιος Πατέρας, ὁ Τριαδικός Θεός, εἶναι εὐσπλαχνικός πρός ὅλους. Τό μέτρον πού θά μετρᾶτε, θά εἶναι τέτοιο, ὅπου θά πλεονάζει ἡ εὐσπλαχνία καί ἡ ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ καί Θεοῦ. Ἐπειδή μ’ αὐτήν τήν πλουσίαν διάθεση ὑπέρ τῶν ἀδελφῶν, θά δοθεῖ εἰς τήν ἀγκαλιά σας, ἀπό τήν πρόνοια καί τήν δικαιοσύνη καί τήν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ πλοῦτος δωρεῶν, ὥστε νά πετύχετε τήν ἕνωση μέ τόν Χριστόν καί νά καταστεῖτε λοιπόν οἰκτίρμονες «καθώς καί ὁ Πατήρ οἰκτίρμων ἐστι».
Ὁ Θεός ἐργάζεται καί ὁ Ἐνανθρωπήσας Υἱός ἐργάζεται τά φοβερά καί θαυμάσια σημεῖα μέ πρῶτον καί κύριον τήν ἑνότητα τῶν ἀνθρώπων ἐν Πνεύματι καί ἀληθείᾳ. Χρειάζεται ἐν τούτοις ἡ Ὀρθόδοξος πίστις· πρέπει νά πιστεύουμε ἀληθινά τόν Χριστόν, νά Τόν ἐμπιστευόμαστε καί νά μετέχουμε καθαρᾷ τῇ καρδίᾳ, εἰς τά μυστήρια τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Συνεπῶς μέ ὅποιο μέτρο μετροῦμε τούς ἀδελφούς μας, μέ τό ἴδιο μέτρο θά ἀντιμετρηθοῦμε κι ἐμεῖς ἀπό τόν δίκαιον Κριτήν Ἰησοῦν τόν Μεσσίαν. Καί τό μέν ἀποτέλεσμα θά εἶναι αἰώνιος ζωή γιά τούς θέλοντας, διά ἐκείνους δέ τούς ἀπειθεῖς καί συνεχῶς ἀντιλέγοντας, ὀλέθριον.
Ὁ κάθε ἄνθρωπος, ἀδελφοί, γνωρίζεται ἀπό τούς καρπούς τῶν πράξεων πού ἐπιτελεῖ· δηλαδή, ἤ ἀπό τά καλά ἔργα ἀγάπης καί οἰκτιρμῶν ἤ ἀπό τά κακά ἔργα σκληροκαρδίας καί ἀσχημοσύνης. Πρός τοῦτο καθένας πού βαπτίσθηκε στό ὄνομα τοῦ Μεσσίου, ὀφείλει νά περάσει ἀπό ὅλες τίς μεθηλικιώσεις τοῦ Χριστοῦ,, ἀποκτῶντας τό ἴδιον φρόνημα μ’ Αὐτόν.
Ἀπό τήν καθαρότητα, στόν φωτισμό, στή θέωση, στή ζωοποιό ἔγερση τῆς ψυχῆς, στήν ἔκσταση πρός τόν Θεό, στήν ἀρπαγή τοῦ νοός (βλέπε Ἅγ. Ἀπόστολο Παῦλο, Ἅγ. Πορφύριο, π.Σαράντη, Ἅγ.Ἐφραίμ Κατουνακιώτη κ.ἄ.). Ὀ Ἰησοῦς Χριστός, ἀδελφοί, σήμερα στό Εὐαγγέλιο ἀποκαλύπτει ὅτι ἡ Ἄκτιστος Χάρις εἶναι Τριαδική καί ἐκεῖνος πού δέν ἐργάζεται μέ συνεργό τήν Χάριν αὐτήν, εἶναι γυμνός ἀπό ἀρετές, ζωντανός-νεκρός.
Διδάσκουν λοιπόν οἱ θεολόγοι ὅτι: «ἐνέργεια καί δύναμη δέν καλεῖται ἀπό τούς Ἁγίους, μόνον ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί τό Ἅγιον Πνεῦμα, ἐπειδή ἔχουν τίς ἴδιες ἀπαράλλακτα δυνάμεις καί ἐνέργειες μέ τόν Πατέρα». Γιατί ὁ Θεός λέγεται καί δύναμη κατά τόν Μέγα Διονύσιο, ἐπειδή ἔχει μέσα Του ἀπό πρίν καί πάνω ἀπ’ ὅλα κάθε δύναμη. Γι’ αὐτό καί ὅταν καθένα ἀπό τά δύο αὐτά ἐνυπόστατα(Υἱός και Πνεῦμα), ὀνομάζεται δύναμη ἤ ἐνέργεια, τό ἔχει νά ὑπονοεῖται ἤ νά λέγεται μαζί μέ Αὐτόν.Ὅπως, ὁ καί σέ ὅλα Μέγας Βασίλειος, λέει ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα εἶναι δύναμη ἁγιαστική πού ἔχει οὐσία, ὕπαρξη, ὑπόσταση…».( Παλαμικόν ταμεῖον)
Ὁ Θεός, ἁγία γερόντισσα, ὑπάρχει· καί ἡ Τριαδική Ἄκτιστος Χάρις ὑπάρχει καί μᾶς ἀνεβάζει σέ δυσθεώρητα ὕψη· μᾶς καθιστᾶ θεούς κατά Χάριν, οἰκτίρμονες κατά Χάριν, ἀγαθούς καί ἐλεήμονες κατά Χάριν, ἀρκεῖ νά θελήσουμε. Καί μέ λίγες λέξεις ἡ διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ: «γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθώς καί ὁ Πατήρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί», ἀποδεικνύεται ἀψευδῶς ἀπό τό περιεχόμενο αὐτῆς(τῆς διδασκαλίας), ὅτι ἡ θέλησις τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι ἄλλη ἀπό τό νά γίνουμε ἅγιοι καθώς καί Αὐτός Ἅγιος ἐστί.
Ἄλλος σκοπός στή ζωή αὐτή δέν ὑφίσταται· καί ὅσοι ἀρνοῦνται αὐτήν τήν ἀλήθεια καταλήγουν νά εἶναι μωροί· καθίστανται τυφλοί· καί συνεπῶς ἄν τυφλός τυφλόν ὁδηγεῖ, ἀμφότεροι εἰς βόθυνον πεσοῦνται. Ὁ Θεός ἄς μᾶς φυλάξει, ἀπό τέτοιους ψευτοοδηγούς, ψευτοσωτῆρες καί ψευδόχριστους, ἀδελφοί.
Στήν Τριαδικήν Ἄκτιστον Χάριν, ἡ Δύναμις, τό Κράτος, ἡ Βασιλεία, εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου