Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Όταν φτάσομε να κάνομε και νόμους υπέρ των ομοφυλοφίλων, ε σίγουρα θα έχουμε γίνει άμπελος Σοδόμων και Γομόρρας.

Posted on 8 Μαρτίου, 2024

Ισραήλ, αυτά προσφέρεις εις τον Κύριον;

Μην πηγαίνει το μυαλό σας στους Εβραίους. Λέγαμε στην ώρα των αποριών, ότι δεν θα βλέπουμε τί έκαναν οι άλλοι. Φοβάμαι ότι και εμείς είμεθα άμπελος Σοδόμων και Γομόρρας. Και μάλιστα αν θέλετε να κυριολεκτήσω; Ναι. Όταν φτάσομε (δεν φτάσαμε ακόμα, ανεπισήμως υπάρχει) να κάνομε και νόμους υπέρ των ομοφυλοφίλων, ε σίγουρα, σίγουρα, ΣΙΓΟΥΡΑ θα έχουμε γίνει άμπελος Σοδόμων και Γομόρρας.

Διότι ποιό ήτο το αμάρτημα παρακαλώ αυτής της πενταπόλεως; Η ομοφυλοφιλία. Γι’ αυτό και ο Θεός, τί λέγει; Λέει στον Αβραάμ -τα τρία πρόσωπα, οι τρεις άνδρες, οι τρεις άγγελοι- ανέβηκε, λέγει, στον ουρανό μήνυμα για κάτι πολύ κακό εις τα Σόδομα και κατεβαίνω να ιδώ, έτσι άραγε είναι;

Κοιτάξτε εδώ μία, θα λέγαμε, ανθρωπομορφική έκφρασις πολύ ωραία. Είναι τόσο απίστευτο αυτό που κάνει αυτή η πόλις, τα Σόδομα, ώστε όταν ήλθε το μήνυμα στον ουρανό, δηλαδή ανέβηκε η βοή της αμαρτίας (της ομοφυλοφιλίας) στον ουρανό, αυτό το απίστευτο και αφύσικο πράγμα, κατεβαίνω εγώ ο Θεός να ιδώ αν είναι έτσι τα πράγματα ή δεν είναι!

Είναι αυτό το ανθρωπομορφικό σχήμα για να δείξει το μέγεθος της αμαρτίας.

Βλέπετε παρακαλώ; Και εμείς αρχίζουμε να γινόμαστε λαός Σοδόμων και Γομόρρας. Αμφιβάλετε; Ποτέ δεν κοιμήθηκε θα λέγαμε αυτό το αμάρτημα. Σήμερα βγήκε στο πεζοδρόμιο και διαλαλείται και καυχιέται. Και δίνει παραστάσεις. Ναι, ναι, ή από το ραδιόφωνο, ή από την τηλεόραση, ή σε θέατρα. Ναι, ναι. Θέλετε ακόμη κάτι άλλο; Βγάζει και έντυπο, και κάνει και παρέλαση, και κρατάει και πανό. Και έχει και δικαιώματα. Απαιτητικώ τω τρόπω.

Οι αμαρτίες αυτές πάντα αγαπητοί μου υπήρχαν. Αλλά στο βαθμό να βγαίνουν στην δημοσιότητα τόσο αδιάντροπα; Ε, νομίζω γινήκαμε Σόδομα. Και γινήκαμε και εμείς άμπελος Σοδόμων.

Μην πηγαίνει το μυαλό μας λοιπόν στους Εβραίους. Όχι. Σας παρακαλώ ό,τι ακούτε να μεταφέρετε, ό,τι ακούτε, κι εγώ να μεταφέρω, όλοι μας να μεταφέρομε αυτές τις καταστάσεις στον λαό μας. Γιατί αλλιώτικα αν δεν το κάνομε, τότε μοιάζουμε με εκείνη την περίπτωση «όχι εγώ αυτός». Όπως ακριβώς τα μικρά παιδάκια. Όταν ρωτήστε ένα παιδάκι –Ποιός έσπασε το τζάμι; –Όχι εγώ, αυτός. Κατά κανόνα τα μικρά παιδιά αυτό λένε, όχι εγώ, αυτός. Ποτέ κανα μικρό παιδί δεν λέει έσπασα το τζάμι, έκανα εγώ την ζημία. Πάντα θα πει, αυτός, αυτός, αυτή. Έτσι λοιπόν, θα φτάσομε στο σημείο να λέμε, οι Εβραίοι;

Οι Εβραίοι γράψανε την πορεία, ας μου επιτραπεί η λέξις, της τύχης των.
Εμείς; Εμείς τί κάνουμε;